Γενικότερα Συμπεράσματα και βασικά συστατικά της χθεσινής συνταγής:\
- Για κάποιο περίεργο λόγο οι οδηγοί των bandit, βλ. Dfoud, Pektis, Amyroukai κτλ(ακόμα σε αυτούς τον κατατάσσω εγώ και ας έχει Fazer) σε αυτό το φόρουμ,... είναι όλα τα λεφτά. Για έναν ακόμα πιο περίεργο λόγο έχουν όλοι τους παρόμοια χαρακτηριστικά. Όλα τα άλλα τα μοντέλα εδώ μέσα έχουν ότι να ναι χαρακτήρες οδηγούς. Τα bandit έχουν έναν και ομοιογενή. Αυτό από μόνο του είναι άξιο μελέτης. Σβέλτοι, σταθεροί, ακούραστοι, χιλιομετροφάγοι με γενικότερες ευαισθησίες για βουνά, ποτάμια, γέφυρες, παραστάσεις, χωρίς πολλά φρου φρου και αρώματα, λιγομίλητοι, καυστικοί, με μια ενδόμυχη ανάγκη να πιούν το αίμα στα μοτόρια τους για όσο το δυνατόν περισσότερα χλμ. Εύγε!
- Αισθάνομαι δε, την ανάγκη να το συνδέσω με την παλιότερη γενιά των εκδρομο χιλιομετροφάγων που είχαν κυρίως (κάτι χρεπια που δε παρασκευάζονται πια γκουχου γκουχου) τα λεγόμενα SV (βλ. Tropeas, Crookης, Άκης, div400). Κάθε εποχή και γενιά σιδερόκωλων στο moto.γρ έχει και το σήμα κατατεθέν μηχανάκι της.
- O bikerted παίζει πάντα μπαλαντέρ και ας εχει μηχανάκι σιδερόκωλων της προηγούμενης φουρνιάς. είναι παντού και πάντα τέλος. Δεν ανήκει ούτε στους παλιούς ούτε στους νέους, είναι μια κατηγορία μόνος του. Έτοιμος να δείξει το δρόμο προς πάσα κατεύθυνση σε οποιοδήποτε timeframe
- Εως εχθές νόμιζα ότι η οδήγηση στη νύχτα με μηχανή εκτός αυτοκινητόδρομου είναι εκνευριστική. Την απέφευγα πάντα σαν τον διάολο. Εχτές αποδείχτηκε ότι, 7 μηχανές με σβέλτο ρυθμό, πήχτρα στο σκοτάδι και φουλ παγωνιά είναι ξεκάθαρα μια εξίσου μοναδική εμπειρία. Ο δρόμος δεν διακρινόταν. Που τελειώνει και που αρχίζει η στροφή μπορούσε να οριοθετηθεί μόνο όταν οι μηχανές ήταν κοντά μεταξύ τους και σύγκρινες τη γραμμή από τα φώτα τους. Όπως είπε και ο Αντώνης, ένα πράγμα σαν την ουρά του φιδιού. Συγκριτικά με τη γωνία που σχημάτιζαν τα προπορευόμενα φώτα πορείας σχημάτιζες και το μορφή της στροφής χωρίς να τη βλέπεις όμως. Ας είναι καλά ο Θόδωρας (Bikerted) για άλλη μια φορά που μας έδειχνε το δρόμο σβέλτα χωρίς να απολαμβάνει αυτό το θέαμα μιας και ήτανε μπροστά.
