Ίντα ψάχνεις;Αρχικά δημιουργήθηκε από Xrider
Ωραια ολα αυτα αλλα...ενα "καθαρο" σιδερικο,τιμες, που κ πως βρησκουν δεν λετε![]()
Ίντα ψάχνεις;Αρχικά δημιουργήθηκε από Xrider
Ωραια ολα αυτα αλλα...ενα "καθαρο" σιδερικο,τιμες, που κ πως βρησκουν δεν λετε![]()
Συνέβη δε ως λέγουσιν, άνδρα εν τη μάχη παρείναι το είδος και την σκευήν άγροικον. Ούτος των βαρβάρων πολλούς καταφονεύσας αρότρω, μετά το έργον ην αφανής. Ερόμενοις δε Αθηναίοις άλλο μεν ο θεός ες αυτόν έχρησεν ουδέν, τιμάν δε Εχετλαίον εκέλευσεν ήρωα." (Παυσανίας βιβλ. 1, κεφ. 32)
Tι γελά ρε;Αρχικά δημιουργήθηκε από Λεωνίδας
![]()
![]()
![]()
Κάνει ένα χωριανάκι μου garage-sale και θέλει να ξεφορτώσει.
Συνέβη δε ως λέγουσιν, άνδρα εν τη μάχη παρείναι το είδος και την σκευήν άγροικον. Ούτος των βαρβάρων πολλούς καταφονεύσας αρότρω, μετά το έργον ην αφανής. Ερόμενοις δε Αθηναίοις άλλο μεν ο θεός ες αυτόν έχρησεν ουδέν, τιμάν δε Εχετλαίον εκέλευσεν ήρωα." (Παυσανίας βιβλ. 1, κεφ. 32)
Αρχικά δημιουργήθηκε από Εχετλαίος
Tι γελά ρε;
Κάνει ένα χωριανάκι μου garage-sale και θέλει να ξεφορτώσει.
:rotflmao::rotflmao:
Nothing in life is to be feard. It is only to be understood.
Marie Curie
Σοβαρά τώρα, με το χέρι στην καρδιά, πιστεύετε ότι θα αποδοθεί δικαιοσύνη με μήνυση, ή καταγγελία ή οτιδήποτε άλλο, έστω και με μάρτυρα κάποιον άλλο;
Μήπως δεν γράφετε από Ελλάδα;;
Να πω ότι μετά από 3-4 χρόνια, μέχρι να βγει η απόφαση να γίνει έφεση κλπ δεν μπορεί να θεωρηθεί απονομή δικαιοσύνης... έχει νόημα και ο χρόνος.
Εκτός του John Steed που είπε όχι ξύλο γιατί δεν είναι λύση, οι υπόλοιποι που λέτε όχι επειδή ο άλλος μπορεί αν έχει όπλο, να είναι μαστουρωμένος κλπ είστε εντάξει με το να του πάρεις την πινακίδα, να βρεις που μένει με πλάγιες οδούς, και να σκάσεις μια νύχτα χωρίς φεγγάρι με ένα σπρέυ και να του κάνεις το αμάξι κ0λ0;;; Και το γράφω επειδή δεν νομίζω ότι θα είστε εντάξει. Παρόλο που, κατά τη γνώμη μου, έχει υπάρξει δικαιοσύνη.
@ John Steed: λες όχι ξύλο επειδή δεν είναι λύση. Αυτά όμως αφορούν τους ανθρώπους. Το δικό μου σκεπτικό είναι ότι ο άλλος που πήγε να σε ξαπλώσει και πας και του τη λες και αντί να πει ένα συγγνώμη γυρίζει και σου λέει ένα πανέμορφο "αϊ γ@μησου", δεν είναι άνθρωπος αλλά ζώον όρθιο. Οπότε μια και προφανώς στα ζώα τα λόγια δεν πιάνουν, περνάμε στο ξύλο. Γιατί αν κάνει τη μαλακία και μαζέψει μετά δυο-τρεις ψιλές την επόμενη φορά θα το ξανασκεφτεί να την κάνει.
Και αυτό γιατί τις περισσότερες φορές ξέρουν τι έχουν κάνει, απλά σε γράφουν στα @@ τους και σου λένε, ε δεν έγινε τίποτα. Και είναι οι ίδιοι που όταν γίνει κάτι ξεχνάνε τι άντρακλες είναι και το γυρίζουν στο αδερφίστικο λίγο βγήκα, είχαν να πάρω το παιδί και άργησα, ήταν η κακιά στιγμή κλπ γιατί έχουν καταλάβει ότι τους έχεις πιάσει από τα @@ και προσπαθούν να γλιτώσουν τον κ0λ0 τους...
Και στην τελική, ναι είναι εκδίκηση. Και την πληρώνει αυτός που φταίει και δεν γυρνάς στο σπίτι με νεύρα για να ξεσπάσεις στους δικούς σου, οι οποίοι δεν φταίνε σε τίποτα για τον κάθε ένα.
Και όχι, όλοι οι άλλοι δεν είναι εχθροί. Και από μηχανάκια έχω κινδυνέψει και με αυτοκίνητα/φορτηγά/λεωφορεία έχω συνεννοηθεί άριστα στο δρόμο. Αλλά αυτός που βγαίνει να με φάει, ναι είναι εχθρός, και στο "ή εγώ ή αυτός" νομίζω είναι αυτονόητη η απάντηση.
