Απλά τέλεια διαδρομή, με κεφάτο και ''δεμένο'' παρεάκι,εύγε!
ἕν οἶδα, ὅτι οὐδέν οἶδα
Και τέλος 3ης μέρας μιας ημέρας καταπράσινης και υπέροχης Σλοβενίας, που κανονικά θα ήθελες μέρες για να κάνεις αυτήν την διαδρομή γιατί μπορεί να ήταν σχετικά λίγα τα χλμ καμιά 300, αλλά η ομορφιά της Σλοβενίας, της εικόνας που αντίκρυζες μετά από κάθε στροφή σε κάνει να θέλεις να σταματάς συνέχεια.
Η 5η ημέρα του ταξιδιου είχε Κροατία και Ζανταρ..ξεκινώντας απο Bled κ μεσα απο μια πολύ όμορφη δασικη διαδρομή καταπολεμήσαμε για λιγο όμως την ζέστη που εκείνη την ημέρα ηταν αφορητη. οδηγικα το Rjieka Zadar ηταν μια πίστα για πολυ παιχνιδι αφου και οι πιο αρχάριοι (εγω) εστριψαν διχως αύριο. το απογευμα ημαστε ήδη στο καταλυμμα κ το βράδυ παραδοσιακη πιτσα κροατικη...
λιμνη Bled
Christof40
παρεακι
Zadar
430km περιπου η 5η ημερα
..without engineers, science is just philosophy..
η 6ημερα του ταξιδιου περιελαμβανε βοσνια και Μοσταρ για καφεδακι που τελικα εγινε φαγητο και Σεραγεβο για διανυκτερευση... η ζεστη συνεχίστηκε κ σε καποια φαση νομιζα οτι ειχε χαλασει το θερμομετρο της μοτο αφου ηταν κολλημενο στους 37..
Ξεκινώντας λιγο έξω απο το Zadar
συνορα Κροατίας Βοσνίας
Mostar
στο ποταμι βγηκαν οι μποτες κ βαλαμε ποδια μεσα ετσι για να πέσει λίγο η θερμοκρασια.
o george pan στην ''χαρα του παιδιου''
αργα το βραδυ μπροστα στην φλογα του πολεμου στο Σεραγεβο
..without engineers, science is just philosophy..
ποτε δεν καταλαβα την υπαρξη αυτου του κρατους. ισως κ οι ίδιοι οι Βοσνιοι ακομα να απορουν..εντονο μουσουλμανικο στοιχειο αφου ειναι περιπου 50 % υπαρκτο το Σερβικο-ορθόδοξο στοιχειο περιπου 20 % και καποιοι καθολικοι Κροατες.οπως και να χει ειναι το πιο φτωχικο και αυτο που σε κανει να αισθανεσαι λιγοτερο ασφαλης. βεβαια υπαρχει ανομοιομορφια μεγαλη στο λαο του και εκει που θα βρεις τον φιλο θα βρεις κ τον ''εχθρο'' με την ευρυτερη εννοια του όρου.
το Σεραγεβο μια ξεχωριστη δικη του ιστορια με τα σημαδια του πολέμου αποτυπωμενα πανω του στους αψυχους τοιχους των κτιριων, στις ψυχες των ανθρώπων που προσπαθούν ακομα να το αφήσουν πίσω τους.
η διαδρομη Μοσταρ Σεραγεβο σε χαραδρα δίπλα σε ποτάμι το σουρουπο ηταν ονειρικη αν και θα την έκανα ξανα λιγο πιο νωρις για να την δω ολόκληρη πριν με πάρει το βράδυ.
