Επισκόπηση της Πολιτικής μας Ιστορίας -Το Μπουρδέλο Καίγεται

[George20vt]

To να κοιτάς την ιστορία αντικειμενικά, προϋποθέτει το πέρασμα αρκετών γενεών από τα γεγονότα προς εξιστορείν.

Το να κρίνουμε περιόδους των οποίων τα πάθη είναι όχι απλά νωπά, αλλά ορισμένα εξ'αυτών στάζουν ακόμη αίμα, είναι μάλλον άτοπο.

Τα γεγονότα φυσικά δεν αλλάζουν, όπως οι εκτελέσεις, τα βασανιστήρια, οι δίκες και ό,τι άλλο σηματοδότησε την ιστορική πορεία. Αυτό που θα αλλάξει όμως είναι η ματιά του ιστορικού.

Αυτές τις μέρες συζητιέται το άνοιγμα μετά από 87 χρόνια της δίκης των 6, των "υπευθύνων" της Μικρασιατικής καταστροφής, που εκτελέστηκαν μέσα σε 2 ώρες από την ανακοίνωση της απόφασης του έκτακτου στρατοδικείου, μιας και 100.000 ψύχραιμοι πατριώτες απαίτησαν διαδηλώνοντας την κεφαλή τους επί πίνακι. Αναμένεται με ιδιαίτερο ενδιαφέρον...

[intruder]

ωραιος με πιο βασιμα στοιχεια απο αυτα που θελουν να πιστευουμε απτα σχολικα χρονια ακομη....

[mplah]

καλο ειναι next time να βαλεις και την πηγη του κειμενου.

http://www.a33.gr/viewtopic.php?t=9997

[mparmpanik]

Αρχικά δημιουργήθηκε από mplah
καλο ειναι next time να βαλεις και την πηγη του κειμενου.

http://www.a33.gr/viewtopic.php?t=9997

καλο ειναι next time να διαβαζεις πιο προσεχτικα τα γραφομενα.
(ξεκινα απο την αρχη)

[ermiss]

Ξεχάστηκα ρε γαμώτο... τι λέγαμε? Α ναι... μεταπολίτευση....

Ιούλιο λοιπόν (και όχι Απρίλιο που έλεγα πριν) του 1974, και ενώ οι Τουρκαλάδες ήταν στην Κύπρο έρχεται ο Κωνσταντίνος Καραμανλής να αναλάβει πάλι πρωθυπουργός-αρχιτσατσά. Βέβαια, για να μην νομίζουμε ότι επειδή αποκαταστάθηκε το τσατσοκοινοβουλευτικό σύστημα θα αλλάξει κάτι, οι νταβάδες προέτρεψαν τους τουρκαλάδες να μας τον μπήξουν λίγο περισσότερο. Έτσι 20 μέρες μετά από την "Μεταπολίτευση", μας έσκασε ένας 2ος "Αττίλας" τον Αύγουστο του 74. Επειδή όμως η χώρα ήταν σε μεταπολιτευτικές διακοπές, πέταξε ο Φρύδιας ένα "Η Κύπρος είναι μακριά" και λύθηκε μια για πάντα το ζήτημα.

Τέλος πάντων, αφού τον ήπιαμε με το Κυπριακό, και η πληγή υπάρχει ακόμα και αιμοραγεί, είπαμε να δούμε τα εσωτερικά του μπουρδέλου. Έτσι, νομιμοποιήσαμε τις Ρώσικες Τσατσάδες για να μη φωνάζουν, προκυρήξαμε εκλογές και γενικότερα αρχίσαμε να "καθαρίζουμε" σιγά σιγά το μπουρδέλο από τις συνταγματαρχοτσατσάδες. Βέβαια, για να μην πέρνουμε πολύ θάρος, διατηρήσαμε την Λογοκρισία ενώ το σύνθημα των 1ων εκλογών μετά τη δικτατορία ήταν "Καραμανλής ή Τάνκς". Σε ελεύθερη μετάφραση "... αν ψυφίσετε κανέναν άλλον κουφάλες θα φάτε δικτατορία που θα σας γίνει ο κώλος φινιστρίνι".

Με αυτό το πολιτικό επιχείρημα, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής (θείος του σημερινού μας Πρωθυπουργού) και το κόμμα του που είχε ονομαστεί Νέα Δημοκρατία, κέρδισε τις εκλογές με 54.4% από την Ένωση Κέντρου του Γεωργίου Μαύρου. Στη ίδια βουλή, τρίτο κόμμα αναδείχτηκε το κόμμα ενός τύπου ονόματι ΑΝΔΡΕΑΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ, ο οποίος ήταν γιός του Γεωργίου Παπανδρέου και πατέρας του σημερινού Γιωργάκη Παπανδρέου. Το όνομα του κόμματος αυτού του τύπου ήταν Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα ή ΠΑΣΟΚ.

Με ένα δημοψήφισμα αποφασίσαμε ότι θέλουμε εκλεγμένες και όχι βασιλικές τσατσάδες και έτσι στείλαμε μία για πάντα τους Γκλύξμπούρδες στην μαμά τους την Αγγλία. Το 1977, γίνανε πάλι εκλογές και εκεί το ΠΑΣΟΚ και ο πρόεδρος του με το Ζιβάγγο και την πίπα (που μετά θα προσέφερε απλόχερα στον Ελληνικό λαό) βγήκε 2ο κόμμα, μετά την Νέα Δημοκρατία. Ήταν η πρώτη βουλή στην οποία συμμετείχαν 7 κόμματα, μεταξύ των οποίων η φιλοβασιλική "Εθνική Παράταξη" του Στέφανου Στεφανόπουλου και το "Κόμμα των Νεοφιλελεύθερων" του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη.

