GR2SCO - 2011 - Highlights Of The Highlands

[liberec]

..,/'

[liberec]

Υ.Γ.1. Ο Αγαπημένος Παναγιώτης, ο PanVas, πήγε [από αλληλεγγύη, που πάντα τον διέκρινε] να βοηθήσει με αυτοκίνητο σε κάποιον φίλο μοτοσικλετιστή στην Ουκρανία. Ο Χρυσός Παναγιώτης. Σε κάποια στροφή τον περίμενε όμως άλλο αυτοκίνητο σε αντίθετο ρεύμα. Σφοδρή σύγκρουση. Έτσι χάσαμε τον Παναγιώτη......

[liberec]

Υ.Γ. 2. Θα μπορούσα να αποσιωπήσω μερικά δυσάρεστα γεγονότα, αλλά προτιμώ πάντα την αλήθεια, ακόμα και πικρή, από το ψέμα. Είναι ο τρόπος πως βλέπω την ζωή. Η πραγματική ζωή έχει και κλάμα και θλιβερά. Μόνο το Hollywood και παραμύθια τελειώνουν πάντα καλά.
Το καλοκαίρι αυτό, η Ελλάδα έχασε δύο σπουδαίους ανθρώπους και αναβάτες και ταξιδευτές. Νώντα και Παναγιώτη.


Να αναπαυτούν οι ψυχές τους εκεί που είναι και τους φωνάζω: «πάντα όρθιοι!»

[liberec]

Υ.Γ.3 το παρόν ταξιδιωτικό γράφεται μεταξύ δεύτερης και τέταρτης δόσης χημειοθεραπείας, στην οποία υποβάλλομαι για καρκίνο πνεύμονα, που ανακαλύφθηκε προ διμήνου.


Θα παλέψω και θα νικήσω! Τουλάχιστον έχω βάσιμες ελπίδες και πολύ πείσμα!

[liberec]

Υ.Γ.4. για να διαλύσω κάθε δακρύβρεχτο σχόλιό σας και πιθανή συγκίνηση ή και άγχος για μένα, επιτρέψτε μου να τελειώσω [για όσους δεν με γνωρίζουν] με απόσπασμα από ένα άλλο ταξιδιωτικό μου, από το Ιράν...



ΟΚ, φεύγουμε από το ορεινό παραδοσιακό χωριό και επιστρέφουμε πίσω προς το Tabriz, στο οποίο δεν μπαίναμε, αλλά από περιφερειακή οδό θα πάμε προς Τεχεράνη [και στο δρόμο Quazvin]. Εκεί στην περιφερειακή [όχι του Υμηττού, της Ταυρίδας], άρχισε πολύ να μαυρίζει ο ουρανός. Έπεσε η θερμοκρασία. Σταματήσαμε, γιατί η ομάδα έβαζε τα αδιάβροχα. Εγώ το ρισκάρισα, γιατί μου φάνηκε, ότι θα προλάβουμε να περάσουμε προς ανατολάς, όπου κάπου μακριά φαινότανε ανοικτός ουρανός. Έπαιξα - έχασα. Ακόμα γύρο στο Tabriz είμαστε, στην περιφερειακή, όταν άρχισε να βρέχει πολύ δυνατά.
Σας τα περιέγραψα και πιο πίσω, τότε σαν άμεση ανταπόκριση. Απλώς θα ξανά περηφανευτώ, ότι με το Rally2Pro και κοντομάνικο από μέσα ανεβήκαμε προς υψόμετρο πάνω από 2200μ. Το λέω, γιατί εκτός από το χαλάζι είδαμε κάπου 5 C, δεν θυμάμαι ακριβώς. Εκεί η ομάδα έχασε συνοχή. Πώς? Χμ, βασικά δικό μου λάθος. Ήμουν μπροστά και σαν μοναδικός μη-αδιάβροχος διατήρησα την ίδια ταχύτητα, παρά την σχετική κίνηση και βροχή. Όχι επικίνδυνα, σε καμία περίπτωση, αλλά κινήθηκα σβέλτα, προσπαθώντας να προλάβω το κύμα κακοκαιρίας. Είχα ελπίδες να προλάβω σε λιγάκι να φτάσω σε μέρη ζεστά, με ήλιο και να στεγνώσω εν κίνηση. Με ακολούθησε ο Μάκης, σαν δεύτερος που ήτανε εκείνη στιγμή. Μετά υπήρξε ο Βασίλης με την γνωστή απόσταση, ακολουθούμενος από τους Θωμά και Νώντα. Κατάλαβα, ότι ξεφεύγουμε, αλλά είχα σκοπό να περάσουμε την μπόρα και να σταματήσουμε λίγο πιο κάτω, να τους περιμένουμε σε κάποιο ζεστότερο μέρος. Αλλά ακόμα ανεβαίναμε. Όταν φτάσαμε στα 2200μ, άρχισα σοβαρή αντεπίθεση στο κρύο! Επιστράτευσα πείσμα και τρέλα, [κάτι πολύ εύκολο για μένα]. Από παλιά ανακάλυψα στο χαρακτήρα μου πολύ αγύριστο κεφάλι και όρεξη για προκλήσεις και δοκιμασίες. Συχνά, όταν μου ξεκινά μία γρίπη, αντί να ξαπλώσω, πάω για τρέξιμο, να ιδρώσω και έτσι να πάω "κόντρα" στο συνηθισμένο τρόπο. Πέστε το τρέλα, εμένα με όμως εκφράζει και κυρίως, αποδίδει. Συνήθως με σκληραίνει, συνήθως κερδίζω το δικό μου το εσωτερικό στοίχημα. Έτσι εδώ, στο υψόμετρο και μπροστά από τα γουρλωμένα μάτια του Μάκη πίσω μου σηκώθηκα και οδηγούσα όρθιος. Που? Στα βουνά μετά το Tabriz, με κρύο και μούσκεμα. Αλλά με αυτοπεποίθηση. Στέγνωνα επάνω μου την μούσκεμα στολή σαν τους λάμα στα Ιμαλάϊα. Άρχισε κατηφόρα [ήδη μπήκαμε σε αυτοκινητόδρομο] και σιγά σιγά ανέβαινε η θερμοκρασία. 12C και νόμιζα ότι θα πάω για μπάνια. Σε λίγο πια 15C και έλεγα να βγάλω κάτι, γιατί θα ζεσταθώ πολύ. Όταν οδηγούσαμε περίπου μισή ώρα, κατεβήκαμε αρκετά κάτω, καιρός άνοιξε και ζεστάθηκε στα 22C και είχαμε ήλιο πάνω από κεφάλια μας, σταματήσαμε στην άκρη. Σωματική ανάγκη και τσιγάρο μετά από τέτοια περιπέτεια ήτανε το καλύτερο φάρμακο. Γελάγαμε με τον Μάκη, τι ήτανε αυτό....



