Αρχικά δημιουργήθηκε από nimbus
...Μα είναι ο τρόπος που θέλουμε να μάθουμε…
Είναι ο τρόπος που ζητάμε να μας πούν…
Αυτός ο τρόπος, είναι που τα γαμάει όλα, ή τα συναρμολογεί…ανάλογα την φορά…
δεν βγαινει νοημα θελει παραπανω εξηγηση,αλλιως αφηνεται στο υποκειμενικο κριτιριο του αναγνωστη
Παρατηρώ τόσο στον χώρο της δουλειάς μου, όσο και σε αυτή εδώ την μικρογραφία, του φόρουμ, ότι κάποιους ανθρώπους τους κυριαρχεί η αλαζονεία. Η φιλοδοξία να φτάσουνε το άφταστο. Η προσπάθεια να κατακτήσουν αυτά που δεν μπορούν…και ξέρετε γιατί δεν μπορούν? Μα φυσικά, λόγω αλαζονείας! Τι άλλο?
Λες:"...αυτα που δεν μπορουν"
Ειναι αδικο αυτο που λες και λιγακι κακιασμενο.Φαινεται πως δεν πιστευεις στην ικανοτητα των ανθρωπων να κανουν υπερβασεις, να κανουν πραγματα καλητερα απο οτι κανείς θα φανταζοταν οτι μπορουν.Μαθε λοιπων οτι στον δρομο προς την οποιαδηποτε τελειοποιηση,απαιτηται συνεση και αλαζονια , δυο αντιθετες ιδιοτητες η οποιες συγκρατουν η μια την αλλη.
Θυμάμαι την γιαγιά μου να λέει, ότι η σεμνότητα, είναι το στοιχείο αυτό, το οποίο απουσιάζει στην εποχή αυτή που ζούμε…Τα λόγια της τα συναντώ καθημερινά στο διάβα μου και προσπαθώ να τα εφαρμόζω…κι όπως λέει κι ο Γεράσιμος Ανδρεάτος, «…σεμνά και ταπεινά, απ’την αρχή, πάμε ξανά…» .
...αλλο το να λες οτι λειπει η σεμνοτητα κι αλλο το να λες οτι απαιτηται σεμνοτητα. Δεν ειναι δυνατον να ζηταμε στους ανθρωπους να φερονται και να ειναι με τα δικα μας μετρα και σταθμα.Εξαλου ο κοσμος υπηρχε πολυ πριν ερθουμε εμεις στην ζωη ,και ειναι προτιμοτερο να αναζητουμε τους "κανονες" λειτουργειας τους παρα να προσπαθουμε να του επιβαλουμε τους δικους μας κοντοφθαλμους κανονες.Αυτο δεν σημαινει οτι δεν υπηρξαν ανθρωποι που επιβληθηκαν στην εποχη τους.
