Σελίδα 2 από 2 ΠρώτοΠρώτο 12
Προβολή αποτελεσμάτων 16 έως 19 από 19

Θέμα: Η ψυχολογία του... πέφτουλα / the soup aftermath

  1. #16

    Μεγάλη λέξη - να μην είσαι εκεί

    Η στρατηγική είναι πολλές φορές πιο σημαντική από την τακτική, δηλαδή να μπορείς να προβλέψεις την επικίνδυνη κατάσταση στην κίνηση. Εγώ οδηγώ κάθε μέρα στην κίνηση και σπάνια κινδυνεύω, αν και τελευταία βλέπω πολύ περισσότερες μαλακίες από οδηγούς αυτοκινήτων.

    Καμιά φορά η επιθετικότητα είναι καλή στρατηγική, π.χ. η γρήγορη εκκίνηση οπότε είσαι μόνος χωρίς οχήματα να δημιουργήσουν δύσκολες καταστάσεις ή να προσέχεις στις διασταυρώσεις (άμυνα).

    Αυτό προυποθέτει οδηγική κρίση, κάτι που λείπει κυρίως από τις γυναίκες οδηγούς, αν και μπορεί να οδηγούν προσεκτικά και να υπακούν περισσότερο στους κανόνες έχω δει απίστευτα πράγματα γιατί δεν κατανούν πότε μία κατάσταση στην κίνηση γίνεται επικύνδυνη.

    Π.χ. μπορεί να φρενάρεις απότομα για έναν πεζό και να σε περάσει από αριστερά χωρίς να κόψει ενώ θα έπρεπε να σκεφτεί ότι μάλλον δεν φρενάρεις απότομα στην κίνηση γιατί θέλεις να δοκιμάσεις τα φρένα σου.
    ΟΠΟΙΟΣ ΞΕΧΝΑΕΙ ΝΑ ΣΕΒΕΤΑΙ
    ΜΑΘΑΙΝΕΙ ΝΑ ΦΟΒΑΤΑΙ

  2. #17

    Μεγάλη λέξη - να μην είσαι εκεί

    Η στρατηγική είναι πολλές φορές πιο σημαντική από την τακτική, δηλαδή να μπορείς να προβλέψεις την επικίνδυνη κατάσταση στην κίνηση. Εγώ οδηγώ κάθε μέρα στην κίνηση και σπάνια κινδυνεύω, αν και τελευταία βλέπω πολύ περισσότερες μαλακίες από οδηγούς αυτοκινήτων.

    Καμιά φορά η επιθετικότητα είναι καλή στρατηγική, π.χ. η γρήγορη εκκίνηση οπότε είσαι μόνος χωρίς οχήματα να δημιουργήσουν δύσκολες καταστάσεις ή να προσέχεις στις διασταυρώσεις (άμυνα).

    Αυτό προυποθέτει οδηγική κρίση, κάτι που λείπει κυρίως από τις γυναίκες οδηγούς, αν και μπορεί να οδηγούν προσεκτικά και να υπακούν περισσότερο στους κανόνες έχω δει απίστευτα πράγματα γιατί δεν κατανούν πότε μία κατάσταση στην κίνηση γίνεται επικύνδυνη.

    Π.χ. μπορεί να φρενάρεις απότομα για έναν πεζό και να σε περάσει από αριστερά χωρίς να κόψει ενώ θα έπρεπε να σκεφτεί ότι μάλλον δεν φρενάρεις απότομα στην κίνηση γιατί θέλεις να δοκιμάσεις τα φρένα σου.
    ΟΠΟΙΟΣ ΞΕΧΝΑΕΙ ΝΑ ΣΕΒΕΤΑΙ
    ΜΑΘΑΙΝΕΙ ΝΑ ΦΟΒΑΤΑΙ

  3. #18
    επειδη λετε για την ψυχολογια του πεφτουλα

    Ημουν καποτε φοβερος πεφτουλας ειχα μαθει με πτωση ολα τα δυσκολα σημεια της αθηνας ,ολα τα οδοστρωματα γλυστερα και μη ,τις λακουβες,τα σαμαρακια τα αποχετευτικες σχαρες ή νερα κατω απο ανισοπεδες. Ειχα πεσει παντου.

    Οταν αρχισα να εκτιμαω παραπανω την ζωουλα μου και να σοβαρευω αρχισαν να μειωνονται οι πτωσεις.

