Πρωταθλητης στην θεληση......

[trigger]

Αρχικά δημιουργήθηκε από sergiosm
μπορεί και κανένας, μπορεί να εγκαταληφθεί και να πεθάνει σε ένα ίδρυμα (ή ακόμα χειρότερα) στο δρόμο.
μπορεί όμως και όχι

σίγουρα

Αρχικά δημιουργήθηκε από sergiosm
το θέμα είναι ότι κανείς μας δεν μπορεί να προβλέψει το μέλλον, ούτε τί θα του συμβεί την επόμενη στιγμή.

όταν όμως ξεκινάς με τέτοια δεδομένα;

Αρχικά δημιουργήθηκε από sergiosm

π.χ. ποιος εγγυάται ότι ένα αντρόγυνο που γεννά σήμερα ένα φυσιολογικό παιδί, θα ζήσει για να το μεγαλώσει;; κανείς
δεν ξέρεις περιπτώσεις που οι γονείς σκοτώνονται σε τροχαίο και το παιδί μένει μόνο του;;

δυστυχώς ξέρω αρκετά καλά...

Αρχικά δημιουργήθηκε από sergiosm

θα μου πεις αυτό δεν έχει ειδικές ανάγκες, άρα και ειδικές απαιτήσεις. Ο.Κ., αλλά αυτό σημαίνει ότι τους ανθρώπους με ειδικές ανάγκες πρέπει να τους σκοτώνουμε (ή να μην τους δίνουμε την ευκαιρία να ζήσουν). Τότε γυρνάμε στη λογική του καιάδα.
Και εν πάσει περιπτώσει, η -υποτίθεται- πολιτισμένη κοινωνία μας κρίνεται (και) από τον τρόπο που αντιμετωπίζει τέτοιες περιπτώσεις.
Το θεωρώ πολύ σκληρό και άδικο για τον άνθρωπο αυτό να μην του δοθεί η ευκαιρία να ζήσει... με όποιο τρόπο.

Συμφωνώ μαζί σου απλά έκανα κάποιες σκέψεις. Αφού δεν φθείρει ψυχικά τους γονείς αλλά έχουν τη δύναμη να παλέψουν για αυτό τον άνθρωπο, ΜΠΡΑΒΟ ΤΟΥΣ !!!

[gavos]

Αρχικά δημιουργήθηκε από TOLISTOLAROS
Απ'την άλλη να προσπαθείς ξέροντας ότι έχεις ήδη φάει γκολ πριν ο αγώνας ξεκινήσει...

Καταλαβαίνω τί λες, αλλά γκολ από τα αποδυτήρια φάγαμε όλοι τη στιγμή που γεννηθήκαμε. Δε μας εγγυάται κανείς ότι θα περάσουμε ευτυχισμένα και όμορφα, και αν θες η ευτυχία μέσα από τον κόπο έρχεται και από το να τα καταφέρνεις. Με τόσο φόβο που υπάρχει από όλους μας γενικότερα, για το αύριο, αμφιβάλλω αν σε περίπτωση που είχαμε τη στοιχειώδη λογική όταν ήμασταν σπερματοζωάρια θα επιλέγαμε να πάρουμε το ρίσκο και μπούμε στο γαμήδι το ωάριο! Να επιλέξουμε να ζήσουμε ρε αδερφέ! Να πάρουμε το ρίσκο, και να απλώσουμε χαμόγελα παρόλη τη σαπίλα που θα συναντήσουμε στο διάβα. Αυτό είναι ο άνθρωπος για μένα. Προσωπικά δε υφίσταται το ερώτημα "και τί θα κάνει αυτό το παιδί μετά;". Δεν είναι λιγότερο άτυχο ή λιγότερο τυχερό από άλλα παιδιά, όπως πχ τα πλουσιόπαιδα που θεωρούνται κατά κόρον τυχερά, με τα διάφορα κλισέ του στυλ "δε θα του λείψει τίποτα". Η ομορφιά της ζωής δεν βλέπεται, δεν νιώθεται, δεν έχει σχέση με την ύλη και ευτυχώς.

[notakos600]

Τελικά είναι καλό να δίνεις ζωή σε τέτοιες περιπτώσεις; [/B][/QUOTE]



Ποιός μας έδωσε αλήθεια την αρμοδιότητα και την εξουσία να χαρίζουμε ή να αφαιρούμε τη ζωή;
Όσα μπράβο και να πούμε στους γονείς και ιδιαίτερα στο πατέρα δεν αρκούν.
Απλά κάποια πράγματα μας σοκάρουν γιατί δεν έχουμε τα balls για να αναλάβουμε αυτό το φορτίο. Ξεγράφεις και σβήνεις όσα ήξερες μέχρι τώρα στη ζωή σου και ακολουθείς τον χωματόδρομο με τα αγκάθια και τις στερήσεις γιατί ένα τέτοιο παιδί, με ειδικές δεξιότητες το νοιώθεις 10 φορές περισσότερο παιδί σου και του αφιερώνεσαι ολοκληρωτικά.

[Road67]

Ο θριαμβος της ζωης οπως λεγανε οι δικοι μου.

Και καπου διαβασα οτι στη ζωη το 10 τοις εκατο ειναι αυτο που συμβαινει και το 90 τοις εκατο η αντιδραση μας.

Χιλια μπραβο