Συνεχιζουμε κατεβαινοντας και καπου στα 1100μ. βγαινουμε απο το δασος, μπαινοντας σε βλαστηση με πουρναρια κι αγρια οπωροφορα.
(Σημειο φωτο λιγο μετα το "5" στον Χαρτη 6_01)
.
Συνεχιζουμε κατεβαινοντας και καπου στα 1100μ. βγαινουμε απο το δασος, μπαινοντας σε βλαστηση με πουρναρια κι αγρια οπωροφορα.
(Σημειο φωτο λιγο μετα το "5" στον Χαρτη 6_01)
.
Κατεβαινουμε κι αλλο για να περασουμε μεσα απ' τ' Ανήλιο στα 1050μ. και να συνεχισουμε κατεβαινοντας προς το Μετσοβίτικο ρεμα.
Εδω βλεπουμε και την κατασκευη του πρωτου οικολογικου* δρομου στην Ελλαδα, μετα απο πιεσεις των οικολογικων οργανωσεων και της Ε.Ε. φυσικα!
Ειναι ενωση με τουνελ(ς) και ψηλες γεφυρες που περναν το Μετσοβίτικο και προφανως θα ενωθει με τον δρομο που θα ερχεται απ' το Χαλίκι και που θα γινει ασφαλτος.
*Ο χαρακτηρισμος "οικολογικος" δινεται γιατι μια τετοια κατασκευη ΔΕΝ "ενοχλει" την πανιδα της περιοχης!
(Σημειο φωτο "6" στον Χαρτη 6_01)
.
Φτανουμε στο ρεμα στα 1000μ. αλλα δεν στριβουμε δεξια να μπουμε απο τον συντομο δρομο στο Μέτσοβο, παρα παμε αριστερα και κανοντας κυκλο απο τον κεντρικο δρομο για να χαζεψουμε τις κατασκευες και να φτασουμε τελικα στα 1120μ της κομωπολης.
Σταματαμε πρωτα στο βενζιναδικο (η αντλια ειναι "κρυμενη" κατω απ' το παραδοσιακο σπιτι), κι αφου ξεδιψασουν τα μηχανακια ...
(Σημειο φωτο "7" στον Χαρτη 6_01)
.
... σταματαμε λιγο πιο κατω στην πλατεια ...
(Σημειο φωτο "7" στον Χαρτη 6_01)
.
... για να ξεδιψασουμε και να ξεκουραστουμε κι 'μεις!
(Σημειο φωτο "7" στον Χαρτη 6_01)
.
Απο το Χαλίκι μεχρι εδω το μονο που ειχαμε ηταν μια πολυ ελαφρια ψιχαλα και για πολυ μικρο διαστημα.
Εδω ομως ο καιρος ειναι πιο βαρυς κι οι δρομοι βρεγμενοι, που σημαινει οτι ειχε βρεξει ενω ημασταν προς τον δρομο για 'δω.
Ριχνει και μια ακομα οσο καθομαστε στο υποστεγο ...
Παρ' ολα αυτα, οσοι δεν εχουμε φορεσει ακομα αδιαβροχα "αντιστεκομαστε" και ξεκιναμε λιγο αργοτερα χωρις αυτα.
Φευγουμε απο τον δρομο που ηρθαμε κι ανεβαινουμε, σιγα-σιγα πανω στο βρεγμενο οδοστρωμα, μεχρι τα 1200μ. για να συναντησουμε το κεντρικο δρομο που ερχεται απ' τα Τρίκαλα και παει προς τα Γιάννενα.
Υπαρχει πολυ κινηση απο αυτοκινητα και φορτηγα, αλλα τοσο το (ακαταλληλο για τα λαστιχα μας) βρεγμενο, οσο κι η πυκνη ομιχλη που μας πιανει σχεδον αμεσως μετα απ' την διασταυρωση (στις "Πολιτσές", στα 1400μ. με το ενα απ' τα δυο χιονοδρομικα του Μετσόβου στ' αριστερα μας), κανουν το προσπερασμα απαγορευτικο, αφενως γιατι ειναι επικινδυνο κι αφ' εταιρου για να μην σπασει η συνοχη τις ομαδας, μιας και υπαρχουν αρκετες διασταυρωσεις σε μικρο διαστημα.
