Βιολιστής

[gdevelek]

χωρίς καμία αμφιβολία πάρα πολλοί κύριοι και κυρίες της "καλής κοινωνίας" χειροκροτούν όρθιοι στις συναυλίες για να το παίξουν ειδήμονες και μουσικόφιλοι ΞΕΡΟΝΤΑΣ εκ των προτέρων πως άκουσαν κορυφαίο σολίστα και όχι γιατί οντως κατάλαβαν τι άκουσαν και εκτίμησαν πόσο καλά έπαιξε

αν άκουγαν τον ίδιο ακριβώς σολίστα, χωρίς όμως να τον γνωρίζουν φατσικά, σε κάνα dinner-party, θα του χτύπαγαν συγκαταβατικά την πλάτη λέγοντας "δεν είσαι κι άσχημος παιδί μου..."

τώρα, ένα χειμωνιάτικο πρωί, σε σταθμό του μετρό, όταν όλοι τρέχουν αγχωμένοι να πάνε στη δουλειά τους, δεν είναι πια και τόσο εντυπωσιακό που δεν σταμάτησαν παρά ελάχιστοι να ακούσουν

[menos]

Αρχικά δημιουργήθηκε από harvester
μα η κλασσικη μουσικη ειναι θεμα παιδειας.αν δεν ασχοληθεις δεν μπορεις να την αντιληφθεις.
οπως ειναι και η ζωγραφικη.
αν ηταν τοσο προσιτη τοτε ολοι θα ακουγανε.δεν ειναι τυχαιο οτι οι περισσοτεροι φαν της ειναι εχουν κλασσικη παιδεια απο πολυ μικροι

+1 Πραγματι, ετσι ειναι

[antsoar]

Δεν θα μου έκανε εντύπωση, αν από το μετρό πέρναγε αδιάφορα και κάποιος από αυτούς που
είχαν πληρώσει 100 και 200 ευρώ την προηγούμενη στην συναυλία

:ZZZ: :ZZZ: :ZZZ:

[megatim]

We live a life
that's full of care,
but have no time
to stand and stare ...

[cityfly]

Αρχικά δημιουργήθηκε από harvester
μα η κλασσικη μουσικη ειναι θεμα παιδειας.αν δεν ασχοληθεις δεν μπορεις να την αντιληφθεις.
οπως ειναι και η ζωγραφικη.
αν ηταν τοσο προσιτη τοτε ολοι θα ακουγανε.δεν ειναι τυχαιο οτι οι περισσοτεροι φαν της ειναι εχουν κλασσικη παιδεια απο πολυ μικροι

όχι απαραίτητα
το αν η ζωγραφική ή κλασσική μουσική απευθύνεται σε μια μορφωμένη "ελίτ" είναι τεράστιο θέμα συζήτησης

[id12586]

Αρχικά δημιουργήθηκε από menos
Δυστυχως, για οσους κινουνται σε χωρους Μετρο και αλλους κοινοχρηστους χωρους και ακουνε βιολι η κιθαρα δεν τους απασχολει τι ακουγεται εφοσον θελει τα πολυτιμα χρηματα τους!
Σιγουρα υπαρχουν πολλοι τσαρλατανοι στο επαγγελμα του δρομου, ομως εχω ακουσει και αριστουργηματα παιγμενα απο απορους!
Την επομενη φορα ας αφιερωσουμε 1 λεπτο σε εναν γλυκο ηχο οταν το ιδιο το αυτι μας το ζητησει, μπορει ο ηχος να μην ερχεται απο Μαεστρο, ειναι ομως ικανος να μας αλλαξει την διαθεση της ημερας

http://www.youtube.com/watch?v=vZACh...eature=related

Αυτό ακριβώς το βιντεο ήθελα να βάλω με hang music.

[sergiosm]

Ίσως το πιο εντυπωσιακό από όλα:

Αρχικά δημιουργήθηκε από Lupo
Μία μόνο δημογραφική ομάδα είχε απολύτως συνεπή συμπεριφορά. Κάθε φορά που περνούσε ένα παιδί, προσπαθούσε να σταματήσει για να δει και να ακούσει. Και κάθε φορά ένας γονιός το έσπρωχνε μακριά.

