Κυνηγώντας τον Ήλιο (Νορβηγικά Φιορδ, Nordkapp)

[Cpt. Haddock]

Καπου εκει δεξια υπήρχε κι ενα μπαράκι... πως το λέγαν να δεις...

[Cpt. Haddock]

Ειχαμε άλλα 3000 χλμ ακόμα και κάμποσα ναυτικά μίλια, χωρίς κανένα ενδιαφέρον, αν εξαιρεσεις την Autobahn και το Brennero.

H επιστροφή φάνταζε βουνο, δεν είχαμε κατι άλλο να δούμε, κατι άγνωστο that is.

Επρεπε απλα να οδηγησουμε.

Γιαννη, ειναι μακρια ακόμα;

[road spirit]

12 Αυγούστου, Stockholm – Trelleborg - Rostock, Χλμ : ~ 650

Μακριά, κοντά, τι σημασία έχει... Η ερώτηση έπρεπε να είναι "Γιάννη θα βρέξει σήμερα?"

Έχουμε να κάνουμε περίπου 600 χλμ μέχρι το Trelleborg για να πάρουμε το φέρυ για Γερμανία. Λίγα χλμ πριν το Μάλμε, ξανανταμώσαμε με τη Βρόχεν. Καμιά 150αριά χλμ υπό βροχή. Πριν αρχίσει, σκεφτόμουν να κάναμε μια σταση στη Malmo, ίσα για να πάρουμε μια τζούρα από την πόλη. Eκνευρίστηκα τόσο που δεν έβγαλα φλας στην έξοδο του αυτοκινητόδρομου.

Αυτό που έγραψε ο Ηλίας, ότι είπα να γυρίσω με αεροπλάνο, αλήθεια δεν περίμενα να το πώ αλλά μπούχτισα. Ίσως να το είπα και στο λιμάνι, περιμένοντας να περάσει η ώρα και πάντα υπο βροχή.

Αλλά όχι, νταξ, απο αύριο Γερμανία θα είμαστε ξανά στο γνωστό ζεστό καιρό. Είχα ξεχάσει ότι 3 μέρες πριν στο τηλέφωνο ο πατέρας μου έλεγε πως στις ειδήσεις μιλάνε για πλημμύρες στην ανατολική Γερμανία ...

[road spirit]

13 Αυγούστου, Rostock – Verona, Χλμ : ~ 1.210

Ironbutt day...

Προυνό προυνό στις 6 αποβιβαστήκαμε. Υγρασία και σπρέυ τυπικά, αλλά εν τέλει διασχίσαμε όλη τη Γερμανία στεγνοί. Η autobahn παρόλο που είναι μια ευθεία, μπορεί να είναι απρόσμενα διασκεδαστική. Διατηρούμε μουαγέν 140-150 και το βλέμμα παίζει διαρκώς στους καθρέπτες για εισερχόμενα βλήματα. Μένουμε δεξιά λωρίδα με αυτή τη ταχύτητα και στη μεσαία μας προσπερνούν χαλαρά και για πλάκα, για την αριστερή ούτε λόγος. Αν μη τι άλλο, ο γερμανικός αυτοκινητόδρομος σε κρατά διαρκώς σε εγρήγορση και αυτό κάνει την ώρα να περνά πιο εύκολα.

Μπήκαμε Αυστρία και κοντά στο Ινσμπρουκ είπαμε να παίξουμε καμιά παρτίδα με τη κολλητή μας, τη Βροχεν. Πάσο Μπρένερο με βροχή. Κρατάει όμως και γίνεται παιχνίδι παρόλο που ρίχνει καρεκλοπόδαρα. Πέρασμα Ιταλίας με βροχή, Μπολζάνο τα ίδια. Στο Μπολζάνο υποτίθεται θα μέναμε για το βράδυ σύμφωνα με το πρώτο - παλιά στο τέξας - πλάνο του ταξιδιού. Τελικά προχωρήσαμε μέχρι Βερόνα.

