Αρχικά δημιουργήθηκε από zireous
Πολλοί φίλοι και συγγενείς μου πέρασαν από νοσοκομεία όπως και εγώ.
Τούμπες με τα πόδια, πατίνια, μηχανές, αυτοκίνητα έχω φάει -πάντα από μαλακία μου.
Πάντα όμως σε ερημιές και συνήθως επειδή δοκίμαζα πράγματα, και αυτός είναι και ο μόνος λόγος που δε βρέθηκα κάτω από ένα κουτί, ακόμα.
Θυμάμαι χαρακτηριστικά τον τρόμο που έβλεπα στα πρόσωπα των κουτάκηδων όταν τους έκανα χειρονομίες για να σταματήσουν 5 λεπτά μετά τη τούμπα -διπλό σόμερσολτ και προσγείωση με χέρια και πρόσωπο χωρίς κράνος-, εννοήται ότι ξανακαβάλησα το παπί και το γύρισα σπίτι γιατί κανείς δε σταμάτησε.
Ήταν η τελευταία φορά που κυκλοφόρησα χωρίς κράνος, δεκαπέντε χρόνια πριν. Θες και την ειρωνεία της υπόθεσης, το 88 ένας δεκαεφτάχρονος (παίζεται, καλά νά'ναι) μου έδωσε τη FJ 1100 του για βόλτα, και φυσικά τη πήγα χεσμένος μια βόλτα και μου φάνηκε το πιο αξιόπιστο μηχανάκι του κόσμου και μπορεί να ήταν κιόλας.
Που θέλω να καταλήξω;
Η αντίληψη ότι η μηχανή σκοτώνει είναι σαν τη θρησκεία. Υπάρχει επειδή κάποιος είπε για δικούς του λόγους ότι αυτό ισχύει -κατι σαν το Evil exists only in the eye of the beholder.
Δεν μπορεί να μου πει κανείς ότι είναι καύλα να τρέχεις στη πόλη σήμερα, άρχισα να οδηγάω στην Αθήνα, τότε που οι δρόμοί είχαν βρύα στις άκρες επειδή δε πάρκαρε κανένας λεμές. Άρχιζες τη σούζα με το βέλαμος και ξέχναγες να σταματήσεις. Ρε κάναμε 15 χιλλιόμετρα με ποδήλατα πάνω στην "εθνική" για να γεμίσουμε λάσπες στο "Πύργο Βασιλλίσσης" που κάνανε τα "Θερία" τα εντούρα τρέινινγκ, και να γυρίσουμε μεσάνυχτα μες στη λάσπη. Έβαζες μια πόρτα για ράμπα στα σκαλιά του σχολείου και -αφού ο νέος με το παπί μετά από εναλλαγή ταχύτητας στη ράμπα έτρωγε τη σούπα της ζωής του, μετά τα ιώδεια ξαναρχόταν και το συζητάγαμε. Έπαιρνες το ζετάκι και έκανες εντούρο στους χωματόδρομους -είχε και τέτοιους. Έκανες παντιλίκι με φορτηγάκι και χώραγες να γυρίσεις επιτόπου και να κάνεις και οχτάρια. Παίρναμε ( πάλι; ) κάνα δανεικό CB και μετά αρχίζαμε να προσπερνάμε άπαντες (σιγά τους πολλούς), και μετά τσεκάραμε ποιός χέστηκε περισσότερο ο αναβάτης ή ο συνεπιβάτης.
Να πάρω τώρα κάνα αρχαίο ΥΖ και να την δώ Evel Knievel στη Πατησίων;
Και πού θα βάλω τα στρώματα για τη προσγείωση; (Άσε που δεν έχω χιλλιάρικο για φακελάκι.)
Τώρα βλέπω πως διαφημίζεται η ασφάλεια του αναβάτη στο αμέρικα και στο γιουρόπα, και ενώ στα φόρουμς συζητάνε για αντοχές υλικών, αποσβέσεις, αποστάσεις, περιφερειακή όραση, προστατευτικά αυχένα, αερόσακους μηχανών, υπάρχουν μερικά πράματα που δεν αλλάζουν.
Βγαίνω έξω ο εξωγήινος και αντί να μου τη λένε που φοράω μαύρο πέτσινο (δε διακρίνεται εύκολα), βλέπω ΚΑΝΕΝΑΣ ΠΟΥΣΤΗΣ να μη φοράει κράνος, ένας πιτσιρικάς με FMX 2 ημερών -ευτυχώς με κράνος ο ίδιος αλλά όχι η κοπελιά του-, να τρώει τούμπα με λίγα (highside παρακαλώ) επειδή κανένας καργιόλης δέν του είπε να χρησιμοποιεί το μπροστινό φρένο αντί για το πίσω που συνήθισε στο παπί. Και ο καργιόλης που του έδωσε το δίπλωμα πήρε το 300άρι βάσει νόμου, ενώ ο πιτσιρικάς έμαθε αυτά που έφταναν για να πάρει το δίπλωμα και ένα καρούμπαλο. Άν η Αθήνα είναι 20 χρόνια πίσω η επαρχεία είναι 40.
