Δεν ξέρω σε ποιο ταμείο ανήκεις οπότε μπορεί να είσαι και 50 μπορεί να είσαι και 80
Λοιπόν, για να μη σου χτυπήσουν άσχημα κι αυτά που θα πω κι επειδή δεν έχω όρεξη για παρεξηγήσεις, θα μιλήσω σε πρώτο πρόσωπο.
Όπως είπα και παραπάνω, θεωρώ ότι ιδανική μηχανή δεν υπάρχει, παρά μόνο κάτι που μας ικανοποιεί και μας καλύπτει στο μεγαλύτερο βαθμό ανάλογα τις ανάγκες και τις επιθυμίες που έχουμε στην κάθε φάση της ζωής μας. Εγώ τώρα είμαι 25. Αν βρίσκομαι σε μια φάση που θέλω να γνωρίσω τον κόσμο της πίστας και της γρήγορης οδήγησης κλπ θα αναζητήσω μια ss μηχανή που να καλύπτει τις ανάγκες που έχω σε αυτή τη φάση.
Όταν θα βρεθώ σε μια φάση που θα ξέρω ότι έχω μέσες άκρες καμιά 10ριά χρόνια με το ζόρι ακόμα να μπορώ να τα περάσω πάνω στη σέλα, προσωπικά δεν πρόκειται να με απασχολήσουν ούτε θέματα αξιοπιστίας, ούτε το αν το τάδε έχει 5 άλογα παραπάνω από το άλλο αλλά ζυγίζει 5 κιλά περισσότερο, ούτε το αν θα αναγκαστώ να βάλω πόδι κάτω ανεβαίνοντας Πορταριά και Μακρυνίτσα.
Αυτό που θα με απασχολήσει είναι ότι ΑΥΤΗ μπορεί να είναι η μηχανή με την οποία θα ξεκαβαλήσω.
Και το μόνο πράγμα στο οποίο δεν πρόκειται να κάνω πίσω και να συμβιβαστώ είναι οι συγκινήσεις που θα μου προσφέρει. Δεν είναι ότι είμαι 18 χρονών και θέλω 1000άρι ώστε να βρεθεί κάποιος να μου ρίξει δυο φάπες και να μου πει "κάνε υπομονή, έχεις δρόμο και χρόνο μπροστά σου να τον διαβείς".
Είμαι μεγάλος άνθρωπος κι έμπειρος αναβάτης, έχω καταλήξει στον τύπο μηχανής που θέλω να πάρω (ένα μεγάλο on-off) και είμαι έτοιμος να προβώ σε μια αγορά. Θα αγοράσω αυτό που θα με συγκινήσει περισσότερο από όσα δοκίμασα. Για μένα συγκίνηση μπορεί να είναι η ταχύτητα και το γκάζι του. Ή μπορεί να είναι η άνεση που μου προσφέρει ενώ μαζεύει χιλιόμετρα "βασιλικά". Θα πάρω εν ολίγοις αυτό που με καυλώνει περισσότερο. Γιατί σε αυτή την ηλικία έχω κάθε μα κάθε δικαίωμα να πω "αν δεν το πάρω τώρα, πότε θα το πάρω?". Να το πω στον εαυτό μου πάνω απ'όλα. Όχι να δώσω εξηγήσεις.
Δε μιλάω για ανευθυνότητα. Είπαμε έχω καταλήξει στον τύπο μηχανής. Ξέρω λοιπόν ότι τα μεγάλα on-off, όπως και να το κάνουμε, καίνε τα μπουρδέλα. Άλλο λίγο περισσότερο άλλο λίγο λιγότερο. Καίνε όλα όμως. Μπορεί στις 15 βόλτες να κάνω μία λιγότερη με το x απ'ότι με το y. Δε θα επιλέξω πάντως βάσει κατανάλωσης. Ούτε βάσει αξιοπιστίας. Ξέρω ότι παίρνω ένα μεγάλο on-off οπότε και ΚΤΜ να πάρω, δεν είναι κροσικό να θέλει σέρβις κάθε Χ ώρες λειτουργίας ή να κάνω καμιά μαλακία και να το κολλήσω. Μπορεί να μην είναι το σούπερ ντούπερ σκυλί αξιοπιστίας που μπορεί να ήταν πχ ένα honda αλλά ΧΕΣΤΗΚΑ!!! Τι να την κάνω εγώ μια μηχανή που θα είναι λειτουργική για 30 χρόνια ενώ ξέρω ότι εγώ έχω σκάρτα 10 ακόμα. Για να την αφήσω στα παιδιά μου? Τι παίρνω? Οικόπεδο για να κοιτάξω να το πάρω σε καλή περιοχή να μη χάσει την αξία του?
