εδώ δεν μας αφήνουν να κάνουμε κάτι
σε περιπτώσεις εντός συνόρων......
υπάρχουν αντίστοιχες καταστάσεις γύρω μας
κι όμως οι καλά κρατούντες προτιμούν τον όρο
χαμίνια ή στην καλύτερη ιδρύματα-φυλακές......
κάποτε στο ΠΙΚΠΑ Βούλας όταν λειτουργούσε
και νοσοκομείο γίνονταν πραγματικά
βασανιστήρια στα παιδιά......ξύλο σε ανάπηρα
παιδιά άνευ προηγουμένου...νέοι "γιατροι"
κάνανε πειράματα στα κουρασμένα σώματα
αυτών των παιδιών,κατέστρεψαν παιδιά,
τα αφησαν ανάπηρα,πολλά παιθαναν......
το μόνο που έγινε ήταν απλά να κλείσει το
νοσοκομείο......πολύ από εκείνους τους
γιατρούς (που δεν θα έπρεπε να λέγονται έτσι)
βρίσκονται σε μεγάλα νοσοκομεία και κλινικές
και κομπαζουν για τις επιτυχίες τους........
δεν είναι φήμες που άκουσα.....είναι διηγήσεις
ατόμων που βρέθηκαν εκεί...και πλεόν είναι
σε αναπηρικά καροτσάκια,είχα την τύχη να τους
γνωρίσω γιατί επέλεξα να ασχοληθώ με αυτά τα
άτομα....παρ'ολα αυτά δεν έχω καταφέρει να
δουλέψω επίσημα σε αυτό το χώρο γιατί δεν
έχω μπάρμπα στην κορώνη.....ανεξάρτητα
με ατελείωτες ώρες εθελοντικής εργασίας
και της ειδίκευσης που πήρα στη σχολή....
εμείς εδώ μπορούμε να βοηθήσουμε???????
.....you may say i'm a dreamer......
....but i'm not the only one....
....i hope some day you'll join us...
....and the world will live as one....
Καταρχή η unicef είναι μασονική οργάνωση, και ως τέτοια, μπορείτε να φανταστείτε πού πηγαίνει το μεγαλύτερο μέρος των δωρεών.
ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΚΑΤΙ: ΝΑ ΜΗ ΨΗΦΙΖΟΥΜΕ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙΣ ΠΟΥ ΣΤΗΡΙΖΟΥΝ ΤΕΤΟΙΑ ΚΑΘΕΣΤΩΤΑ. ΨΑΞΤΕ ΚΑΙ ΛΙΓΟ ΕΚΤΟΣ ΒΟΥΛΗΣ! Αμάν πια! Πρώτα ψηφίζουμε αμερικανοτραφείς Κωστάκη και Γιωργάκη-αντίστοιχα Μπους κλπ- και μετά λυπόμαστε για τα έργα τους. Εντελώς οξύμωρο, για να μη το χαρακτηρίσω σωστά. Ή μήπως πιστεύετε ότι όλη αυτή η φρίκη θα σταματήσει αν στείλουμε τροφή και ρουχισμό; Οι ασπιρίνες δεν χτυπούν την ασθένεια στη ρίζα της. Ξεριζώστε λοιπόν τους καρκίνους, και μη τους επιτρέψετε να διαιωνίζονται.![]()
Μικρούς μας μαθαίναν παραμύθια αντί να μας μαθαίνουν πάλη.
Εγώ το μόνο που σκέφτομαι είναι το πόσο φαγητό πετάμε κάθε μέρα λόγω της υπερκαταναλωτικής μαλακίας και λαιμαργίας που μας έχει πιάσει ή μάλλον που έχουν φροντίσει να μας πιάσει και σκέφτομαι πως με τα αποφάγια αυτά θα ζούσε πολύς κόσμος σε κάποια τριτοκοσμική χώρα.Πόσο καλύτεροι άνθρωποι από μας θα ήταν αυτά τα παιδάκια αν μετά από όσα πέρασαν μπορούσαν να ζούνε όπως ζούμε εμείς...
