Μάγκες,μην παρομοιάζετε το τρέξιμο με την ισορροπία σε δύο ρόδες.Άλλο ποδήλατο/δίκυκλο(σαφώς δυσκολότερο να κάθεσαι πχ ακίνητος σ'αυτό χωρίς να πέφτεις βλέπε ακροβάτες σε τσίρκο),άλλο περπάτημα,άλλο τρέξιμο.
Δεν έχουν καμμιά σχέση,ούτε σαν κινηματικά μοντέλα,ούτε σαν εμβαδό έδρας ισορροπίας,ούτε τίποτα.
Τώρα φίλε μου πες μας τι έκανε ο γιός σου όταν το σπριντ τελείωσε.Έμεινε όρθιος,περπάτησε,έπεσε κάτω,τί έκανε;
ΥΓ:θέλω να πιστεύω ότι ξέρουμε τί εστί τρέξιμο,ναι;
Καλή ανάγνωση και μην κοροϊδευόμαστε...
http://kidshealth.org/parent/growth/.../move12yr.html
Though some babies take their first steps before their first birthdays, most children learn to walk well in the months after they turn 1.
By the middle of the second year, your child may learn to run, start to kick a ball, and even attempt to throw a ball overhand. By 2 years, your child may jump in place.
![]()
Τελευταία τροποποίηση από kostaspetrou; 23/11/2012 στις 16:36.
moto.gr on Instagram: https://www.instagram.com/motogrforum/
moto.gr on Facebook: https://www.facebook.com/groups/1800...3?locale=el_GR
Οδηγήστε έξυπνα και με ασφάλεια
Οδηγήστε έξυπνα και με ασφάλεια 2
Αν και είμαστε off topic, το άρθρο το οποίο παραθέτεις μιλά για συνειδητό τρέξιμο με άρτια κίνηση. Εγώ αυτό που έγραψα και στο οποίο αναφέρθηκε και ο τρούπης έιναι οτι ένα μπεμπέ για τα πρώτα του βήματα "γκαζώνει" για να διατηρήσει ισορροπία. Όταν πλέον το κατέχει καλά, περπατά. End of discussion
...next thing you know, they'll take my thoughts away...
KTM RC8
Moto Guzzi V85TT
SYM Symphony ST 125
Άι καλά,συννενόηση μπουζούκι!
Ρε σεις,αυτό για το οποίο λέτε (εν-δυο-τρία κάτω ο μπέμπης και φτου και απ'την αρχή ) δε θεωρείται τρέξιμο.
Τρέξιμο λέμε να διανύεται κάποια στοιχειώδη απόσταση,σαφώς μεγαλύτερη απ' όση διανύει ο μπέμπης με τα "γκαζοβήματα" πριν κάτσει κάτω ή φτάσει στην αγκαλιά που τον περιμένει 4-5 βήματα μακριά. Εννοείται με τη δυνατότητα αλλαγής κατεύθυνσης.
Κάπως έτσι ξεκίνησα χωρίς βοηθητικές:έσπρωχνε ο μπαμπάς μου το ποδήλατο και πήγαινα περίπου 10 μέτρα πριν με πιάσει(ακολουθούσε τρέχοντας) επειδή θα'πεφτα.
Αυτό τι πάει να πει,ότι ήξερα χωρίς βοηθητικές;
Μέχρι που κάποια στιγμή δε χρειάστηκε ν'ακολουθάει.
Είπες ότι πρώτα μαθαίνουμε να περπατάμε και μετά να τρέχουμε (χρησιμοποιώντας το ως το γνωστό ρητό).
Άγγιξες ευαίσθητη χορδή του τρούπερ που έχει αγάπη στη νευροφυσιολογία, την εμβιομηχανική και δε συμμαζεύεται γιατί είναι παιδί με ενδιαφέροντακαι δεν κρατήθηκε και σου είπε ότι δεν είναι έτσι.
Το ρητό/παροιμία πες το όπως θες, στέκει. Αυτό που λέει όμως κατά λέξη όχι. Και είπε κι ο τρούπερ ότι δεν μπορεί να ανοιχτεί κουβέντα τέτοιου είδους, με αρκετή ανάλυση για να καλύψει κάθε δυνατή απορία, σε αυτή τη βάση.
Είναι απλό το παράδειγμα με το πιτσιρίκι. Η διαδικασία του βαδίσματος είναι μία εξαιρετικά πολύπλοκη διαδικασία. Πολύ περισσότερο από όσο ίσως έχουμε αντιληφθεί μέχρι σήμερα. Και είναι αξιοπερίεργο το πώς καταφέρνουμε να την πραγματοποιούμε από μία τόσο μικρή ηλικία.
