Μετανάστευση στην Ελβετία με οικογένεια

[Acacius]

Άλλο ένα σεντόνι:

Όσο μεγαλύτερος πάει κάποιος έξω, τόσο δυσκολότερο να προσαρμοστεί. Μετά τα 30-35 τα πράγματα δυσκολεύουν σε σχέση με πριν. Ακόμα κι αν εγκλιματιστείτε πλήρως, θα σας λείψουν αρκετά από την Ελλάδα.

Η Ελβετία μπορεί να έχει κοινωνικό κράτος και σχετικά εγγυημένες συνθήκες εργασίας, μπορώ όμως να σου περιγράψω περίπτωση Γερμανών οι οποίοι σχολίαζαν τη στρυφνή συμπεριφορά των Ελβετών απέναντί τους για κάτι που έκαναν και θεωρήθηκε παράτυπο, ή Ελβετών να σχολιάζουν ότι οι Γερμανοί δεν είναι εργατικοί/αποτελεσματικοί. Σίγουρα δυο περιστατικά δεν αντιπροσωπεύουν ένα λαό, αλλά σου δίνω μια ιδέα του τι μπορεί να βρεις.

Λάβε επίσης υπ'όψιν ότι για το κοινωνικό κράτος θυσιάζεις τον οικογενειακό ιστό. Το να ζήσει το παιδί κοντά στην υπόλοιπη οικογένεια (παππούδες/θείες κλπ) είναι -για εμένα- σημαντικός παράγοντας. Αυτό ισχύει και για τις δικές σας συναναστροφές, αφού ίσως σας πάρει χρόνια να κάνετε φίλους.

Διαβάζοντας και το κείμενο στον πιτσιρίκο, δεν είμαι σίγουρος ότι θα ταιριάξεις πολύ εύκολα, ενώ θέλεις και να φύγεις εν μέρει για "λάθος" λόγους. Η πίκρα και το μίσος και κακή αντίληψη είναι και δε θα σε βοηθήσει να κάνεις μια καινούργια αρχή όπου πας.

Είμαστε σε παρεμφερή κατάσταση οικογενειακά/εργασιακά και συχνά σκέφτομαι ότι έπρεπε να είχαμε φύγει ήδη, αλλά τελικά μένουμε και δεν είναι μόνο από φόβο/δειλία (έχω ζήσει εκτός Ελλάδος, ξέρω λίγο πώς είναι και γενικά μου λείπει). Από την άλλη, οι μισοί φίλοι μου που ζουν έξω με μικρά παιδιά και καλές δουλειές ελπίζουν κατά βάθος ότι θα μπορέσουν να επιστρέψουν και τους λέω να το ξεχάσουν.

Τέλος, καλές οι απόψεις μας, αλλά εσύ πρέπει να τα ζυγίσεις.

[Sapadak]

Καλό και χρυσό το έξω, απο πολλές απόψεις, ιδιαίτερα αν έχεις και παιδί/α αλλά δε καταλαβαίνω, γιατί εφόσον έχετε σταθερες και ΄καλές΄ δουλειές και οι 2 και δεν υπάρχει λόγος να φύγετε άμεσα γιατι το σκέφτεστε.
Εφόσον είστε καλά εδώ (εργασιάκα, οικογενειακά, προσωπικά) μένετε και αφήνετε να κάνει η κόρη σας, όταν με το καλό έρθει εκείνη η ώρα την επιλογή της να πάει να σπουδάσει πχ και να μείνει να δουλέψει αν θέλει όπου πάει.

Έχεις μια γυναίκα που δουλευει, και ξαφνικά θα βρεθεί να ΄καθετε΄ όλη μέρα σπίτι, και να προσπαθεί να βρει δουλειά, σε μια ξένη χώρα, χωρίς φίλους-συγγενείς-γνωστούς.
Το παιδί θα είναι στο σχολείο όλη τη μέρα, έσυ στη δουλειά σου και η γυναίκα σου στο σπίτι, να σας περιμένει. Πόσο θα τη παλέψει σε μια ξένη χώρα μέσα στο καταχείμωνο που θα νυχτώνει απο τις 16-17 ?


Έχω αρκετους γνωστους/συναδελφους που πρόσφατα έφυγαν στην Ελβετία γιατι ήταν και αυτοί θυμωμένοι, γιατι πληρώναν νταβατζιλικια στο κράτος χωρίς καμια ουσιαστική παροχή κτλ, αλλά η διαφορά ήταν οτι ή ήταν μόνοι τους ή έφυγαν με τη αρραβωνιστικιά/γυναίκα. Με παιδί δε ξέρω κάποιον να σου πω παραπάνω τι παίζει με τα σχολεία, με τυχόν ρατσιστική συμπεριφορά στον ξένο συμμαθητή τους που δε μιλάει τη γλώσσα 'σωστά' ή που έχει το παράξενο όνομα/επίθετο.

