36hours by caesarsk

[caesarsk]

Τι χάρη...τι στύλ...

[caesarsk]

χαμογελάστε στο πουλάκι...

[caesarsk]

Το φράγμα της Λ. Πλαστήρα από ψηλά!!!

[caesarsk]

αυτό το BMW πρέπει να έχει γονίδια από Ιάπωνα...Να μην καίει λαδι ρε παιδί μου, να μην χρειάζεται αναβαθμίσεις...

[caesarsk]

πανοραμική της λίμνης

[caesarsk]

η αφεντομουτσουνάρα μου στην λίμνη

[caesarsk]

και ο ιδιος στο σημείο της φωτογραφισης

[caesarsk]

3ο μέρος διαδρομής

[caesarsk]

3ο μέρος διαδρομής...β

[caesarsk]

..συνεχίζεται το βράδυ μετά το Δελέαρ!!!

[Cpt. Haddock]

Αρχικά δημιουργήθηκε από caesarsk
3ο μέρος διαδρομής

Λαθος πήγατε ρε σεις απο εκεί

[caesarsk]

ναι αλλά περάσαμε ποιο όμορφα....και κάναμε και 215,34 στροφές παραπάνω!!!!

[caesarsk]

Το πήγαμε αρκετά γρήγορα μέχρι την Πύλη μήπως και προλάβουμε τους υπόλοιπους, αλλά ήταν η μοναδική φορά που ο trooper έβαλε το κράνος του γρήγορα. Κανείς φυσικά δεν ήταν στην καφετέρια, οπότε το παίρνουμε γρήγορα προς τα Στουρναραιικα και Μεσόχωρα. Στο μυαλό μου πλέον είναι μόνο η χωμάτινη διαδρομή. Πως θα την βγάλει ο γεροταξιδευτής με ΧΧ;;; Μετά την Μεσόχωρα περνώντας από άλλο ένα μισοερειπωμένο χωριουδάκι ο χωματόδρομος ξεκινάει. Όχι τίποτα τρελό. Στρωμένος δρόμος με γαρμπίλι έτοιμος για να ασφατοστρωθεί. Λέω στον Χρήστο πως πάω μπροστά, και να μην αγχώνεται για το πώς θα πάει. Θα τον περιμένω σε κάθε διασταύρωση. Ορθιος πλέον στα μαρσπιέ βγάζω το άχτι μου που ολόκληρο τον χειμώνα δεν πήγα ούτε μια φορά στο βουνό. Νιώθω και GS να χαίρεται από κάτω μου. Την είχε ανάγκη την σκόνη του. Ο δρόμος κατηφορίζει ελαφριά με ανοιχτές καμπές και καλή ορατότητα. Ότι πρέπει για παιχνιδάκι. Από στροφή σε στροφή ο πίσω τροχός driftαρει και περισσότερο και προσπαθεί να φτάσει τον μπροστινό. Καταπληκτικό παιχνίδι στο γαρμπίλι και ο ρυθμός ανεβαίνει. Όμως λίγο παρακάτω βλέπω 3 Africa σταματημένα. Ψάχνουν να βρουν την διαδρομή σε μια διακλάδωση. Ανεβαίνω με τα πόδια στο μισογκρεμισμένο γεφυράκι και βλέπω το φράγμα του Αχελώου 1 χλμ παρακάτω. Τους λέω να ξεκινήσουν και από την κατευθυνση που βρίσκονται και φτάνει και Χρήστος. Ξεκινάμε λοιπόν μαζί και φτάνουμε κάτω από το φράγμα! Είναι εκεί και οι δικοί μας και γνωρίζω και νέο (για εμένα) μέλος της παρέας. Τον Δημήτρη (Dimzabb η κάπως έτσι). Όπως αποδείχτηκε καταπληκτικός χαρακτήρας και αυτός (ρε σεις μαζεύει καλά παιδια τελικα το moto.gr). Με το που φτάνουμε ο για μοναδική φορά βιαστικός trooper αποφασίζει να κάνει ΜΟΝΟ ΕΝΑ ΑΚΟΜΗ τσιγάρο και αμέσως φεύγουν. Τους λέμε πως θα τους προλάβουμε παρακάτω και ετοιμαζόμαστε και εμείς να ξεκινήσουμε. Ξαναφέυγω μπροστά και λέω στον Χρήστο πως θα τον περιμένω στο τελείωμα της χωμάτινης. Ανεβαίνω πάνω στο φράγμα και σταματάω περιμένοντας τον παππού. Το γήρας όμως ποτέ δεν έρχεται μόνο του, αλλά πάντα φέρνει κάτι μαζί του. Στον Χρήστο μπορεί να μην έφερε την ακράτια αλλά έφερε εκείνον τον Γερμανό γιατρό, να δεις πως τον λένε μωρέ. Α ναι τον Αλτσχάιμερ. Και έτσι ξεκινάει προς τα πίσω. Αφού πλέον λοιπόν βλέπω να με περνάνε μηχανές που δεν τις είχα ξαναδεί και κρίνοντας πως έχει περάσει αρκετή ώρα για να κάνει ένα χιλιόμετρο (20 λεπτά), το παίρνω τηλέφωνο ανησυχόντας για τίποτα κακό! Και μαθαίνω πως έκανε λάθος και γυρναγε προς τα πίσω. Κανένα πρόβλημα όμως. Μου λέει να ξεκινήσω για το επόμενο σημείο και θα με φτάσει.

Συνεχίζεται…

[caesarsk]

4o μέρος διαδρομή

[caesarsk]

4ο μερος διαδρομή...β