Δευτερεύον ερώτημα:
Εφόσον το μικρόβιο του κινδύνου ενυπάρχει.... υπάρχει πιθανότητα και να ... κληρονομείται?...
@fkol k4
Γενικά πάντως η εικόνα που έρχεται στο νου όταν αναφέρεται η λέξη "μηχανή" είναι μία επιτάχυνση που αιφνιδιάζει... Πολλές φορές η αδρεναλίνη ανεβαίνει λόγω αιφνιδιασμού κι όχι φόβου. Αν και νομίζω στην περίπτωση του αναβάτη λειτουργεί συγκερασμός των δύο. Αν και συνειδητά επιταχύνει και ελίσσεται, πάντα ένας μικρός αιφνιδιασμός αυξάνει τους παλμούς της καρδιάς.
Νομίζω πως θα λυθεί το θέμα αν αναφερθεί ρητά ο κύριος και πρωταρχικός λόγος για τον οποίο κάποιος αγοράζει μηχανή.
@Ζεύκας
Πάντως, σαν ζευγάρι η ταχύτητα και ο κίνδυνος μοιάζουν ερωτευμένοι αιώνια.
@TROOPER
Υιοθετώντας την άποψη της γονιδιακής αφορμής, μπορούμε να πουμε πως σε κάθε πεδίο δράσης της ζωής του ένας μηχανόβιος ρέπει προς τον κίνδυνο... Ισχύει όντως αυτο? Είναι γενικά ριψοκίνδυνοι οι μηχανόβιοι?
Δεν πιστεύω πως έκλεισε το θέμα επειδή εγώ διατύπωσα την προσωπική μου άποψη. Δεν είμαι ειδήμονας πάνω στο θέμα προέλευσης της τάσης προς τον κίνδυνο. Πιστεύω πως δεν υπερκαλύπτω την κατάθεση των απόψεων από τους συμμετέχοντες, οπότε το θέμα μπορεί δυναμικά να εξελίσσεται, ωστε ο κάθε αναγνώστης να βγάλει τα συμπεράσματά του μέσα από τον συγκερασμό των όσων ειπωθούν.
@cityfly
Δεν είναι όλοι οι αναβατες οδηγοί αγώνων.
Ο πιτσιρικάς που αγοράζει μηχανή ποια αρχική αφορμή έχει στο νου του?...
Δεν νομίζω να είναι τυχαίο που η κοινή γνώμη ταυτίζεται με τη συνεπαγωγή του αρχικού ποστ.
Όταν αναφερόμαστε στους οδηγούς μηχανών είναι αναπόφευκτο να προβούμε στην κατηγοριοποίησή τους. Όπως δεχτήκαμε το διαχωρισμό του επαγγελματία οδηγού, από τον ερασιτέχνη που οργώνει τους δρόμους της Αθηνας στις 3 τα ξημερώματα με τέρμα το γκάζι, έτσι νομίζω έχουμε την άδεια να θίξουμε και το διαχωρισμό άντρας-οδηγός και γυναικα-οδηγός.