Ο Αντωνης περναει καμαρωτος οπως παντα ...
(Σημειο φωτο "2" στον Χαρτη 6_02)
.
Ο Αντωνης περναει καμαρωτος οπως παντα ...
(Σημειο φωτο "2" στον Χαρτη 6_02)
.
... και τον ακολουθει ο Μανος.
(Σημειο φωτο "2" στον Χαρτη 6_02)
.
Το περασμα του Κωστακη "χαθηκε" καπου στην προετοιμασια του κυριως φωτογραφου (Γιαννη) για να περασει κι αυτος τελευταιος.
(Σημειο φωτο "2" στον Χαρτη 6_02)
.
Συνεχιζουμε λιγο πιο πανω και μολις σε 150μ ειναι πλεον φανερο οτι απ' τον δρομο αυτο ΔΕΝ περναει τιποτα εδω και πολυ καιρο!
(Σημειο φωτο λιγο μετα το "2" στον Χαρτη 6_02)
.
Στην στροφη μεσα στο νεροφαγωμα η Αφρικα αποδεικνυεται πολυ βαρια για "αναγνωριστικο" ...
(Σημειο φωτο λιγο μετα το "2" στον Χαρτη 6_02)
.
... κι ετσι τον ρολο αυτον τον αναλαμβανει τωρα το ΚΤΜ του Αντωνη.
Εκτος απ' τον Μπιμπίκο που μονιμα μας τρωει "ν' αφησουμε την φυση ησυχη να κανει την δουλεια της, μιας κι ειναι φανερο οτι πηρε πισω τον δρομο απ' τους ανθρωπους", κι εγω ειμαι της αποψεις να υποχωρησουμε.
Ο Γιαννης ομως ειναι της γνωμης να παμε να "παιξουμε" λιγο, κι αν καταφερουμε περναμε ...
Ετσι και κανουμε παρ' ολο που ειναι απο κουραστικο μεχρι επωδυνο εστω και ν' αλλαξουμε λουκι στο γλυστερο χορταρι ...
(Σημειο φωτο λιγο μετα το "2" στον Χαρτη 6_02)
.
Λιγο πιο περα ερχεται το επομενο εμποδιο!
(Σημειο φωτο λιγο πριν το "3" στον Χαρτη 6_02)
.
Τωρα εχουμε "Ξυλουργικες εργασιες" για να ανοιχτει ο δρομος.
(Σημειο φωτο λιγο πριν το "3" στον Χαρτη 6_02)
.
Σε ρολο "αναγνωριστικου" φευγει πρωτα ο Μητσος τωρα και ακολουθει ο Αντωνης.
(Σημειο φωτο λιγο πριν το "3" στον Χαρτη 6_02)
.
Προχωραμε για λιγο μεσα στις οξυες και σε "ομαλοτερα" (λιγο) λουκια κρυμενα απο εναμιση με δυο μετρα χορταρια, μεχρι τα 1415μ. στα Βορεια της κορφης Λα Κύργου (1499μ), ωσπου τ' αναγνωριστικα σταματανε, μιας και μια κατολισθηση εχει εξαφανισει οριστικα καθε υποψια δρομου ή μονοπατιου!
Ξεκιναμε λοιπον να επιστρεψουμε, αλλα πριν το "αναγνωριστικο" ΚΤΜ, βγαινει και μια βολτα στα ισιωματα διπλα μιας και του φανηκε (του Αντωνη) οτι ειδε δρομο πιο κατω ( ) κι εμεις περιμενουμε τ' αποτελεσματα.
(Σημειο φωτο "3" στον Χαρτη 6_02)
.
Αμα τη επιστροφη του και με σβησμενη κι αυτην την ελπιδα, κουρασμενοι (απ' το "παλεμα") αναβατες και μηχανες, παιρνουμε τον δρομο της επιστροφης.
(Σημειο φωτο "3" στον Χαρτη 6_02)
.
Θυμαστε το ποταμακι που μας ειχε δυσκολεψει στην αρχη?
Ε, εμεις ουτε που το θυμηθηκαμε στο γυρισμα!
Μιας και μετα τα παλουκια που ειχαμε περασει και την κουραση και τον ιδρωτα (παρ' ολη την δροσια και την συννεφια) ουτε κοψαμε καθολου, και με δεδομενο οτι ειχαμε και το (σκαμενο πλεον) σκαλι στην εισοδο, περασαμε ολοι "αερα πατερα" !