Μη με παρεξηγείς, δίνω μια ακόμα οπτική στο προβληματισμό σου.
Έξησα 5 χρόνια έξω, ευχαρίστως θα πήγαινα ξανά με οικογένια και παιδιά, αλλά για μένα θα πρέπει να συντρέχει κάποιος λόγος, και εφόσον τη παρούσα στιγμή είμαι καλά εδώ που είμαι, απλά κρυφοκοιτάω τι παίζει έξω και έχω τα μάτια και τα αυτιά μου ανοιχτά.

[MG-KTiNoS]

Φύγε και μην γυρίσεις πίσω ποτέ... Για τα παιδιά πιο πολύ.....

[spyrakos35]

@sapadak

Φανταζομαι οτι οποιος εχει γυναικα και παιδι και φευγει, ειτε εχει βρει πρωτα κατι ειτε εχει συγγενεις/φιλους να βοηθησουν για το πρωτο διαστημα.
Το παιδι ειναι μικρο, δεν θα εχει προβλημα. Προβλημα εχουμε εμεις που φοβομαστε μην εχει προβλημα.
Επισης φανταζομαι οτι ανεξαρτητως αν υπαρχει εδω δουλεια ή οχι, αυτο που προβληματιζει ειναι οτι δε διαφαινεται φως στο τουνελ, οχι τοσο για μας οσο για τα παιδια μας.

[tsompanis]

με γελάει η μνήμη μου και μπέρδεψα τα πρόσωπα ή έχεις κάνει επέκταση δραστηριοτήτων στην πρώην αριστερή παραδεισένια χώρα βορειοδυτικά...;

Δεν είναι τόσο αστείο λοιπόν.

Μα για αυτό λέω " να φύγουμε?" Βάζω και τον εαυτό μου μέσα.
Βέβαια άλλο το να επεκτεινεις δραστηριοτητες και άλλο το μαζεύω και δρόμο.
Αστείο σίγουρα δεν είναι αλλά αν χάσουμε και το χιούμορ μας τι μενει?

[Sapadak]

Ελπίζω να μη ξεφευγουμε απο το θέμα και να δώσουμε τροφή για σκέψη και προβληματισμό στον τζωνπαν.

Φανταζομαι οτι οποιος εχει γυναικα και παιδι και φευγει, ειτε εχει βρει πρωτα κατι ειτε εχει συγγενεις/φιλους να βοηθησουν για το πρωτο διαστημα.

Με αυτό συμφωνώ και το θεωρώ δεδομένο, οτι για να κάνεις τη κίνηση έχεις ή δουλειά ή συγγενείς, εκτός αν είσαι σε απόγνωση και απλά φεύγεις και οτι βγει (και μετά έρχεται η οικογένεια να σε βρεί)
Απλά στο συγκεκριμένο παράδειγμα του τζωνπαν, θα έχει δουλειά μόνο αυτός που θεωρώ οτι θα ειναι αρκετή για να ζήσει όλη η οικογένεια, αλλά η γυναίκα του οχι.

Το παιδι ειναι μικρο, δεν θα εχει προβλημα. Προβλημα εχουμε εμεις που φοβομαστε μην εχει προβλημα.

Το παιδί δε θα έχει πρόβλημα, και τη γλώσσα θα τη μάθει και θα προσαρμοστεί και όλα καλά.
Πρώτα μου ξαδελφια, γενημμένα στο Αμέρικα, και έχοντας ζήσει όλη τους τη ζωή εκει, ένα πρόβλημα που είχαν στο σχολείο για παράδειγμα ήταν οτι το όνομα τους ήταν 'Χατζηαναστασίου'
Try and pronounce that
Για τέτοιου είδους ρατσισμό μιλάω, που θα το κάνει να νιώθει διαφορετικό απο τα υπόλοιπα παιδιά, ειδικά σε μια Ελβετία που δεν έχει όπως αναφερθηκε και παραπάνω την πληθώρα διαφορετικών αθρώπων όπως πχ η Αγγλία-Γαλλία-Γερμανία.

Επισης φανταζομαι οτι ανεξαρτητως αν υπαρχει εδω δουλεια ή οχι, αυτο που προβληματιζει ειναι οτι δε διαφαινεται φως στο τουνελ, οχι τοσο για μας οσο για τα παιδια μας.