Fortis Fortuna Adiuvat
Αρχικά δημιουργήθηκε από costas_k
Ολα αυτα τα γραφω,επειδη ΔΥΣΤΥΧΩΣΔΕΝ μπορουμε να κανουμε κατι αξιολογο,για οτι συμβαινει στον κοσμο.Παντα ετσι ηταν παντα ετσι θα ειναι.Ας προσπαθησουμε τουλαχιστον να διορθωσουμε τα κακως κειμενα στον δικο μας μικροκοσμο που ζουμε.....ειναι μια αρχη.....................[/B]
Τις πιο ηρωϊκές μάχες τις έδωσαν στην ιστορία άνθρωποι που κρατούσαν για όπλο την πένα και διέδιδαν τις φρίκες των πολέμων και των κοινωνικών επαναστάσεων.
Τελικά, μπορούμε! Αυτό είναι και το νόημα του thread. Και μόνο που ξυπνά την μνήμη μας έχει ήδη αφαιρέσει ένα άψυχο τούβλο από το ανθρώπινο τείχος της απελπισίας.
Και αυτό το διαολεμένο το δάκρυ έχει τόση δύναμη!
Αποστόλης
Η δευτερη φωτο που εβαλες με το γυπα που καραδοκει ,περα απο την τραγικοτητα του θεματος εχει ακομα μια τραγωδια να πει.Την ειχε τραβιξει ενας Νοτιοαφρικανος ο Κεβιν Καρτερ.Ειχε παρει 2ο βραβειο Πουλιτζερ για αυτην . Απο λογια του ιδιου προκυπτει οτι παρολο που ηταν επαγγελματιας,με εμπειρια στις δυστηχιες,δαιμονιστηκε απο την φωτο του και γενικοτερα απο αυτο που αντικρησαν τα ματια του στο Σουδαν.Του φαινοταν τραγικο το γεγονος οτι επιβραβευτηκε για κατι που κανονικα δε μπορει παρα να θεωρηται ντροπη του δυτικου κοσμου.Αυτοκτονησε τελη Ιουλιου 1994.Αρχικά δημιουργήθηκε από code
????????
Η πηγη των πληροφορειων μου Le Monde Diplomatique,περιοδικο Maniere de Voir αρθρο Images et vautours (εικονες σαρκοβορες)Αυγουστος 1994
that I was where I would be,
Then I would be where I am not,
Here I am where I must be
Go where I would, I can not
[QUOTE]Αρχικά δημιουργήθηκε από petridist
Πραγματικά λυπάμαι.. εύχομαι να αξιωθώ κάποτε να γίνω καλύτερος άνθρωπος..
+1000000
Μόνο έτσι μπορεί να σωθεί ο κόσμος!
Δεν χρειαζεται να ψαχνει κανεις τοσο μακρια για να βρει δυστυχια.Υπαρχει αρκετος πονος πολυ κοντα....,σε ορφανοτροφεια,γηροκομεια,σε ασυλα για παιδια με ειδικες αναγκες,σε γονεις που εχασαν παιδια,σε νοσοκομεια...Κανεις δε θυμαται,κανεις δε βοηθα,κανεις δεν προσφερει,κανεις δεν αφιερωνει λιγο χρονο και πρωτος και καλυτερος εγω.Καποιοι ΄κοπτονται΄τα Χριστουγεννα ή το Πασχα,και κανουν αγαθοεργιες.Αυτοι ομως που πονανε εχουν αναγκη 'στηριξης' ολο το χρονο.Δυστυχως συναδελφοι δεν εχουμε μαθει να δινουμε χωρις να περιμενουμε ανταλλαγματα.Δε ξερουμε τι θα πει αλτρουισμος,φιλαλληλια.Μαθαινουμε................οταν ο πονος μας χτυπησει τη πορτα(ορισμενοι δε μαθαινουν ποτε........οτιδηποτε συμβαινει γυρω τους)Εχουμε πολυ δρομο μπροστα μας.............
......ενας βρωμερος μηχανοβιος......
Η δράση αντικαθιστά τα δάκρυα.
Ας αναλάβουμε κάτι μικρό ο καθένας, στα μέτρα των δυνατοτήτων μας: ένα κείμενο, μια συνάντηση γειτονιάς στο σπίτι για να λύσουμε κάτι από κοινού, μια αφίσα, μια κραυγή...Και προπαντως, όσο περισσότεροι, πάντα πιο δυνατοί.......
Ωραίο ποστάκι..
Η δραση αντικαθιστα τα δακρυα