τα παιδιά με το "μουσικό" αυτί
και οι μεγάλοι με το αλλοτριωμένο αυτί

[harvester]

Αρχικά δημιουργήθηκε από cityfly
όχι απαραίτητα
το αν η ζωγραφική ή κλασσική μουσική απευθύνεται σε μια μορφωμένη "ελίτ" είναι τεράστιο θέμα συζήτησης

δεν ειπα οτι εκει απευθυνεται. ειπα οτι πρεπει να ασχοληθεις για να την κατανοησεις.

[cityfly]

Αρχικά δημιουργήθηκε από harvester
δεν ειπα οτι εκει απευθυνεται. ειπα οτι πρεπει να ασχοληθεις για να την κατανοησεις.

το απευθύνεται συνδέεται άμεσα με το κατανοείται

και λέω ότι είναι ένα τεράστιο θέμα συζήτησης για το τι πραγματικά ισχύει και τι θα έπρεπε να ισχύει δεν αναλύεται έτσι εύκολα είναι αντικείμενο τεραστιων συζητήσεων μεταξύ ιστορικών τέχνης




η προσωπική μου γνώμη είναι ότι η τέχνη απευθύνεται σε όλους
το αν κάποιος δεν καταλαβαίνει κάτι δεν σημαίνει πάντα ότι είναι αμόρφωτος η κάτι άλλο πολλές φορες κάτι που πλασάρετε ως υψιστη μορφή τέχνης είναι υψιστη μορφή μαλακίας

[matsamitsou]

Αρχικά δημιουργήθηκε από cityfly
το απευθύνεται συνδέεται άμεσα με το κατανοείται

δυσκολεύομαι να σε παρακολουθήσω και ανησυχώ

... θα το ξαναδιαβάσω αύριο το πρωί.

[yannis24]

αντιγραφω απο το bikenet.gr το κειμενο του χρηστη ODD :

Ο μαλάκας του Μετρό

Κάποιο πρωινό του Ιανουαρίου του 2009, ένας άντρας κάθησε σε ένα κεντρικό σταθμό του μετρό και ξεκίνησε να παίζει το πουλί του. Τον έπαιξε για περίπου 45 λεπτά. Κατά τη διάρκεια αυτών των 45 λεπτών, δεδομένου ότι ήταν ώρα αιχμής, πέρασαν από μπροστά του αρκετές χιλιάδες άνθρωποι, οι περισσότεροι πηγαίνοντας στη δουλειά τους.
Τρία λεπτά μετά την έναρξη της μαλακίας, ένας μεσήλικος κύριος παρατήρησε ότι υπήρχε ένας ανώμαλος που έπαιζε το πουλί του , τον κοίταξε για λίγα δευτερόλεπτα και συνέχισε το βιαστικό του βηματισμό.
Ένα λεπτό αργότερα, ο τύπος εισέπραξε την πρώτη του μούτζα, από μια κυρία καθώς περνούσε από μπροστά του χωρίς να σταματήσει καθόλου. Λίγο αργότερα, κάποιος του τον ακούμπησε και την άκουσε για λίγο, αλλά μετά κοίταξε το ρολόι του και έφυγε βιαστικός.
Πιο πολύ από όλους τους περαστικούς, ασχολήθηκε μαζί του ένα τρίχρονο αγόρι που ήθελε να σταματήσει για να δει, αλλά η μητέρα του τον τράβηξε για να συνεχίσουν τη διαδρομή τους. Το παιδί κοιτούσε συνεχώς προς τα πίσω καθώς απομακρυνόταν. Το ίδιο επαναλήφθηκε και με άλλα παιδιά και τους γονείς τους, οι οποίοι - χωρίς καμία εξαίρεση - τα τράβαγαν για να συνεχίσουν το δρόμο τους.
Στα 45 λεπτά αυνανισμού, συνολικά σταμάτησαν για να μπανίσουν - έστω και για λίγο - μόνο 6 άνθρωποι.. Περίπου 20 άνθρωποι έριξαν μούτζες καθώς συνέχιζαν να περπατούν, χωρίς να ελαττώσουν την ταχύτητα του βηματισμού τους. Η συνολική είσπραξη ήταν 32 φάσκελα. Όταν η μαλακία σταμάτησε και υπήρξε σιωπή, κανείς δεν το πρόσεξε. Κανείς δε χειροκρότησε, ούτε υπήρξε κανενός άλλου είδους αναγνώριση.

