Οι συνεδριάσεις των ΔΣ αναφέρουν πάντα ότι θέλουν να αναφέρουν. Αυτά που αναφέρονται στο σχετικό πρακτικό επουδενή δεν είναι αυτά που λέγονται κατά τη διάρκεια της συνεδρίασης. Το πρακτικό γράφεται στη πορεία και υπογράφεται από το ΔΣ.
Ο λόγος που γίνεται είναι γιατι στις συνεδριάσεις γίνεται χαμός. Το αντικείμενο του προβλήματος είναι αδύνατο να μπει στη σωστή του βάση κατά τη διάρκεια της συνεδρίασης. Η αντιπολίτευση μπαίνει μέσα στην αίθουσα και αρχίζει τις φωνές με το καλημέρα. Ο τυροκομάς τοπικός επιχειρηματίας ουδεμία σχέση έχει με το αντικείμενο. Παραδίπλα ο οδοντίατρος της συμπολίτευσης που πέρσι είχει πιαστεί στα χέρια με το τυροκομά, με το που τον ακούει αρχίζει και αυτός τις φωνές για άλλο θέμα, μόνο και μόνο γιατι δεν μπορεί να βλέπει τη φάτσα του. Στο ενδιάμεσο υπάρχουν διάφοροι διορισμένοι τριγύρω που κρατάνε πλάτες στο Δήμαρχο και με το που βλέπουν κάποια φωνή αρχίζουν τις φωνές και αυτοί με μόνο σκοπό το μπάχαλο.
Σκηνές βγαλμένες από τη καθημερινότητα των δημοτικών συνεδριάσεων σε όλη την Ελλάδα. Πάρτε ένα παράδειγμα από μια τέτοια συνεδρίαση στο Λουτράκι οπου λόγω καζίνου ο Δήμος είχε δει στο παρελθόν τεράστια ποσά από το δημοτικό τέλος να εισρέουν στα ταμεία. Η πίτα εδώ είχε ξεφύγει οπότε και τα συμφέροντα ξέφυγαν αντίστοιχα όταν με τη κρίση τα ποσά αυτά μειώθηκαν αισθητά.
http://news247.gr/eidiseis/koinonia/...i.2198623.html
Αυτό δε μπορούμε να το γνωρίζουμε. Η λογική λέει ότι υπήρξαν παρατυπίες. Δεν είναι δυνατόν να υπάρξει αποκόλληση των αδρανών με το καλημέρα. Σιγά τη χρήση και τη κατάχρηση που του έγινε. Δεν είναι η πρώτη φορά που φτιάχτηκε δρόμος. Δεν έχουν όλοι οι κοινοί δρόμοι αποκολληθεί τόσο εύκολα. Για το αν θα πρεπε οι προδιαγραφές να είχαν γραφτεί έτσι ώστε να τις ερμηνεύσει όπως θέλει ο καθένας είναι άλλη ιστορία.
Το θέμα είναι τι θέλεις να κάνεις. Θέλεις να φτιάξεις ένα οδόστρωμα σύμφωνα με τις απαιτήσεις των καιρών? Ή θέλεις να είσαι σε θέση να μην σου προσάψουν καμία κατηγορία στο μέλλον? Δυστυχώς στο δημόσιο στην Ελλάδα τα πάντα που φτιάχνουμε τα φτιάχνουμε με γνώμονα πώς να μην με κατηγορήσουν στο μέλλον για κάτι. Ο σκοπός δεν είναι η παραγωγή του έργου αλλά η προστασία από μελλοντικές ευθύνες. Με αυτό το κριτήριο όμως ποτέ δε φτιάχνεται κάτι αποδοτικό. Ντάξει είναι και το θέμα των χρημάτων στη μέση και ποιος θέλει να βγάλει τι, αλλά αυτό δε μπορείς να το αποδείξεις εύκολα και αμα μπεις σε αυτό το παιχνίδι χάνεις το ΔΑΣΟΣ. Το ΔΑΣΟΣ χάνεται όταν σκεφτόμαστε για μίζες, βίλες και περιουσίες. Το ΔΑΣΟΣ είναι το έργο που πρέπει να παράγεις ως Δήμος.