Λιγο πιο μετα στο ξεφωτο της "Μόρας", στα 1380μ., αφηνουμε στ' αριστερα μας τον ασφαλτινο δρομο που παει για τις πηγες του Αωού και την τεχνιτη ομονυμη λιμνη και με ελαχιστη ορατοτητα προχωραμε προς την "Τσούμα".
Ενα χιλιομετρο μετα, στον "αυχενα Παπαζήση" στα 1450μ, αφηνουμε αριστερα μας και την επομενη διασταυρωση με τον δρομο που παει προς Μηλιά και Κρανιά (κι ας ειναι προς τα 'κει ο προορισμος μας) και συνεχιζουμε με κατευθυνση προς τα Τρίκαλα.
Προσεκτικα και "μαζεμενοι" ανεβαινουμε μεσα στα επομενα δυο χιλιομετρα μεχρι τα 1485μ. μπροστα απ' την κορφη Βαρικό (1686μ), οπου αμεσως μετα απο μια στροφη στριβουμε αριστερα, σε παλιο κατεστραμενο ασφαλτινο δρομο (ΠΟΛΥ επικινδυνο σημειο στροφης), που περναει στα Δυτικα του Βαρικού.
Τελικα (οπως εχουμε ξαναπει) "ουδεν κακον αμιγες καλου"!
Οπως θυμωμουν απο ενα χρονο πριν, ο δρομος ηταν σχετικα καλος, με το χωμα απλως να εχει παρει την θεση της ασφαλτου στα περισσοτερα σημεια του.
Τα πραγματα ομως αλλαζουν, κι αλλαζουν και γρηγορα οπως φαινεται.
Ευτυχως που η ομιχλη μας ΕΣΩΣΕ!
Τι θελω να πω?
Ο δρομος εχει εγκαταληφθει οριστικα στην τυχη του και τα νερα που κατεβαινουν ειτε απ' το Βαρικό, ειτε απ' την Κυρά (1726μ) λιγο πιο περα (κορφες του Ζυγού κι οι δυο), εχουν σκαψει ΓΚΡΕΜΟΥΣ, κατα πλατος του δρομου, και το χειροτερο ειναι οτι ΔΕΝ ΦΑΙΝΟΝΤΑΙ (απο μακρυα) !!!
Ενω σε γελαει λοιπον οτι μπορεις να αναπτυξεις ταχυτητα, βρισκεσαι ξαφνικα να πηδας πανω απο ενα χασμα, που ετσι και κανεις κανα λαθος και κοψεις, θα βαρεθεις να πεφτεις!
Η πολυ μικρη μας λοιπον ταχυητητα (λογω ομιχλης), μας γλυτωνει απο τετοια απροοπτα, με παρα πολλα "σλαλομ" προς αποφυγη των "γκρεμων".
Παρ' ολο που παμε πολυ κοντα ο ενας στον αλλον (και βλεπεις τις κινησεις του μπροστινου), ο Στεργιος σαλταρε πανω απο ενα τετοιο γκρεμι, που (ευτυχως και γι' αυτον και για μας) ΔΕΝ το ειδε καθολου και δεν εκοψε, με αποτελεσμα να βρει μονο η πισω στον "απεναντι" οχθο κι Αφρικα σε στυλ κασκαντερ, να περασει ανωδυνα!
Αυτο το πραγμα λοιπον (δεν μπορω πια να το λεω δρομο ) ανεβαινει σε γυμνο (Αλπικό) μεχρι τα 1505μ. στον "Τζαν Κουρταρά", στα Βορεια της Κυράς.
Θυμαμαι και βλεπω και στο GPS οτι ο κεντρικος ασφαλτινος που απ' το Μέτσοβο παει προς την Μηλιά (τον αγνοησαμε νωριτερα για να περασουμε απ' αυτο το "πραμα") πρεπει να ειναι μπροστα μας, μολις στα 30-40 μετρα, αλλα ΔΕΝ μπορουμε να τον δουμε (λογω της ΠΟΛΥ πυκνης ομιχλης) !!!