Μερικές φορές, παρ' όλη τη ταλαιπωρία, τις αναποδιές και τη γκρίνια, πρέπει να αισθανόμαστε πολύ τυχεροί. Αν το ταξίδι είχε διαφορά φάσης 1 μέρα... αν τύχαινε να περνάμε από το Μπολζάνο 1 μέρα μετά, το ίδιο «μετά» που έπαιζε υποθετικά και στο nordkapp, και αποφασίζαμε να μέναμε εκεί το βράδυ όπως το αρχικό πλάνο: Φαστ φόργοορντ και πάμε δυο μέρες μπροστά. Κυριακή βράδυ μόλις έχω φτάσει Αθήνα, έχω ανοίξει τηλεόραση και βλέπω ειδήσεις, να πάρω μια ιδέα από την επικαιρότητα με την οποία δεν είχα καμία επαφή τόσες μέρες. «Πλημμύρες στην ευρύτερη περιοχή του Μιλάνο, εκκενώθηκαν κάμπινγκ κοντά στο Μπολζάνο».

[road spirit]

Στη πόλη του Ρωμαίο και της Τζουλίετας φτάσαμε κατά τις 10 το βράδυ, βρεγμένοι, κουρασμένοι από τα 1200 χλμ και την οδήγηση υπο δυνατή βροχή για τις τελευταίες ~4 ώρες. Η αναζήτηση ξενοδοχείου μας τσάκισε. Γιορτή στη πόλη. Τι θα γίνει ρε μλκ, σε όποια πόλη της Ιταλίας πάμε θα έχει γιορτή εκείνη τη μέρα και τα ξενοδοχεία θα είναι γεμάτα? Πήγαμε σε ~10 ξενοδοχεία. Είτε δεν θα υπήρχε δωμάτιο, είτε οι τιμές θα ξεκινούσαν από 115 ? το δίκλινο. Τι λέτε ρε, που για ένα λάβ στόρυ της αναγέννησης την είδε το χωριό σας γκλάμουρ και θα μας πουλήσετε το δίκλινο σε τιμή εξέκιουτιβ?

Με τίποτα... φεύγουμε για την επόμενη πόλη, κάτι θα βρούμε εκεί. Κατευθυνόμαστε να πάρουμε την έξοδο για Μάντοβα, στο βάθος μια φωτεινή επιγραφή χοτέλ μας κάνει να σταματήσουμε. Μια τελευταία προσπάθεια. 85 ευρώ το δίκλινο. Γκαράζ οκ. Πρωινό οκ. Παραιτηθήκαμε. Στο ντουζ ολοταχώς... Οι μπότες μου στο επιτοίχιο σεσουάρ για τα μαλλιά. Καληνύχτα μας

[road spirit]

14 Αυγούστου, Verona - Ancona, Χλμ : ~ 360

Σχετικά χαλαρό ξύπνημα αφού δεν έχουμε πολλά χλμ σήμερα. Μόνο να προβλέψουμε το ενδεχόμενο μποτιλιαρίσματος στην autostrada, οπότε μην παραχαλαρώσουμε. Ο καπετάνιος είναι αισιόδοξος. «Από δω και μετά πιάνουμε ακτογραμμή ρε, εδώ είναι Αδριατική! θα έχει καλό καιρό». Αδριατική my ass... Τζάμπα το στέγνωμα στις μπότες. Πολύ σύντομα μετά τη Βερόνα, οι ουρανοί άνοιξαν, η βρόχεν μας συνόδεψε μέχρι και το check-in στην Ανκόνα. Και η autostrada μποτιλιαρισμένη για τουλάχιστον 100 χλμ. ΛΕΑ, αλάρμ ον, 50 χαω, και αντίο μας ...


no epilogue απο μένα ... δεν ξέρω, δεν μπορώ, ακόμα εκεί πάνω είμαι.

[7gibernau]

εχω να προτεινω κατι...
αν τελειωσαν ο ροαντ με τον καπτεν να κλειδωθει το θεμα και για σχολια να ανοιχτει καποιο αλλο,να μεινει οπως ειναι,παρθενο απο σπαμ.
δεν εχω διαβασει ολα τα ταξιδιωτικα του φορουμ αλλα αυτο το εχω διαβασει δυο φορες και το θεωρω διαμαντι αψεγαδιαστο πολλων καρατιων....

