ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΑΝ ΤΑΙΡΙΑΖΕΙ ΕΔΩ, ΑΛΛΑ...

[zolotas]

μας θυμισες τα παλια kalgeorge ,xastoukopsaro kai tatar........

του 72 ειμαι αλλα αυτα που θα μου μεινουν για παντα απο μικρος μεχρι και την δεκαετια του 80 και αρχες 90 ειναι .........

οι αλανες παιζοντας μπαλα........το χαρτονι στις ακτινες ποδηλατου.....το οτι δεν ειχα δωματιο δικο μου .......τα παρτυ με πορτοκαλαδες .........ο ενας μηνας διακοπες ........το στεκι στα ηλεκτρονικα ........ο ψαλτης

αργοτερα στεκι σε πλατειες για καμακι μπας και......η συμμορια με τα παπια.....οι πραγματικοι φιλοι .......τα λιγα μπαρακια με την καλη μουσικη και να γνωριζεις και τα συγκροτηματα......και οποιος εβρισκε γυναικα εξαφανιζοταν.........



.......ωραιες καταστασεις..............

η φαση ειναι οτι βλεποντας παλιους μου συμμαθητες με γυναικα και παιδια ............αναρωτιεμαι αν ειμαι too fucking old .....η αυτοι βιαζονται .......


οσο για την νεα γενια ας κοιταξουν οι γονεις τους να μην τα καλομαθαινουν και πολυ .........πειθαρχια απο το σπιτι

[Kizoku]

Θυμάμαι πιστιρικάς (το εκτιμώ τώρα) τις απίστευτες φάσεις στο χωριό που μας έχανε το σπίτι όλη μέρα.
Από το πρωί ποδήλατα, ορειβασίες, αυτοσχέδια παιχνίδια, συλλόγή από καπάκια αναψυκτικών, οδήγηση με τον παππού και το Citroen LN του (Ελενάκι το λέγαμε), καλαμπόκια στα κάρβουνα και λουκουμάδες στην Υπάτη, παγωτό Lucky-Cup με το παιχνιδάκι.
Μόνο μεσημέρι τρώγαμε φαγητό κανονικό όλη την υπόλοιπη μέρα φτιάχναμε μόνοι μας κολατσιό με ψωμί φέτα και ντομάτα (που είχε και τη γεύση και το άρωμα της ντομάτας τότε) ή ψωμί βούτυρο-ζάχαρη και άπειρα λίτρα βυσινάδας και πορτοκαλάδας.
Και το βράδυ παροδοσιακά λαϊκά παραμύθια από τη Θεσσαλία απο τον παππού.

αααααχ!
Πολύ πιο αγνές και ανώθευτες εποχές.

[zolotas]

Αρχικά δημιουργήθηκε από Kizoku
παγωτό Lucky-Cup με το παιχνιδάκι.

.....και καλα ψαχναμε παγωτο στο ψυγειο με το μη διαφανη καπακι και κλεβαμε τα δωρα απο τα lucky-cup........

[LINA]

Απλα....... ΣΩΣΤΟΣ !!!


τι μας θυμισες.......

[sotpag]

Και να σκεφτείς πως για εμάς στης «επαρχία» (ποτέ δεν μου άρεσε αυτή η λέξη ) έχουμε ακόμα γειτονιές , πάνω από το σπίτι μου υπάρχουν παιδια που παίζουν μπάλα… (αλλά είναι παιδια με άλλη εθνικότητα … αν και αυτό είναι άλλο θέμα…)


Στο μόνο που θα διαφωνήσω είναι τα παιχνίδια που είχαμε τότε…. Αυτά ήταν «επικίνδυνα» μόνο σωματικά και όχι πάντα… τα σημερινά διατρέχουν πιο πολλούς κινδύνους.


Όπως και τα κινούμενα σχέδια… ήταν πραγματικά παιδικά …



Ενώ τώρα μας πλασάρουν το αμερικάνικο όνειρο και τον πόλεμο , αλλά εκεί το Εθνικό Ραδιοσυμβούλιο :a31::a31::a31:


Το έχω πει και θα το λέω το παιδί αν δεν πέσει αν δεν τσακιστεί, αν δεν κυλιθεί στη λάσπη και αν δεν φάει τη σφαλιάρα του (εκεί που πρέπει , δεν μιλάμε για ακραίες καταστάσεις – δεν νομίζω κάποιοι από εμάς να μην έχουμε φάει ξύλο…) δεν θα έχει ζήσει ποτέ σαν παιδί

[DimChios]

Αρχικά δημιουργήθηκε από bartlal
:a13: :a13:

Εΐ, ψίτ....

Ναί, ναι... ΕΣΥ!

Γιατί σφυρίζεις?


:rotflmao: :rotflmao: :rotflmao: :rotflmao:

Τον ανεμιστήρα γρήγορα!!!

[maintenance]

Oταν στο Δημοτικό 197...κάτι, μας λέγανε για μονοήμερη εκδρομή στην βαρυμπόμπη, ή Θρακομακεδόνες...χεζόμασταν απο την χαρά μας για το "ταξίδι"..........................


Τα ΄φερε, τα ΄φερε ο καιρός..........και τώρα είναι η μόνιμη κατοικία μου, και το "ταξίδι" είναι καθημερινό.

