Δε περίμενα να το πω τόσο σύντομα, αλλά έχεις δίκιο -εύκολα συνηθίζεις τη ταχύτητα, δύσκολα το να πηγαίνεις σωστά στη κίνηση.Αρχικά δημιουργήθηκε από zman
Εικονα με αδιαφορο αυξοντα αριθμο και πολυ διαδεδομενη...
" Ειναι το πρωτο Σαββατοκυριακο που εχω τελειως ελευθερο απο τη δουλεια και με καλο καιρο. Ειναι μονο μερικες εβδομαδες απο τοτε που πηρα το μεγαλο διπλωμα και μαζι το ονειρο ζωης μου, το ολοκαινουριο super sport χιλιαρι μου. Στην αρχη με τρομαζε το γκαζι του, γρηγορα ομως συνηθισα και νομιζω οτι εχω εξηκειωθει αρκετα μαζι του για μια σβελτη βολτα. Ευκαιρια να δοκιμασω και το νεο εξοπλισμο μου, το παλιο κρανος μου ειπαν οτι δεν ειναι αρκετα αεροδυναμικο και βγαζει θορυβο στα πολλα. Πηρα και στενη μονοκομματη φορμα με επιγονατιδες που θα χρησιμοποιω και στα track days. Μοιαζει με αυτη που φορουσε ο Ghost Rider, τι video ηταν αυτο, δεν θα το ξεχασω ποτε στη γιγαντοοθονη της εκθεσης μοτοσυκλετας το 2005. Τοτε ημουν ακομα μικρος για να παρω αυτη τη ηχανη, τωρα ομως...
Ευτυχως το Ζ μου δεν πηγαινε και λιγα με τα πειραγματα που του ειχαν κανει στο συνεργειο. Εχω συνηθισει λιγο την ταχυτητα, σιγουρα περισσοτερο απο τους υπολοιπους της ηλικιας μου.
Ξεκιναω απο το σπιτι και μετα απο λιγο ειμαι στην Εθνικη. Ολα μοιαζουν να κινουνται πιο αργα εκει. Πηγαινω ανετα με 140-150 και το μοτερ των 180 ιππων ισα που δουλευει. Στα δευτερα διοδια με περναει μια παρεα με super sport. Τρομαξα, επρεπε να πηγαινουν τουλαχιστον με 230.
Τους βλεπω να ξεμακραινουν στην ατελειωτη ευθεια. Τι στην ευχη, 160 εχει η δευτερα μου, ας δουμε λιγο αν ελεγε αληθεια ο πωλητης οτι με αυτο το κρανος τη φορμα και το μηχανακι δεν θα καταλαβαινω τιποτα ουτε στα 300. Ανοιγω σιγα σιγα με 6η και τα χιλιομετρα ανεβαινουν κατα βουληση. Πηγαινω με 200 σταθερα, η χαρα μου ειναι απεριγραπτη, το μηχανακι ειναι ακλονητο και δεν νιωθω την παραμικρη ανησυχια. Κοβω λιγο οταν περναω αυτοκινητα, ευτυχως δεν εχει ακομα πολυ κινηση και η αριστερη ειναι αδεια. Φτανω στη λιμνη, το οριο ειναι 90, μα καλα ηλιθιοι ειναι; Αφου μπαινω με 150-180 και δεν τρεχει τιποτα. Αν ηξερα να το πηγαινω οπως οι προηγουμενοι θα μπορουσα να μπω με 200+ και παλι να εχω περιθωριο για διορθωσεις. Γρηγορα να περασω το ΙΧ μπροστα μου πριν φτασει το αργο φορτηγο και να πλασαριστω για τις κατηφορικες. Γαμωτο, βγαζει φλας και προσπερναει, δεν προλαβε να με δει; Ευτυχως ανοιγομαι λιγο και του περναω ξυστα, θα γειρω λιγο ακομα και θα την βγαλω τη δεξια τη στροφη. Ωχ γιατι γλυστραει ξαφνικα το μπροστινο; Μηπως ειναι κρυο στην ακρη του πελματος το ελαστικο; Οχι ρε γαμωτο θα σκασω στον τοιχο...
...............
Εχω ενα κενο στη μνημη μου μερικων δευτερολεπτων. Μαλλον χτυπησα το διαχωριστικο με 180 και βρεθηκα στην ασφαλτο. Δεν νιωθω ομως κανενα πονο. Κοιταω απο ψηλα τωρα το δρομο και βλεπω κοσμο και αυτοκινητα σταματημενα να κοιτανε κατω απο το φορτηγο. Ο οδηγος του κλαιει στην ακρη του δρομου. Το ΙΧ ειναι κομμενο στα δυο. Επεσε πανω μου και με το φρεναρισμα επεσε πανω και στους δυο το φορτηγο. Ολοι νεκροι. Το σωμα μου διαμελισμενο κατω απο τις ροδες και τις λαμαρινες. Αν πηγαινα λιγο πιο σιγα δεν θα συνεβαινε τιποτα... Αλλα αφου ενιωθα τοσο ωραια και τοσο ασφαλης... Ολα εμοιαζαν τελεια...
Γιατι;
Άλλο όμως λέει το πρώτο ποστ, και άλλο λες εσύ, κόβω λίγο ύποπτη την κίνησή σου να το βάλεις έτσι, εδώ (αλλά καλοκαίρι είναι τι να πεις).