    Οταν τα κανουμε ολα κατα το δυνατο σωστα,το να πεσουμε ειναι θεμα τυχης.
    Οταν το μυαλο ειναι πιτουρο,οταν εχουμε αγχος , στεναχωρια ,χωρισμους κλπ, προκαλουμε την τυχη μας .
    Ενος κακου μυρια επονται.
    Η αντιμετωπιση μετα το ατυχημα ειναι για τη μηχανη οτι και για τη ζωη μας.Ξανασηκωνομαστε και ξαναπροσπαθουμε.
    that I was where I would be,
    Then I would be where I am not,
    Here I am where I must be
    Go where I would, I can not


  4. #19

    Re: Η ψυχολογία του... πέφτουλα / the soup aftermath

    Αρχικά δημιουργήθηκε από anf125
    Είναι αποδεδειγμένο ότι η οδήγηση μηχανής είναι και θέμα ψυχολογίας σε μεγάλο βαθμό... τόσο σε αγωνιστικό όσο και ερασιτεχνικό επίπεδο.

    Μια πρόσφατα πτώση, ιδιαίτερα αν είναι επώδυνη αλλάζει πολλά στον τρόπο σκέψης του οδηγού, παράλληλα ασφαλώς με την προηγούμενη εμπειρία του, ηλικία, χαρακτήρα κλπ.

    Εγώ μετά από δύο πρόσφατες (ανώδυνες ευτυχώς - γρατζουνιές στα πόδια) πτώσεις είδα μεγάλη διαφορά στον τρόπο οδήγησης τις πρώτες εβδομάδες, οδηγούσα πολύ συντηρητικά, σχεδόν όπως στην αρχή (πριν 2 χρόνια), φοβόμουν ιδιαίτερα να πατήσω πολύ τα φρένα, άφηνα μεγαλύτερες αποστάσεις από προπορευόμενα οχήματα, κοιτούσα περισσότερο καθρέφτες και έλεγχα πιο προσεκτικά τις διασταυρώσεις ακόμα και όταν είχα προτεραιότητα. ...
    Ακριβως το ιδιο εχω πάθει κι εγω με μια προσφατη και τελειως μα τελειως ανωδυνη πτωση.

    Εχω αρχισει και φοβαμαι υπερβολικα τους άλλους με αποτελεσμα να οδηγαω υπεσυντηρητικα πραγμα που το θεωρω λαθος
    Στην αρχη απογοητευτηκα και ο προβληματισμος τις πρωτες 1-2 μερες ητανε να συνεχισω να οδηγαω μεγαλη μοτο ή οχι.
    Η @αλακια ειναι οτι με το παπακι (που στο κατω κατω ειναι πολυ πιο επικινδυνο) πηγαινω αερατος και κανω πολυ καλη οδηγηση (απο πλευρας τεχνικης και δεξιοτητων) και με το μεγαλο μεσα στην Αθηνα ψιλοχεζομαι

    Επειδη η φιλοσοφια μου ειναι οτι πρεπει να καταπολεμαμε τις φοβιες μας, μολις εφιαξα το μοτορι ξεκινησα σιγα σιγα στην αρχη και περνωντας ο καιρος βελτιωνω τη κατασταση

    Για να σπασω αυτο το φοβο θα προσπαθησω να παω και στο 0-300 του Σεπτεμβρη και πιστευω οτι ειναι η καλυτερη βοηθεια σε τετοιες καταστασεις

    Ιδωμεν...:smilea:
    -Εγω σε αυτό το ΓΑΙΔΟΥΡΙ δεν ανεβαινω

Σελίδα 2 από 2 ΠρώτοΠρώτο 12

Παρόμοια θέματα

  1. Απαντήσεις: 12
    Τελευταίο μήνυμα: 11/04/2013, 21:01
  2. Ο γύρος του κόσμου - The dumb way round
    από road spirit στο forum Ταξιδιωτικά
    Απαντήσεις: 5
    Τελευταίο μήνυμα: 13/02/2010, 21:24
  3. Η πίττα του moto.gr >8/2/08 - The Party!
    από taxydromos στο forum Εκδηλώσεις παλαιοτέρων ετών
    Απαντήσεις: 168
    Τελευταίο μήνυμα: 11/03/2008, 21:09
  4. Απαντήσεις: 0
    Τελευταίο μήνυμα: 25/02/2008, 11:32

Κανόνες δημοσιεύσεων

  • Δεν μπορείτε να ανοίξετε νέο θέμα
  • Δεν μπορείτε να απαντήσετε
  • Δεν μπορείτε να επισυνάψετε αρχεία
  • Δεν μπορείτε να επεξεργαστείτε τα μηνύματά σας
  •  
  • Ο κώδικας ΒΒ είναι ΟΝ
  • Τα smilies είναι ΟΝ
  • Ο κώδικας [IMG] είναι OFF
  • Ο κώδικας [VIDEO] είναι ΟΝ
  • Ο κώδικας HTML είναι OFF