Έχω καιρώ να γράψω και για να πω την αλήθεια το αποφεύγω, αλλά επειδή μιλάμε για παιδάκι που από ότι κατάλαβα περνάει μεγάλα ζόρια καλό είναι να μη μένουμε αμέτοχοι.
Να πω για αρχή ότι έχω 2 βλαστάρια λίγο μεγαλύτερα.
Καταρχήν καλά έκανες και επενέβηκες. ( ελπίζω κόσμια χωρίς βρισιές και εκρήξεις )
Αν κατάλαβα καλά οι γονείς του παιδιού βγήκαν από τα όρια τους και αποφάσισαν να βγάλουν το παιδί έξω από το σπίτι, όταν δηλαδή βρέθηκαν σε κατάσταση εκτός ελέγχου αποφάσισαν να εφαρμόσουν ψυχολογική βία.
Μπορεί βέβαια και να το απομάκρυναν γιατί αν συνέχιζε να βρίσκεται κοντά τους θα ασκούσαν σωματική βία.
Σε αυτές της ηλικίες είναι πολλή εύκολο για ένα παιδί να σε φέρει στα όρια σου.
( εμένα με έχουν φέρει στα όρια μου πολλές και μπορώ να πω ότι από υπομονή σκάω γάιδαρο )
Μερικές φορές το κάνουν και επίτηδες να ξέρεις.
Δεν είμαι ψυχολόγος αλλά έχω την εντύπωση ότι βρίσκονται σε ένα στάδιο που συμπεριφέρονται εγωιστικά και αρνούνται οποιωνδήποτε κανόνα συμβίωσης.
Είναι πραγματικά πολύ δύσκολο να τα αντιμετωπίσεις με επιχειρήματα.
Το να συμβουλευτούν οι γονείς κάποιον ειδικό ( παιδοψυχολόγο δηλαδή ) πιστεύω ότι θα ήταν το καλύτερο.
Υπάρχουν πολύ πιο σωστοί τρόποι να εντάξεις ένα παιδί στο σύνολο και να το κάνεις να αποδεχθεί κανόνες.
Επειδή δεν μου αρέσει να κρύβομαι θέλω να πω επίσης ότι αν και αρνητικώς στην αρχή, ( έχασα 1 χρόνο ) έχω επισκεφτεί παιδοψυχολόγο και παρακολουθεί το 1 παιδί μου.
Είδα τρομερή βελτίωση στην συμπεριφορά του και την δικιά μας βέβαια. ( εννοώ ότι σχεδόν έχουμε φτάσει στο άλλο άκρο )
Το μεγάλο πρόβλημα είναι το πώς πείθεις τους γονείς να προχωρήσουν σε τέτοια κίνηση.
Αν ποτέ καταφέρεις να τους μιλήσεις πες τους ότι τέτοιου είδους προβλήματα αν και είναι σχετικά εύκολο για αυτούς να τα αντιμετωπίσουν ασκώντας σωματική η ψυχολογική βία, το πιθανότερο είναι ότι στην εφηβεία, μερικές φορές και πιο πριν θα ξαναεμφανιστούν πολύ πιο έντονα.
Αν οι γονείς δεν παίρνουν από λόγια, καλό είναι να μην σταματήσεις να ασκείς ψυχολογική βία σε αυτούς.
Μια κοινωνική λειτουργός πιθανόν να τους βγάλει από το δίλημμα αναζήτησης βοήθειας, αλλά δεν είναι και ο καλύτερος τρόπος πίεσης.
Καλύτερα τηλέφωνο στο χαμόγελο του παιδιού.Μην εμπλακείς σε διάλογο με τους γονείς γιατί δεν θα βγάλεις άκρη.Αν ήταν λογικοί και συζητήσιμοι άνθρωπο δεν θα κάναμε αυτή τη συζήτηση...
η αληθεια ειναι οτι αισθανομαι συμπαθεια για μερικους πολυ ατυχους γονεις και μιας και κανεις δεν ειχε την ευαισθησια να υποστηριξει την αντιθετη αποψη ελειψει στοιχειων, ειπα να το κανω εγω. Αν νομιζεις οτι τα παιδια μονο 'γινονται', τοτε μαλλον διαβαζεις πολυ Σωκρατη.
Το 'για τα υπολοιπα θα ενημερωθεις' τι σημαινει, δεν καταλαβαινω, εξηγησε μου σε θερμοπαρακαλω!
Ολα περναν αλλα αφηνουν τρυπα.