Αυτό που δεν ήξερε κανείς ήταν ότι ο συγκεκριμένος μαλάκας ήταν ο Joshua Bell, ένας από τους μεγαλύτερους μαλάκες του κόσμου.
Δύο ημέρες νωρίτερα, ο Joshua Bell τον έπαιξε σε ένα κατάμεστο θέατρο της Βοστώνης και η τιμή ενός κάτω-του-μετρίου εισιτηρίου ήταν 100 δολλάρια. Ο Bell αμοίβεται με περίπου 1000 δολλάρια το λεπτό!!!

Το συγκεκριμένο πείραμα, δηλαδή το να τον παίζει ο Joshua Bell στο σταθμό του μετρό incognito, οργανώθηκε από την εφημερίδα Washington Post, ως μέρος μιας κοινωνικής μελέτης περί του τι εκλαμβάνουμε ως σημαντικό, τι μας αρέσει, και σε τι δίνουμε προτεραιότητα.
Η γενική περιγραφή του πειράματος ήταν: « Σε ένα συνηθισμένο περιβάλλον, σε μια ακατάλληλη ώρα, αντιλαμβανόμασ τε το ωραίο; Σταματάμε για να το ευχαριστηθούμε; Αναγνωρίζουμε τους μαλάκες σε ένα μη-αναμενόμενο περιβάλλον;»

Πηγή: εγώ

(μαλάκα έχω λιώσει απ'το γέλιο! με χίλια ζόρια κατάφερα να μετατρέψω αυτό το κείμενο )


http://www.bikenet.gr/index.php?opti...&topic=19479.0


:rotflmao: :rotflmao: :rotflmao: :rotflmao: :rotflmao: :rotflmao:

[sergiosm]

Αρχικά δημιουργήθηκε από yannis24
αντιγραφω απο το bikenet.gr το κειμενο του χρηστη ODD :

Ο μαλάκας του Μετρό

Κάποιο πρωινό του Ιανουαρίου του 2009, ένας άντρας κάθησε σε ένα κεντρικό σταθμό του μετρό και ξεκίνησε να παίζει το πουλί του. Τον έπαιξε για περίπου 45 λεπτά. Κατά τη διάρκεια αυτών των 45 λεπτών, δεδομένου ότι ήταν ώρα αιχμής, πέρασαν από μπροστά του αρκετές χιλιάδες άνθρωποι, οι περισσότεροι πηγαίνοντας στη δουλειά τους.
Τρία λεπτά μετά την έναρξη της μαλακίας, ένας μεσήλικος κύριος παρατήρησε ότι υπήρχε ένας ανώμαλος που έπαιζε το πουλί του , τον κοίταξε για λίγα δευτερόλεπτα και συνέχισε το βιαστικό του βηματισμό.
Ένα λεπτό αργότερα, ο τύπος εισέπραξε την πρώτη του μούτζα, από μια κυρία καθώς περνούσε από μπροστά του χωρίς να σταματήσει καθόλου. Λίγο αργότερα, κάποιος του τον ακούμπησε και την άκουσε για λίγο, αλλά μετά κοίταξε το ρολόι του και έφυγε βιαστικός.
Πιο πολύ από όλους τους περαστικούς, ασχολήθηκε μαζί του ένα τρίχρονο αγόρι που ήθελε να σταματήσει για να δει, αλλά η μητέρα του τον τράβηξε για να συνεχίσουν τη διαδρομή τους. Το παιδί κοιτούσε συνεχώς προς τα πίσω καθώς απομακρυνόταν. Το ίδιο επαναλήφθηκε και με άλλα παιδιά και τους γονείς τους, οι οποίοι - χωρίς καμία εξαίρεση - τα τράβαγαν για να συνεχίσουν το δρόμο τους.
Στα 45 λεπτά αυνανισμού, συνολικά σταμάτησαν για να μπανίσουν - έστω και για λίγο - μόνο 6 άνθρωποι.. Περίπου 20 άνθρωποι έριξαν μούτζες καθώς συνέχιζαν να περπατούν, χωρίς να ελαττώσουν την ταχύτητα του βηματισμού τους. Η συνολική είσπραξη ήταν 32 φάσκελα. Όταν η μαλακία σταμάτησε και υπήρξε σιωπή, κανείς δεν το πρόσεξε. Κανείς δε χειροκρότησε, ούτε υπήρξε κανενός άλλου είδους αναγνώριση.

