Καλως ορισε το ΔΝΤ τα νεα μας Αφεντικα

[Gia]

Αρχικά δημιουργήθηκε από super_toto

Να δεχτώ εγώ ότι ένα κομμάτι του πληθυσμού φταίει γιατί έκανε κάτι από τα παραπάνω. Φταίνει δηλαδή όλοι ισόποσα? Το ίδιο φταίει δηλαδή ο καθηγητής που αποκρύπτει το επιπλέον εισόδημα που έχει απο τα ιδιαιτερα, με τον εργολάβο που τσεπώνει μερικά εκατομμύρια για να παραδώσει ένα δημόσιο έργο ακατάλληλο και ζημιώνει το κράτος? Το ίδιο φταίει ο σουβλατζής ο όποίος δεν κόβει αποδείξεις, με τον υπουργό ο οποίος αγοράζει υποβρύχια που γέρνουν και τσεπώνει και τη μίζα του?
Το ίδιο φταίει ο μικροεπιχειρηματίας ο οποίος πουλάει χωρίς τιμολόγιο μιά στο τόσο, με τον ιδιοκτήτη νυχτερινού κέντρου ο οποίος κάθε μέρα εισπράτει μαύρο χρήμα πολλών χιλιάδων ευρώ? Το ίδιο φταίει ο περιπτεράς που δεν κόβει αποδείξεις με τον δικηγόρο που δηλώνει 10 χιλ, εισόδημα?

Ε συγγνώμη αλλά δεν είναι το ίδιο.

Αυτό ακριβώς φίλε Στέφανε..

Τοτο

Αλλά εμφανίζεται ο Π'αγκαλος και ο κάθε παρόμοιος ξεφτίλας, συμμέτοχος δεκαετίες στη λαμογιά και στα στραβά μάτια και μου κουνάει το δάχτυλο γιατί "έτσι όπως τα κάνατε, ορίστε φτάσαμε στο ΔΝΤ και δεν υπάρχει άλλη λύση"..

Εμείς τα κάναμε καταλάβατε μάγκες;;και ήρθανε τα καθίκια να μας μαζέψουν..

Ένα καλό βλέπω μόνο. Η πελατειακή σχέση κομμάτων-δημοσίου πάπαλα. Ανίκανες κυβερνήσεις οι οποίες αφου δεν παρήγαγαν ποτέ έργο για τους πολλούς είχανε τη στάνταρ δεξαμενή του δημοσίου για να αντλούν ψηφοφόρους. Τώρα;;

Καλό απόγευμα

[notakos600]

Η κοινωνία επί του προκειμένου πάντως βράζει, η δράση φέρνει αντίδραση και η συμπίεση με τους νόμους της φυσικής και της λογικής φέρνει εκτόνωση.

Πως να χαλιναγωγήσει η όποια κυβέρνηση ένα σημαντικό ποσοστό των Ελλήνων που το έμαθαν να ζει με δανεικά για να αγοράζει τα πάντα, από σπίτι μέχρι καφετιέρα ;

Και έτσι μια ωραία πρω'ί'α του σερβίρει το παραμύθι της ''χτυπημένης μπιέλας'' στο μοτέρ της οικονομίας, ενώ μέχρι εχθές όλα έβαιναν καλώς -κατά τα λεγόμενά τους.

Ποιός δεν θα λυτζάριζε στη πλατεία Συντάγματος τον καραμανλίκο, τον κινεζοσημίτη, τον αλογοσκούφη, τον παπαντωνίου, τον γιωργάκη και τους άλλους μαφιόζους ;

Γιατί ρε πστμ όπως διάβασα και παραπάνω τόσα χρόνια και τους φόρους μας πληρώναμε και όλα τα είδη τα αγοράζαμε στη διπλάσια τιμή από την υπόλοιπη Ευρώπη.

Και άντε τώρα να εξηγήσεις στον πιτσιρικάκο που φάγαμε τα κλεμμένα που μας καταλογίζουν...
Προσωπικά ούτε τι χρώμα ήταν δεν πρόλαβα να δω.

Το ότι θα γίνει της πουτάνας είναι θέμα χρόνου γιατί είναι πολύ βαρύ και δεν χωνεύεται εύκολα όσο κι αν μας παραμυθιάζουν.

Για μένα όλοι οι πολιτικοί γνώριζαν που βαδίζουμε και που θα καταλήξουμε κι αν αυτό δεν θεωρείται προδοσία, τότε δεν ξέρω τι θεωρείται.

Τα χειρότερα βέβαια είναι μπροστά μας...