Ειναι υποχρεωση μας θαρρω να επεμβαινουμε..
Και οχι κατακρινοντας τους γονεις με την μια αλλα δειχνοντας τους κατανοηση κ συμβουλευοντας τους....
Αν τωρα η αντιδραση τους προς τον επεμβαινοντα ειναι κ παλι ακραια... τοτε απλα καλεις την αστυνομια/το χαμογελο/whoever u believe.....
Νομίζεις ότι είσαι ικανός να κρίνεις πως το παιδί θα έιναι καλύτερα σε κάποιο ίδρυμα μακριά από τους γονείς; Θα του στερούσες έτσι απλά την οικογένεια του όπως και αν αυτή συμπεριφέρεται; Τι λες;
Γνώμη μου, μια πρώτη πιο ήπια προσέγγιση θα ήταν καλύτερη, και δεύτερη και τρίτη... Γιατί τώρα μπορεί να γυρίσει μπούμερανγκ στο παιδί που έιδες κιόλας ότι αμέσως μιμήθηκε τα λόγια σου.
DrBig πιστεύεις nature>nurture;
Εγω που ειμαι ευαισθητος σαν και σενα ενστερνιζομαι πληρως οτι μιλαμε για τσογλανι του κερατα που ετσι "βγηκε" και θα ελεγα οτι προκειται για μια συγκυρια οπου και οι γονεις "ετσι βγηκαν" αμφοτεροι
με την διαφορα οτι ειχαν και ευκαιριες να διαμορφωθουν και να γινουν κατι καλυτερο απο ενα ματσο καφροι που αρχιζουν τα γαμωσταυριδια στο παιδι τους, και τσαμπουκαλευονται με τους γειτονες οταν καποιος τους υποδεικνυει
οτι η κατασταση ειναι καπως ανησυχητικη.
Πιτσιρικι - καφρογονεις
2 - 1
-Have you any famous last words?
-..Not Yet!
-"Not yet"!? Is that famous?
Από αντίστοιχη περίπτωση στη γειτονιά, (και δεν ήταν μόνο μία στο συγκεκριμένο σπίτι) όταν η γυναίκα μου πήρε στο χαμόγελο, η απάντηση ήταν ότι "δυστυχώς δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι, πρέπει να υπάρξουν κ άλλες καταγγελίες". Επειδή όμως δεν θέλω να κάνω το θέμα προσωπικό, προφανώς δεν γίνεται να ιντριγκάρω εγώ τη γειτονιά για μια τέτοια κίνηση. Χαλάστηκα να σας πω την αλήθεια. Δηλαδή ή πρέπει να κάνεις εκστρατεία στη γειτονιά ή να πάει το παιδάκι εκεί με εμφανή σημάδια κακοποίησης (δηλαδή όντας αργά). Από την άλλη όμως και αφού το σκέφτηκα ψύχραιμα δεν γίνεται να μπεί ένα χαμόγελο του παιδιού στο σπίτι κανενός και να του ζητήσει τα ρέστα επειδή (κ ίσως δήθεν) κάποιος τον κατήγγειλε. Ούτε έχει το χαμόγελο πράκτορες να διαπιστώσει αν αυτό που καταγγέλλεις όντως ισχύει. Και κάτι ακόμη, σεβαστό το έργο του χαμόγελου του παιδιού, αλλά από φίλη που πέρναγε χρόνο εκεί ως εθελόντρια θα πω απλά και κομψά ότι το χαμόγελο δεν είναι όπως το παρουσιάζουν στα σποτάκια και τα κοινωνικά γκαλά.
Οι γονείς δυστυχώς δεν περνάνε από κάποιου είδους αξιολόγηση . Ο καθένας ( δυστυχώς ) μπορεί να γίνει με την απλή γνωστή διαδικασία .
Χοντρικά , μικρότερο κακό θα πάθει ένα παίδί μακρυά από μία προβληματική οικογένεια από τι να μείνει μαζί της .
Βέβαια καμία υπηρεσία δεν παίρνει παιδί από οικογένεια έτσι με το καλημέρα και για πλάκα , αυτά συμβαίνουν μόνο στις ταινίες .
Ακολουθείτε ολόκληρη διαδικασία όπου κύριο μέλημα της είναι η δράση μέσα στην οικογένεια , η αναγνώριση του ( των ) προβλημάτων από τους ίδιους τους γονείς και μετά η "θεραπεία" του προβλήματος παραπέμποντας στους κατάλληλους ειδικούς .