Padonki (Μπάσταρδοι) for ever, ρε...

[Gallos]

Νταξ σου φύγε η κάψα?

[Gallos]

Το ζευγαράκι της Αγίας Παρασκευής..

[Gallos]

Η αφεντομουτσουναρα μου..

[Gallos]

Συνεχίσαμε για Sparrow Hill για να βρεθούμε με τον Ντιμα. Είχε επικοινωνήσει πριν κάνα δυο μέρες με sms, ρωτώντας άμα όλα οκ στην Μόσχα. Του έδωσα ραντεβού λοιπόν στην ''Βούτα'' της Μόσχας. Έτσι και αλλιως ευκαιρία έψαχνα να ξαναπάω εκεί. Μια καντίνα να είχε και θα είχα ολοκληρωθεί. Ο Ντιμα τελικά δεν εμφανίστηκε, έστειλε έναν φίλο του τον Αλεξάντερ. Εννοείται ότι και αυτός είχε Γκολντ. Γνωριστήκαμε και μας ζήτησε συγνώμη εκ μέρους του Ντιμα στον οποίο είχε τύχη κάτι έκτακτο. Σε σκλάβωναν δλδ με την πρόθεση τους. Τα ειπαμε, ήρθαν και κάποιοι άλλοι φίλοι του, μέλη όλοι Padonki και πήγαμε στο μέρος που συχνάζουν, να γνωριστούμε με τον πρόεδρο τους..

Περιμένοντας τον Ντιμα..

[Gallos]

Η θεά προς το κέντρο της Μόσχας

[Gallos]

Το goldwing του Ντιμα

[Gallos]

Αμα πάτε Μόσχα και σας κάνει κανένας κωλοδαχτυλο, μην ανησυχείτε. Δικά μας παιδιά είναι :rotflmao:

ο Αλεξαντερ(με το καπέλο)

[Gallos]

Αργότερα στο στέκι τους, γνωρίσαμε κάποιες μορφές(όλοι με Γκόλντ) ανταλλάξαμε στοιχεία και μας πήγαν σε ένα Λατιν μπαρ, ονόματι τσεκεβαρα(Βουνέ, μην τους δείξεις φωτογραφίες από εκεί). Ήπιαμε κόκα κόλα, καθώς η ανοχή της αστυνομίας για τους μοτοσικλετιστές σχετικά με το αλκοόλ είναι μηδαμινή. Δεν καταφέραμε να το απολαύσουμε όμως καθώς ο Πίτερ νύσταζε. Είναι το τίμημα της φιλοξενίας. Σεβαστήκαμε την ανάγκη του οικοδεσπότη μας και αναχωρήσαμε. Πάνω που ο Βουνος είχε αρχίσει τις Σαμπες ρε γμτ...

Το στέκι τους, στον πεζόδρομο Αρμπατ...

[Gallos]

Το τελευταίο κλικ εκείνης της βραδιάς. Μου έκανε παρατήρηση ο ΑΛεξαντερ ότι δεν έχει φωτάκια η μηχανη μου. Σύμφωνα με εκείνον έπρεπε να έχει, καθώς φαίνεσαι καλύτερα την νύχτα.

Μετα από μια ωρίτσα βρισκομασταν στο γκαράζ και απολάμβανα νυχτερινό λάιβ του Βουνού..

Κμ ημέρας 240

[Gallos]

Πέμπτη 22 Σεπτεμβρίου 2011(ημέρα 22η)

Το σημερινό ραντεβού μας με τα παιδιά ήταν στις 10. Είχαμε ξυπνήσει πιο νωρίς και συμπληρώναμε λάδια, καθαρίζαμε αλυσίδες και διάφορα άλλα στις μηχανές. Λίγο πριν το μεσημέρι ήρθε ο Βόβα με την Έλενα και μας ανακοίνωσε(η Ελενα), ότι σήμερα μηχανές, δεν έχει. Κρυωνω!! Κουτί λοιπόν και πήξιμο δυο ωρών στην κίνηση, για να φτάσουμε στο Μουσείο των Κοσμοναυτών(παραγγελιά του Βουνού)..