Βοηθήστε τα σημερινά παιδιά, να νιώσουν λιγάκι τα δικά μας χρόνια, γιατί δυστυχώς, υπάρχουν πιτσιρίκια, που δεν έχουν δεί , ούτε χελώνες, φιδια, γαϊδουρια, και τα υπόλοιπα συμπαθή ζωάκια.

Ντομάτες, και φρούτα πουλάγανε στις γειτονιές, με κάρα.......
τα θυμάστε;

[Kortenaer]

Μια χαρα ειναι τα πιτσιρικια σημερα, αν μερικα ειναι χαζοχαρουμενα ειναι μονο επειδη φταινε οι γονεις τους που τους στελνουν απο το πρωι μεχρι το βραδι στα φροντιστηρια και ειναι υπερπροστατευτικοι και καταπιετικοι με διαφορους τροπους.
Σιγουρα ο ρολος του γονεα δεν ειναι ευκολος σημερα αυτο ειναι αληθεια. Θελει υπομονη να κατσεις να ασχοληθεις με το παιδι σου ειδικα οταν γυριζεις στις 8 το βραδι στο σπιτι. Ο Μακης ομως και η Εφη που μενουν στο επανω διαμερισμα με την υπομονη τους εχουν καταφερει ο μικρος τους Γιαννακης να ειναι πανεξυπνος και πολυ ωριμος για την ηλικια του.
Κατι τετοια πιτσιρικια που υπαρχουν πολλα πιστευω εμενα μου δινουν κουραγιο οτι η καινουργια "φουρνια" θα ειναι καλυτερη απο εμας.

Αλλωστε αν θελετε να θυμηθουμε τα παλια καποτε ελεγαν...
Ο μηλο κατω απο την μηλια θα πεσει...

[Alx 84]

Αρχικά δημιουργήθηκε από zolotas
.....και καλα ψαχναμε παγωτο στο ψυγειο με το μη διαφανη καπακι και κλεβαμε τα δωρα απο τα lucky-cup........

απατεώνεεεεες!!!!!!!

κορυφαίο παγωτάκι. το είχα ταράξει...

[bartlal]

Αρχικά δημιουργήθηκε από DimChios
Εΐ, ψίτ....

Ναί, ναι... ΕΣΥ!

Γιατί σφυρίζεις?


:rotflmao: :rotflmao: :rotflmao: :rotflmao:

Τον ανεμιστήρα γρήγορα!!!

για αυτο σφυριζα αλλα ειμαστε στις γενικες και κωλιομαι!

[ironbum2]

Αρχικά δημιουργήθηκε από maintenance

Βοηθήστε τα σημερινά παιδιά, να νιώσουν λιγάκι τα δικά μας χρόνια, γιατί δυστυχώς, υπάρχουν πιτσιρίκια, που δεν έχουν δεί , ούτε χελώνες, φιδια, γαϊδουρια, και τα υπόλοιπα συμπαθή ζωάκια.

Πραγματικό περιστατικό από ημερήσια εκδρομή Αθηναικού σχολείου κάπου προς χαλκίδα....Σε κάποιο σημείο της διαδρομής τα παιδιά είδαν ένα εκτροφείο γουρουνιών. Όταν είδαν λοιπόν τα γουρούνια κάποια από τα παιδιά άρχιζαν να φωνάζουν "ΚΟΥΜΠΑΡΑΔΕΣ, ΚΟΥΜΠΑΡΑΔΕΣ...."

Όταν μου είπε η δασκάλα τους το περιστατικό έλιωσα στα γέλια... μάλλον όμως για κλάματα είναι....

[ironbum2]

και να συμπληρώσω μερικά ακόμα παιχνίδια....τότε παίζαμε μπίλιες, παίζαμε "πόλεμο" με φυσοκάλαμα, κυνηγούσαμε σπουργίτια με αυτοσχέδιες σφεντόνες και παρακαλάγαμε για ένα αεροβόλο........ στα πρώτα παιδικά πάρτυ τα αγόρια κάθονταν απέναντι από τα κορίτσια.....μίλαγε ο ΠΑΤΕΡΑΣ και "κλάναμε μέντες", τηλεόραση τις καθημερινές μέχρι τις 10 το βράδυ το πολύ κι αυτή ασπρόμαυρη( όταν πήραμε την πρώτη έγχρωμη στο χωριό, μαζεύονταν καμια 10 αριά φίλοι να δουμε τους ΝΤΙΟΥΚΣ)....

κι άλλο ένα περιστατικό.....πριν κανα 2 μήνες έβγαλα μια βόλτα στην παιδική χαρά τον ανιψιό μου. Εκεί λοιπόν ήταν και μια κυρία με την τετράχρονη κόρη της, η οποία κόρη έπαιζε με 1 αγοράκι αντίστοιχησ ηλικίας. Μετά από καμια ώρα περίπου η μητέρα του κοριτσιού της λέει οτι ήρθε η ώρα να φύγουνε. το κοριτσάκι βάζει τα κλάματα, η μητέρα επιμένει και τότε πετάγεται το τετράχρονο αγοράκι και της φωνάζει

"Άστο το κορίτσι μωρί κ@ριόλα να παίξει, μην σου γ@μήσω καμια Π@ν@γί@.......Φαγώθηκες να φύγεται....αφού δεν θέλει, τι της σκοτίζεις τ'@ρχίδι@ σκ@τοκ@ριόλ@???????"