Σε αυτό όλοι νομίζω οτι συμφωνούμε, αλλά αν είχα την δυνατότητα, θα άφηνα να έρθει το πλήρωμα του χρόνου και να κάνει το παιδί την επιλογή του μόνο του

[amyroukai]

το κακό Σαπαδάκιε είναι ότι εδώ δεν ξέρεις τι σου ξημερώνει αύριο. δεν ξέρεις τι φόρους θα πληρώσεις του χρόνου. δεν ξέρεις αν η τράπεζά σου θα υπάρχει του χρόνου. δεν ξέρεις αν το ταμείο που πληρώνεις θα υπάρχει του χρόνου. πόσος θα είναι ο μισθός σου του χρόνου "γιατί έτσι θέλει η τρόικα". βγήκε η άλλη η ακατανόμαστη και είπε ότι τελειώσανε οι μικρές επιχειρήσεις... δηλαδή συζητάμε ότι θα πρέπει να φτάσει ένα παιδί στα 17-18 του για να πάρει αποφάσεις για την ζωή του σε μιά χώρα που το πως θα είναι αυτά τα επόμενα 14-15 χρόνια (και πως θα τα βγάλουν πέρα οι γονείς) δεν το ξέρει ούτε το μαντείο των Δελφών μαζί με όλα τα μέντιουμ αστρολόγους. Το να ζεις σε μιά χώρα που πάει ρολόι, σου δίνει το πλεονέκτημα του να μπορείς να οργανώσεις την ζωή σου, να μην τρελαίνεσαι για το "αύριο" και όταν το παιδί σου φτάσει στην ηλικία να κάνει επιλογές, θα έχει μιά σταθερή βαση και θα αποφασίσει αν θα κάνει το βήμα στο κενό.

[leftos]

Εγω δεν θα πω πολλα.
Σημερα εχεις δουλεια αυριο θα εχεις;
Γιατι ετσι λεγαμε ολοι πριν 2 - 3 βαλε οτι θες χρονια...
Αν φυγεις μπορεις να ξαναγυρισεις.
Αν μεινεις εδω καποια στιγμη μπορει να περνας πολυ ζορικα και τοτε μαλλον δεν θα μπορεις να φυγεις.
Για το παιδι πιστευω οτι ειναι το καλυτερο να ερχεται διακοπες μονο στην Ελλαδα.
Εφοσον δουλευεις θελεις στην δουλεια σου να κανεις το καλυτερο. Στην Ελλαδα οι δουλειες δεν ειναι ξεκαθαρες κανεις λιγο απο εδω λιγο απο εκει λιγο του διπλανου, εκει σου δινεται η δυνατοτητα να κανεις σωστα την δουλεια σου και βεβαια το ωραριο συνθηκες εργασιες ειναι δεδομενες.

[spyrakos35]

το κακό Σαπαδάκιε είναι ότι εδώ δεν ξέρεις τι σου ξημερώνει αύριο. δεν ξέρεις τι φόρους θα πληρώσεις του χρόνου. δεν ξέρεις αν η τράπεζά σου θα υπάρχει του χρόνου. δεν ξέρεις αν το ταμείο που πληρώνεις θα υπάρχει του χρόνου. πόσος θα είναι ο μισθός σου του χρόνου "γιατί έτσι θέλει η τρόικα". βγήκε η άλλη η ακατανόμαστη και είπε ότι τελειώσανε οι μικρές επιχειρήσεις... δηλαδή συζητάμε ότι θα πρέπει να φτάσει ένα παιδί στα 17-18 του για να πάρει αποφάσεις για την ζωή του σε μιά χώρα που το πως θα είναι αυτά τα επόμενα 14-15 χρόνια (και πως θα τα βγάλουν πέρα οι γονείς) δεν το ξέρει ούτε το μαντείο των Δελφών μαζί με όλα τα μέντιουμ αστρολόγους. Το να ζεις σε μιά χώρα που πάει ρολόι, σου δίνει το πλεονέκτημα του να μπορείς να οργανώσεις την ζωή σου, να μην τρελαίνεσαι για το "αύριο" και όταν το παιδί σου φτάσει στην ηλικία να κάνει επιλογές, θα έχει μιά σταθερή βαση και θα αποφασίσει αν θα κάνει το βήμα στο κενό.

Να συμπληρωσω οτι στα 17 - 18 ΔΕΝ υπαρχει περιπτωση να αφησει ενα παιδι την εδω ζωη του για να παει αλλου....
Πολυ σπανια....