[Gia]

Αρχικά δημιουργήθηκε από notakos600

Ποιός δεν θα λυτζάριζε στη πλατεία Συντάγματος τον καραμανλίκο, τον κινεζοσημίτη, τον αλογοσκούφη, τον παπαντωνίου, τον γιωργάκη και τους άλλους μαφιόζους ;

Αίντε και τους δείραμε..και χεστήκανε σου λέω εγώ και μεταμελήσανε:rotflmao:

Δεν νομίζω να αλλάζει κάτι αδερφέ..

[notakos600]

Αρχικά δημιουργήθηκε από Gia
Αίντε και τους δείραμε..και χεστήκανε σου λέω εγώ και μεταμελήσανε:rotflmao:

Δεν νομίζω να αλλάζει κάτι αδερφέ..

Δεν αλλάζει σίγουρα αλλά τουλάχιστον θα ξεθυμάνουμε.

[byron]

Αρχικά δημιουργήθηκε από super_toto
Μια χαρά κολάνε. Δες εδώ . Ο βασικός μισθός της Ιρλανδίας είναι διπλάσιος από αυτόν της Ελλάδος.
Η Ισλανδία είναι ιδιαίτερη περίπτωση καθώς εκεί δεν υπάρχει ενιαίος βασικός μισθός αλλά διαφέρει από επάγγελμα σε επάγγελμα.
Επίσης αφου το κατακεφελήν εισόδημα προκείπτει από το ΑΕΠ δια του πληθυσμού, σημαντικό ρόλο παίζει ο πληθυσμος. 6 εκ οι Ιρλανδοί 300 χιλ οι Ισλανδοί. Για αυτό και ανεβαίνουν ψηλά στη λίστα.

Δεν με κατάλαβες. Προφανώς και ο πληθυσμός παίζει ρόλο. Που τα βρήκαν τα λεφτά είναι το θέμα.

Η Ιρλανδία δεν έχει τίποτα αλλο εκτός από υπηρεσίες, και η Ισλανδία ψάρια. Το οτι και οι δύο (όπως και εμείς βέβαια) είμαστε καταχρεωμένοι μέχρι αηδίας είναι ο παράγοντας που δεν λαμβάνει υπ΄όψη του η στατιστική κατάταξη.

[mikros boudas]

Αρχικά δημιουργήθηκε από byr0n
Δεν με κατάλαβες. Προφανώς και ο πληθυσμός παίζει ρόλο. Που τα βρήκαν τα λεφτά είναι το θέμα.

Η Ιρλανδία δεν έχει τίποτα αλλο εκτός από υπηρεσίες, και η Ισλανδία ψάρια. Το οτι και οι δύο (όπως και εμείς βέβαια) είμαστε καταχρεωμένοι μέχρι αηδίας είναι ο παράγοντας που δεν λαμβάνει υπ΄όψη του η στατιστική κατάταξη.

η ιρλανδια εχει και ποτα και τυρια(δε κανω πλακα βγαζει απο εξαγωγες)

[the who]

[QUOTE]Αρχικά δημιουργήθηκε από Gia
[B]Αυτό ακριβώς φίλε Στέφανε..



Αλλά εμφανίζεται ο Π'αγκαλος και ο κάθε παρόμοιος ξεφτίλας, συμμέτοχος δεκαετίες στη λαμογιά και στα στραβά μάτια και μου κουνάει το δάχτυλο γιατί "έτσι όπως τα κάνατε, ορίστε φτάσαμε στο ΔΝΤ και δεν υπάρχει άλλη λύση"..

edit:ακομα υπαρεχει το προβλημα με τις φωτο

[Ιznogood]

Αρχικά δημιουργήθηκε από Gia
Αίντε και τους δείραμε..και χεστήκανε σου λέω εγώ και μεταμελήσανε:rotflmao:

Δεν νομίζω να αλλάζει κάτι αδερφέ..

Ε! μηπως να τους ζητησουμε και συγνωμη που σκεφτομαστε ασχημα γιαυτους...

[super_toto]

Αρχικά δημιουργήθηκε από byr0n
Δεν με κατάλαβες. Προφανώς και ο πληθυσμός παίζει ρόλο. Που τα βρήκαν τα λεφτά είναι το θέμα.

Η Ιρλανδία δεν έχει τίποτα αλλο εκτός από υπηρεσίες, και η Ισλανδία ψάρια. Το οτι και οι δύο (όπως και εμείς βέβαια) είμαστε καταχρεωμένοι μέχρι αηδίας είναι ο παράγοντας που δεν λαμβάνει υπ΄όψη του η στατιστική κατάταξη.

Γιατί οι υπηρεσίες δεν σου κάνουν? Και δεν έχουν μονο αυτά οι Ιρλανδοί.

[SVX]

Ωραία... ετοιμαστείτε να γίνουμε οι Μεξικανοί της Ευρώπης ....



Εσυ ...Μας μάρανες.......!