Το 1980, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής υπέγραψε και την ένταξη του μπουρδέλου σε μία κοινωνία ευρωπαϊκών κρατών. Ήμασταν το μοναδικό μπουρδέλο που έγινε δεκτό εκείνη την χρονιά από την τότε ΕΟΚ, μετέπειτα Ε.Ε. Σε πολλούς έκανε εντύπωση, και περισσότερο απ' όλους στους ίδιους τους πελάτες του μπουρδέλου που δεν ξέρανε τι σκατά είναι αυτό το ΕΟΚ. Ο Ανδρέας Παπανδρέου φώναζε εναντίων της ΕΟΚ (Γιατί ακριβώς ούτε ο ίδιος ήξερε) και επειδή τσαμπουκαλευόταν γενικώς είχε αρχίσει να γίνεται δημοφιλής για τσατσά. Το πήρε γραμμή ο Φρύδιας και επειδή δεν γούσταρε να φάει την πίπα του Ανδρέα Παπανδρέου, έγινε πρόεδρος της Δημοκρατίας και άφησε στην θέση του έναν κακόμοιρο ονόματι Γεώργιος Ράλης να τσατσαδεύει το μπουρδέλο.

Το 1981 λοιπόν, το ΠΑΣΟΚ και ο Ανδρέας Παπανδρέου, με κάτι ανέκδοτα αλά "Εθνική Ανεξαρτησία - Λαϊκή Κυριαρχία", "Η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες", "ΈΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο Συνδικάτο" και άλλα κέρδισε τις εκλογές. Ήταν το πρώτο """"""""Σοσιαλιστικό""""""" κόμμα που κέρδισε ποτέ εκλογές στο Μπουρδέλο μας. Το ότι ο αντιαμερικανός ηγέτης του είχε σπουδάσει και κάνει καριέρα στην Αμερική, αλλά και κατά τη διάρκεια της Δικτατορίας είχε αποφυλακιστεί με παρέμβαση των Αμερικανών, ελάχιστα φάνηκε να μας απασχολεί. Προφανώς τους πιάσαμε κώτσους...

Αυτός ο Ανδρέας λοιπόν ήταν αρχιτσατσά για 8 χρόνια, και έκανε πολλά. Προσπάθησε να δημιουργήσει κοινωνικό κράτος (κάνα σχολείο, κάνα νοσοκομείο, τίποτα οίκους ευγηρίας κλπ) και κάτι ψιλοκατάφερε. Επίσης επαναδιαπραγματεύτηκε τους όρους συμμετοχής μας στην ΕΟΚ και κέρδισε κάποια μπικικίνια που ονομάστηκαν Μεσογειακά Ολοκληρωμένα Προγράμματα. Βέβαια, όταν τα μοίρασε στους δικαιούχους τους, φρόντισε ώστε αντί να επενδυθούν να γίνουν Μπε-Εμ-Βε και μπουζούκια.

Γενικώς ήταν λίγο μία ζέστη δύο κρύο ο τύπος, αλλά επειδή μοίρασε μπικικίνια στους πελάτες του μπουρδέλου, κέρδισε και δεύτερη φορά τις εκλογές για να συνεχίσει το μοίρασμα. Βέβαια, κάποια στιγμή το ταμείο του μπουρδέλου άρχισε να ξεμένει, οπότε είπε να κρατήσει λίγο τα μπόσικα.

Στις σχέσεις με τους Νταβάδες μας, από τη μία φώναζε αλλά από την άλλη έκανε ό,τι του έλεγαν. Το είχε ισοροπήσει λίγο με τους τουρκαλάδες γιατί είχε καλές σχέσεις και με τα κράτη Τσατσάδες των Ρώσων αλλά και με τους άραβες. Κάποια στιγμή μάλλον παρακουνήθηκε στους νταβάδες και έτσι του πετάξαν έναν τύπο Ονόματι Κωσκοτάς, ο οποίος με λεφτά που κανείς δεν ξέρει που τα βρήκε μπούκαρε στο μπουρδέλο κι άρχισε ν' αγοράζει και να μοιράζει, μέχρι που αποδείχτηκε ότι ο Κωσκοτάς είχε "πλάτες" μέσα στην Κυβέρνηση. Πάνω στη φάση που φαινόταν ότι ο Κωσκοτάς είχε αγοράσει τη μισή Κυβέρνηση, ο Ανδρέας είπε ν' αρρωστήσει και πήγε στο Λονδίνο για εγχείρηση.

Μας έφυγε με το ένα ποδάρι στον τάφο και μας γύρισε με επίσημη γκόμενα. Κάτι το ένα κάτι το άλλο, στις Εκλογές του 1989 πήρε τον πούλο και η Νέα Δημοκρατία - με επικεφαλής έναν ψηλό γκαντέμη ονόματι Κωνσταντίνος Μητσοτάκης (είμαστε όλοι καλά;; - κέρδισε την πλειοψηφία αλλά όχι την δυνατότητα διακυβέρνησης. Έτσι αρχικά συνκυβέρνησαν με τις Ρώσικες τσατσάδες (που "παραδοσιακά" ήταν αντίπαλοι τους) και αποφάσισαν να δικάσουν τον Ανδρέα Παπανδρέου και κάποιους άλλους. Ενώ οι άλλοι πήγαν (και μάλιστα κάποιος Μένιος Κουτσόγιωργας έμεινε κι εκεί) στο δικαστήριο να δικαστούν, ο Ανδρέας Παπανδρέου είπε ένα μεγαλοπρεπέστατο "ΣΑΣ ΓΡΑΦΩ ΟΛΟΥΣ" και δεν πάτησε. Καθόταν με την Γκόμενα που είχε παντρευτεί πλέον και έβλεπε τον Ψηλό Γκαντέμη να τρώει τη χλέμπα.

Γιατί ο Ψηλός Γκαντέμης, μετά από συγκυβερνήσεις με τις Ρωσικές τσατσάδες και οικουμενικές (σαν το πατριαρχείο ένα πράγμα) με όλες τις τσατσάδες, το 1990 κατάφερε - με την προσχώρηση και ενός βουλευτή από άλλο κόμμα - να δημιουργήσει κυβέρνηση με επαρκή κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Μέσα στα πολλά που χρειάστηκε να αντιμετωπίσει, ήταν και τα προβλήματα που προέκυψαν από την κατάρευση των Ρώσων νταβάδων και των τσατσάδων τους διεθνώς. Έτσι, πέρα από μία οικονομία με προβλήματα, μία κοινωνία έντονα διχασμένη από το αν έκλεψε ή δεν έκλεψε ο Αντρέας Παπανδρέου και έναν "εχθρικό" προς την κυβερνησή του κρατικό μηχανισμό, λόγο του ότι έκανε κι αυτός τις χοντρομαλακίες του, σκάει στα βόρεια έναν καινούργιο μπουρδέλο που θέλει να ονομάζεται "Μακεδονία".

