Salzburg #9
(είπαμε ότι είναι η πατρίδα του Mozart....)
Salzburg #9
(είπαμε ότι είναι η πατρίδα του Mozart....)
....and you run, and you run
to catch up with the sun....
Salzburg #9
(μου ξέφυγε η φωτο πριν)
....and you run, and you run
to catch up with the sun....
Salzburg #10
(το σπίτι που γεννήθηκε ο τύπος στο άγαλμα)
....and you run, and you run
to catch up with the sun....
Το Κάστρο του Salzburg ήταν η έδρα του εκάστοτε Επισκόπου – Διοικητή της πόλης. Ξέχασα να πω ότι το Salzburg διοικούνταν από Επίσκοπο και δεν άνηκε σε κάποιο βασίλειο. Είναι από αυτές τι σπάνιες (χε, χε) περιπτώσεις που Εκκλησία και Χρήμα πάνε μαζί. Ο ρόλος του Κάστρου ήταν φυσικά η άμυνα της πόλης και των ορυχείων αλατιού και η αποθήκευση αυτού του πολύτιμου αγαθού.
Αναρωτιέμαι που να πήγαινε όλος αυτός ο πλούτος...
:rotflmao:
Salzburg #11
(Η πόλη όπως φαίνεται από το Κάστρο)
....and you run, and you run
to catch up with the sun....
Salzburg #12
(θέα από το Κάστρο...)
....and you run, and you run
to catch up with the sun....
Το Κάστρο έχει πλέον διαμορφωθεί ως μουσειακός χώρος. Κάπου εκεί είχαν εκτεθεί τα όπλα των στρατιωτών του Κάστρου με ένα κάπως σουρελιαστικό τρόπο.....
Salzburg #13
....and you run, and you run
to catch up with the sun....
Μετά από κάποιες νυχτερινές φωτογραφίες, επιστροφή στο camping και ύπνος. Την άλλη μέρα με περίμενε το Μόναχο (και ο κακός μου ο καιρός....).
Salzburg #14
....and you run, and you run
to catch up with the sun....
Salzburg #15
....and you run, and you run
to catch up with the sun....
Salzburg #16
....and you run, and you run
to catch up with the sun....
Salzburg #17
....and you run, and you run
to catch up with the sun....
Salzburg #18
....and you run, and you run
to catch up with the sun....
Salzburg #19
....and you run, and you run
to catch up with the sun....
8/8/07
Salzburg – Muenchen
Όταν σχεδίασα το ταξίδι, είχα υπολογίσει διαμονή δύο ημερών στο Μόναχο. Υπολόγιζα να πάρω μία γεύση της πόλης on foot, να επισκεφτώ κάποια μουσεία και το Dachau. Τελικά αναγκάστηκα να ακολουθήσω την πολύ σύντομη εκδοχή του προγράμματός μου.
Ξυπνώντας το πρωί στο Salzburg, ο ουρανός ήταν γεμάτος από κάτι απειλητικά σύννεφα. Ευτυχώς πρόλαβα να μαζέψω τα πράγματά μου γρήγορα. Λιγότερο από 20km μετά την αναχώρησή μου από το Salzburg, τα σύννεφα άρχισαν να πραγματοποιούν την απειλή τους – κοινώς άρχισε να ρίχνει κουβάδες για όλη την υπόλοιπη διαδρομή (τα υπόλοιπα 130km).
Εννοείται ότι έπαθα πλάκα με την ποιότητα του δρόμου. Τέλειες κλίσεις, εξαιρετική πρόσφυση και απίστευτη απορροή του νερού. Ειδικότερα για το τελευταίο, πρώτη φορά είδα στη ζωή μου να ρίχνει τέτοια βροχή και οι τροχοί των αυτοκινήτων δίπλα μου να μη σηκώνουν νερό (με ταχύτητα 120km/h!). Ήταν τέτοια η έκπληξή μου που μεταξύ σοβαρού και αστείου σκέφτηκα πως μόνο από πάνω μου βρέχει….!!
Κάπου 50km από το Μόναχο τα πράγματα άρχισαν να ζορίσουν καθώς η autobahn άρχισε να μποτιλιαρίζει έντονα. Το αποτέλεσμα ήταν να μπω στο Μόναχο δυόμισι ώρες αφότου ξεκίνησα αντί της μιάμιση που είχα αρχικά υπολογίσει.
....and you run, and you run
to catch up with the sun....
Τα δυσκολότερα μόλις άρχιζαν καθώς δε διαθέτω GPS (και πρέπει να πάρω ένα) και έπρεπε να κινηθώ μέσα σε μία πόλη που δεν ήξερα τίποτα. Μέσα από τον οδηγό του Lonely Planet βρήκα ένα ξενοδοχείο κοντά στο σταθμό των τραίνων και με την πατροπαράδοτη μέθοδο του «ρωτώντας πας στην Πόλη» επιχείρησα να το βρω. Όταν μετά από μία ώρα περίπου βρήκα το ξενοδοχείο, έπρεπε να βρω και ένα ασφαλή χώρο για τη μηχανή καθώς το ξενοδοχείο μου δε διέθετε χώρο parking. Μετά από αρκετή βόλτα στην περιοχή γύρω από το σταθμό των τραίνων κατέληξα στο Tourist Office όπου ένας ευγενέστατος υπάλληλος μου βρήκε parking για τη μηχανή σε ένα άλλο ξενοδοχείο, πολύ κοντά στο δικό μου. Τιμή: 8€ το 24ώρο. Καθόλου άσχημα.
Όλη αυτή η ιστορία που περιέγραψα κράτησε περίπου μέχρι τις 17:00. Ήταν ήδη αργά για να κάνω οτιδήποτε στην (κρύα και βροχερή) πόλη, οπότε αποφάσισα ότι πηγαίνω κάπου για φαγητό και στη συνέχεια επιστροφή στο ξενοδοχείο για μπάνιο και ξεκούραση.
....and you run, and you run
to catch up with the sun....
Στην αναζήτησή μου για φαΐ σκέφτηκα ότι καλό θα ήταν να δοκίμαζα κάτι από τις ντόπιες γεύσεις. Σε όλα, όμως, τα γερμανικά εστιατόρια που βρήκα το menu που ήταν αναρτημένο απέξω ήταν γραμμένο μόνο στα γερμανικά. Φυσικά τσαντίστηκακαι αναζήτησα κανένα τουρκικό μαγαζί με κεμπάπ ή κάτι ανάλογο. Και βρήκα......
“TAKLAMAKAN DONER”
Με τέτοιο όνομα είναι να μη σου ανοίξει η όρεξη; Όντως η γεύση ανταποκρινόταν σ’ αυτό που είχα στο μυαλό μου και η γερμανική μπύρα
που συνόδευσε την αμβροσία που χλαπάκιασα ήταν το ανάλογο νέκταρ. Αν βρεθείτε ποτέ στο Μόναχο κοντά στο σταθμό των τραίνων, ξέρετε που θα πάτε για φαγητό...:wacko:
....and you run, and you run
to catch up with the sun....
Κανόνες δημοσιεύσεων
Απάντηση με παράθεση