Ψυχές και σώματα...

[matmat]

«Ερχόμαστε από μια σκοτεινή άβυσσο»
( ΑΣΚΗΤΙΚΗ )

Ερχόμαστε από μια σκοτεινή άβυσσο,
καταλήγουμε σε μια σκοτεινή άβυσσο,
το μεταξύ φωτεινό διάστημα το λέμε ζωή.

1956.

Ευτύς ως γεννηθούμε, αρχίζει κι η επιστροφή, ταυτόχρονα το ξεκίνημα κι ο γυρισμός, κάθε στιγμή πεθαίνουμε. Γι' αυτό πολλοί διαλάλησαν: Σκοπός της ζωής είναι ο θάνατος.

Μα ευτύς ως γεννηθούμε, αρχίζει κι η προσπάθεια να δημιουργήσουμε, να συνθέσουμε, να κάνουμε την ύλη ζωή, κάθε στιγμή γεννιούμαστε. Γι' αυτό πολλοί διαλάλησαν: Σκοπός της εφήμερης ζωής είναι η αθανασία.

Στα πρόσκαιρα ζωντανά σώματα, τα δυο τούτα ρέματα παλεύουν: α) ο ανήφορος, προς τη σύνθεση, προς τη ζωή, προς την αθανασία. β) ο κατήφορος, προς την αποσύνθεση, προς την ύλη, προς το θάνατο.

Και τα δυο ρέματα πηγάζουν από τα έγκατα της αρχέγονης ουσίας. Στην αρχή η ζωή ξαφνιάζει, σαν παράνομη φαίνεται, σαν παρά φύση, σαν εφήμερη αντίδραση στις σκοτεινές αιώνιες πηγές, μα βαθύτερα νιώθουμε: η Ζωή είναι κι αυτή άναρχη, ακατάλυτη φόρα του σύμπαντου.

Αλλιώς πούθε η περανθρώπινη δύναμη που μας σφεντονίζει από το αγέννητο στο γεννητό και μας εγκαρδιώνει -φυτά, ζώα, ανθρώπους- στον αγώνα; Και τα δυο αντίδρομα ρέματα είναι άγια.

Χρέος μας λοιπόν να συλλάβουμε τ' όραμα που χωράει κι εναρμονίζει τις δυο τεράστιες τούτες άναρχες, ακατάλυτες ορμές, και με τ' όραμα τούτο να ρυθμίσουμε το στοχασμό μας και την πράξη.

[kesaras]

FILE MATMAT PESTEVO OTI PRAGMATI H ZOH
EINAI EFIMERI KAI OTI OLA AFTA POY ZOYME
GINONTE MIA ANAMNISI GIA AYTOYS POY MENOYN PISO KAI MAS
THIMOYNTE.
ENA TAXIDI POY SINTAXIDIOTES EIMASTE OLOI EMIS SE TOYTI TH ZOH.
MIPOS OMOS EINE KALITERA META; EKEI POY PAME;
DEN XERO,AYTO POY XERO EINE OTOI SIGOYRA KAPOIA STIGMH
OLOI THA MATOYME,OTAN OMOS MATHOUME EINE POIA ARGA!!!:hypnotize

[Rezeguet]

εγω πιστευω οτι πεθαινουμε σαν τους υπολοιπους οργανισμους, ζωικους η φυσικους, και αποσυντιθομαστε οπως ολοι οι οργανισμοι. Οταν τελειωσουν οι χτυποι της καρδιας σταματαμε να ζουμε και τελειωνει η ζωη μας... απλα ειναι τοσο παραξενο και αδιανοητο οσο και το ερωτημα του ''τι υπηρχε πριν'' (απο το μπιγκ μπανγκ, τον θεο, την γεννεση η οτιδηποτε αλλο τελος παντων) και φυσικα δεν μπορει να εξηγηθει. Πεθαινουμε για να ζησουν αλλοι, αυτος ειναι ο κυκλος της ζωης. Θεωριες και γνωμες για το οτι υπαρχει μετανασαρκωση ειναι απλα παρηγορια για τον, ανικανο να αποδεχτει την μοιρα του, ανθρωπο (δηλαδη ολους σχεδον)

Σημ: ναι ναι το ξερω ειμαι μηδενιστης δεν δεχεστε τι λεω και λοιπα και λοιπα δεν χρειαζεται να μου τα ξαναπειτε...

[tai]

Rezeguet
Το να ελπίζει ο άνθρωπος στο επέκεινα, τον κάνει αισιόδοξο. Η άποψη που αναφέρεις είναι οδός προς την απελπισία. Η μη αποδοχή του τέλους εμποδίζει το μυαλό να παραφρονήσει με την ματαιότητα των πράξεων, και των έργων που δημιουργεί. Ή θα πρέπει να αποδεχθεί το γεγονός ότι τα πάντα (που κάνει) είναι άχρηστα και να πράττει με γνώμονα την εφήμερη απόλαυση, ή θα βάλει στόχους υψηλότερους του χρονικού περιορισμού την ζωής.

