Παρνηθα - "αποτυχημενη" εξερευνηση

[crs-k]

Ο δρομος για λιγο προχωραει με πολυ κλειστα "ζικ-ζακ" μεσα στο δασος.
Βγαινοντας απο αυτο γινεται κακης βατοτητας (με κυλιωμενη πετρα) και κατεβαινει αποτομα και με πολυ κλειστες φουρκετες προς το ρεμα.

Οδηγοντας με πολυ προσοχη κατεβαινουμε μεχρι την διασταυρωση, στο "πηγαδι Λημικού", εχοντας το ξωκλησι του Αη Γιωργη στα δεξια μας.

Το αριστερο παρακλαδι δεν οδηγει πουθενα, ενω κι αυτο που παει ευθεια μοιαζει εξαφανισμενο στα χορτα και στην πετρα.

Παμε ευθεια και εκει που μοιαζει και παλι να εχει τελειωσει ο "δρομος", υπαρχει μια αποτομη ανηφορια, κατεστραμενη απ' τα νερα.

Την περναμε απ' το πλάι και μετα απο λιγο φτανουμε εδω ... :smilea:

(Σημειο φωτο: 8 στον Χαρτη)

[crs-k]

Μια στανη ειναι και παλι το τελος του "δρομου", οπως (πολυ σωστα τελικα) λεει κι ο χαρτης ...

Σταματαμε και ψαχνουμε στον (ορειβατικο) χαρτη, που ειχα στο tagmap, για μονοπατια ...

(Σημειο φωτο: 8 στον Χαρτη)

[crs-k]

Αποφασιζουμε μια μινι οδοιπορικη εξορμηση προς αναζητηση του μονοπατιου που παει προς τον πυργο της Πύρεζας και συνεχιζει, μηπως κι εχουμε καμμια ελπιδα ...

Το βρισκουμε ευκολα και μετα απο καμμια 150αρια μετρα εμφανιζονται μπροστα μας και τα ερειπια του αρχαιου φυλακιου σηματοδοσιας ...

(Σημειο φωτο: 9 στον Χαρτη)

[crs-k]

Παρ' ολο που εχουμε ανακαλυψει, με τον δυσκολο τροπο, οτι οι εντουραδικες μποτες ΔΕΝ κανουν για περπατημα ...

Φτανουμε μεχρι τον πυργο για να διαπιστωσουμε οτι ...

α) ΔΕΝ περναει τιποτα το "μονοπατι", μιας κι εχει πετροσκαλοπατια, ενω οι διοδοι διαφυγης ειναι πυκνολογγωμενοι ...

β) Οι παλιοι ηταν καταπληκτικοι τεχνιτες στην τοιχοποιεια ...

(Σημειο φωτο: 9 στον Χαρτη)

[crs-k]

Αφου καναμε μια μικρη εξερευνηση και θαμασαμε και ΞΑΝΑθαυμασαμε το απομειναρι του κτισματος ...

(Σημειο φωτο: 9 στον Χαρτη)

[crs-k]

... γυρισαμε μεχρι τα αλογα που ηταν αφημενα να βοσκουν ελευθερα στο ησυχο κι απομερο λιβαδακι ... :wacko:


Αν συνεχισω ετσι θα με σκισει ο Ταμταμ ...

:rotflmao:

(Σημειο φωτο: 8 στον Χαρτη)

[crs-k]

... ενω εμεις καθομαστε κι απολαμβανουμε ενα τσιγαρακι ...

Μιας κι η "εξερευνηση" τελειωσε, εστω και χωρις κανενα ευρημα, καβαλαμε κι πιανουμε τον δρομο της επιστροφης προς την Μόλα.

Αν και ανηφορικος αυτην την φορα ο "δρομος", δεν μας φανηκε καθολου ευκολοτερος, με την μεγαλη κλιση του και τις κλειστες φουρκετες του με την σαθρη πετρα ...

Ξαναπερνωντας την μπαρα φτανουμε μεχρι την Μόλα κι απ τον Αγ.Πετρο ασφαλτινα φτανουμε μεχρι την διασταυρωση για το Φλαμπούρι.

Αποφασιζουμε να παμε προς αυτο το πιο απομερο καταφυγιο ... :smilea:

Αφου διανυσαμε ομως τα 2/3 περιπου της διαδρομης, μας σταματαει η κλειστη μπαρα, σημαδι πως το καταφυγιο ΔΕΝ δουλευει ...

Γυριζουμε πισω και κατευθυνομαστε προς το Μπάφι που το βρισκουμε επισης κλειστο ...