η έξοδος στην πρωτεύουσα συνοδεύτηκε με αφθονη μπύρα και κουβέντα
το πρωί στο μικρό πανδοχείο που μείναμε οι πολύ φιλικοί ιδιοκτήτες δεν ειχαν το παραμικρο προβλημα να μας μιλησουν για εκείνα τα δύσκολα χρόνια και να μας αφησουν στον αποχαιρετισμό μια δόση αισιοδοξίας που ομολογώ οτι εγω δυσκολευόμουν να την δω προσπαθώντας να μπω στην θέση τους... κακα τα ψέματα κανενας δεν μπορει να μπει στη θέση τους ,πρεπει να το ζησεις για να το καταλάβεις...
χιλιομετρα 6ης ημερας 420
Τελευταία τροποποίηση από airmav; 08/10/2019 στις 09:48.
..without engineers, science is just philosophy..
Καλό και φτηνό ξενοδοχείο με πρωινό σε καλαίσθητο χώρο (και κλειστό πάρκινγκ για τις καλές σας), με "ζεστούς" Βαλκάνιους ιδιοκτήτες. Αν βρεθείτε Σαράγεβο αξίζει να μείνετε εκεί, hotel Mondo.
Η φλόγα του πολέμου, είναι ένα μνημείο αφιερωμένο στα θύματα του 2ου WW, που μερικά χρόνια αργότερα φούντουσε και τους έκαψε όλους. Έτσι είναι η φωτιά δεν κάνει διακρίσεις σε εθνικότητες, θρησκείες και χρώματα. Τα γύρω βουνά της πόλης, είναι γεμάτα νεκροταφεία. Εύχομαι να μην ξαναγίνει τέτοιο κακό σε αυτόν τον χάρο-καμμένο τόπο, όπως παντού αλλού. Χλωμό το βλέπω, αλλά μια ευχή, μια προσευχή για τον κόσμο που υποφέρει από τον πόλεμο ή τον εμφύλιο δεν πάει χαμένη. Έτσι κι αλλιώς τι άλλο μπορούμε να κάνουμε.
Τελευταία τροποποίηση από kordix; 08/10/2019 στις 21:29.
Μιας κ οι συντροχοι δεν ψηνονται να με βοηθησουν θα προσπαθησω να κλεισω, τουλαχιστον απο την πλευρα μου το ταξιδιωτικο...αν και μεταξυ μας τα ταξιδιωτικα δεν κλεινουν ποτε...παντα ανατρεχεις σε αυτα και συνεχιζεις να ταξιδευεις στους ιδιους δρομους με την ιδια διαθεση και σου αρεσει αν σκεφτεις οτι τωρα το γραψιμο γινεται σε ενα γραφειακι σε μια γωνια καποιου κτιριου....
η τελευταια διανυκτερευση λοιπον θα ηταν στο Νις την πλεον κ@λοπολη.
φευγοντας απο το Σεραγεβο ,πιασαμε το δρομο προς Visegrad και Μοκρα Γορα για καφε και μετα μεσα απο τον δρυμο του Kopaonik φτασαμε στο Νις αργα το απόγευμα.. ηταν κοινο μυστικο οτι το ταξιδι τελειωνε και η κουραση εκανε την εμφανιση της απο τα πρωτα κιολας χιλιομετρα...ωστοσο το τοπιο αποζημίωνε κατα διαστηματα
επαρχια της Βοσνιας
Visegrad
..without engineers, science is just philosophy..
το πρωτο καφεδακι ηταν στην Μοκρα Γορα η οποια ηταν κατακλεισμενη απο τουριστες
εννοειται το στοιχειο του μοντελισμου δεν ελειψε παρ ολη την κουραση
πριν την αναβαση στο Κοπαονικ
σουρουπο με τον φακο του XL
φτανοντας στο Νις η υποδοχη στο ξενοδοχειο ήταν όπως αρμόζει στην πολη....κολαν στη ρεσεψιον και τα μυαλα στα καγκελα.....
η τελευταια νυχτα το επιτασσε για μπυριτσα και βολτα στην κατακλεισμενη απο κοσμο πολη και το αυχενικο παραμονευε παντου
χιλιομετρα ημερας 480 περιπου
..without engineers, science is just philosophy..