Οι μπαταρίες δεν έχουν μνήμη. Αυτό που έχει περάσει στις μέρες μας σαν μνήμη ονομάζεται φαινόμενο μνήμης ( memory effect) .
Σύμφωνα με τον μύθο, αν φορτίσεις μια μπαταρία πριν φτάσει στο 0, πχ στο 20%, τότε αυτή νομίζει ότι το 20% είναι το μηδέν.
Στην πραγματικότητα αυτό αφορά παλιές μπαταρίες δεκαετίας 80 που πέρασαν σαν τεχνολογία σε κάποια από τα πρώτα κινητά. Οι μπαταρίες αυτές είναι τύπου ni-cad ( νικελίου- καδμίου). Για να εμφανιστεί το παραπάνω φαινόμενο πρέπει να γίνει το εξής. Η μπαταρία συστηματικά να φορτίζεται και να εκφορτιζεται στο ίδιο ποσοστό. Δηλαδή να πηγαίνει συνεχώς από το 20% στο 80% και από εκεί ξανά στο 20%. Παρατηρήθηκε πρώτη φορά σε διαστημικό σταθμό όπου φόρτιζε με ηλιακά πάνελ. Η περιοδική κίνηση του σταθμού δεν επέτρεπε στις μπαταρίες να φορτίζουν πλήρως αλλά πάντα μέχρι ένα συγκεκριμένο ποσοστό και τα συστήματα κατανάλωναν την ίδια ενέργεια σε κάθε περίοδο.
Η μνήμη διορθώνει αν φορτίσουμε και αποφορτισουμε πλήρως μερικές φορές την μπαταρία. Πρακτικά καμία μπαταρία σήμερα δεν έχει παρουσιάζει φαινόμενο μνήμης, απλά μας έμεινε ο αστικός μύθος.
Αυτό που λένε οι κατασκευαστές είναι όπως στα κινητά. Ένας κύκλος είναι να πάει από το 0 στο 100. Αν φορτίζω από το 90 στο 100 και το κάνω δέκα φορές τότε έχω γράψει έναν κύκλο.
Οι κύκλοι υπολογίζονται χονδρικά ώστε να έχουμε μια εικόνα της διάρκειας ζωής. Από εκεί και πέρα τα στοιχεία χάνουν τις ιδιότητές τους και η χωρητικότητα μικραίνει. Θεωρητικά δεν έπρεπε να γίνεται αυτό αλλά πρακτικά συμβαίνει. Όπως πχ οι καταλύτες θεωρητικά έπρεπε να λειτουργούν εφόρου ζωής αφού στα τελικά προϊόντα τα μόρια του καταλύτη μένουν ως είχαν στην αρχή της αντίδρασης. Πρακτικά όμως χάνουν τις ιδιότητές τους και δεν μπορούν να φέρουν εις πέρας την χημική αντίδραση για την οποία προορίζονται.