Δεν θελουμε να κατεβουμε απ' το βουνο παρ' οτι εχει βαρυνει ο καιρος ...

Ετσι επιλεγουμε τα "Κυκλαμινα" στην Αγ.Τριαδα σαν επομενο προορισμο.

Η βροχη αρχιζει μολις 100μ πριν φτασουμε ...

Παρ' ολα αυτα ΔΕΝ θελουμε να κατσουμε μεσα και καθομαστε εξω και κατω απ' το ελαφρυ ψιλοβροχο ...

Το ουζο αντικατεστησε το τσιπουρο που ΔΕΝ ειχε ...

Η κουβεντα και κυριως τα κελαηδισματα απ' τα πουλια γυρω μας, μας κρατησαν (μεσα στο ψιλοβροχο) εκει 2,5-3 ωρες ...


Στην φωτο (λιγο πριν φυγουμε), μολις εχουμε τραβηξει το τραπεζι λιγο πιο μεσα μιας κι ειχε δυναμωσει η βροχη. Αλλωστε η (στεγνη) θεση του τραπεζιου φαινεται διπλα στα πραγματα μας ...

(Σημειο φωτο: 10 στον Χαρτη)

[crs-k]

Αφου πινουμε στα γρηγορα κι ενα καφεδακι, αποφασιζουμε με βαρια καρδια να αφησουμε τα 1000μ και να κατεβουμε στην τερατουπολη ...

Οδηγαμε προσεκτικα (χωματινα γαρ) πανω στο βρεγμενο και μεσα στην ομιχλη, ενω απο σημεια εξω απο το συννεφο η Αθηνα απο κατω μας ειναι μεσα στην λιακαδα ... :wacko:

(Σημειο φωτο: 11 στον Χαρτη)

[crs-k]

Παιρνοντας μια τελευταια φωτο του δρομου μπροστα μας ...

(Σημειο φωτο: 11 στον Χαρτη)

[crs-k]

... αφηνουμε σιγα-σιγα την Πάρνηθα που τοσο πολυ μας "γεμισε" και σημερα, για να ξαναμπουμε στην πεζη μας πραγματικοτητα ...



Απολογισμος ...

Οι χαρτες δεν εχουν λαθος και μαλλον λαθος θυμαμαι οτι ειχα περασει απο 'κει και περα πριν απο 15-17 χρονια ...

Η Παρνηθα ειναι ο πραγματικος πνευμονας του Λεκανοπεδιου!

Το παραμυθι ειναι ΠΑΝΤΑ ομορφο, ακομα και χωρις Δρακο ...


ΔΕΝ γλυτωνω τωρα ...

:rotflmao:





Να περναμε ΠΑΝΤΑ και ΟΛΟΙ καλα!

[Kostas NL]

Μπράβο παιδιά!!!

Παρακαλούμε όπως συνεχίζετε τις εξερευνήσεις...

Πολύ ωραίες και οι φωτό.

[crs-k]

Αρχικά δημιουργήθηκε από Kostas NL
........................
Παρακαλούμε όπως συνεχίζετε τις εξερευνήσεις...
.......................

Ναι! Βεβαια! Συνεχιστε!

Βλεπεις δεν ποναν τα δικα σου χερια ...

Μην πω και για το @δι που "εκαψα" ...

Ασε που ηδη θελω πισω λαστιχω, που ουτε μηνα δεν το 'χω ...


:rotflmao:



Thanks man!

[Χωμάτινος]

Ωραία τοπία , "χορταστικοί" χωματόδρομοι , καλή παρέα και ελεύθερος χρόνος. Τι άλλο να ζητήσει κανεί.




Χρήστε, να σκεφτόμαστε την επόμενη σιγά-σιγά..

[crs-k]

Αρχικά δημιουργήθηκε από χωμάτινος
............................
Χρήστε, να σκεφτόμαστε την επόμενη σιγά-σιγά..

Με το που γυριζουμε, ΠΑΝΤΑ σκεφτομαστε την επομενη ...

[makis206]

Αρχικά δημιουργήθηκε από crs-k
Με το που γυριζουμε, ΠΑΝΤΑ σκεφτομαστε την επομενη ...

Γι'αυτό καταφέρνετε και κάνετε εμάς τους νεότερους εξερευνητές να γεμίζουμε τις ψυχές μας με δικές σας εικόνες δίνοντάς μας την ώθηση να ζήσουμε τη δική μας περιπέτεια !

Να είστε πάντα καλά και με την ίδια όρεξη να ανακαλύπτετε αυτό που δεν υπήρχε καν στη φαντασία σας !

:a19: