Mε τα τρια φίλτατε, φλερτάρει έντονα.
Είναι το νο.27 της "σοδειάς" του '74, αν δεν κάνω λάθος.
Ο πρώην ιδιοκτήτης είναι φίλος και μερακλής από τους λίγους.
Λογικά, επειδή δεν ήθελε να κάνει τσιγκουνιές στην ανακατασκευή, το έδωσε για να γίνει όπως πρέπει.
Επίσης είναι αυτός που μου έδωσε το χέρι της δικιάς μου Ιταλίδας
Η "θυσία" του πρασινοσκέλετου, θα δώσει ζωή σε άλλες "ξαδέρφες" που περιμένουν υπομονετικά.