Επιβάλλεται ο αναβάτης να είναι στη πρίζα πάντα, ενώ ο κουτάκιας όχι. Πόσο πιο αυστηρά θα έπρεπε να τιμωρείται μια γούβα σε ένα κουτί από μηχανόβιο σε σχέση με ένα κλείσιμο που οδηγεί ένα αναβάτη σε πτώση;
Είπαμε οδηγάω μηχανές 2 χρόνια παραπάνω από ότι κουτιά, πέντε χρόνια πρίν αποφάσισα να χρησιμοποιώ κουτία μόνο για ψιλομεταφορές (μπετονιέρα και πάνω), και κάθε εβδομάδα ακούω στις ειδήσεις για κάποιο κουτί που τράκαρε.
Πιστεύω ακράδαντα ότι είμαι πιό ασφαλής οδηγώντας μηχανή παρά κουτί αλλά όχι στη πόλη σε ώρες αιχμής.
Στο πανικό που σε κάνει να δοκιμάσεις να προσπεράσεις το κάθε παπάρα, χωρίς να του κορνάρεις, σε κάθε στιγμή που πρέπει ελέγχεις 360 μοίρες τη κίνηση, στη καθημερινή τριβή που σε κάνει να μισείς την οδήγηση, και σε άλλα, κρύβεται ο πραγματικός δαίμονας που ξέρω ότι θα με κάνει να χαλαρώσω και στη καλλύτερη να στολίσω ( πάλι; ) κάνα ταξιτζή.
Τί πίνεις ρε zireous;
Δε πίνω, αλήθεια. Έχω κόψει τα drugs και το αλκοόλ χρόνια πρίν (πολλά), το τσιγάρο 3, το καφέ 1/2 και έχω αποφασίσει ότι:
Η μηχανή δέν είναι εκτόνωση, το I-Ninja στο κομπιούτερ είναι -το MotoGP3 είναι παπαριά όπως και τα προηγούμενα καθότι σε ωθεί να κάνεις παντιλίκι για να μπείς με περισσότερα σε στροφές, μέγιστο λάθος- το MX vs ATV Unleashed είναι πιο κοντά στη πραγματικότητα.
Η μηχανή δέν είναι άσκοπη σπατάλη αδρεναλίνης, θέλει πειθαρχεία και αυτοέλεγχο, και η ικανοποίηση που σου δίνει έιναι να ξέρεις ότι βγήκες σωστά από τη στροφή στο σημείο και με τα χιλλιόμετρα που ήθελες, είναι πολύ πιθανό να πρέπει να την επαναλάβεις (τη στροφή) καμιά χιλλιαδίτσα φορές μέχρι να πείς ΟΚ την έχω, και μετά θα πρέπει να βελτιώσεις την επόμενη -και μάλλον έχει και τρίτη στροφή μετά.
Το να τρέχεις μες στη πόλη με το πχ ΚΤΜ, και την ακράπα είναι σαν να κατουράς στο χιόνι και να δοκιμάζεις μετά το κίτρινο παγωτό -έχω αποφύγει τουλάχιστον 4 γάτες, και 3 παιδάκια που αποφάσισαν να περάσουν απέναντι μόλις πέρναγα τα τελευταία 2 χρόνια.
Το καλλύτερο σημείο για να τα χώσω, είναι αυτό ακριβώς που ηδονίζει τη γκλάβα μου, δηλαδή κατί πολύ σφιχτά στροφιλίκια, που οι κουτάκιδες αποφεύγουν, που σημαίνει ότι δε χρειάζεται να δώσω το 650 για να πάρω τη χιλλιάρα που ήθελα (σουτζούκα), και ένα 600άρι θά'ναι μια χαρά -στερνή μου γνώση πάρτα ####### μου.
Αυτά από μένα, τώρα που ανοίγει ο καιρός κάντε και καμμιά βόλτα παραπάνω.
(Θα πάρω σπρέι ρόζ μεταλλικό, και όποιον ξεκράνωτο βλέπω θα του ρίχνω, έχετε το νου σας.)
τι τα θες....μια απο τα ιδια ειμαστε ολοι...(τοχεις ακομα το Velamos? εφω ναι...)βολτες καφριλικια και γενικως ξεσαλωμα αλλα μακρυα και αλαργα απο κοσμο....τωρα μαγκια ειναι να κανεις τις περισσοτερες σφηνες....δε πειραζει....εγω απο παρτη μου δινω τις συμβουλες μου σε γνωστους και αγνωστους,και οσοι ακουσουν οκ....οι υπολοιποι οτι τους φωτισει...
και γω εχω αποφασισει τη χρηση της μοτο καθε μερα με ολα τα εννοουμενα...αλλα προσεχω οσο μπορω...αν ερθει η ωρα μου οκ αλλα δε κλωτσαω και την τυχη μου...
Απάντηση με παράθεση