Επειδή στο δικό μας το μπουρδέλο ο καθένας λέει ό,τι θέλει και πάντα υπάρχουν πελάτες να τον ακολουθήσουν, ο υπουργός εξωτερικών του γκαντέμη, ο οποίος είχε υπογράψει την συνθήκη που επέτρεπε στους βόρειους να την δούνε "Μακεδόνες", την είδε αμέτοχος και τον γύρισε τον χαβαλέ. Την έκανε λοιπόν από το κόμα του Γκαντέμη (όπως παλαιότερα την είχε κάνει ο Γκαντέμης από το κόμμα ενός άλλου) και έτσι ο Γκαντέμης έχασε την κοινοβουλευτική πλειοψηφία μαζί με την κυβέρνηση.

Στις Εκλογές της 10ης Οκτωβρίου του 1993 λοιπόν, ο Ανδρέας Παπανδρέου (με το ένα ποδάρι στον τάφο) επιστρέφει ως αρχιτσατσά σε μία βουλή με 4 κόμματα. Κανείς δεν ξέρει αν ο Παπανδρέου σ' αυτό του το αρχιτσατσιλίκι ήξερε τι ακριβώς ήθελε να κάνει αλλά και κατά πόσο ήταν σε θέση να πολυκαταλαβαίνει τι γινόταν. Τέλος πάντων, αφού είχε χάσει την μπάλα είπε να παραιτηθεί από το αρχιτσατσιλίκη και ανέθεσε στους τσατσοπαραγογούς του μαγαζιού του ονόματι ΠΑΣΟΚ να βούνε άλλη Αρχιτσατσά γιατί αυτός κουράστηκε.

Στις 18 Ιανουαρίου του 1996 λοιπόν, το μπουρδέλο ελέγχεται από το ίδιο τσατσαδομάγαζο αλλά αλλάζει αρχιτσατσά. Η νέα του Αρχιτσατά ονομάζεται Κωνσταντίνος Σημίτης, και έιναι μία μπασμένη και σταφιδιασμένη τσατσά με πλάνο να κάνει το μπουρδέλο μέλος της κοινωνίας των Ευρωπαϊκών μπουρδέλων και άξιο να οργανώσει Ολυμπιακούς Αγώνες. Ο Κωνσταντίνος Σημίτης εκλέχτηκε μόνο από τους πελάτες του Πράσινου τσατσαδομάγαζου. Τους υπόλοιπους για ένα χρονικό διάστημα, ως σωστός δημοκράτης, τους έγραψε στ' αρχίδια του. 9 Μήνες αργότερα, αφού είχε κανονίσει τα δικά του τσατσαδιλίκια, ζήτησε και από τους υπόλοιπους πελάτες την γνώμη τους και έτσι στις 22 Σεπτεμβρίου του 1996 εκλέχτηκε καινούργια αρχιτσατσά από όλους τους πελάτες του μπουρδέλου.

[ermiss]

Λόγω επαγγελματικών υποχρεώσεων άργησα λίγο... συγνώμη. Που είχαμε μείνει ρε παιδιά;; Α ναι! Κυβερνήσεις Σημίτη... όλε

Λοιπόν αυτός ο Σημίτης, μάλλον επειδή είχε σπουδάσει στη Γερμανία κυρίως, έφερνε λίγο σ' αυτόν τον τύπο που έλεγε στις ταινίες "... οι γερμανοί είναι φίλοι μας..." Αρτέμη Μάτσα αν δεν κάνω λάθος τον λέγανε.

Ο Σημίτης λοιπόν ήταν φίλος με τους Γερμανούς, αλλά οι αμερικανοί νταβάδες δεν τον πολυξέρανε. Έτσι ήδη από τις 30 Ιανουαρίου (18 Ιανουαρίου είχε εκλεγεί αρχιτσατσά από τους πελάτες του πρασινομάγαζου) του ζήτησαν να δώσει λίγο κώλο. Του πατήσαν λοιπόν ένα τσαμπουκαλίκι με τους τούρκους σε κάτι βραχονησίδες ονόματι Ίμια, και όταν "εκτονώθηκε" η "κρίση" - που στοίχισε και τη ζωή σε κάτι παληκάρια του στρατού μας - και παρότι επί της ουσίας μας τον χώσανε οι τουρκαλάδες, εκείνος βγήκε και είπε "Ευχαριστω τους Αμερικανούς νταβάδες που τον κρατούσαν στους τούρκους την ώρα που μας τον έβαζαν ώστε να μην μπει πολύ βαθειά ασάλιοτα" ή κάπως έτσι.

Τέλος πάντων, έτρεχε μόνος του κι έτσι, όπως είπαμε, κέρδισε τις εκλογές το 1996. Η "Περίοδος Σημίτη" είναι ακόμα νωπή (κάτι σαν τα κρέατα του χασάπη) και δεν έχουν φανεί ακόμα όλες οι επδράσεις της στο μπουρδέλο μας. Το μόνο σίγουρο είναι ότι η Ελλάδα μοιράστηκε σε μία επιχειρηματική ολιγαρχία, πρωτοστατούντος ενός τύπου αλά Κωσκοτά που ήρθε από το πουθενά και έγινε μεγαλοεπιχειρηματίας. Ο πλούτος της επίσης ανακατανεμήθηκε (δηλαδή τα τσιμπήσαν λίγοι και βάλανε τους πολούς στην πίπα) μέσω ενός φορέα που ονομάζεται "χρηματιστήριο".

Εκεί έπεσε μεγάλο γέλιο. Προφανώς κάποιοι πήραν χαμπάρι τι μαλάκες είναι οι πελάτες του μπουρδέλου κι έτσι ρίχνοντας το σύνθημα "ένας παίζει και 4εις κερδίζουν" παρουσίασαν το χρηματιστήριο σαν την κότα με τα χρυσά αυγά. Οι πελάτες του μπουρδέλου με τη σειρά τους, την είδαν όλοι κάτι μεταξύ χρηματιστηριακού αναλυτή της Morgan-Stanley και διευθύνοντως συμβούλου της Chase-Manhattan. Αυτοανακυρήχθησαν σε "μικροεπενδυτές" νομίζοντας ότι ο όρος ανταποκρίνεται σε κανόνες ένδυσης, χώσανε ό,τι μπικικίνια είχαν στις φόδρες του χρηματιστηρίου, οι φόρδες ξυλόθηκαν από τους πραγματικούς ράφτες και μείνανε με το πουλί στο χέρι.