[ola]

Καλημέρα σε όλους.
Ας πω και εγώ τη γνώμη μου, όντας τα τελευταία πέντε χρόνια στη Δανία.

Φύγαμε με την κοπέλα μου (και τώρα γυναίκα μου) λόγω μεγάλης μείωσης του μισθού μου το 2012 και μη σταθερής δουλειάς από μέρος της.
Όταν ήρθαμε, με περίμενε δουλειά, με μισθό που αρχικά φαινόταν ικανοποιητικός, αλλά όταν σιγά σιγά ανακαλύπταμε το κόστος ζωής (οι αρχικές πληροφορίες που είχαμε από άτομα που ήδη έμεναν εδώ αποδείχθηκαν λανθασμένες), είδαμε ότι τα πράγματα δεν ήταν και τόσο ρόδινα.

Αρχίσαμε να "ανασαίνουμε" λίγο όταν βρήκε και αυτή κάτι part time. Είναι σίγουρο ότι αν υπήρχε παιδί, με ένα μισθό δεν θα τα βγάζαμε πέρα και θα είμασταν "εγκλωβισμένοι".

Τώρα, που σκεφτόμαστε και εμείς για παιδί, θα θέλαμε να μεγαλώσει στην Ελλάδα, οπότε υπάρχουν πάντα σκέψεις επιστροφής.
Να ξέρεις ότι μόνο η δουλειά και το κοινωνικό κράτος δεν αρκούν. Μπορεί να κάνουν τη ζωή σου πιο απλή, πιο εύκολη, πιο οργανωμένη, αλλά όσο περνάει ο καιρός δεν σου φτάνουν.

Χρειάζεσαι το "κάτι άλλο", τους φίλους (που δύσκολα θα κάνεις είτε από τη δουλειά, είτε από κάπου αλλού), την οικογένεια, τη βόλτα με το μηχανάκι (που εδώ στη Δανία είναι απαγορευτικό) ή ότι άλλο σε ευχαριστεί εσένα.

Για να μην μακρηγορώ, να ξέρεις ότι δεν θα είναι εύκολο. Θα έχει διαφορετικές δυσκολίες και προβλήματα από αυτές που έχεις στην Ελλάδα. Ζύγισέ τα και αποφάσισε.

Τέλος, επειδή πολλοί λένε "φύγε τώρα", "μην κοιτάξεις πίσω ξανά" κτλ, θα ήθελα να πω ότι "το γρασίδι πάντα φαίνεται πιο πράσινο στην άλλη πλευρά του φράχτη"...
Χωρίς να είναι πάντα...

Καλή συνέχεια σε ότι και αν αποφασίσεις.

[Sapadak]

Να συμπληρωσω οτι στα 17 - 18 ΔΕΝ υπαρχει περιπτωση να αφησει ενα παιδι την εδω ζωη του για να παει αλλου....
Πολυ σπανια....

Πάρα πολλοί έφυγαν για σπουδές, και αρκετοί δε γύρισαν

[doctoras]

http://pitsirikos.net/2016/07/%CE%B3...F%CE%BD%CE%B1/

διαβάζοντας την επιστολή σου, εντάξει η κοινωνία είναι έτσι όπως την αποτυπώνεις επίσης αντιλαμβάνομαι επειδή σου έκατσε ενδιαφέρουσα πρόταση απο το εξωτερικό το παλεύεις μέσα σου πως θα σπάσεις τα δεσμά με την ελλαδίτσα, αυτο όμως φίλε μου μονο εσύ μπορείς να το απαντήσεις και κανείς αλλος.

μια διαφορετική οπτική απο εμένα σχετικά με αυτο που έγραψες για τα σχολεία, υπάρχει λύση (παρόμοια όπως στο εξωτερικο μιας και οι αλυσίδες είναι πολυεθνικές), εάν σε παίρνει οικονομικά όπως λες ξεκίνα την μικρή σου σε ιδιωτικό σχολείο - κολέγιο.
Οσο προοδευτικό σχολείο και να πάει ένα παιδι η βάση πάντα θα παραμένει η οικογενειακή παιδεία και εκεί είτε είσαι έξω είτε εδώ εάν δε τα "βρίσκεις" θα αντανακλάει.

