Padonki (Μπάσταρδοι) for ever, ρε...

[Gallos]

Ο Βουνός κρατιόταν με το ζόρι να την ρωτήσει πόσο πάει το ''special''. Μην μασάτε, ο Ντιμα θα καταλάβαινε..

[Gallos]

- Βουνέ, είπα όχι, χαμογελά τώρα..
- Μα, με προκαλεί...

[Gallos]

Λε πα νο ρα μά...

[Gallos]

- Ε δεν υποφέρεσαι ποια, είπα όχι, Οξωωωω

[Gallos]

Τάταροι..

[Gallos]

Ξεκινησαμε με προορισμό το κεντρικό πεζόδρομο του Καζάν. Ο Ντιμα είχε φάει σκάλωμα με ένα συγκεκριμένο τραγούδι το οποίο βάραγε διαπασών στα ηχεία της Γκόλντ. Όποτε έπαιζε το συγκεκριμένο, όλος ο θηλυκός πληθυσμός τον κοίταζε!!

Μουσική πολύ καλή και στίχοι οι εξής:

I love so much when the big and thick dick in me
I want so much that dick was yours
But your big dick only in my dreams



Φανταστείτε λοιπόν ένα αντίστοιχο άσμα στα Ελληνικά με τον ανάλογο στοίχο. Φανταστείτε μια Γκολντ με λαμπάκια, να παιζει μουσική τέρμα και ξοπίσω άλλα δυο ούφο και όλοι μαζι να κατεβαίνουν το πεζοδρομημένο τμήμα της Ερμού. Ονλυ ιν Ρώσια...

Padonki for ever, ρεεεεεε
Ο πεζοδρομος...

[Gallos]

Ωραίο μου φάνηκε, πάρτε το λοιπόν..

[Gallos]

Συνεχίσαμε με σούζες του Ντιμα από φανάρι σε φανάρι και αφού δεν μας είχαν μαζέψει ακόμα, φτάσαμε στο Λιμάνι του Καζαν. Παρκάραμε πρώτη μούρη στο Καβούρι και ο φύλακας προσπαθούσε μάταια να φοβίσει το Ντίμα ότι θα φωνάξει τους μπάτσους. Δεν ίδρωσε καν..

[Gallos]

Αφού μας συνάντησε και ο Σάσα, στο λιμάνι, επιστρέψαμε στο Χοτέλ όπου και αποχαιρετίσαμε τον Ντίμα που επέστρεφε σπίτι του. Το υπόλοιπο της μέρας το περασαμε στο Hotel, με γενική καθαριότητα και τα σχετικά.Νάνι νωρίς. Την επόμενη φεύγαμε για Μόσχα. . . . .

Ντίμα,

[Gallos]

Δευτέρα 19 Σεπτεμβρίου 2011(ημέρα 19η)

Εγερτήριο στις 6:30 και 8:00 ρολάραμε σε ακόμα μια τεράστια, απρόσωπη ευθεία. Άτυπα, είχε ξεκινήσει η επιστροφή μας, καθώς το Καζάν ήταν το δυσμενέστερο σημείο της διαδρομής. Ο καιρός συννεφιασμένος στους 8 βαθμούς αλλά με τα ισοθερμικά και τις επενδύσεις δεν κρυώναμε. Τα κμ άρχισαν να βγαίνουν εύκολα και κρατούσαμε ρυθμό στα 130κμ. Είχαμε μπροστά μας 890κμ μέχρι και την Μόσχα.

[Gallos]

Έβγαλα μια φώτο και τον Βουνούλη και ήταν η τελευταία φορά που βλέπαμε το Βόλγα σε αυτό το ταξίδι. Από την μπλε κατασκευή στο βάθος, πρόβαλε ένας του στρατού, της αστυνομίας? Πάντως καπελοτήγανο φόραγε. Μου έλεγε no φώτο κλπ. Μέτα ήθελε να του δώσω την φωτογραφική και έλεγε στα αγγλικά ντιλίτ. Καλά λέω, τα πιστεύει αυτά που του έχουν πει να λέει? Τον άφησα να ζήσει το 5λεπτο εξουσίας του. Έβαλα κράνος, γάντια και έφυγα ενώ ακόμα αυτός έλεγε τα δικά του.

[Gallos]

Πρωινό στο δρόμο. Αγοράσαμε φρούτα, άλλα το γάλα που ήθελε να πιούμε δεν το τολμήσαμε.

[Gallos]

Νταξ, μιλάμε για πολύ ευθεία το ταξίδι, σε σημείο που όταν είχε στροφή, αγχωνόμασταν..

[Gallos]

Στις 13:00 βρισκόμασταν στο Νισζι Νοβγκοροντ και συνεχίσαμε για Μόσχα χωρίς δεύτερη σκέψη. Περίπου 150κμ πριν φτάσεις Μόσχα, καταλαβαίνεις ότι φτάνεις σε κάτι μεγάλο. Συναντάς ατελείωτες πομπές φορτηγών, lada που καίνε γκάζι και γενικά καυσαέριο που κάνει αισθητή την παρουσία του. Πρώτη φορά μύριζα τόσο έντονα την μυρωδιά της ρύπανσης. Οι ταχύτητες πλέον ήταν στα 70(οριο), καθώς περνούσαμε συνέχεια από μια κατοικημένη περιοχή σε άλλη. Στο Προκόβ το οποίο βρίσκεται πριν ξεκινήσει ο τρίτος δαχτυλιος της Μόσχας, σταματήσαμε να πάρω ένα τηλ στο police. Μου είχε δώσει το τηλέφωνο του ο Ντιμα, λέγοντας μου, όταν φτάσετε, πάρτε τον. Πήρα τηλ, άλλα δεν μίλαγε αγγλικά και δεν έβγαζα άκρη. Θυμήθηκα όμως ότι μου είχε στείλει καποια στιγμη ο Σπιτς από το Κρασνοπιριτσοφκ ένα sms με το τηλ μια φίλης του απο Μόσχα. Στέλνω και εκεί ένα sms και παίρνω την απάντηση. Κανένα πρόβλημα, να βρεθούμε. Θα σας βοηθήσουμε εμείς για το ξενοδοχείο. Πάλι μας άνοιξε το ρουμπινετο σκέφτηκα. Συνεχίσαμε λοιπόν και φτάνοντας Μόσχα, ανταλλάξαμε ακόμα καποια σμσ και ορίσαμε σημείο ραντεβού, ένα βενζινάδικο στο Περιφερειακό. Το βρήκαμε σχετικά εύκολα και αράξαμε, περιμένοντας την Έλενα.

[Gallos]

Στο βενζινάδικο