Πρίν όμως μείνουν με το πουλί στο χέρι, στο διάστημα που κέρδιζαν χωρίς να ξέρουν πως, ο Σημίτης, επειδή το ήξερε ότι θα γυρίσει ο τροχός και θα γαμήσει ο μεγαλοθεσμικός είχε προλάβει να προκυρήξει εκλογές και να τις κερδίσει. Βλέπεις μας είχε βάλει και στη νομισματική ένωση των ευρωπαϊκών μεγαλομπουρδέλων ενώ είχε κάνει και κάτι γιοφύρια και κάτι δρόμους.

Έτσι, από το 2000 έχουμε ένα μπουρδέλο με νόμισμα το ευρώ, και τον πλυθησμό του να χρωστάει τα κέρατα σου σε δάνεια και κάρτες, να δουλεύει με χαμηλότατους μισθούς και να ζει στην 4η ακριβότερη πόλη όλης της Ευρώπης. Έχει όμως και την μεγαλύτερη κρεμαστή γέφυρα της Ευρώπης και μία Αττική οδό και ένα καινούργιο Αεροδρόμιο και κάτι γήπεδα για μπάντμιγκτον που έγιναν θέατρα. Ά!!! Και η Κύπρος - με την βοήθεια της Ελλάδας - έγινε μέλος της Ένωσης Ευρωπαϊκών Μπουρδέλων... αλλά οι τουρκαλάδες έχουν ακόμα την μισή Κύπρο τσαμπουκαλίκι.

Τέλος πάντων, τα λεφτά που χάσανε στο χρηματιστήριο οι πολλοί ήταν πολλά. Επίσης άρχισαν οι πελάτες να πληρώνουν το μπουρδέλο με το ίδιο νόμισμα όπως όλες οι άλλες χώρες, άρα και να καταλαβαίνουν ότι πληρώνουν τα λίγα με πολλά. Τα πράγματα, λοιπόν, αρχίσαν να σφίγγουν για τον κώλο του Σημίτη. Βλέπεις οι πελάτες του μπουρδέλου δεν γουστάρουν μόνο γεφύρια και δρόμους. Θέλουν και μερσεντικό τουλάχιστον για να τα διασχίζουν.

Όπως όλες οι μεγάλες τσατσάδες του μπουρδέλου μας μετά την μεταπολίτευση, έτσι και ο Σημίτης, όταν είδε πως σφίγγουν οι κώλοι είπε να την κάνει για να μην φάει την τσαπού της ήττας στις Εκλογές. Το αντίπαλο κόμμα, η Νέα Δημοκρατία, είχε έναν νέο αρχηγό, λίγο σαπιοκοιλιά, ονόματι Κωνσταντίνος Καραμανλής. Αυτός ήταν ανηψιός του Ιδρυτή του Κόμματος. Αφού λοιπόν στο μπουρδέλο μας πάει σόι όχι το βασίλειο αλλά το κοινοβούλιο, το ΠΑΣΟΚ "εξέλεξε" πρόεδρο τον Γιώργο (Γιωργάκη) Παπανδρέου, γιό του Αντρέα Παπανδρέου και εγγονό του Γεωργίου Παπανδρέου.

Ο Χοντρός Καραμανλής λοιπόν, με κεντρικό εκλογικό σύνθημα "Τι λαμόγια είναι οι άλλοι" κέρδισε τις εκλογές για το χρήσμα της αρχιτσατσάς από τον Μειλίχιο Παπανδρέου του οποίου το σύνθημα ήταν "Χωρεύω καλό ζεϊμπέκικο και κάνω εξωτερική πολιτική". Για να αποδείξει τι λαμόγια είναι οι άλλοι, διέταξε απογραφή αποκαλύπτωντας τις λογιστικές ατασθαλείες της οικονομίας μας. Βέβαια, αυτό έβαλε το μπουρδέλο ύπο επιτήρηση από τους Ευρω-νταβάδες, γιατί αποκάλυψε και τι μαλάκες είμαστε. Βλέπεις, τα υπόλοιπα μπουρδέλα, ανεξάρτητα από το αν αλλάζει η κυβέρνηση ή όχι, δεν καρφώνουν την ίδια τους την οικονομία.

Τέλος πάντων, επειδή οι προηγούμενοι ταΐζονταν καλά, η γαβάθα με τη σούπα ήταν και ψιλοάδεια. Για να ταΐσει λοιπόν κι αυτός τους δικούς του, έπρεπε να βρει φαί. Για τους κοινούς πελάτες άρχισε να διορίζει στο δημόσιο, να τρώει δηλαδή τις σάρκες της χώρας. Για τους καλούς πελάτες οργάνωσε ομόλογο ώστε να δημιουργήσει φαΐ από την μεταπώληση της χώρας. Πήρε όμως τα τρία του, γιατί οι καλοί πελάτες του θέλανε να φάνε αμέσως.

Τώρα τελευταία, επειδή αρχίσαν και γι' αυτόν να σφίγγουν οι κώλοι, σκέφτηκε να προκυρήξει εκλογές, μπας και κερδίσει το αρχιτσατσαδιλίκι για άλλη μία φορά όπως ο Σημίτης το 2000. Πριν πάρουν δηλαδή χαμπάρι οι πελάτες του μπουρδέλου τι μαλακίες κάνει. Λίγο πριν προκυρηχτούν οι εκλογές, το μπουρδέλο άρχισε να καίγεται από άκρη σε άκρη. Οι πελάτες και φίλοι της Χοντροτσατσάς λένε ότι οι Πρασινοτσατσάδες καίνε το μπουρδέλο με εμπρηστές. Οι πελάτες της Μειλιχιοτσατσάς λένε ότι οι μπλετσατσάδες καίνε το μπουρδέλο με την ανικανότητα τους και την έλλειψη συντονισμού τους.