Προχωραμε πολυ προσεκτικα, με την κατευθυνση πλεον, προς τα 'κει και λιγο πριν τρακαρουμε με τα διερχομενα οχηματα τον βλεπουμε!
Στριβουμε δεξια στην ασφαλτο, με κατευθυνση προς την Μηλιά και στα 50μ. στ' αριστερα μας βλεπουμε την πρωτη "εισοδο" προς την "Βάλια Κάλντα" την οποια αγνοουμε, μιας κι ο σκοπος μας ειναι να παμε μεχρι την Μηλιά, κι αφου φουλαρουν τα μικρα, να μπουμε στην "Ζεστή Κοιλάδα" απο ενα δρομακι που ξεκιναει απ' την Μηλιά και δεν πολυχρησιμοποιειται σαν "εισοδος".
Αφου ανεβουμε μεχρι τα 1530μ. αρχιζουμε το κατεβασμα και στην "Στίνια", στα 1435μ και 1,5 χλμ απ' την προηγουμενη "εισοδο", αγνοουμε και την δευτερη στ' αριστερα μας και συνεχιζουμε το ασφαλτινο κατεβασμα μεσα απο την "Βάλια α Ουβρεουλούι (δεν θελω γελια ), για να φτασουμε στα 1195μ στο βενζιναδικο στην Μηλιά.
Ο Μπιμπίκος, σε στυλ "κακιας Μαγισσας", μολις ακουσε οτι ο δρομος απ' οπου θα προσπαθουσαμε να "μπουμε", δεν χρησιμοποιειται πια, μας γκρινιαζε που ΔΕΝ αφηνουμε ησυχη την φυση να κανει την "δουλεια" της!
(Σημειο φωτο "8" στον Χαρτη 6_01)
.
Ξεκιναμε απο το στενο χωματινο δρομακι, ακριβως απεναντι απ' το βενζιναδικο και μετα την πρωτη στροφη μπαινουμε στο δασος απο ορεινα πευκα. Ανεβαινουμε σε οχι και τοσο καλο εδαφος μεχρι τα 1330μ. οπου συνανταμε και το πρωτο εμποδιο που μας προειδοποιει για τον "δρομο".
Το μικρο ρεματακι ΔΕΝ δειχνει να εχει καλα πατηματα ενω εχει και μεγαλο σκαλι απεναντι ...
Δοκιμαζω με την Αφρικα (αν περναει αυτη τα αλλα περνανε ) αλλα η γλιτσα στις πετρες μεσα στο νερο δεν μ' αφηνει να καβαλησω το σκαλι ...
(Σημειο φωτο "2" στον Χαρτη 6_02)
.
... εμποδιο που με λιγη βοηθεια ομως ξεπερνιεται!
(Σημειο φωτο "2" στον Χαρτη 6_02)
.
Σειρα τωρα εχουν οι "χωματουργικες εργασιες" προς τακτοποιηση της κοιτης για το περασμα των υπολοιπων! :wacko:
(Σημειο φωτο "2" στον Χαρτη 6_02)
.
Η Ειρηνη στο παρθενικο της περασμα εχει σειρα με τους "βοηθους" ακροβολισμενους σε διπλη φαλαγγα.
(Σημειο φωτο "2" στον Χαρτη 6_02)
.
Σειρα εχει το Ντομινέιτορ του Βασιλη ...
(Σημειο φωτο "2" στον Χαρτη 6_02)
.
... και μετα η Αφρικα του Στεργιου.
(Σημειο φωτο "2" στον Χαρτη 6_02)
.
Ο Καντε_περα_ρε_να_δειτε_πως_περνανε_Μητσος εχει σειρα!
Το "ολα τα λεφτα" βιντεακι που τραβηξε ο Γιαννης μπορειτε να το κατεβασετε απο την αντιστοιχη σελιδα του ΣΥ.ΜΟ.Φ.Ε..
(Σημειο φωτο "2" στον Χαρτη 6_02)
.
Ο Αλεξης ακολουθωντας τα βηματα του δασκαλου Μητσου περναει "αερας", χωρις ομως τον "χορο της εξοδου". :smilea:
(Σημειο φωτο "2" στον Χαρτη 6_02)
.