ΑΡΑΧΟΒΑ?
στο πιο κουκλίστικο
και αφου βολευτήκαμε
παμε για φαί.
και βλεπουμε αυτο μπροστα μας
το πρωτο τσινκουετσετο
ο καιρος μας διχνει τα δοντια του,
ετσι και εμεις κάτσαμε σε μερος που θα μπορούσαμε να την βλέπουμε την βροχή, χωρίς να μας βρέχει.
Σε 5 λεπτα έριχνε καρέκλες τραπέζια καναπέδες και οτι αλλη οικοσκευή ειχε
Την ορεξη ως γνωστόν δεν μου την επιρεάζει τπτ, οπότε τιμησαμε δεόντος τα ραβιόλια με το φρέσκο βούτυρο που μας έφεραν σαν σπεσιαλιτέ της περιοχής μαζι με τα κεφτεδακια απο μπέικον και κατι αλλο συν το απίστευτο χύμα κρασι (να σε καλα ρε Φιλιππα)
περπατώντας σε μια βρεγμένη και άδεια πόλη (ειχε παει 9,30 βλεπεις) δεν σου μενει και τπτ αλλο να κάνεις οπότε, καρφί για υπνο μετά
Χρήστο ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟΣ
ΠΑΝΤΑ ΤΕΤΟΙΑ ΚΑΙ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ
Χρηστο τελεια
Στο Lindau-Β εχει μεγαλη ελληνικη παροικια κι οχι μονο τουρκους.Ειναι καταπληκτικο "χωριο" με απιστευτα ευγενικους κατοικους.
Πολύ όμορφη περιγραφή,για μια απερίγραπτη εμπειρία...
Μετά απο τόσες σελίδες ζωγραφιές,
έχω μία ερώτηση,η μόνη που για μένα,είναι δύσκολη και πάντα στο τέλος κάθε ταξιδιωτικού που διαβάζω μου τριβελίζει το μυαλό :
Πως αντέχετε και με τι καρδιά στην τελική,καταφέρνετε κ επιστρέφετε μετά απο τέτοια ταξίδια,τέτοιες διαδρομές,
τέτοιους ανθρώπους,αφού έχετε τόσο όμορφες εικόνες χαραγμένες στο μυαλό, πίσω στΟ κακομοίροglou μικρό Ελλαδιστάν ;
Φαντάζομαι πως τον καθένα τον "δένει" πίσω κάτι διαφορετικό,συγγενείς,φίλοι κτλ,
αλλά είναι τόσο δυνατοί οι δεσμοί που υπερνικούν το αίσθημα της φυγής και μαύρης πέτρας πίσω για την ψωροκώσταινα ;
Συγγνώμη για το οφτοπικ.
μπάρον says :
"Japan rullezzzz re και ας το περνάω μίνιο και μουράβια κάθε 2 βδομάδες:rotflmao:
-
_Holder of Honoured Blockage Degree delivers lessons on invisibility_
Ο Καγκουρογαμόσαυρος
κατ αρχας ειστε βιαστικοί!
εχει κι αλλο
Δεν προλαβαίνω γι αυτο καθυστερώ. Να παμε και καμια βολτα ντε.
κατα δεύτερον ..
αγαπητε, το κακόμοιρο ελλαδησταν ειναι στο μυαλό το καθε ενός που το πιστεύει, και το βλέπει ετσι.Αρχικά δημιουργήθηκε από golis
Πως αντέχετε και με τι καρδιά στην τελική,καταφέρνετε κ επιστρέφετε μετά απο τέτοια ταξίδια,τέτοιες διαδρομές,
τέτοιους ανθρώπους,αφού έχετε τόσο όμορφες εικόνες χαραγμένες στο μυαλό, πίσω στΟ κακομοίροglou μικρό Ελλαδιστάν ;
Φαντάζομαι πως τον καθένα τον "δένει" πίσω κάτι διαφορετικό,συγγενείς,φίλοι κτλ,
αλλά είναι τόσο δυνατοί οι δεσμοί που υπερνικούν το αίσθημα της φυγής και μαύρης πέτρας πίσω για την ψωροκώσταινα ;
Συγγνώμη για το οφτοπικ.
Το να θαυμάζεις το ωραίο να παρατηρείς το διαφορετικό και να ποθείς το καλύτερο επ' ουδενί δεν σε κανει ή τουλάχιστον δεν θα επρεπε να σε κανει, να μισείς αυτο που εχεις.
Ειναι σαν να λες τι ψιλός που ειναι αυτος ο μαύρος και ταυτόχρονα να μισείς τον εαυτό σου επειδή εισαι πιο κοντός και λευκός.
Ναι θα συμφωνήσω οτι θα έπρεπε να είμαστε καλύτεροι, αλλά δεν θελω να ανταλλάξω αυτο που εχω εξ' ολοκλήρου , μα αυτο που ειδα!
οσο για το πως γυρνάμε...
ποιος σου ειπε οτι γυρίσαμε?? ακομα εκεί είμαστε
λοιπόν
ξυπναμε και ανοιγουμε παράθυρο
δεξια
Κανόνες δημοσιεύσεων
Απάντηση με παράθεση