Σήμερα ως καλοί πελάτες καλούμαστε να εκλέξουμε αρχιστατσά και πάλι. Κάτι κουτσάβια λένε ότι αν οι εκλογές αλλάζαν πραγματικά κάτι, θα ήταν παράνομες.

Το μόνο σίγουρο είνα ότι από την ίδρυση του μπουρδέλου, με εκλογές ή χωρίς εκλογές, με φυσικές ή πολιτικές ή κοινωνικές ή πολιτιστικές ή πολιτικές φλόγες....

...ΤΟ ΜΠΟΥΡΔΕΛΟ ΚΑΙΓΕΤΑΙ.

[ermiss]

Ο Χοντρός Καραμανλής λοιπόν προκύρηξε εκλογές το 2007 και τις κέρδισε κι όλας από τον Μειλίχιο Παπανδρέα Γιωργάκη. Οι Έλληνες δεν μάσησαν από τις φωτιές και δεν τους έπεισε και ο Παπανδρέας, ο οποίος και έτρωγε τρελό πόλεμο κι από έναν άλλον εσωκοματικό χοντρό με Ιστορικό όνομα αλλά και είχε ένα ψιλοπρόβλημα έκφρασης στην Ελληνική γλώσσα.

Τέλος πάντων, ο Χοντρός Καραμανλής ξαναβγήκε στην Εξουσία και μάλλον την είδε πολύ ανεξαρτησία. Κλασικό λάθος να νομίζει οποιαδήποτε τσατσά πως επειδή την γουστάρουν οι πελάτες μπορεί να κάνει ό,τι θέλει χωρίς να λογαριάζει τον Νταβατζή... αμ δε.

Ο Χοντρός Καραμανλής λοιπόν, επειδή νόμιζε ότι έχει τον έλεγχο του μπουρδέλου, άρχισε να κωλοτρίβεται με τον ρώσο Νταβά που έχει διατελέσει και κατάσκοπος. Ολοκλήρωσε λοιπόν μία συμφωνία για κάτι αγωγούς πετρελαίου ρώσικων συμφερόντων αλλά και μπήκε σε διαδικασία διαπραγμάτευσης για την αγορά Ρώσικων τσαμπουκά τουτού (τανκς). Αυτό φυσικά δεν άρεσε καθόλου στον Αμερικανό νταβατζή διότι κανείς νταβατζής δεν δέχεται να λειτουργείς ερρήμην του αλλά και να δίνουν οι τσατσάδες κι οι πουτάνες του τα γκαφρά τους σε άλλον νταβά.

Βέβαια και η κυβέρνηση του Χοντρού Καραμανλή έκανε ό,τι μπορούσε. Αρχικά εμφανίστηκαν στελέχη της που γαμούσαν - χωρίς να δέρνουν - οποιανδήποτε ήθελε δουλειά στο Δημόσιο. Αφού κλείσανε στην φυλακή εκείνη που τον έτρωγε γιατί αυτός που τον έδινε σάλταρε από το παράθυρο όταν είδε ότι θα μαθευτεί ότι πέρα από γαμίκος είναι και ολίγον καταχραστής, κάτι με το "ποιός μας κάρφωσε ρε παιδιά;" κάτι με το "δεν είναι σκάνδαλο αλλά εκβιασμός" φάνηκε να τη σκαπουλάρουν. Μερικούς μήνες αργότερα, ο Χοντρός πούλησε και τις τηλεπικοινωνίες της χώρας στους γερμανούς για να ησυχάσει από την κερδοφορία των τηλεπικοινωνιών μιας και η χώρα ΔΕΝ χρειαζόταν λεφτά, προφανώς. Ίσως και να ήθελε μία μικρή ανοχή από τον Γερμανό μικρονταβατζή μιας και ΔΕΝ θα αγόραζε τσαμπουκά τουτού ούτε από αυτόν, ούτε από τον Αμερικάνο αλλά από τον Ρώσο.

Πάνω λοιπόν που φαινόταν να εξισορροπεί την μαλακία, πάει και πουλάει το Λιμάνι του (γαμώ τον) Πειραιά (τους) στους... Κινέζους!!! Επειδή λοιπόν σαν να πολυανοίχτηκε, οι Αμερικανογερμανοί είπαν να του θυμίσουν ποιός "προστατεύει" αυτό το Μπουρδέλο. Έτσι μία Γερμανοαμερικάνικη εταιρία ονόματι Ζίμενς, ανακάλυψε ότι το σύστημα παρακολούθησης των πελατών που αγοράστηκε με τα γκαφρά των πελατών ήταν λίγο μούφα. Και πως για να αγοραστεί είχε λαδώσει τις τσατσάδες του Χοντρού - αλλά και του μειλίχιου... μόνο που εκείνος ως αντιπολίτευση ταύτισε τη συμπεριφορά του με τους αγοραστές του Λιμανιού και καθάρισε - με κάμποσα εκατομμυριάκια. Βέβαια η Ζίμενς δεν έδωσε τα λεφτά πίσω επειδή ήταν το προϊόν μούφα αλλά πήρε και κάποιον Χριστοφοράκο που ήξερε πολλά στην Γερμανία και τον κράτησε εκεί για να μην ανοίξει το στώμα του και τους πάρει όλους ο εξαποδώ.

Σαν να μην έφτασε αυτό, ξαφνικά εμφανίστηκε στο προσκύνιο και ένας παπάς παχύς που έτρωγε παχιά... οικόπεδα. Έτσι αποκαλύφθηκε ότι ένας ρασοφόρος Ονόματι Εφραίμ, συμμετείχε σε μία ανταλλαγή όπου το μπουρδέλο παραχώρησε σε μία Μονή κάτι εκμεταλεύσιμα οικόπεδα με αντάλαγμα κάτι οικόπεδα της μονής δίπλα σε μία λίμνη που είχαν κυρηχθεί εθνικός δρυμός και ήταν εντελώς άχρηστα για οικονομική εκμετάλευση. Ο Παπάς, με το που πήρε τα εκμεταλεύσιμα οικόπεδα τα μεταβίβασε σε μία offsore εταιρία και άρχισε να κονομάει. Το θέμα είναι ότι μαζί του εμφανίστηκε να κονομάει και ένας "πρωτοκλασάτος" υπουργός της κυβέρνησης, η γυναίκα του αλλά ίσως και όλο του το σόι.