Αυτό που δεν ήξερε κανείς ήταν ότι ο συγκεκριμένος μαλάκας ήταν ο Joshua Bell, ένας από τους μεγαλύτερους μαλάκες του κόσμου.
Δύο ημέρες νωρίτερα, ο Joshua Bell τον έπαιξε σε ένα κατάμεστο θέατρο της Βοστώνης και η τιμή ενός κάτω-του-μετρίου εισιτηρίου ήταν 100 δολλάρια. Ο Bell αμοίβεται με περίπου 1000 δολλάρια το λεπτό!!!

Το συγκεκριμένο πείραμα, δηλαδή το να τον παίζει ο Joshua Bell στο σταθμό του μετρό incognito, οργανώθηκε από την εφημερίδα Washington Post, ως μέρος μιας κοινωνικής μελέτης περί του τι εκλαμβάνουμε ως σημαντικό, τι μας αρέσει, και σε τι δίνουμε προτεραιότητα.
Η γενική περιγραφή του πειράματος ήταν: « Σε ένα συνηθισμένο περιβάλλον, σε μια ακατάλληλη ώρα, αντιλαμβανόμασ τε το ωραίο; Σταματάμε για να το ευχαριστηθούμε; Αναγνωρίζουμε τους μαλάκες σε ένα μη-αναμενόμενο περιβάλλον;»

Πηγή: εγώ

(μαλάκα έχω λιώσει απ'το γέλιο! με χίλια ζόρια κατάφερα να μετατρέψω αυτό το κείμενο )


http://www.bikenet.gr/index.php?opti...&topic=19479.0

:a24: :a24: :a24:

[yannis24]

Αρχικά δημιουργήθηκε από sergiosm
:a24: :a24: :a24:

τι δεν καταλαβες δηλαδη ?

ειτε ηταν ο Joshua Bell ειτε ηταν ενας απλο "οργανοπαιχτης" αμα δεν ασχολεισαι με το ¨αθλημα" δεν προκειται να τον ξερεις....
( πες μου οτι γνωριζες ποιος ηταν ο Joshua Bell για να με στειλεις !!)

ή μην μου πεις εσυ οτι που συναντας πλανοδιους entertnainers και τους παρακουθεις......
αν ναι...τοτε σιγουρα θα εχεις δει στην Γλυφαδα εναν τυπακο που παιζει "το βιολι".....και ειναι πραγματικα ΑΠΙΣΤΕΥΤΟΣ.......

εγω τον εχω δει....και τον εχω παρακολουθησει......αλλα μονο σε χαλαρη Σαββατιατικη βολτα με τον γιο μου.....και οχι στο Μετρο, μια καθημερινη που τα παντα τρεχουν γυρω μας !

[sergiosm]

Αρχικά δημιουργήθηκε από yannis24
τι δεν καταλαβες δηλαδη ?

κατάλαβα πόσο εύκολα μπορεί να ξεφτιλιστεί ένα σοβαρό θέμα.

