
Δημοσιεύθηκε αρχικά από
Δεινόσαυρος
Εσύ μπορεί να μην τον κατάλαβες τον ρόλο τους (ένας θεός ξέρει το γιατί), αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι είναι και ακατανόητος. Θα μπορούσε να πει κανείς μάλιστα ότι η φροντίδα της πνευματικής ευημερίας του συνανθρώπου σου είναι το ΜΟΝΟ ουσιώδες, γνήσιο επάγγελμα, επάγγελμα με την πλήρη, την ορίτζιναλ, έννοια της λέξης, (Ακόμα και στις πιο πρωτόγονες φυλές, το επάγγελμα με το μεγαλύτερο γόητρο είναι του σαμάνου,)
Αν ρίξεις μια ματιά στην ιστορία, θα δεις ότι παραδοσιακά επί αιώνες ο πρώτος γιος διάλεγε σαν επάγγελμα τον στρατό - ευνόητο, εφόσον η απουσία εξωτερικών απειλών ήταν απαραίτητη για την πνευματική ευημερία του ποιμνίου, και ο δεύτερος (εφόσον ο πρώτος του είχε ανοίξει τον δρόμο) διάλεγε τον κλήρο. Αυτή, αγαπητέ - το καταλαβαίνεις, δεν το καταλαβαίνεις - ήταν η βασική δομή της κοινωνίας μας για πάνω από χίλια χρόνια.
Το ίδιο ισχύει και για της εταιρίες, που αναφέρεις. Επόμενο είναι, αφού ένας τεράστιος πλούτος έχει εμπιστευθεί στην εκκλησία από τους πιστούς της (και πού ήθελες να τον εμπιστευτούν, στον αρχικλέφτη καπιτάλα της ενορίας τους; ) αυτή έχει την ευθύνη να μεριμνήσει όσο καλύτερα γίνεται και να φυλαχτεί η περιουσία, και να αποδώσει όσο καλύτερα γίνεται. Στην αντίθετη περίπτωση, αυτοί που θέλουν να βρίσκουν αιτίες να βρίζουν την εκκλησία βρέξει-χιονίσει (κυρίως άτομα από αριστερά περιβάλλοντα, οποία έκπληξις!!) θα λέγαν «κοίτα τι άχρηστη που είναι η εκκλησία, ούτε τα λεφτά της δεν φροντίζει».
Βέβαια μπορεί κάποιος σημερινός βολεμένος, που έχει δεχθεί στο φουλ όλα τα πλεονεκτήματα του προαναφερθέντος θεσμού να στραφεί, μέσα στη ανία του και να καταφερθεί εναντίον τους με τα γνωστά επιφανειακά και φαιδρά επιχειρήματα, αλλά ευτυχώς οι άνθρωποι του πνεύματος έχουν ασκημένη και ηυξημένη αίσθηση ανεκτικότητας, που κανονικά θα έπρεπε να αποτελούσε πηγή έμπνευσης για όσους σπεύδουν, πατείς με πατώ σε, σε τέτοιες νωχελικές, εύκολες επικρίσεις.