Στο μεταξύ, σκάσανε και κάτι κανόνια οικονομικής ύφεσης παγκοσμίως μιας και έπρεπε να κοπούν λίγο τα γκαφρά των πελατών και των μικροτσατσάδων και να ξαναμοιράσουν οι νταβάδες τα γκαφρά στις τσατσάδες που θέλανε. Μ' αυτά και μ' αυτά και επειδή οι Τσατσάδες του μπουρδέλου μας είχαν ήδη καταναλώσει ό,τι μπορούσε να χρησιμοποιήσει η χώρα για ρευστό, άρχισαν να δανείζονται για να κρατήσουν χαρούμενους τους πελάτες μη γίνει κάνα μπραφ και βγούμε με τις κατσαρόλες - αλλά και τις χατζάρες - στους δρόμους.

Κάτι το 'να κάτι τ' άλλο, κάτι το ό,τι δεν είχε μείνει ούτε τάληρο, ο χοντρός Καραμανλής κουράστηκε και αντί για 4 χρόνια που ήταν να είναι αρχιτσατσά είπε να προκυρήξει εκλογές στα 2 χρόνια για να προκύψει σταθερή κυβέρνηση που θα αντιμετωπίσει το ότι δεν έχει μείνει ούτε τάληρο. Αυτό επισήμως... ανεπισήμως φαινόταν πως το πράγμα γινόταν λίγο επικίνδυνο κι έτσι είπε να την κάνει σιγά σιγά και ν' αφήσει τον Μειλίχιο Παπανδρέου να φάει την τσαπού. Ο Μειλίχιος Παπανδρέου βέβαια, επειδή έχει μακρά οικογενειακή ιστορία εκπλήρωσης τστσάδικων καθηκόντων, θεώρησε ότι θα καταφέρει να πείσει τους νταβάδες να μη μας γαμήσουν πατώκορφα την οικονομία αλλά μας δώσουν κάνα ψιλό να τη βγάλουμε. Εμφάνισε ως "πρόγραμμα εξόδου από την κρίση" αυτή του την βεβαιώτητα και έπεισε τους πελάτες του μπουρδέλου ότι από το να έχουμε έναν κουρασμένο, καλύτερα να έχουμε έναν που άμα λάχει κάνει και ποδήλατο... κι ας τρώει καμία σαβούρδα που και που.

Στις εκλογές του 2009 λοιπόν, ο χοντρός πήρε τον Πούλο και ο Μειλίχιος έγινε αρχιτσατσά. Κατά δήλωση της καινούργια αρχιτσατσάς, σε άπταιστα Ελληνικά αυτή τη φορά, σκοπός είναι να γίνουμε Δανία. Πιθανότατα αυτό θα μας λύσει και το πρόβλημα με το τυρί φέτα που οι Δανοί αρέσκονται επίσης να παρασκευάζουν μολονότι οι πελάτες του μπουρδέλου μας έχουν κατοχυρώσει το όνομα...

Δεν λέω... είναι κι αυτό ένα κάποιο όραμα.

[@ngelos]

Αρχικά δημιουργήθηκε από suzuki dr650se
για ηλικιες λυκειου ειναι τζαμι γιατι εχει την νοοτροπια "μαθαινω διασκεδαζοντας"

:rotflmao: :rotflmao: :rotflmao:






πολύ καλό και ανάλαφρο το κείμενο...
πιάσε λοιπόν δυο μπύρες για σένα και τον φίλο σου και άλλες δυο για μένα γιατί έχω άλλα 4 parts να διαβάσω και χρειάζομαι κουράγιο...
Υγείες...

[guzzistas]

[al_tzamp]

γαμεί το κείμενο!!!!!!

πείτε μου οτι δεν έει άλλο, δεν θα το αντέξω!!!

[Εχετλαίος]

Αρχικά δημιουργήθηκε από al_tzamp
πείτε μου οτι δεν έει άλλο, δεν θα το αντέξω

Δυστυχώς θα έει κουμπάρε...

[loukasfilm]

Τελικά όταν η ημιμάθεια παντρεύεται με την αμάθεια έχουμε σαν αποτέλεσμα τέτοια κείμενα που στερούνται οποιασδήποτε ιστορικής μελέτης και χαρακτηρίζονται στην καλύτερη περίπτωση ως ανάλυση καφενείου από οπωσδήποτε πιωμένους συζητητές.
Η χρήση λέξεων όπως "μπουρδέλο", "τσατσά", "νταβατζήδες", κάνει ένα κείμενο πιο "εύκολο" και "αποτυπώσιμο" στο μυαλό ανθρώπων που έχουν μάθει να συναλλάσονται σαν πουτάνες και χαρίζει μια αίγλη στον συγγραφέα ως "εκλαϊκευτή" της ιστορικής γνώσης.
Αν όντως η άποψή σου είναι ότι:

"δεν διαφωνω μαζι σου και σιγουρα ολη η επισκοπιση κινειται σε ενα χιουμοριστικο επιπεδο
που δεν εμβαθυνει κι ουτε βαδιζει απαρεγκλιτα στις επιταγες της ιστορικης ερευνας.
σκοπος ειναι η χιουμοριστικη παρουσιαση μιας γενικης περιληψης των ιστορικων δρωμενων
για πιο ευκολη αποτυπωση τους."