- Όσο και να θέλει ο Βασίλης δε μπορεί να καταλάβει τη τρέλα ορισμένων Αθηναίων που έχουν με τα χλμ. Δεν μπορεί να τη καταλάβει γιατι ακόμα και η Πάτρα με τον τεράστιο πληθυσμό της, δεν σου δημιουργεί συναισθήματα εγκλωβισμού. Μας κοίταγε παράξενα κάποιες στιγμές με στυλ, τι κάνουν ρε συ αυτοί οι μινάρες? Πάνε καλά? Άσχετο εάν τον είχε επηρεάσει εμφανέστατα και η απουσία της αγάπης του. Θα ήταν υποκρισία να δήλωνα ότι εμείς αγαπάμε τη φύση και τα όμορφα μέρη γι' αυτό κάνουμε τόσα χλμ. Μπορούμε να την αγαπήσουμε κάνοντας το 1/10 των χλμ αλλά περπατώντας μέσα σε αυτήν, παρά ντουμανιάζοντας την χωρίς να προλαβαίνουμε να την δούμε, μιας και η επόμενη στροφή έχει καλή άσφαλτο με καλή διαγράμμιση, .... «πού χρόνος για να παρατηρήσουμε τις ομορφιές τώρα». Το αντικείμενο και η ουσία είναι ο ίδιος ο δρόμος. Τώρα εάν αυτός ο δρόμος έχει και ομορφιές τριγύρω και καλή άσφαλτο τότε αμέσως γίνεται αυτοσκοπός.
- Όσο και να πιστεύεις ότι, ένας πληθωρικός, αστείρευτος, με έντονη την επιθυμία να κυριεύσει την παρέα και να βάλει άπαντες μινάρες Αθηναίους στη θέση τους με ατέλειωτο χαβαλέ και πειράγματα, είναι ένα μοναδικό φαινόμενο και αποτελεί εξαίρεση , πάντα θα πέφτεις έξω. Θα υπάρχει πάντα ένας ακόμα Πατρινός (nio) που θα βάζει τον πρώτο στη θέση του.
- Εν ολίγοις, τα ακόλουθα μυστικά συστατικά μπήκαν στη κατσαρόλα εχθές:
Εθνική οδός, τρελοί άνεμοι, παγωνιά, ζέστη, κουφόβραση, έλατα, πεύκα, καστανιές, ψιλόβροχο, χοντρόβροχο, χιονόνερο, ανεμοθύελλα (πριν το τούνελ του Αρτεμισίου), στροφές, πολλές στροφές, και ακόμα περισσότερες, σβέλτο ρυθμό χωρίς να κουράσει ιδιαίτερα, ένα καλό σκούπισμα του Νομού Αρκαδίας, τρελές υγρασίες μέσα στα πευκοδάση τριγύρω από τον Ερύμανθο (Ερύμανθος Rules λέμε, μοναδική περιοχή), τρελό ηλιοβασίλεμα στις πλαγιές του πρώην Δήμου Τροπαίων (νυν Δημητσάνας), τρελές παγωνιές στο Πάρνωνα και κάτω από το Μαίναλο, ζέστη στον Νομό Ηλείας, μπόλικο ήλιο και καλό καιρό δεδομένου της εποχής, μια ονειρική-αριστερόστροφη-κατηφορική-που-όλο-έκλεινε-και έκλεινε-και τελειωμό-δεν-είχε-αλλά-όχι-απότομα λίγο μετά την Ανδρίτσαινα (νιρβάνα σκέτη, προς στιγμήν μου γεννήθηκε η ανάγκη να κάνω αναστροφή και να τη πάω άλλη μια), νυχτερινή οδήγηση σε επαρχιακό, παράπονα από τον Amyroukai για μη-αρκετές στάσεις (άκουσον - άκουσον), ένα γενικότερο παράπονο από όλους μας για το γεγονός ότι δεν υπήρχε χρόνος για ξόδεμα μιας και νύχτωνε νωρίς, τον Αντώνη να ανακαλύπτει τη καινούργια του μοτοσυκλέτα ξανά από την αρχή, μετά τις συμβουλές του Bikerted, τον Βασίλη να προσπαθεί να ξεχάσει τα τσακώματα με τη Χρύσα κυνηγώντας κάτι μινάρες.
- Εάν ποστάρεις μια βόλτα μες το καταχείμωνο με δυσοίωνες προβλέψεις για τον καιρό και εν τέλει έρθει στη βόλτα (χωρίς να ξέρεις καν ότι είναι μέλος του φόρουμ), ένας συνάδερφος σου από τη δουλειά που γνωρίζεις προσωπικά πάνω από 2 χρόνια, τότε μάλλον έχεις μπει στο Twilight Zone του all aboard productions