αν είναι δυνατό να ανοίγει κάποιος ένα thread με τέτοιο περιεχόμενο και να μιλάμε για "οργανοπαίχτες"

και όχι δεν τον ήξερα τον Joshua Bell. Τί θα πει αυτό;;; θα πρέπει να ξεφτιλίζουμε τα πάντα έτσι και καλά για να κάνουμε την πλάκα μας;;


και ναι, όταν αξίζει ο πλανόδιος entertnainer τον παρακολουθώ, δυστυχώς όμως ελάχιστοι αξίζουν, οι περισσότεροι είναι απλά ζητιάνοι.

[Uriah Heep]

Αυτά τα θέματα με «φτιάχνουν»!
Το θέμα είναι ευρύ και κατάλληλο για διατριβή ψυχοπαθολογίας. Δεν βγαίνει άκρη …
Επιτρέψτε μου να γράψω μερικές σκόρπιες και αφηρημένες σκέψεις μου, ελπίζοντας να σας …μπερδέψω ακόμα περισσότερο!

Είμαι σίγουρος ότι αν τον συναντούσε στο μετρό, κάποιος αυθεντικός φιλόμουσος, που συνειδητοποιημένα θα πλήρωνε ένα κάρο χρήματα για ν΄ακούσει τον Joshua Bell, θα σταματούσε και θα άκουγε μέχρι τέλους τη μουσική του. Είναι βέβαιο ότι δεν θα τον ενδιέφερε διόλου, αν αργούσε στη δουλειά του ή σε κάποιο ραντεβού …

Πόσοι όμως είναι αυτοί?
Πιο σπανιοφανείς και από την τίγρη της Καλκούτας …
Τα περισσότερα από τα εισιτήρια, των πανάκριβων καλλιτεχνικών event, είναι αγορασμένα από κοσμικούς μεγαλομανείς, με όλα τα γνωστά τερτίπια του life style με πληκτική ομοιότητα.

Θυμάμαι πριν από καμιά 15αριά χρόνια τον Μάιο του ’94 επισκεφτήκαμε με τη σύζυγό μου στο Μητροπολιτικό Μουσείο της Νέας Υόρκης μία έκθεση ζωγραφικής, κορυφαίων καλλιτεχνών του 16ου και 18ου αιώνα. Πριν μπούμε στην αίθουσα είχαμε σκληρή κόντρα πάνω σε παρόμοιο προβληματισμό. Υποστήριζα ότι δεν θα γυρνούσε κανένας να προσέξει έναν πίνακα, αν αντί για το Μητροπολιτικό μουσείο ήταν κρεμασμένος, στο κιτς σαλόνι της θείας μου της Μελπομένης. Μέχρι που βρεθήκαμε μπροστά σ΄έναν εξαιρετικό πίνακα, που απεικόνιζε σε 2 παραστάσεις, έναν κριτικό τέχνης, με ύφος Πολυδωρικού μπετοβενισμού να εξυμνεί σε μία ομάδα φιλότεχνων ένα αφηρημένο έργο τέχνης και σε δεύτερο πλάνο μία μαϊμού να ζωγραφίζει σ΄ένα ατελιέ …
Πριν 5 αιώνες οι καλλιτέχνες είχαν τις ίδιες ενστάσεις και προβληματισμούς σατιρίζοντας το καλλιτεχνικό σύμπαν.

Το ερώτημα «τι είναι τέχνη και πως αξιολογείται απ΄τον καθένα», μπορεί να αγγίξει ακόμα και τις παρυφές της ψυχιατρικής.

Ο Νίκος Δήμου είχε πει, ότι τέχνη είναι ότι μπορεί να σου «τεντώσει» το σαγόνι.
Εν μέρει συμφωνώ, γιατί πιστεύω ότι με την πνευματική ή καλλιτεχνική καλλιέργεια, ακόμα και τα χαλαρά σαγόνια, εν καιρώ …παθαίνουν στήση στη θέα ή στο άκουσμα ενός αριστουργήματος!

Συνεχίζεται εντός 10λέπτου ….