δεν μπορω να νοιωσω ετσι για μια αλλη ρε φιλε...
μπορει να ειναι η δικια σου που την παιρνω βολτα..μπορει μια αλλη απο ενα test ride...αλλα ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Η ΔΙΚΙΑ ΜΟΥ!!
ειδικα με το xr, που το εχω πλεον τα περισσοτερα χρονια απ'οτι αλλο μηχανακι ειχα, νοιωθω μια τρελα...ειναι βεβαια και η μοναδικοτητα που εχει, καθως ειναι ολο το project δικο μου...
πανω κατω καπως ετσι ειμαι και για το gsxr που το εχω απο το 2011...μπορει να μην ηταν δικο μου απο την αρχη, αλλα ταιριαξαμε μια χαρα...
ΡΕ ΣΕΙΣ ΕΙΠΑΜΕ ΝΑΜΑΣΤΕ ΜΗΧΑΝΟΒΙΟΙ........ΟΧΙ ΚΑΙ
Φετιχιστές...!!
Ηρεμείστε,αν ακούσει κανένας τις περιγραφές σας θα νομίζει
ότι περιγράφετε μουνάρ....ες και τις σχέσεις σας με αυτές...!!!
Οκ τώρα συνεννοΓΙΟμαστε. Όλοι είμαστε δεμένοι με το ΔΙΚΟ μας μηχανάκι.μέχρι να αλλάξουμε μηχανάκι ,αν έχουμε τη δυνατότητα,οπότε ξαναδενόμαστε με το ΔΙΚΟ μας μηχανάκι.
Άρα είμαι πιο ακρίβής λέγοντας ότι είμαι δεμένος με αυτή την κατηγορία (ες-ες) κι όχι απαραίτητα με το μηχανάκι που τυγχάνει να έχω τώρα στην ιδιοκτησία μου.Ξέρω ότι θα είμαι χαρούμενος με ένα RSV4 πχ θα δεθώ τρελά μαζί του όχι όμως με ένα ον-Οφφ ας πούμε.
NdGT: "A great challenge of life: Knowing enough to think you're doing it right, but not enough to know you're doing it wrong"Το'χω πάθει και στις Σέρρες
riding coach του πληκτρολογίου
I'm a Supergirl, and Supergirls just ride.
Για να μην παρεξηγηθώ, εγώ γουστάρω ΚΑΘΕ μηχανάκι που αγοράζω και το περιποιούμαι και το φροντίζω και το χαζεύω κάθε φορά. Απλά, συνήθως, μετά από 1-2 χρόνια, παίρνει τη θέση του κάποιο άλλο. Και, ξανά, νιώθω το ίδιο. Μέχρι το επόμενο.
Life begins at 45°.