Αρχικά δημιουργήθηκε από modeerf
Τα κάτωθι είναι καθαρά προσωπική στάση ζωής...
Α)Για να ανέβει ανθρωπος στην μοτοσυκλέτα μου θα πρέπει να φοράει τουλάχιστον κράνος (οχι κουβά), μπουφάν με ενισχύσεις, μποτες μηχανής ή ψηλά μποτάκια και επιγονατίδες...αν ΔΕΝ έχει κάτι απο ολα αυτά ΔΕΝ ανεβαίνει...ετσι απλά και χωρίς πολλά πολλά...
Β)Στην μοτοσυκλέτα μου ΔΕΝ ανεβαινουν άτομα που δεν τους εχω εξηγήσει πρώτα ενα-δυο σημαντικά πραγματάκια για τα do και donts του συνεπιβάτη...για την δική τους ασφάλεια αλλά και την δική μου...
Γ)Γενικά ΔΕΝ γουστάρω να έχω συνεπιβάτη...για μένα η μοτοσυκλέτα είναι για ΕΝΑ ατομο, τον οδηγο...ακόμα και την γυναίκα μου ΣΠΑΝΙΑ την βάζω επάνω και μετά από πολλή γκρίνια κλπ κλπ...δεν είναι ΜΟΝΟ οτι δεν μπορώ να αναλάβω την ευθύνη αν πάθει κάτι η ψιχουλα που κάθεται στο πίσω σελάκι (παρόλο που οδηγώ ΚΟΤΑ με 2ο ατομο και βγάζω μάτια και στον ποπό), είναι οτι οταν ανεβαίνει 2ο ατομο δεν ειναι η ΙΔΙΑ μοτοσυκλέτα που αγόρασα...είναι κάτι άλλο...
Δ)Καθε μέρα πλήν των ελάχιστων περιπτώσεων που ανεβαίνει η γυναίκα μου, το σελάκι τους συνεπιβάτη είναι καπου θαμμένο στο γκαράζ και την θέση του παιρνει το "μονοσελο"...αρα, απλά δεν γινεται ουτως η άλλως να ανέβει συνεπιβάτης...
Ε)Τιποτα απο τα παραπάνω δεν αναιρείται, δε πα να είναι ο διευθυντής μου, ο αδελφικός μου φίλος, ο Hendrix κοκ...ουτε για 1 χλμ, ουτε για 500 μετρα, ουτε για "30 μέτρα παρακάτω"...δεν μου κατέβηκε μια ωραία ημέρα η ιδέα να γίνω ουτε "γραφικός", ούτε απόλυτος...ολα εχουν κάποιον λόγο...
Οπότε GST εγώ του ανθρώπου θα του απαντούσα (αν δεν είχα το μονόσελο) "για την δικια σου ασφάλεια δεν ανεβαίνεις χωρίς εξοπλισμό...λυπάμαι..."...και αν έτρωγα το δουλεμα της ζωής μου οπως φοβάσαι τότε φίλε μου δεν θα είχα κανένα πρόβλημα...αλλωστε το ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ μετράει, ετσι δεν είναι???
Για την κοπέλα που θα γνώριζα λοιπόν στο μπαρ...ισχύουν ακριβώς τα ιδια...παραξενο ε??? Δεν σκεφτομαι με το κάτω κεφάλι...και επειδή είναι ολιγον τί δυσκολο να χωνευθεί επετρεψε μου να σου πω μια ιστοριουλα που φυσικά μπορεί να την επαληθευσει και η γυναικα μου...
Οταν πρωτογνωριστήκαμε λοιπον ήταν σε μια φοιτητούπολη οχι ιδιαιτερα κοντα στην Αθήνα...ειχα πάει για βόλτα...γνωριζόμαστε...τις αρέσουν οι μοτοσυκλετες (πατέρας πρώην αγωνιζόμενος αλλωστε)...και μου λέει "θα με πάς μια βόλτα"??? Απάντηση του ξενέρωτου: "εχεις κράνος, μπουφαν και κανένα ψηλό μποτάκι???", "κρανος όχι, δερματινο μπουφάν ναι, και μποτάκια ναι..."...λυπάμαι, ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ...και δεν εγινε...
Την επόμενη φορά κατεβηκα στην πόλη με εναν φίλο μου, εγώ με μοτο εκείνος με αυτοκίνητο και του είχα φορτώσει και ένα κράνος...ΤΟΤΕ μόνο πήγαμε βόλτα...
έχεις απόλυτο δίκιο. Πρέπει να είναι και οι δυο ντυμένοι σωστά. Να υποθέσω ότι αυτά ισχύουν ακόμα και αν το άτομο βιάζεται υπερβολικά κτλ. τώρα θα μου πείς, και να βιάζεται το βασικό είναι να φτάσει. χωρίς κράνος(τουλάχιστον, που και πάλι είναι λίγο) είναι βόλτα θανάτου πλέον...
Από την άλλη να κουβαλάς δεύτερο κράνος για παν ενδεχόμενο δε λέει. άρα αρνείσαι ευγενικά και ας φάς δούλεμα. Να δω τι θα έλεγαν αν χτύπα ξύλο πέφτατε για τον οποιοδήποτε λόγο...
Απάντηση με παράθεση