Τότε σε πληροφορώ ότι αυτό που θα μείνει από κείμενα όπως αυτό στο μυαλό πιτσιρικάδων που πιστεύουν ότι το 40 πολεμήσαμε με τους Τούρκους είναι ότι αν τα βρίσκαμε με τον νταβατζή και την τσατσά μπορεί να ρίχναμε και κανέναν στην πουτάνα.
Τι σκοπό έχει να αποτυπωθούν μέσα από ένα τέτοιο κείμενο τα ιστορικά γεγονότα; Ούτε αντικειμενικός είναι ο συγγραφέας, (βασικό χαρακτηριστικό του ιστορικού, ιδεατά), ούτε πιστός στα γεγονότα. Ίσα ίσα που χαρακτηρίζει τις πιο μεγαλειώδεις στιγμές του Ελληνικού λαού σαν συναλλαγή για πουτάνες.
Αν απλά έγραψε μια μαλακιούλα για να γελάσουμε ούτε αυτό πέτυχε.
Ο τύπος ταιριάζει με το σημερινό τίποτα όπου διάφοροι τυχάρπαστοι ασχολούνται με πράγματα που δεν έχουν ιδέα.
Γιατί αν είχε ιδέα θα σεβόταν τουλάχιστον όλους αυτούς τους νεκρούς που έδωσε η Ελλάδα όλα αυτά τα χρόνια.
Από την άλλη διάβασα και τα άλλα σχόλια από μέλη του φόρουμ και είναι το λιγότερο λυπηρό που το βρίσκουν και καλό και σωστό και μάλλον ειλικρινές.
Ξέρω ότι η μοτοσυκλέτα μας κρατά νέους αλλά δεν ήξερα ότι μας φτάνει μέχρι έξι χρονών για να εντυπωσιαζόμαστε¨ακόμα από "κακές" λέξεις και να χαρακτηρίζουμε ένα κείμενο που τις έχει ως καλό.

Και εις άλλα με υγεία.

[ermiss]

Προφανώς όλα τα κείμενα ΔΕΝ απευθύνονται σε όλους.

[Pappas10]

To να κοιτάς την ιστορία αντικειμενικά, προϋποθέτει το πέρασμα αρκετών γενεών από τα γεγονότα προς εξιστορείν.

Το να κρίνουμε περιόδους των οποίων τα πάθη είναι όχι απλά νωπά, αλλά ορισμένα εξ'αυτών στάζουν ακόμη αίμα, είναι μάλλον άτοπο.

Τα γεγονότα φυσικά δεν αλλάζουν, όπως οι εκτελέσεις, τα βασανιστήρια, οι δίκες και ό,τι άλλο σηματοδότησε την ιστορική πορεία. Αυτό που θα αλλάξει όμως είναι η ματιά του ιστορικού.

Αυτές τις μέρες συζητιέται το άνοιγμα μετά από 87 χρόνια της δίκης των 6, των "υπευθύνων" της Μικρασιατικής καταστροφής, που εκτελέστηκαν μέσα σε 2 ώρες από την ανακοίνωση της απόφασης του έκτακτου στρατοδικείου, μιας και 100.000 ψύχραιμοι πατριώτες απαίτησαν διαδηλώνοντας την κεφαλή τους επί πίνακι. Αναμένεται με ιδιαίτερο ενδιαφέρον...

Καλησπέρα,

Είμαι ο Συγγραφέας του Κειμένου που μου έκανε την τιμή να παραθέσει ο φίλος "ermiss". Συμφωνώ με το αρχικό σου σχόλιο, πέρι προϋπόθεσης παραβολής του λεγόμενου "Ιστορικού Χρόνου" ούτως ώστε ο Ιστορικός να έχει την δυνατότητα να κρίνει νηφάλια και αντικειμενικά τα γεγονοτά.

Βέβαια, αυτή η παραδοχή αυτόματα αφήνει τεράστια "κενά" ως προς την αμεσότητα της καταγραφής. Χώρια το ότι "ακυρώνει" ένα μεγάλο μέρος των Ιστορικών του παρελθοντος και του Παρόντος. Δηλαδή ο Θουκιδίδης ή ο Ξενοφώντας ή ακόμα και ο Παπαρηγόπουλος ή ο Μαρκεζίνης που έζησαν τα γεγονότα που περιγράφουν θα έπρεπε να θεωρηθούν αναξιόπιστοι;

Επίσης η "Ιστορική Αντικειμενικότητα" είναι μία αρκετά "πονεμένη" ιστορία. Επί της ουσίας, η μόνη "αντικειμενική" ιστορική καταγραφή είναι αυτή της ημερομηνίας ενός γεγονότος ή συμβάντος. Κι αν σκεφτείς ότι συχνά υπάρχουν διαφωνίες ακόμα και για τις ημερομηνίες, μπορείς να καταλάβεις ότι η επίκληση της "αντικειμενικότητας" στην Ιστορία είναι ουσιαστικά μία επίκληση προς μία άλλη υποκειμενικότητα.

Στο θέμα της δίκης των 6 και της αναψηλάφισης της, θεωρώ μέγα ΣΚΑΝΔΑΛΟ την εκ των υστέρων αθώωση τους. Είναι μεγάλη κουβέντα και δεν θα συνεχίσω.. απλά καταγράφω τη θέση μου.

[Pappas10]

Τελικά όταν η ημιμάθεια παντρεύεται με την αμάθεια έχουμε σαν αποτέλεσμα τέτοια κείμενα που στερούνται οποιασδήποτε ιστορικής μελέτης και χαρακτηρίζονται στην καλύτερη περίπτωση ως ανάλυση καφενείου από οπωσδήποτε πιωμένους συζητητές.
Η χρήση λέξεων όπως "μπουρδέλο", "τσατσά", "νταβατζήδες", κάνει ένα κείμενο πιο "εύκολο" και "αποτυπώσιμο" στο μυαλό ανθρώπων που έχουν μάθει να συναλλάσονται σαν πουτάνες και χαρίζει μια αίγλη στον συγγραφέα ως "εκλαϊκευτή" της ιστορικής γνώσης.
Αν όντως η άποψή σου είναι ότι:

"δεν διαφωνω μαζι σου και σιγουρα ολη η επισκοπιση κινειται σε ενα χιουμοριστικο επιπεδο
που δεν εμβαθυνει κι ουτε βαδιζει απαρεγκλιτα στις επιταγες της ιστορικης ερευνας.
σκοπος ειναι η χιουμοριστικη παρουσιαση μιας γενικης περιληψης των ιστορικων δρωμενων
για πιο ευκολη αποτυπωση τους."