νομίζω οτι ο καθένας οφείλει για την επιβίωση του να προσπαθεί να απομονώνει όσο δυνατόν περισσότερο τα κοινωνικά προβλήματα έξω απο το σπίτι του.

ps και ενα ακόμη όλοι μας έχουμε αντιμετωπίσει σε μια στιγμή οργισμένα το μέσο κοινωνικό μας σύνολο με χαρακτηρισμούς, η αλήθεια είναι για να καταλήξουμε σε αυτά τα σχόλια θα πρέπει να έχουμε ζήσει σε διαφορετικές γειτονιές του πλανήτη και να κάναμε τις συγκριτικές μας

[KRS]

Φέτος τον Αύγουστο βρέθηκα για 2 μέρες Ελβετία, κάνοντας τα Αλπικά περάσματα της.
Ευτυχώς η διανυκτέρευση έγινε στο Λιβίνιο, ένα ιταλικό χωριό-κωμόπολη στα σύνορα με Ελβετία.

Είναι γνωστοί οι μισθοί που υπάρχουν στην Ελβετία, κάπου είχε κυκλοφορήσει ότι ο βασικός είναι 3.800, το οποίο δεν αποκλείω...το κόστος ζωής όμως δεν το αναφέρει κανένας..
Ενδεικτικά, αναφέρω ότι κυριολεκτικά στη μέση του πουθενά 2 μπουκάλια 0,5 λίτρο νερό 10 ευρώ...2 σάντουιτς σε βενζινάδικο και ένας εσπρέσσο μονός 20 ευρώ...

Δεν ξέρω τιμές από σουπερμάρκετ κλπ. Αν είναι στα επίπεδα της Ελλάδας και λίγο πιο ακριβά, μπορεί να κάνεις μια σχετική αποταμίευση που εδώ είναι κάτι που έχουμε ξεχάσει.
Αν όχι, πρέπει να εξετάσουμε τι μένει στο τέλος όταν κάνεις ταμείο.
Σε κάθε περίπτωση πάντως, μόνο από άποψη δομών, οργάνωσης (υγεία κλπ), σταθερότητας και εργασιακών συνθηκών (σεβασμός στο 8ωρο, η υπερωρία να πληρώνεται, να μην υπάρχει ο μόνιμος φόβος της απόλυσης λόγω της υπερπροσφοράς εργατικού δυναμικού) αξίζει.

[SONone]

1 πραγμα θα πω που για εμενα ειναι το ποιο σημαντικό αν εχεις παιδι, οπως εγραψες και στον "πιτσιρίκο".

σκεψου μονο τις δυνατότητες που μπορει να δοθούν στο παιδί αν πας εξω.
τωρα ξανα σκέψου τι του "απαγορεψες" με την επιλογή σου να μείνετε στην Ελλάδα.

υπαρχει μια φραση που τα βαζει ολα μεσα.

ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΖΩΗΣ

[DoctoR_k6]

Να πω κ γω τα δικα μου...
Η ξαδερφη μου μετακομισε Ζυριχη πλεον (2 χρονια) κ μολις αποκτησανε κ ενα παιδακι.
Δουλευουνε κ οι 2 , ειναι πολυ ευχαριστημενοι ως τωρα κ απο οτι λενε δυσκολα θα ξαναγυρισουν.
Τα ψωνια τα κανουνε απο Γερμανια (διπλα στα συνορα) για περισσοτερη οικονομια ασχετως αν πεφτει ενα καλο μπαγιοκο...
Στα υπολοιπα θεματα γραφιεοκρατικα κλπ κλπ(μην μακρυγορουμε) ειναι νορμαλ/τυπικα οπως μου λενε χωρις ιδιατερες ενστανσεις.
Απο τα καλα(ετσι για το χαβαλε) τηε Ελβετιας να ξερεις δηλωσε το παιδι αθεο...γιατι αλλιως πληρωνεις ενα μικροποσο αν πιστευει καπου!!
Εχει κ κατι αλλα καλα ομως του στυλ , μεχρι κ τα 18 του χρονια το παιδι(δεν ξερω αν παιζει ρολο οτι γεννηθηκε εκει) λαμβανει ενα επιδομα απο το κρατος καθε μηνα(γυρω στα 170-180ευρω)...
Εχουν διαφορες αρκετες με εμας σε πολλα θεματα οπως ξερουμε αλλα αν θα μπορουσες να ζησεις εξω...η Ζυριχη(οσο μου λενε) ειναι ωραιο μερος ειδικα αν εχεις κ οικογενεια(που βλεπεις διαφορετικα τα πραγματα).
Καντε οτι σας φωτισει ο Θεος...αλλα καλο θα ηταν να δουλευετε κ οι 2 ωστε να ειστε ανετοι γιατι εχει ακριβεια οπως κ να το κανουμε.