Κάπου, την ώρα που πεθαίνει κάποιος, στην άλλη άκρη, μιας αβασάνιστης οικουμένης, ίσως γεννιέται μια φιλία…και σε κάποια άλλη γωνιά της γής, κάποιος μπορεί να κλαίει, να κάνει έρωτα…να υπάρχει…Παράξενα το πόσα γίνονται ταυτόχρονα, μα εμείς δεν το ξέρουμε…ίσως επειδή δεν μας το είπανε…ίσως επειδή δεν θέλουμε να το μάθουμε…
αν αναρωτηθούμε τι είναι αυτό που φοβόμαστε να ανακαλύψουμε, ίσως να λύσουμε αινίγματα και προβλήματα που άλλοτε φάνταζαν βουνό…αρκεί να ακούσουμε…
Δεν μπορούμε να ακούσουμε τον άλλον, αν δεν μάθουμε να ακούμε εμάς πρώτα. Βέβαια, είναι και λίγο έμφυτο, αλλά καλλιεργείται…κι όλας. Αρκεί να θέλουμε…
Χρησιμοποιεις πρωτο πληθιντικο προσωπο.Εκφραζεις οτι "ολοι μας" εχουμε καποιες "ιδιες" αναζητησεις ,βαζεις και τον εαυτο σου μεσα.Μετα χρησιμοποιεις τριτο πλυθιντικο προσωπο, βγαζεις τον εαυτο σου απ'εξω και εξαπολυεις ενα κατηγορω εναντιον των "...πολλοι διαβαζουν διχως να ακουνε"
Κοκο ,κακιστο ,
Πολλοί, διαβάζουν δίχως να ακούνε…ίσως επειδή, την ώρα που διαβάζουν, δεν σκέφτονται τι θέλει να πει ο ποιητής, αλλά σκέφτονται τι θέλουν οι ίδιοι να γράψουν…κι εκεί, χάνουν την μπάλα…κι αρχίζει μετά το παραμύθι… «μου είπες…και σου είπα…» και τελειωμό δεν έχει…
Αν θελει να πει κατι ο ποιητης καλο ειναι να το πει και να μην επαφηεται στην δικη "μας" κατανοητικη ικανοτητα.Κοινως να μην μπαζει το κειμενο του.Ολο το παραπανω ειναι ενας μετριος αφορισμος των κριτικων που εχεις δεχτει για τα κειμενα σου.Λες απλα:"Σας αγνοω γιατι τα κινητρα σας ειναι ιδιοτελη".Ειναι η δικαιολογια σου για να μην ακουσεις.
Αυτοί που έχουν μάθει να ακούν, είναι οι άνθρωποι, οι οποίοι διαβάζουν πολλά βιβλία. Δεν είναι εύκολο το να διαβάσει κανείς ένα βιβλίο…Δεν αρκεί, να κατανοεί κανείς το λεξιλόγιο μόνο, αλλά να επιτρέπει στην σκέψη να ταξιδεύει στα «μυστικά περάσματα» του συγγραφέα…Ένα βιβλίο, αποτελεί τον γραπτό λόγο…κι είναι πολλών ανθρώπων η προσωπική επιλογή, να περνούν τα μηνύματά τους, μέσο του γραπτού λόγου. Το θέμα είναι κατά πόσο θέλει ο αναγνώστης να γίνει ο αποδέκτης κάποιων μηνυμάτων, λέξεων και πάει λέγοντας…
"Μην διαβαζεται πολλα βιβλια.Εγω σπανια διαβαζω"
Νιτσε
Οξυμωρο ετσι;
Επισης ο Νιτσε λεει:
"Αν δεν μπορειτε να ακουτε τους φιλοσοφους,να ακουτε τον λαο"προσοχη λεει "λαο" οχι "οχλο"
Ναι αλλα ο λαος δεν διαβασε βιβλια.Η σοφια του προερχεται απο την ζωη και την φαντασια.
Αρα τα βιβλια δεν ειναι πανακια.Κι οποιος δεν διαβαζει μπορει να ειναι τοσο ηλιθιος οσο κι ενας που διαβαζει.Οι καλοι συγγραφεις δεν γραφουν για να επικοινωνησουν οπως κανεις εσυ.Το βιβλιο τους ειναι μια καταθεση ψυχης,σκεψεων κλπ η οποια σαν μονο αντικρισμα μπορει να εχει το χρημα και την φημη.Δεν υπαρχει αλλου ειδους νταραβερι.Τα βιβλια εξαπολυονται σαν πυραυλοι και δεν γυριζουν ποτε πισω.Τα δικα σου κειμενα αντιθετα ειναι παντα δεμενα στην φουστα σου και την κριτικη τους την εισπρατεις προσωπικα.
Κάπως έτσι είναι και το φόρουμ…μάθετε να ακούτε, για να μάθετε και να μιλάτε…αλληλένδετες συνήθειες που γίνονται η ανάγκη μιας άγευστης πραγματικότητας…