Τότε σε πληροφορώ ότι αυτό που θα μείνει από κείμενα όπως αυτό στο μυαλό πιτσιρικάδων που πιστεύουν ότι το 40 πολεμήσαμε με τους Τούρκους είναι ότι αν τα βρίσκαμε με τον νταβατζή και την τσατσά μπορεί να ρίχναμε και κανέναν στην πουτάνα.
Τι σκοπό έχει να αποτυπωθούν μέσα από ένα τέτοιο κείμενο τα ιστορικά γεγονότα; Ούτε αντικειμενικός είναι ο συγγραφέας, (βασικό χαρακτηριστικό του ιστορικού, ιδεατά), ούτε πιστός στα γεγονότα. Ίσα ίσα που χαρακτηρίζει τις πιο μεγαλειώδεις στιγμές του Ελληνικού λαού σαν συναλλαγή για πουτάνες.
Αν απλά έγραψε μια μαλακιούλα για να γελάσουμε ούτε αυτό πέτυχε.
Ο τύπος ταιριάζει με το σημερινό τίποτα όπου διάφοροι τυχάρπαστοι ασχολούνται με πράγματα που δεν έχουν ιδέα.
Γιατί αν είχε ιδέα θα σεβόταν τουλάχιστον όλους αυτούς τους νεκρούς που έδωσε η Ελλάδα όλα αυτά τα χρόνια.
Από την άλλη διάβασα και τα άλλα σχόλια από μέλη του φόρουμ και είναι το λιγότερο λυπηρό που το βρίσκουν και καλό και σωστό και μάλλον ειλικρινές.
Ξέρω ότι η μοτοσυκλέτα μας κρατά νέους αλλά δεν ήξερα ότι μας φτάνει μέχρι έξι χρονών για να εντυπωσιαζόμαστε¨ακόμα από "κακές" λέξεις και να χαρακτηρίζουμε ένα κείμενο που τις έχει ως καλό.

Και εις άλλα με υγεία.

Καλησπέρα, Είμαι ο Μιχάλης, ο Συγγραφέας του Εν' λόγω κειμένου.

Νομίζω ότι το κείμενο είναι συνεπές και ως προς την χρονολόγηση (με μόνο λαθος την εξέγερση του Πολυτεχνείου που - εκ' περιτροπής - χρονολογείται το 1974 και όχι το 73) και ως προς τα γεγονότα (με την έννοια του ότι δεν αναφέρει κάτι που ΔΕΝ έγινε).

Δεν νομίζω δηλαδή ότι υποδεικνύει αμάθεια ή ημιμάθεια και γι' αυτό σε προκαλώ να μου υποδείξεις ένα γεγονός που παρατίθεται και είναι συλλήβδην (και όχι "ιδεολογικά" ή ό,τι άλλο) ψευδές ως προς την ύπαρξη του.

Από εκεί και πέρα, τα υπόλοιπα είναι θέμα άποψης. Αν και δεν είμαι θαμώνας καφενείων, μακάρι να μιλάγανε οι Έλληνες για ιστορία ακόμα και με την "άσχημη" γλώσσα του κειμένου. Θεωρώ ότι κάτι περισσότερο θα μαθαίνανε απ' ό,τι παίζοντας τάβλι ή δηλωτή (για παράδειγμα).

Το κείμενο πουθενά δεν αναφέρει ότι το 40 πολεμήσαμε με τούρκους (ή γερμανούς). Για το ότι πολλοί πιτσιρικάδες νομίζουν ότι το 40 έγινε η Ελληνική Επανάσταση, μάλλον ευθύνεται το γεγονός ότι η Ιστορία δεν τους "τραβάει" και αυτό ΜΠΟΡΕΙ και να είναι απόρροια του ανιαρού τρόπου διδασκαλίας της.

Για το πόσο "αντικειμενικός" είμαι, μπορείς να διαβάσεις και την απάντηση στον φίλο George20vt αλλά αλήθεια... που ΔΕΝ είμαι αντικειμενικός και γιατί;;;;

Δεν νομίζω ότι δείχνω έλλειψη σεβασμού ως προς τις στιγμές του Ελληνικού Λαού. Θα μου επιτρέψεις όμως να θεωρώ πως το μεγαλείο του Λαού μας ελάχιστες φορές έλαβε την Πολιτική ανταπόδωση που του άξιζε. Το 40 (για παράδειγμα) τα βάλαμε με 2 πάνοπλες αυτοκρατορίες και τελικά το μόνο που καταφέραμε - έχοντας πληρώσει τον μεγαλύτερο, αναλογικά, φόρο αίματος ακόμα ΚΑΙ από την ΕΣΣΔ - ήταν να πάρουμε τα 12νησα. Γιατί για την Κύπρο δεν είπαν τίποτα οι Τσατσάδες των Άγγλων, ενώ για την Β. Ήπειρο δεν είπαν τίποτα οι τσατσάδες των Σοβιετικών.

Αν σε ενοχλεί ο όρος "τσατάδες", μπορείς να χρησιμοποιήσεις τον όρο "Εντολοδόχοι των ξένων δυνάμεων". Κι αν σε ενοχλεί ο όρος "πουτάνες" μπορείς να χρησιμοποιήσεις τον όρο "εντολοδόχοι των εντολοδόχων των ξένων". Αν σε ενοχλεί ο όρος "πελάτες", μπορείς να χρησιμοποιήσεις τον όρο "πεπλανημένος κόσμος". Όπου "γαμήσι" χρησιμοποίησε την φράση "πράξεις αντίθετες προς το συμφέρον της χώρας ή του λαού της". Πιστεύω πως οι λέξεις μικρή σημασία έχουν και αν το πρόβλημα σου είναι αισθητικό, το σέβομαι αλλά δεν μπορεί να σταθεί σαν κριτήριο της ιστορικότητας του κειμένου.

Αν μου επιτρέπεις, θα σε προσκαλούσα να επισκεφθείς τον ιστότοπο που φιλοξένησε πρώτος το κείμενο στον κάτωθι σύνδεσμο

http://www.a33.gr/viewtopic.php?p=327460&lofi=1

Εκεί θα δεις κάποια πράγματα που δεν μεταφέρθησαν εδώ και απαντάνε σε ορισμένα από τα θέματα που έθεσες.

Στην διάθεση σου για κάθε περαιτέρω διευκρίνηση. (Είμαι ανορθόγραφος... το ξέρω)

Φιλικα,

Μιχάλης ή κατά διαδίκτυο Pappas10.

Υ.Γ. Υπάρχει και συνέχεια.