Αχ Ευρώπη, αχ Ευρώπη
εσύ μας μάρανες, εσύ μας μάρανες
Μας τη φέραν οι βάρβαροι
Μας θαμπώσαν με δώρα
Με χαντρούλες πολύχρωμες
και κουτιά κόκα-κόλα

Μας τη φέραν οι βάρβαροι
μας φλομώσαν στο ψέμα
μας τρελάναν στα πέναλτι
και δεν έχουμε τέρμα

Δεν μπορώ δεν μπορώ δεν μπορώ να τη βρω
με κομπιούτερ και με κουμπάκια
New Wave, Jazz, Rοck, Sex, Drugs, Rοck 'n' Rοll
με τζατζίκι και με σουβλάκια

Αχ Ευρώπη, Αχ Ευρώπη
εσύ μας μάρανες, εσύ μας μάρανες
Γερμανίδες τουρίστριες
που διψάνε για σπέρμα
Γιαπωνέζοι βρικόλακες
με καλώδια στο αίμα
Ξεχυθήκαν στο Σύνταγμα
από Δούρειο Ίππο
με καπνούς και με λέιζερ
και μας πιάσαν στον ύπνο

Δεν μπορώ δεν μπορώ δεν μπορώ να τη βρω
με κομπιούτερ και με κουμπάκια
New Wave, Jazz, Rοck, Sex, Drugs, Rοck 'n' Rοll
με τζατζίκι και με σουβλάκια

Θανάση μαλάκα, Βαγγέλη μαλάκα
Μήτσο μαλάκα, Τάκη μαλάκα
Νικόλα μαλάκα, μαλάκα, μαλάκα
Μαλάκα, μαλάκα, μαλάκα, μαλάκα
Τζιμάκο μαλάκα, Τζιμάκο μαλάκα

[iosif]

Σε συνέντευξή του στον δημοσιογράφο Κρις Χέτζες, αυτό ακριβώς πιστοποιεί και ο Νόαμ Τσόμσκι. «Η κατάσταση μοιάζει πάρα πολύ με τα τελευταία χρόνια της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης», λέει ο Αμερικανός διανοούμενος. «Οι ομοιότητες είναι εντυπωσιακές. Επικρατεί μια τρομακτική απογοήτευση από το κοινοβουλευτικό σύστημα. Το πιο αξιοπρόσεκτο με τη Βαϊμάρη δεν ήταν το ότι ο Χίτλερ κατόρθωσε να εξοντώσει τους σοσιαλδημοκράτες και τους κομμουνιστές, αλλά το ότι τα συντηρητικά και τα φιλελεύθερα κόμματα ήταν τόσο μισητά που εξαφανίστηκαν. Αφησαν πίσω τους ένα κενό που οι ναζί κατάφεραν να εκμεταλλευτούν πολύ έξυπνα». Υστερα από 81 χρόνια ζωής και 100 βιβλία, ο Νόαμ Τσόμσκι εξακολουθεί να καταρρίπτει τους μύθους και να αποκαλύπτει τα ψεύδη της εξουσίας. Κι αυτό μολονότι βρίσκεται ακόμη στη μαύρη λίστα των επίσημων μέσων ενημέρωσης και της κατεστημένης πανεπιστημιακής κοινότητας και μολονότι, όπως ομολογεί ο ίδιος, η εμμονή του στις απόψεις του συχνά γίνεται για κάποιους πληκτική. Ομως εξακολουθεί να απορρίπτει το δικομματικό σύστημα σαν μια οφθαλμαπάτη που είναι ενορχηστρωμένη από τον κόσμο των επιχειρήσεων, να καταγγέλλει τους διανοούμενους που έχουν καταντήσει αυλοκόλακες και να χαρακτηρίζει τα φληναφήματα των εμπορικών μέσων ενημέρωσης πλύση εγκεφάλου.

