Όταν κάτσεις πίσω από τη διάβαση πεζών στο φανάρι μπορείς να διακρίνεις σχεδόν πάντα το χρώμα. Προσωπικά δε πατάω πότε τη διάβαση. Αυτό που είπε ο Λεωνίδας το είχα πάθει και εγώ πιο παλιά όταν ειμουν ντελιβερι.
Όταν κάτσεις πίσω από τη διάβαση πεζών στο φανάρι μπορείς να διακρίνεις σχεδόν πάντα το χρώμα. Προσωπικά δε πατάω πότε τη διάβαση. Αυτό που είπε ο Λεωνίδας το είχα πάθει και εγώ πιο παλιά όταν ειμουν ντελιβερι.
καθε μερα ...νεα μερα.
«Αυτούς που χόρευαν τους είπαν τρελούς εκείνοι που δεν μπορούσαν να ακούσουν την μουσική»
Εδώ να δεις τι γίνεται. Σε ένα φανάρι έχει μπει ένα δέντρο και δε φαίνεται καθόλου. Πρέπει να πας από κάτω για να το δεις και σε ένα άλλο είναι μια πινακίδα μπροστά που ενημερώνει για το προορισμό που θα πας.Αυτό το φανάρι είναι στη Καζαντζίδη στο ύψος του σκλαβενιτη. Είναι περιφερειακή οδός και αναπτυσσεις ταχύτητα. Μόνο όταν πας από κάτω βλέπεις το χρώμα. Άστα να πάνε.
καθε μερα ...νεα μερα.
Στην Μεσογείων δεν φαίνονται όπου και να είσαι πάντως.Κάνεις αγώνα να κοιτάξεις σε ένα συγκεκριμένο σημείο που είναι λίγο πιο σκοτεινό για να δεις την αλλαγή στο χρώμα και αυτό με δυσκολία.
Eμένα πάλι δεν με ενοχλούν τόσο τα φανάρια που δεν φαίνονται αλλά οι ηλίθιοι που κολλάνε στις πινακίδες σήμανσης και δρόμων το κάθε λογής διαφημιστικό. Αυτούς που κρεμάνε τα κ@λ@πόστερ τους στα φανάρια και κλείνουν το οπτικό πεδίο. Εχω δει αυτοκόλλητα ακόμα και μέσα στο φώτα των φαναριών !!!Οι βρωμύλοι που κολλάνε τις αφίσες τους σε στάσεις και κάδους σκουπιδιών με την ανοχή των δημοτικών και αστυνομίκών αρχών!