Λιγο πιο κατω κοψαμε για να περασουμε αναμεσα απ' τα προβατα ...
(Σημειο φωτο λιγο μετα το "2" στον Χαρτη 6_02)
.
... για να συνεχισουμε μετα ξανα "πατημενοι" (παρα το "βατο" του δρομου ) και να βγουμε στην Μηλιά οπου κι αραζουμε στην πρωτη καφετερεια πανω στον δρομο, για "καφε", ξεϊδρωμα και ξεκουραση ...
(Σημειο φωτο "1" στον Χαρτη 6_02)
.
... απεναντι απο την εν ενεργεια νεροτριβη!
(Σημειο φωτο "1" στον Χαρτη 6_02)
.
Αφου ξεκουραζομαστε λιγο και μην εχοντας τον χρονο που θα θελαμε μπροστα μας, μιας κι ειναι απογευμα, ετοιμαζομαστε να ξεκινησουμε.
"Ετοιμαζομαστε" ειπα κι οχι "ξεκινησαμε" ...
Ο Μητσος, εκεινη την στιγμη αποφασιζει ν' αλλαξει τα μπροστινα τακακια !!!
Αφου καποια στιγμη τελειωνουμε πιανουμε την ασφαλτο προς το Μέτσοβο και στην "Στίνια" στα 1435μ. στριβουμε δεξια στον χωματοδρομο που μπαινει στον Εθνικό Δρυμό.
Στα 1480μ. διασταυρωνομαστε με τον δρομο που ερχεται απο την αλλη εισοδο (την πιο κοντινη προς το Μέτσοβο) και στριβουμε δεξια.
Μεσα σε οξυες τωρα ανεβαινουμε στην "Πάντια Λούγκα" τραβερσαροντας στ' Ανατολικα απ' το Κόντι (1970μ) στο Μαυροβούνι, πηγαινοντας προς το "Φυτώριο" στα 1490μ. και λιγο μετα στα 1500μ. κι ενω βρισκομαστε στα Νοτια (και ψηλοτερα) της κορφης Λα Κύργου (1499μ), στα Βορεια της οποιας ΔΕΝ καταφεραμε να περασουμε προηγουμενως, συνανταμε στα δεξια μας διασταυρωση με τον δρομο, απ' τον οποιο υποτειθεται πως θα βγαιναμε.
Η περιεργεια για μια "αναγνωριστικη" απο αυτην την μερια του δρομου, εκτοπιστηκε απο την ελλειψη χρονου ... :wacko:
Συνεχιζουμε ν' ανεβαινουμε μεσα απο οξυα, που "υποχωρει" σιγα-σιγα πλησιαζοντας τα 1600μ. και δινει την θεση της στο ρόμπολο (το πολυ ανθεκτικο αυτο ειδος πευκου, που το συνανταμε σε υψομετρα που ΔΕΝ φτανουν τα αλλα δεντρα), καθως μπαινουμε στο "Δασος Τσιλέλη".
Συνεχιζουμε ν' ανεβαινουμε για να βγουμε στην "Σαλατούρα Μηλιάς" στα 1730μ. και να πατησουμε στην Μηλιά (2159μ) πλεον.
Να πω εδω οτι οι αναφορες ειναι σε κορφες, μιας και κινουμαστε συνεχεια μεσα στο ευρυτερο ορεινο συγκρότημα του Λύγκου.
Αρχιζουμε τωρα το κατεβασμα, τραβερσαροντας στα Δυτικα της Μηλιάς, με κλειστες και ΠΟΛΥ σαθρες φουρκετες, κινουμενοι συνεχεια διπλα στο ρεμα Σαλατούρας (που ειναι φανερο οτι πολες φορες χρησιμοποιει το δρομο οταν "γεμιζει" μιας και το εχει κανει να μοιαζει περισσοτερο με "κοιτη" απ' οτι με δρομος ) κατεβαινουμε μεχρι την καρδια της "Ζεστής Κοιλάδας" στα 1425μ. που ειναι κι η διασταυρωση με δρομο που κατεβαινει δρομο που κατεβαινει προς το Αρκουδόρεμα.
(Σημειο φωτο "4" στον Χαρτη 6_02)
.