Με την επιβολή...
... του αχαλίνωτου καπιταλισμού και της παγκοσμιοποίησης, προειδοποιεί ο Νόαμ Τσόμσκι, ο κόσμος έχει πάρει έναν δρόμο που απειλεί τη δημοκρατική ομαλότητα. «Ποτέ στη ζωή μου δεν ξαναείδα κάτι τέτοιο» λέει στον Κρις Χέτζες. «Και είμαι αρκετά γέρος για να θυμάμαι και να μπορώ να συγκρίνω με τη δεκαετία του 1930. Τότε, ολόκληρη η οικογένειά μου ήταν άνεργη. Οι συνθήκες ζωής ήταν πολύ πιο ανυπόφορες από όσο είναι σήμερα. Ομως υπήρχε ελπίδα. Οι άνθρωποι ήταν αισιόδοξοι. Τότε οργανώθηκε η μεγάλη εργατική ομοσπονδία. Κανείς δεν θέλει να το λέει πια, αλλά οι κομμουνιστές ήταν εκείνοι που βρέθηκαν επικεφαλής στη διεκδίκηση των εργατικών και των πολιτικών δικαιωμάτων. Ακόμη και οι άνεργοι δικαιούνταν μια εβδομάδα αναψυχής στην εξοχή. Ηταν μια ανάσα ζωής. Δεν υπάρχουν πια τέτοια». Οι διαθέσεις...
... του κόσμου είναι τρομακτικές, καταλήγει ο Τσόμσκι. Η οργή, η αγανάκτηση και το μίσος που νιώθουν οι άνθρωποι για τους θεσμούς δεν είναι οργανωμένα με έναν εποικοδομητικό τρόπο. Και η έκπτωση της εμπιστοσύνης στους θεσμούς και στην αξία της ζωής έχουν γίνει ένα ανεξέλεγκτο όπλο μαζικής καχυποψίας που μπορεί να οδηγήσει στην αυτοκαταστροφή.


Η ΜΟΝΗ ΛΥΣΗ ΕΙΝΑΙ ΣΤΑΣΗ ΠΛΗΡΩΜΩΝ.-

αλλα απαιτει πολιτικους με αρ..ια λαο και οχι ραγιαδες και κοινη λογικη και οχι χαζοχαρουμενες απο την μα..κια με την τζουλια

(23.000 πηγαν ταξιδι να δουν μπαλλα, 800 πηγαν σε συγκεντρωση κατα των μετρων)

[gollum]

Τι ποιο ευκολο απο το να πουλησεις στον Ελληνα...?

Η ΕΚΤ εδινε αφθονο φθηνο χρημα στις ελληνικες τραπεζες και αυτες το πουλουσαν ακριβα στους Ελληναρες που πηραν αυτοκινητα, σπιτια, μεγαλες τηλεορασεις LCD...

Ανεβηκε το βιοτικο επιπεδο το Ελληνα, αυξηθηκαν οι εξαγωγες των "δυνατων ευρωπαιων", ολα καλα... μεχρι που καποια στιγμη οι τραπεζες ζητησαν πισω τα λεφτα τους.

Οι Ελληνες δεν ειχαν, η ΕΚΤ δεν εδινε πλεον φθηνο χρημα και ετσι το κρατος εσωσε τις τραπεζες.

Και τωρα εμεις θα σωσουμε το κρατος.

Τωρα, φταιει το κρατος που δεν φρεναρε τις τραπεζες η εμεις που δανειζομασταν ακομα και για μια καφετιερα..?

[Εχετλαίος]

Tι περίεργο, αλήθεια!
Πριν μπούμε στην Ευρωπαική Ένωση (αλήθεια, σας ερώτησε ποτέ κανένας; ) η χώρα είχε τον πληθωρισμό της, την ανωμαλία της, την κακομοιριά της αλλά είχε και παραγωγή. Μεγάλη παραγωγή για τα δεδομένα του ανάγλυφου του τοπίου της. Τεχνογνωσία μεγάλη δεν υπήρχε, σίγουρα, αλλά παραγωγή υπήρχε, ειδικά αγροτική! Στη μικρή πόλη που κατοικώ υπήρχε εργοστάσιο (του μάστρο Γιάννη του Μαλικούτη αν θυμάμαι καλά) που παρήγαγε ρουλεμάν και τα έκανε εξαγωγή!
Μπαίνουμε στην ΕΕ, αρχίζουν οι επιδοτήσεις, αρχίζουν να κλείνουν τα εργοστάσια, να πετάμε την παραγωγή στα βουνά (λυπηρό θέαμα μέχρι και πριν 10 χρόνια, τα βουνά πέριξ των Χανίων βαμμένα πορτοκαλί από τους χιλιάδες τόνουν πορτοκάλια και μανταρίνια που πετάγαμε ελέω επιδοτήσεων!!!!) και να εισάγουμε αυτά που μας πληρώναν να πετάμε στα βουνά!!!
Οι αγρότες έκαμαν πολλά χρήματα παύοντας να εργάζονται, οι βιομήχανοι πήγαν στο (πρώην) ανατολικό μπλοκ, και γεμίσαμε σουβλακερί, ντελιβερι και καφετέριες.
Παραγωγή 0 (μηδέν).
Μετά ήλθε το πλαστικό χρήμα και οι δόσεις. Α, ναι, και τα δάνεια...
Πως όμως; Με τι νεφρά;
Φημολογείται ότι είμαι απόγονος ηρώων και ανθρώπων που στάθηκαν στις Πάχνες της γνώσης και της σκέψης.
Το γεγονός είναι ότι, μπροστά στο ερώτημα του κοπελιού μου γιατί είναι τα πράματα έτσι όπως είναι, μάλλον θα πρέπει να απολογηθώ στείρα...Γιατί θα με φτύσει αν του πω την πάσα αλήθεια.
Δεν άλλαξε κάτι η δική μου γεννεά προς το καλύτερο. Υποθήκευσε το μέλλον της επόμενης ακόμα περισσότερο...
Τα λοιπά τα βλέπετε στον καθρέπτη και στο λουσάτο σας υαλί καθημερινά...
ΔΝΤ, ΟΝΕ, ΟΗΕ και π. μπλε!
Εβίβα της μεθιάς...