Επίσης έχω ξαναπεί ότι το θεϊκό πρότυπο- στόχος, έχει καλύτερα-χρηστικότερα αποτελέσματα για την κοινωνία και τον πολιτισμό, από το ανθρώπινο μέτρο-πρότυπο-στόχο.

[tai]

Αρχικά δημιουργήθηκε από matmat
«Ερχόμαστε από μια σκοτεινή άβυσσο»
( ΑΣΚΗΤΙΚΗ )

Η γνωστή μανιχαιστική άποψη του δίπολου καλό η κακό που επηρέασε την σκέψη του Καζαντζάκη

[matmat]

Αρχικά δημιουργήθηκε από tai
Η γνωστή μανιχαιστική άποψη του δίπολου καλό η κακό που επηρέασε την σκέψη του Καζαντζάκη

Ναι νά σου πώ μην χρεισημοποιής πολύ δύσκολες λέξεις γιατί ειμαστε και άνθρωποι μικρόνοες!!

[tai]

Αρχικά δημιουργήθηκε από matmat

...Στους αρχαίους Έλληνες ο Ορφισμός υποστήριζε ότι μια προϋπάρχουσα ψυχή επιβιώνει του σωματικού θανάτου και μετενσαρκώνεται αργότερα στο σώμα κάποιου ανθρώπου. Υποστηρίζει ότι υπάρχουν πολλές τέτοιες ενσαρκώσεις έως ότου η ψυχή δεν θα χρειαστεί πλέον να ξαναενσαρκωθεί καθώς θα ενωθεί με την παλαιότερη καθαρή της κατάσταση.Θεωρία που εγκαταλείφθηκε και αντικαταστάθηκε από τα Ιλίσια πεδία και τον Άδη. (την κόλαση και τον παράδεισο των αρχαίων)

Ο Πλάτων που έζησε τον 4ο -5ο αιώνα πίστευε στην αθανασία της ψυχής επίσης θεωρώντας ότι αυτή μετέχει σε επαναλαμβανόμενες ενσαρκώσεις.
Και γι αυτό περιγελάστηκε από τον Αριστοτέλη (στο μετά τα φυσικά 2ο βιβλίο αν θυμάμαι καλά )

"Βάθη των συνειδήσεων
Αύριο θα εξερευνηθείτε
Ποιος ξέρει τι όντα ζωντανά
Θ' ανασυρθούν από την άβυσσο
Μαζί με νέες κοσμολογίες"

ΓΚΥΓΙΩΜ ΑΠΟΛΛΙΝΑΙΡ

[tai]

Αρχικά δημιουργήθηκε από matmat
Ναι νά σου πώ μην χρεισημοποιής πολύ δύσκολες λέξεις γιατί ειμαστε και άνθρωποι μικρόνοες!!

Μανιχα'ι'σμός= η καλό ή κακό. Ουτε γκρίζο, ούτε περίπου, ούτε αλλαγή. εγώ είμαι ο καλός και εσύ ΠΆΝΤΑ ο κακός. Αρα δέν κάνω κάτι κακό οταν σε κάνω σαπούνι, αλλά επιτελώ θεάρεστο έργο.
ζιλ χαιλ

[Rezeguet]

Αρχικά δημιουργήθηκε από tai
Rezeguet
Το να ελπίζει ο άνθρωπος στο επέκεινα, τον κάνει αισιόδοξο. Η άποψη που αναφέρεις είναι οδός προς την απελπισία. Η μη αποδοχή του τέλους εμποδίζει το μυαλό να παραφρονήσει με την ματαιότητα των πράξεων, και των έργων που δημιουργεί. Ή θα πρέπει να αποδεχθεί το γεγονός ότι τα πάντα (που κάνει) είναι άχρηστα και να πράττει με γνώμονα την εφήμερη απόλαυση, ή θα βάλει στόχους υψηλότερους του χρονικού περιορισμού την ζωής.

Επίσης έχω ξαναπεί ότι το θεϊκό πρότυπο- στόχος, έχει καλύτερα-χρηστικότερα αποτελέσματα για την κοινωνία και τον πολιτισμό, από το ανθρώπινο μέτρο-πρότυπο-στόχο.

να σε πω, εχεις δικιο σε αυτα. Αυτο που παραλειπεις ειναι οτι εγω προσωπικα δεν ειμαι καθολου μα καθολου απαισιοδοξος, οσο και αν επιμενω σε τετοιες αντιληψεις . Απλα υπαρχει και η φιλοσοφια ''ολα ειναι γαμησε τα αλλα σταρχιδια σου'' που ειναι και κλασικη μεσογειακη, αλλα εφαρμωσμενη σε μεγαλυτερο και βαθυτερο νοημα...
:rotflmao: :rotflmao: :rotflmao:

παντωε ευχαριστω για την αναλυση