Τ Ε Λ Ο Σ

[Charisma]

Διαβάζω το ταξιδιωτικό σας και αισθάνομαι σαν να σας γνωρίζω προσωπικά, αν οι ευχές μου μπορούν να σε βοηθήσουν.... Καλή επιστροφή στα ταξίδια.....

[Mariner]

Κώστα όμορφο ταξίδι σε αγαπημένο προορισμό, φέτος είχα την τύχη να πάω 2 φορές Σκωτία αλλα δυστυχώς καμία με μηχανή, μου το χρωστάω κάποια στιγμή..

Καλή τύχη στον αγώνα που έχεις μπροστά σου κ εύχομαι να βγείς εύκολα νικητής

[fazerelec]

Για μια ακομη φορά το διάβασα μονορούφι.Δεν είσαι μόνο καλός ταξιδευτής αλλά και εξαιρετικός στο γράψιμο.Καλή δύναμη στον αγώνα που δίνεις


Keep Riding...

[alexxxcbr]

Yπεροχο ταξιδιωτικο με πολλες λεπτομερειες και φωτο στο νησι που θελω να παω με την μηχανη μου.
Ευχομαι να ξεπερασετε τις δυσκολιες και να βρεθουμε καποια στιγμη σε ταξιδι.Να ειστε καλα.

[hollander]

Επειδή περασες απο Λονδίνο και φραπέ δεν κερασα όταν όλα με το καλο τελειώσουν σε περιμένω για καφέ και αν έχεις χρόνο και μια βόλτα στην Ιρλανδία ( μεγαλη όμως ) !!!

[dmf]

Κουράγιο και δύναμη! Και σε λίγο θα ξαναγράφεις για άλλο ταξιδιωτικό.

[BMW-adventure]

κωστα δεν σε ξερω αλλα πραγματικα εισαι σπουδαιος ανθρωπος με μεγαλα αποθεματα ψυχης. σε θαυμαζω μπραβο. καλο κουραγιο στον αγωνα που κανεις κ βεβαια θα βγεις νικητης κ θα γραψεις πολλα χλμ ακομα. μακαρι να ειμασταν σαν κ εσενα ολοι.

[srxakias]

ευχαριστουμε για το ταξιδι που καναμε μαζι σας [εγω και η γυναικα μου]. Ειμαστε σιγουροι οτι θα τα ξεπερασεις ολα, περιμενουμε το επομενο ταξιδι σας για να ξαναδουμε παλι το φοβερο χαμογελο της κοπελιας σου μαζι με το δικο σου.

[liberec]

1/ Πρώτα πρώτα σας ευχαριστώ όλους και τα καλά λόγια

2/ βιάζομαι να αποθεραπευτώ, γιατί σας περιμένω όλους σε 2, 24ωρο αντοχής το Σεπτέμβριο

3/ βιάζομαι να αποθεραπευτώ, γιατί μετά το 24ωρο έχει σχέδιο....

[BMW-adventure]

καλημερα κωστα.... θελώ κ εγω να ερθω στο νεπαλ............................................... αλλα εχει πολλες δυσκολιες για να φτασεις εκει κ ποιο μεγαλο προβλημα στο πακισταν απο το λιγο που το εψαξα...