[LiakosVstrom]

Αρχικά δημιουργήθηκε από Εχετλαίος
Tι περίεργο, αλήθεια!
Πριν μπούμε στην Ευρωπαική Ένωση (αλήθεια, σας ερώτησε ποτέ κανένας; ) η χώρα είχε τον πληθωρισμό της, την ανωμαλία της, την κακομοιριά της αλλά είχε και παραγωγή. Μεγάλη παραγωγή για τα δεδομένα του ανάγλυφου του τοπίου της. Τεχνογνωσία μεγάλη δεν υπήρχε, σίγουρα, αλλά παραγωγή υπήρχε, ειδικά αγροτική! Στη μικρή πόλη που κατοικώ υπήρχε εργοστάσιο (του μάστρο Γιάννη του Μαλικούτη αν θυμάμαι καλά) που παρήγαγε ρουλεμάν και τα έκανε εξαγωγή!
Μπαίνουμε στην ΕΕ, αρχίζουν οι επιδοτήσεις, αρχίζουν να κλείνουν τα εργοστάσια, να πετάμε την παραγωγή στα βουνά (λυπηρό θέαμα μέχρι και πριν 10 χρόνια, τα βουνά πέριξ των Χανίων βαμμένα πορτοκαλί από τους χιλιάδες τόνουν πορτοκάλια και μανταρίνια που πετάγαμε ελέω επιδοτήσεων!!!!) και να εισάγουμε αυτά που μας πληρώναν να πετάμε στα βουνά!!!
Οι αγρότες έκαμαν πολλά χρήματα παύοντας να εργάζονται, οι βιομήχανοι πήγαν στο (πρώην) ανατολικό μπλοκ, και γεμίσαμε σουβλακερί, ντελιβερι και καφετέριες.
Παραγωγή 0 (μηδέν).
Μετά ήλθε το πλαστικό χρήμα και οι δόσεις. Α, ναι, και τα δάνεια...
Πως όμως; Με τι νεφρά;
Φημολογείται ότι είμαι απόγονος ηρώων και ανθρώπων που στάθηκαν στις Πάχνες της γνώσης και της σκέψης.
Το γεγονός είναι ότι, μπροστά στο ερώτημα του κοπελιού μου γιατί είναι τα πράματα έτσι όπως είναι, μάλλον θα πρέπει να απολογηθώ στείρα...Γιατί θα με φτύσει αν του πω την πάσα αλήθεια.
Δεν άλλαξε κάτι η δική μου γεννεά προς το καλύτερο. Υποθήκευσε το μέλλον της επόμενης ακόμα περισσότερο...
Τα λοιπά τα βλέπετε στον καθρέπτη και στο λουσάτο σας υαλί καθημερινά...
ΔΝΤ, ΟΝΕ, ΟΗΕ και π. μπλε!
Εβίβα της μεθιάς...

+όσα θες....

εσύ έχεις και κοπέλι..
η γενιά μου και από δω και μπρος ούτε σπίτι δεν θα μπορούμε να ανοίξουμε, έτσι όπως είναι τα πράγματα, και να πούμε πως θα ζήσουμε αξιόλογα.

[iosif]

του Γιάνη Βαρουφάκη
Κάποιες φορές ο κόμπος φτάνει τόσο κοντά στο χτένι που απαιτεί καθαρές κουβέντες: Η "πτώχευση" του ελληνικού δημοσίου, έτσι όπως βαίνουν τα πράγματα, είναι επιθυμητή επειδή είναι αναπόφευκτη. Δεν πρέπει να μας φοβίζει η προοπτική της άμεσης "πτώχευσης". Όχι επειδή είναι ανώδυνη αλλά επειδή είναι πολύ καλύτερη από μια "πτώχευση" σε δύο χρόνια. Κατ' αρχήν, ένα κράτος ποτέ δεν πτωχεύει όπως πτωχεύει μία επιχείρηση που κλείνει και χάνεται δια παντός στην ιστορική λήθη.