Αυτό που λέμε λοιπόν είναι ότι ενστικτωδώς, το "τρέξιμο" προηγείται του βαδίσματος. Δε μιλάμε για το απόλυτα ορθό τρέξιμο αλά Γιουσέιν Μπολτ. Μιλάμε για αυτό το "παραπατάω και προσπαθώ να κρατήσω την ισοροπία μου μένοντας σε διαρκή κίνηση" που κάνουν τα πιτσιρίκια όταν πρωτοσηκώνονται στα πόδια τους. Τους είναι πολύ πιο εύκολο από το να σταθούν προσοχή ή να βαδίσουν. Τώρα αν μιλάς για το τρέξιμο αλά Γιουσέιν Μπολτ που προανέφερα και σκαλώνεις εκεί, ναι αυτό έρχεται αργότερα.
Το πρώτο πράγμα που κάνουμε όμως μόλις σταθούμε στα πόδια χωρίς να κρατιόμαστε από κάπου, είναι να κινηθούμε με μια σχετικά γρήγορη ταχύτητα σα μεθυσμένοι, παρά να βαδίσουμε.
Το πώς και το γιατί αναζήτησέ το σε επιστημονικά περιοδικά, βιβλία, site ή δεν ξέρω εγώ τι άλλο, αντίστοιχης θεματολογίας. Δε γίνεται να αναλυθεί εδώ, κι ακόμα κι αν γινόταν (εκτός κι αν έχουμε και κανέναν καθηγητή του κλάδου) θα εξηγηθεί λάθος.
![]()
Κατάλαβα φίλε μου,αλλά μια διαδικασία λέμε ότι είναι επιτυχής όχι όταν εκδηλωθεί το ένστικτο,αλλά όταν γίνεται πράξη σε συγκεκριμένο επίπεδο επάρκειας(efficiency) και(επίσης βασικό) κατά βούληση(αν δεν κρατήσεις το μπόμπιρα όρθιο δε θα καταφέρει έστω να παραπατήσει γρήγορα,δεν μπορεί να έρθει όρθια στάση η οποία είναι απαραίτητη για τρέξιμο,περπάτημα κλπ).
Το "παραπατάω και προσπαθώ να κρατήσω την ισοροπία μου μένοντας σε διαρκή κίνηση" που κάνουν τα πιτσιρίκια όταν πρωτοσηκώνονται στα πόδια τους δε θεωρείται τρέξιμο διότι δεν τηρεί τα παραπάνω.
Δες το παράδειγμά μου παραπάνω για το ποδήλατο.
![]()
Από ποιον δε θεωρείται?
Ποιοι λέτε?
Από ποιον εννοείται?
Δίνεις έναν ορισμό του τρεξίματος. Και ξαναλέω. Δε μίλησε κανείς για τρέξιμο αλά Γιουσέιν Μπολτ. Ούτε για την επιτυχία της διαδικασίας. Το ερώτημα είναι εάν "πρώτα μαθαίνουμε να περπατάμε ή να τρέχουμε και ποιό από τα δύο οδηγεί στο άλλο". Η μάθηση της μίας εκ των δύο διαδικασιών διαφέρει από την τελειοποίηση της. Για μάθηση μιλάμε, όχι για τελειοποίηση.
Η βούληση του μπόμπιρα αφενός δεν επηρεάζεται από το εάν θα δοθεί μία χείρα βοηθείας για να σταθεί αρχικά (αν και μια χαρά μπορεί να σηκωθεί και μόνος του ανάλογα την ηλικία του), κι αφετέρου ουδεμία σχέση έχει με το ερώτημα.
Αν αυτά τα πρώτα βήματα εσένα σου θυμίζουν βάδισμα κι όχι τρέξιμο, πες τα βάδισμα. Πρώτα μαθαίνουμε να βαδίζουμε και μετά να τρέχουμε λοιπόν. Κατ'εσέ βέβαια, ούτε επάρκεια (efficiency) έχει αυτό το βάδισμα (θα φάει τούμπα και θα κάνει βαβα ο μπόμπιρας), ούτε πραγματοποιείται κατά βούληση (τον κράτησε όρθιο ο μπαμπάς του). Συνεπώς, ούτε βαδίζει ο μπέμπης. Δεν περπατάει!!!!! Μας γελούν τα μάτια μας και είχε δίκιο ο Παρμενίδης ότι η κίνηση είναι αδύνατη και βλέπουμε και στην πράξη να θριαμβεύει το μέχρι σήμερα "θεωρητικό" παράδοξο του Ζήνωνα περί διχοτόμησης μιας απόστασης.
Αν θες να τα ονομάσεις αυτά τα βήματα "παραπάτημα", πες τα "παραπάτημα". Πες τα και "κοτόπουλο στο φούρνο με πατάτες".
Επειδή το θέμα έχει εξαντληθεί προ πολλού και κοντεύουμε να μπούμε στη ζώνη του λυκόφωτος (αν δεν έχουμε μπει ήδη) τέλος από μένα στο συγκεκριμένο πριν αρχίσουν ερωτήσεις:
"Ποιός όρισε το βάδισμα?"
"Ποιός όρισε το τρέξιμο?"
"Ποιός σφύριξε το πέναλτυ και μου'κλεισε το σπίτι?"