[Uriah Heep]

Αρχικά δημιουργήθηκε από 7gibernau
....να μεινει οπως ειναι,παρθενο

Αν προστεθεί στο πολυστένακτον, δακρυχαρές, χαρμόλυπο και υδαρές προσκύνημα στον ΙΕΡΟ ΒΡΑΧΟ των δύο αγαπητών ...μαρτύρων,
.
.
...και το στοιχείο της "παρθενίας" στο πάνσεπτο ταξιδιωτικό τους,
.
.
...σε συνάρτηση με τας μακαρίους διακοπάς,
.
.
...το θρεντ αγγίζει το Θείον και το μεταφυσικό!

Ας μου επιτραπεί, λοιπόν, να προτείνω (με τη σειρά μου) την ανακήρυξη των 2 μαρτύρων,
.
.
...σε Οσίους.

[liberec]

συγχαρητήρια στα παιδιά για το ταξιδιωτικό,
ενδιαφέρον, διαβαστερό, γλαφυρό, χιούμορ

πιστεύω, ότι μόνο σε μεγάλα ταξίδια πραγματικά βιώνεις όλο το ξεχωριστό "είναι" του ταξιδιώτη, δηλαδή να μην ξέρες ακριβώς τι ημέρα είναι, να εναλλάσεται η ευφορία με νεύρα, να σκέφτεσαι με άλλους όρους σε σχέση με το σπίτι σου, να έχεις ως μονάδες χρόνου τον καφέ, το τσιγάρο, την κονσέρβα, το ρεσερβουάρ, το βενζινάδικο....


καταλαβαίνω απόλυτα την τρέλα που σας πιάνει πριν το Nordcapp, την έχω νιώσει και εγώ στα ταξίδια και πιστέψτε με, θα το θυμάστε για πάντα, είναι αστείρευτο πηγάδι ενέργειας και ισορροπείας για την καθημερηνότητά σας


δεν ξέρω πόσα ταξίδια ακριβώς [με τόσα χλμ κάθε μέρα απανωτά] ήδη κάνατε, αλλά σίγουρα ανεβήκατε ένα-δύο level παραπάνω .... τα πράγματα στην ζωή πρέπει να κατακτούνται, με λίγη ή πολύ προσπάθεια είναι πολλά από τα "τάχαμ απλησίαστα όνειρα" πραγματοποιήσιμα και δεν θα μείνουν αποθημένα


σας έφερε πιο κοντά στην αμπελοφιλοσοφία περί του Quo Vadis, καταλάβατε ένταση, νόσο υποβρυχίου, χαρά, κούραση και ξανά ήλιο

είστε πλουσιότεροι





Υ.Γ. χαλάλι τα φιόρδ, χαλάλι τα view points, εγώ το διάβασα ως ένα ειλικρινές ταξιδιωτικό που δεν ντρεπόταν να πει όταν βαριόταν, όταν δεν είχε δυνάμεις, όταν κρύωνε, όταν ΔΕΝ έστησε σκηνή και πλήρωσε [εξουθενωμένος] για λίγη ζέστη, όταν ΔΕΝ μπήκε να δει και άλλη πόλη απλά και μόνο λόγω κούρασης και αυτό, το ειλικρές, μου το κάνει πολύ ανθρώπινο και αληθινό


Να είστε καλά και ξαναπάτε, προς αλλαγή κάπου πιο ζεστά [εώς πολύ ζεστά], Τρίτος Κόσμος αξίζει!!!!!


Ευχαριστούμε

Doc/liberec/Κώστας

[Maggellanos]

Περιμενα πως και πως να τελειωσετε το γραψιμο για να το διαβασω ολο μαζι....

Δεν εχω λογια...απλα συγχαρητηρια...ηταν ταξιδι ζωης....

Και παλι μπραβο....

[latris mixanis]

Πάντα τέτοια!!

Να κατακτήσετε κάθε "κορυφή" που έχετε βάλει στόχο!!

Μέχρι το επόμενο

Υ.Γ Γιάννη δεν υπάρχει λόγος να βάλεις επίλογο.

[Vagelis Gar]

Καφεδάκι, μουσική και ξεκινάω...

[Timberg]

Μπράβο παίδες

[zan]

mpravo paidia na eistai kala

[aakkuan]