Ένα κράτος, όσο έχει μη ρευστοποιούμενους πολίτες, δεν μπορεί να πτωχεύσει πραγματικά. Απλά, κηρύσσει στάση πληρωμών και έτσι αρχίζει μια διαπραγμάτευση με τους δανειστές του. Κι όταν χρωστά 300 δις ευρώ, η διαπραγματευτική του ισχύς δεν είναι αμελητέα.



Προφανώς το κόστος μιας στάσης πληρωμών είναι τεράστιο και μάλιστα δύσκολο να προβλεφτεί. Για να μην παρεξηγηθώ, αν δηλώνω ότι πρόκειται για "επιθυμητή" εξέλιξη το κάνω όχι επειδή μας υπόσχεται καλύτερες μέρες αλλά ακριβώς επειδή είναι αναπόφευκτη και συνεπώς θα μας φέρει ενώπιον χειρότερων ημερών αν συμβεί στο μέλλον. Να το πω πιο απλά: Από το να κηρυχθεί στάση πληρωμών σε δύο χρόνια, όταν το δημόσιο θα χρωστά πάνω από 400 δις, καλύτερα να γίνει σήμερα που το χρέος είναι 300 δις. Από τη στιγμή που στην περίπτωση "πτώχευσης" η ακολουθούσα διαπραγμάτευση συνήθως καταλήγει στην αποπληρωμή του 80% του χρέους, προτιμότερο είναι να επιστρέψουμε το 80% των 300 δις παρά το 80% των 400 δις και βάλε.


Γιατί όμως ισχυρίζομαι ότι ή "πτώχευση" είναι αναπόφευκτη; Για τον απλούστατο λόγο ότι δεν βγαίνουν τα νούμερα: Για να αποφύγουμε την στάση πληρωμών τα επόμενα πέντε χρόνια πρέπει να πληρώσουμε σε τόκους το ένα από αυτά τα πέντε ΑΕΠ! Και αυτό εφόσον οι επίσημες προβλέψεις για το ΑΕΠ βγουν, ανέλπιστα, ακριβείς. Όμως ήδη γνωρίζουμε ότι η βιομηχανική παραγωγή μειώθηκε κατά 20%, η οικοδομική δραστηριότητα ακόμα περισσότερο, η πραγματική ανεργία επιδίδεται σε πρωταθλητισμό και, γενικά, η πίτα μειώνεται πολύ πιο γοργά απ' ότι υπολογίζει τόσο η κυβέρνηση όσο και η ΕΕ. Σε μια τέτοια κατάσταση βαθειάς ύφεσης, αν καταφέρει η κυβέρνηση να μετατρέψει ένα πρωτογενές έλλειμμα του 7% σε πρωτογενές πλεόνασμα του 6% θα αποτελεί πρωτόγνωρο θαύμα στην παγκόσμια οικονομική ιστορία (με πιθανή εξαίρεση την Τζαμάϊκα της δεκαετίας του 1970, τότε που οι περικοπές στις κρατικές δαπάνες οδήγησαν σε πλήρη κοινωνική κατάρρευση).



Και το πακέτο στήριξης του ΔΝΤ-ΕΖ (Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου - Ευρωζώνης) δεν θα βοηθήσει; Όχι μόνο δεν θα βοηθήσει αλλά κινδυνεύει να αποβεί καταστροφικότερο από την άμεση πτώχευση. Κατ' αρχήν, το ΔΝΤ θα εξαντλήσει τις δυνατότητές του μέσα σε μερικούς μήνες, καθώς το Ταμείο δεν μπορεί να μας δανείσει πάνω από 15 δις σε μια χρονιά που μέχρι τα τέλη της χρειαζόμαστε μόνο για αποπληρωμές 20 δις. Μετά τι;


Αν συζητάμε σήμερα περί ΔΝΤ ο λόγος είναι ότι οι άνθρωποί του ήρθαν έτοιμοι, με συγκεκριμένα ποσά, συμβόλαια και επιτόκια. Αντίθετα, η ΕΖ ακόμα συν-σκέπτεται για το αν, για τον ποσόν, για το επιτόκιο. Και δεδομένου ότι ούτε οι ίδιοι οι Γερμανοί δεν γνωρίζουν τι και αν θέλουν να μας προσφέρουν ως αρωγή, το μεγάλο μέρος του πακέτου (30 δις) ακόμα υπάρχει μόνο στην συλλογική μας φαντασία. Αν μάλιστα οι εταίροι μας επιμείνουν στο επιτόκιο του 5%, καλύτερα να κατεβάσουμε τα ρολά σήμερα.


