Χειμωνιατικα Αγραφα

[crs-k]

Τελειωνοντας τον καφε κατηφοριζουμε μεχρι τον Κρέντη (750μ), οπου απογεμιζουμε τα ρεζερβουαρ, μιας κι ειναι η τελευταια βενζινα πριν το "αγριο" κοσμο των Αγράφων.
Συνεχιζουμε τον κατηφορο για κανα δυο χιλιομετρα και στριβουμε δεξια (προς Άγραφα) αφηνοντας οριστικα πισω μας την ασφαλτο.

Ο χωματοδρομος συνεχιζει να κατηφοριζει για λιγο, μεχρι να "πιασει" τον Αγραφιώτη και να να τον ακολουθησει προς τα πανω απο 'κει και μετα.

Ελαφρα λασπωμενος και με λακουβιτσες δεν μας δημιουργει κανενα προβλημα.

Το πρωτο (ας πουμε) δυσκολο σημειο, δεν αργησε, καθως το Μελισσόρεμα περναει πανω στον δρομο, για να συναντησει το ποταμι.

Το βαπτισμα του πυρος για καποιους ...

(Σημειο φωτο "1" σε χαρτη 4)

[crs-k]

... ή πιο σωστα, σκετο βαπτισμα!

(Σημειο φωτο "1" σε χαρτη 4)

[crs-k]

Το τοπιο ειναι μονιμα μαγευτικο και λιγο πιο κατω, απεναντι απ' την Σελίστα, με αναγκαζει να σταματησω για μια φωτο, των νερων που απο παντου κατεβαινουν να βρουν τον Αγραφιώτη.

(Σημειο φωτο "2" σε χαρτη 4)

[crs-k]

5

[crs-k]

Λιγο πιο πανω στην θεση "Αγάς" αλλη μια φωτο, ωστε να μπορει καποιος να συγκρινει με την "καλοκαιρινη" ποσοτητα νερων του ποταμου.

(Σημειο φωτο "1" σε χαρτη 5)

[crs-k]

Προχωραμε μεχρι την γεφυρα στον Καρβασαρά, οπου και σταματαω ξανα.

- Γιατι σταματησαμε Χρηστο?
- Για να δω πως μπορεις και ακολουθεις μ' αυτο το απαισιο μηχανακι ρε Πανουργια ...

(Σημειο φωτο "2" σε χαρτη 5)

[crs-k]

- Τρεξε, βοηθα Νικοοο! Θα μου το παρει ο παλιογερας!

(Σημειο φωτο "2" σε χαρτη 5)

[crs-k]

- Θα τον πνιξω τον παλιοπ@#στα που θα ακουμπησει το μηχανακι μου!

(Σημειο φωτο "2" σε χαρτη 5)

[crs-k]

- Ρε Νικο ΔΕΝ βοηθησες ... Μου το πηρε τελικα ...

(Σημειο φωτο "2" σε χαρτη 5)

[crs-k]

Τι να πω τωρα για το κωλομηχανημα ...
Στα πρωτα μετρα δοκιμασα να παρω την σωστη αισθηση των φρενων.
Αμεσως μετα καταλαβα οτι ΔΕΝ χρειαζοταν, οπως ουτε και το τιμονι.
Ημουν μονιμα μια ταχυτητα πανω απ' οτι θα 'μουν με την Αφρικα και στην κλειστη στροφη, αφηνα αποτομα το γκαζι, πλαγιαζα την μηχανη και το ξανανοιγα. :smilea:
Η δυναμη του ερχοταν πολυ σωστα και το εστριβε, λες και το σαθρο και λασπωμενο χωμα ηταν ραγες τραινου!
Ειμαι σιγουρος οτι το συγκεκριμενο μηχανακι ΗΞΕΡΕ τον δρομο και με δουλευε ...

:rotflmao:


Ειχα πει οτι θα το πηγαινα μεχρι την διασταυρωση κατω απ' τα Επινιανά, αλλα σ' ενα (ακομα) ρεμα πριν την διασταυρωση των Αγράφων, σταματησα, για να φωτογραφισω τα παιδια που ερχοντουσαν απο πισω ...

(Σημειο φωτο "3" σε χαρτη 5)

[crs-k]

... κι αφου γελασα με τον Πανουργια που προσπαθουσε να κουμανταρει το "πλοιο της αγαπης" ...
Το ξαναπηρα εγω, μιας και ΔΕΝ αντεχα να πληγωνομαι αλλο ...

(Σημειο φωτο "3" σε χαρτη 5)

[crs-k]

Στην διασταυρωση των Αγράφων, οπου ο καινουργιος (ενος χρονου περιπου) τσιμεντινος δρομος σε ανεβαζει στο χωριο, κανουμε αριστερα και συνεχιζουμε για κανα τριαρι χιλιομετρα.

Αφου περασουμε απο την γεφυρα το ποταμι, αλλη μια φορα, στριβουμε αριστερα κι αρχιζουμε το ανεβασμα μεχρι τα Επινιανά (Πιγγιανά) στα 1050μ.

Μπαινοντας στο χωριο παταμε σε ομορφο πλακοστρωτο και σταματαμε στον ξενωνα.

(Σημειο φωτο "4" σε χαρτη 5)

[crs-k]

Σε αντιθεση με την πρωτευουσα των Αγράφων (το ομονυμο χωριο) τα Πιγγιανά (Επινιανά) εχουν καταπληκτικη θεα και "αερα".

Δεν μοιαζουν καθολου "κλεισμενα" μεσα στα βουνα, αλλα μοιαζουν με περηφανη αετοφωλια σε κορφη βραχου.

(Σημειο φωτο "4" σε χαρτη 5)

[crs-k]

Οσο ηταν ακομα μερα, αν κι ο ηλιος ειχε κρυφτει πισω απ' τα Δυτικα Άγραφα, παμε μεχρι το ταβερνοκαφενειο ενος μπαρμπα μου (που δυστυχως ελειπε), λιγο πιο κατω ...

(Σημειο φωτο "4" σε χαρτη 5)

[crs-k]

Διαθετει ενα ομορφο μπαλκονι ...

(Σημειο φωτο "4" σε χαρτη 5)