Πρόκειται λοιπόν να δώσω 7-9 χιλιάρικα, που σαφώς έχουν βγει με ζόρι, αλλά και γι' αυτόν ακριβώς το λόγο, επειδή έχουν βγει με ζόρι, θέλω να αξίζουν κάθε σεντ. Και κάθε σεντ θα αξίζει μια μηχανή που θα την καβαλάω και θα γουστάρω. Θα υπάρξουν στιγμές που θα βλαστημήσω. Ό,τι και να πάρω θα υπάρξουν στιγμές που θα βλαστημήσω γιατί όπως είπαμε δεν υπάρχει ιδανική μηχανή. Αλλά οι υπόλοιπες στιγμές θέλω να είναι απολαυστικές στο μεγαλύτερο δυνατό βαθμό. Θα ήθελα να ζήσω κάτι που δεν έζησα όλα τα προηγούμενα χρόνια που καβαλούσα. Ή να ξαναζήσω κάτι που έζησα και δεν το χόρτασα. Σε καμία περίπτωση όμως δε θα ενίσχυα το ήδη τουμπανιασμένο χαρακτηριστικό που έχει αυτή η ηλικία. Να αποφασίζει η λογική και η εμπειρία. Θα έσπρωχνα το συναίσθημα. Και θα αγόραζα αυτό που θα το καβάλαγα και δε θα γούσταρα να ξεκαβαλήσω.
Θα έκανα λοιπόν την καύλα μου, εντός των πλαισίων που έχω ορίσει. Άλλος πάει στα γεράματα και παίρνει μια harley και τη βλέπει easy rider και γελάει ο κόσμος, ενώ στα νιάτα του καβαλούσε ss και streetfighter κι έξυνε σκουλαρίκια. Αυτό του γουστάρισε να κάνει, αυτό του είχε λείψει και ορθώς το έκανε. Γι'αυτόν σ'αυτή τη φάση της ζωής του αυτή είναι η "ιδανική". Κι αν δεν τον βολέψει η harley για να ανέβει Πήλιο υπάρχουν κι άλλοι τρόποι. Δεν πάει και κάθε μέρα Πήλιο στο φινάλε.
Αφού λοιπόν τα πλαίσια που έχω ορίσει εγώ είναι ένα μεγάλο on-off, θα έπαιρνα αυτό που θα γούσταρα να καβαλάω. Αν πάθει κάτι θα το φτιάξω. Αν πιει τη βενζίνη του θα του βάλω. Εμένα ποιος θα με φτιάξει άμα δεν τραβάνε τα κόκκαλά μου σε 5 χρόνια αντί για 10 που είχα υπολογίσει όμως δεν το ξέρω. Μάλλον κανείς. Γεράματα το λένε. Και θα τα βρούμε όλοι μας μπροστά μας.
Εγώ λοιπόν προσωπικά, το τελευταίο πράγμα που θα ήθελα στη "δύση" μου ως μοτοσικλετιστής θα ήταν να κοιτάξω κάποια στιγμή ανάμεσα στα μπούτια μου και να συνειδητοποιήσω ότι καβαλάω ένα πράγμα που το αγόρασα με κριτήρια όπως η κατανάλωση, η αξιοπιστία, και το πόσο εύκολα βρίσκεις ανταλλακτικά.
Αυτά από εμένα. Εύχομαι να βρεις τη μηχανή σου και να την πάρεις και να τη χαρείς.