Το ΔΝΤ δεν με φοβίζει καθώς, υπό τον Στρος-Καν, τα τελευταία χρόνια προσπαθεί να εξιλεωθεί για τα πρότερα εγκλήματά του στην Αφρική, στην Λ. Αμερική και στην Ν.Α. Ασία. Αυτό που με φοβίζει είναι ότι η ΕΖ παίζει στην περίπτωσή μας τον ρόλο που έπαιξε το ΔΝΤ στην Αργεντινή την περίοδο 1998-2002. Πράγματι, η ΕΖ επέλεξε να εμπλέξει το ΔΝΤ μόνο και μόνο για να μοιραστεί με αυτόν τον "στιγματισμένο" οργανισμό την ενοχή.


Ας δούμε λοιπόν τον ρόλο του ΔΝΤ πριν μια δεκαετία στην κρίση της Αργεντινής ώστε να αναδειχθεί ο λόγος που φοβάμαι ότι, σήμερα, αντίστοιχο ρόλο παίζει η ΕΖ στην περίπτωση της Ελλάδας: Εκείνη την εποχή η Αργεντινή πέρασε μια κρίση που κυριολεκτικά κατέστρεψε ολόκληρη την μεσαία τάξη, έφερε την απόλυτη φτώχεια στις λαϊκές τάξεις και συγκλόνισε την χώρα με τρόπο που ακόμα δεν έχει ξεπεραστεί. Πως ξεκίνησε αυτή η εξέλιξη;


Να θυμίσω ότι στην δεκαετία του 1980 η Αργεντινή, με σκοπό να υπερβεί το δυσάρεστο προηγούμενο του πληθωριστικού της παρελθόντος, "έδεσε" το νόμισμά της με το Αμερικανικό δολάριο επιβάλλοντας την ισοτιμία ένα-πέσος-προς-ένα δολάριο. Η φαεινή αυτή ιδέα δεν ήρθε ουρανοκατέβατη στην Αργεντινή: της την πρότειναν οι "τεχνοκράτες" του ΔΝΤ.



Παρά το γεγονός ότι ο πληθωρισμός συγκρατήθηκε, τα επιτόκια έπεσαν και η χώρα άρχισε να αναπτύσσεται με 4% ετησίως, από το 1998 τα προϊόντα της Αργεντινής έδειχναν σημάδια μειωμένης ανταγωνιστικότητας απέναντι στα εισαγόμενα λόγω της σταθερής ισοτιμίας μεταξύ πέσος και δολαρίου (σας θυμίζει κάτι αυτή η ιστορία. Όταν το εμπορικό ισοζύγιο μπήκε βαθειά στο κόκκινο και η εγχώρια οικονομία σε ύφεση, οι πλουσιότεροι Αργεντινοί και οι ξένες εταιρείες που δραστηριοποιούνταν στην χώρα φοβήθηκαν ότι η σταθερή ισοτιμία κινδυνεύει.


Άρχισαν λοιπόν να μετατρέπουν τα χρήματά τους σε δολάρια (με την σταθερή ισοτιμία ένα προς ένα) εξαφανίζοντας λίγο-λίγο τα αποθέματα δολαρίων του κράτους. Τότε, το ΔΝΤ, αντί να παραδεχτεί το σφάλμα του, προσέφερε το ένα δάνειο μετά το άλλο στην κυβέρνηση της Αργεντινής με σκοπό να προστατευτεί η ισοτιμία δολαρίου-πέσος. Την περίοδο 1998-2002 η Αργεντινή δανείστηκε το αστρονομικό ποσό των 50 δις δολαρίων για να διατηρήσει την ισοτιμία αυτή.



Το 2002, και αφού όλοι οι "έχοντες" είχαν χρησιμοποιήσει την ευκαιρία που τους έδινε η συγκεκριμένη ισοτιμία (που κρατιόταν εν ζωή με τα δάνεια του ΔΝΤ) για να εξάγουν τον πλούτο τους από την Αργεντινή (μετρητά και έσοδα από πωλήσεις ακινήτων) στην Νέα Υόρκη ή το Λονδίνο, η ισοτιμία κατέρρευσε. Σύντομα ένα δολάριο αντιστοιχούσε σε 4 πέσος, η ανεργία εκσφενδονίστηκε στα ουράνια και μεσοαστές κυρίες έβγαζαν τα έπιπλά τους στα πεζοδρόμια όπου τα προσέφεραν για μια πλαστική σακούλα λαχανικών. Όσο για το τεράστιο χρέος προς το ΔΝΤ, το κληρονόμησαν εκείνοι που δεν είχαν χρήματα να βγάλουν στο εξωτερικό όσο τα δολάρια του ΔΝΤ εισέρρεαν στα ταμεία του κράτους.