Α δεν το ξέρετε ε? Ο Βουνός όταν ήταν ''μικρός'' και τον ρωτούσαν τι θέλει να γίνει όταν μεγαλώσει, απαντούσε Αστροναύτης(ου αμερικανάκι), τελικά όμως έγινε ναύτης....

Κάθε στενάκι και δρομάκι που περνάγαμε ήταν πηγμένο στην κίνηση. Γλιτώνουμε κίνηση πηγαίνοντας από τα στενά, έλεγε ο Βοβα. Τι να πεις, αφού το έλεγε ο Βόβα... Όπως και να έχει, εγώ παρατηρούσα τους ανθρώπους που έβγαιναν, έμπαιναν σε λεωφορεία, μαγαζιά, μετρό κλπ. Μου αρέσει να παρατηρώ την καθημερινότητα των ανθρώπων σε μια ξένη χώρα, μακριά από τις κεντρικές πλατείες. Είχα αράξει στο πίσω κάθισμα του Λάντα και ''έπαιρνα'' μάτι. Πάντως, ειλικρινά, εμείς ακριβή Μόσχα δεν καταλάβαμε. Οκ, διαμονή δεν πληρώσαμε αλλά ακόμα και στο κέντρο που κυκλοφορούσαμε, τα παιδιά ήξεραν που να φάμε φθηνά και σωστά. Θυμάμαι τον πάτερα μου, να λέει πόσο ακριβή ήταν κλπ. Είχαμε βγάλει σπέσιαλ μπάτζετ με το Βουνό για την Μόσχα. Τελικά τα κάναμε κεράσματα και γουστάραμε...

Το μνημείο του πυραύλου Σογιούζ που δεσπόζει στην είσοδο του Μουσείου..

[Gallos]

Μπαίνοντας στο μουσειο, μας είπε η ταμίας ότι υπάρχει ''ειδικό'' εισιτήριο για την φωτογραφική μηχανη.. Σωπααααα καλεεε, δεν σε πιστεύω... Αυτήν την φορά, ένα ''ειδικό'' εισιτήριο και εκτός ότι έβγαζε και Βουνός με την δίκη του, έβγαζα ακόμα και με το κινητό μου φωτογραφίες. Έτσι, για να κάνω απόσβεση..

Άλλη μια φορά, χωρίς επεξηγήσεις στα αγγλικά. Άμα πάτε Ρωσία, διαβάστε, μην τα ξαναλέω.. Ευτυχώς όμως, είχα το <<Κόκκινο Βουνό>> ο οποίος σαν φαν αυτού του έθνους, με κατατόπισε στα περισσότερα εκθέματα..

- Τι ιν τουτ?
- Η στολή του Γιούρι Γκαγκάριν..

[Gallos]

- Ετουτ?
- Μπάλα με κεραίες
- Πππςςςς

[Gallos]

- Αυτο?
- Ο Σκύλος του Γκορμπατσόφ
- Πόσα ξέρεις ρε Βουνέ...

[Gallos]

- Αυτό?
- Σκηνακια στην Σιβηρία..

Νταξει, οκ, αστειεύομαι. Όμως χωρίς μια κοινή γλωσσά για να διαβάσεις κάτι, τι περιμένεις. Ο καθένας μπορεί να φανταστεί ότι θέλει. Σε αυτήν την φώτο που διακρίνονται οι κοσμοναύτες έπειτα από επιστροφή στην Γη, και περιμένουν να τους μαζέψουν, μου έκανε εντύπωση ότι εκείνη, από μέσα δεν είχαν την επιλογή να ανοίξουν την κάψουλα τους..

[Gallos]

Εδώ διακρίνονται και οι οδηγίες ανοίγματος, σε περίπτωση που καποιος περαστικός τους συναντούσε...