Από το 2005 η Αργεντινή άρχισε να ανακάμπτει επωφελούμενη από την ραγδαία υποτίμηση του πέσος και, κυρίως, από την διογκούμενη ζήτηση των αγροτικών της προϊόντων στην ανερχόμενη Κίνα - ιδίως της σόγια. Πρώτο μέλημα της νέας κυβέρνησης ήταν η αποπληρωμή των δανείων του ΔΝΤ έτσι ώστε η χώρα να μην χρειαστεί να ξαναδεί μπροστά της τους "τεχνοκράτες" του, ακόμα και αυτούς με το νέο image που προωθεί ο Στρος-Καν. Όμως, παρά την ανάκαμψη, το τραύμα της περιόδου 1998-2002 παραμένει νωπό.


Επιστρέφοντας στα δικά μας, ο φόβος μου είναι ότι οδεύουμε στον δρόμο που χάραξε η Αργεντινή του 2002. Κάθε μέρα που περνά τα δάνεια που παίρνουμε, είτε από τις αγορές είτε αυτά που υποτίθεται ότι θα μας δώσει ο μηχανισμός ΔΝΤ-ΕΖ, μου θυμίζουν τα δάνεια του ΔΝΤ προς την Αργεντινή της περιόδου 1998-2002: Δάνεια που μας κρατούν εντός του ευρώ προσωρινά αλλά τα οποία κάποια στιγμή δεν θα μπορέσουμε να αποπληρώσουμε. Και τότε;


Το 2002 η χώρα του τάνγκο (ας με συγχωρήσουν οι φίλοι Ουρουγουανοί που το διεκδικούν) προέβη και σε στάση πληρωμών αλλά και σε απώλεια ενός (ουσιαστικά) κοινού νομίσματος δολαρίου-πέσος με τέσσερα χρόνια και 50 δις δολάρια μεγαλύτερη καθυστέρηση από όσο έπρεπε. Το 2012 τι επιφυλάσσει σε εμάς; Νομίζω ότι μας επιφυλάσσει ένα εκ των ακόλουθων δύο σεναρίων:


(1) Στάση πληρωμών που όμως θα έχει πολύ μεγαλύτερο κόστος λόγω ενός απίστευτα αναποτελεσματικού δανεισμού δεκάδων δις ευρώ του οποίου η μόνη λογική εν τέλει είναι η καθυστέρηση της στάσης πληρωμών ώστε να διασωθούν οι Γερμανικές τράπεζες που θα χρησιμοποιήσουν τον χρόνο που εμείς "αγοράζουμε" (δανειζόμενοι) εκ μέρους τους ώστε να προλάβουν να πουλήσουν τα ομόλογά μας.


(2) Την συνειδητοποίηση εκ μέρους της Γερμανίας ότι, αν θέλουν να κρατήσουν το ευρώ ως έχει, δηλαδή να αποτρέψουν αλυσιδωτές κρίσεις τύπου Αργεντινής εντός της ευρωζώνης, θα πρέπει επί τέλους να κατανοήσουν ότι μία πραγματική οικονομική ενοποίηση, ιδίως μετά από μια παγκόσμια οικονομική κρίση τύπου 1929 ή 2008, απαιτεί ανακύκλωση των πλεονασμάτων - δηλαδή, πολιτική και δημοσιονομική ενοποίηση.


Αν κρίνουμε από τις έως τώρα συμπεριφορές των βορείων εταίρων μας, οδεύουμε ολοταχώς προς το πρώτο σενάριο. Και αν πραγματικά μας ενδιέφερε να συμβάλουμε προς την προώθηση του δεύτερου σεναρίου, η κυβέρνησή μας δεν θα έπρεπε να είχε εμπλακεί σε μια διαπραγμάτευση με την κα Μέρκελ. Οι βέλτιστες υπηρεσίες του πρωθυπουργού τόσο στην ελληνική όσο και στην γερμανική κοινωνία, η οποία μακροπρόθεσμα θα θιγεί από την κατάργηση του ευρώ, θα προσφέρονταν αν έθετε την κα Μέρκελ προ ενός απλού διλήμματος: Άμεση στάση πληρωμών (με ό,τι αυτό συνεπάγεται για το ευρώ) ή πραγματική οικονομική ενοποίηση της Ευρωζώνης.


Δυστυχώς, αντί για αυτό, έχουμε εμπλακεί σε μια ατέρμονη διαπραγμάτευση που μας σέρνει όλο και κοντύτερα σε ένα Αργεντίνικο τάνγκο εντός της ευρωζώνης, με την υποχρεωτική συμμετοχή και άλλων δεινοπαθούντων χωρών (π.χ. Ισπανία, Πορτογαλία - ακόμα και Γαλλία), του οποίου η λογική κατάληξη είναι ο προαναγγελθείς θάνατος του ευρώ.

*Ο Γιάνης Βαρουφάκης διδάσκει οικονομική θεωρία και πολιτική οικονομία στο Τμήμα Οικονομικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Αθηνών.