Προσωπικά, αυτό που με εξοργίζει είναι η αδιοφορία του άλλου. Γιατί ακόμα και αν με ρίξει και βγει και πει συγγνώμη δεν σε είδα ή οτιδήποτε άλλο δεν μπορώ όχι να τον χτυπήσω, αλλά ούτε και να τον βρίσω. Αν όμως πει μ@λ@κ@, πως πας έτσι, τρέχετε εσείς με τις μηχανές, και βιαζόμουνα, χέσε μας, παράτα μας και τέτοια, ε εκεί δεν μπορώ, κοφτιάζω...
"Με το ένα χέρι να αγγίζεις τ' άστρα και με το άλλο να ανακατεύεις τη λάσπη"
Μιχάλης Δερτούζος
"Άμες δε γ' εσόμεθα πολλώ κάρρονες"
Αυτό γαμώτη μου... αυτό......Αρχικά δημιουργήθηκε από georgio
Προσωπικά, αυτό που με εξοργίζει είναι η αδιοφορία του άλλου. Γιατί ακόμα και αν με ρίξει και βγει και πει συγγνώμη δεν σε είδα ή οτιδήποτε άλλο δεν μπορώ όχι να τον χτυπήσω, αλλά ούτε και να τον βρίσω. Αν όμως πει μ@λ@κ@, πως πας έτσι, τρέχετε εσείς με τις μηχανές, και βιαζόμουνα, χέσε μας, παράτα μας και τέτοια, ε εκεί δεν μπορώ, κοφτιάζω...
Οι μόνοι πιο ΗΛΙΘΙΟΙ από τους πολιτικούς, είναι οι ΨΗΦΟΦΟΡΟΙ.
Ισως κάποια στιγμή η βιντεοσκόπηση απο κάμερα (mounted) να μη κοστίζει όσο σήμερα.
Επίσης να έχει διάρκεια τέτοια που να είναι χρήσιμη.
Τοτε ειλικρίνα ρε παίδια θα φτιάξω ένα site με τον κάθε απιστευτο που θέτει την ζωή μας σε κίνδυνο. Να υπάρχουν αποδείξεις, πινακίδες, ωρα τόπος. Μόνο έτσι. Αν και αμφιβάλλω αν κανεις
απο την δικαιοσύνη θα ασχοληθεί.
Μακάρι, και γω μαζί σου. Απότι νομίζω όμως τα δικαστήρια δεν θα κάτσουν να ασχολούντε με του καθενός το ερασιτεχνικό βίντεο που στο κάτω κάτω άντε να αποδείξεις και την γνησιότητά του. Αν μέσα στο ατύχημα είναι και κανένας θάνατος τότε ίσως κάπου χρησιμεύσει.Αρχικά δημιουργήθηκε από objecto
Ισως κάποια στιγμή η βιντεοσκόπηση απο κάμερα (mounted) να μη κοστίζει όσο σήμερα.
Επίσης να έχει διάρκεια τέτοια που να είναι χρήσιμη.
Τοτε ειλικρίνα ρε παίδια θα φτιάξω ένα site με τον κάθε απιστευτο που θέτει την ζωή μας σε κίνδυνο. Να υπάρχουν αποδείξεις, πινακίδες, ωρα τόπος. Μόνο έτσι. Αν και αμφιβάλλω αν κανεις
απο την δικαιοσύνη θα ασχοληθεί.
joy ride, (ˈdʒɔɪˌraɪd), noun: a ride with no particular goal, just for the pleasure of it.
+750Αρχικά δημιουργήθηκε από georgio
Προσωπικά, αυτό που με εξοργίζει είναι η αδιοφορία του άλλου. Γιατί ακόμα και αν με ρίξει και βγει και πει συγγνώμη δεν σε είδα ή οτιδήποτε άλλο δεν μπορώ όχι να τον χτυπήσω, αλλά ούτε και να τον βρίσω. Αν όμως πει μ@λ@κ@, πως πας έτσι, τρέχετε εσείς με τις μηχανές, και βιαζόμουνα, χέσε μας, παράτα μας και τέτοια, ε εκεί δεν μπορώ, κοφτιάζω...
Σε συτό συμφωνώ απόλυτα μαζί σου φίλε! Στη γέφυρα μετά την καβάλας προς Αθήνα κλασική περίπτωση κίνησης ένα αυτοκίνητο αποφάσισε να αλλάξει λωρίδα χωρίς να κοιτάξει ούτε να βγάλει φλας. Τη γλίτωσα γιατί τον έκοψα ότι θα κάνει μαλακία και πάτησα φρένο. Λίγα τα χλμ αλλα δεν έχει σημασία αν έπεφα πάνω του θα πονούσε σίγουρα. Ορκίζομαι ευγενικά πήγα και του είπα "Μάθε όταν αλλάζεις λωρίδα να κοιτάς πρώτα, να ανάβεις το φλας και μετά αλλάζεις πορεία.
Απάντηση: "Έλα μωρέ αφού σταματημένοι είμαστε" Τότε μπήκε για πρώτη φορά στο μυαλό μου ότι για μερικούς οδηγούς απλά δεν υπάρχουμε στο δρόμο. Παράνομη η διήθηση (δεν ξέρω και πως γράφετε) αλλά είναι κάτι που συμβαίνει και πρέπει να μάθουν οι μαλάκες
off topic
Δύο πράγματα για αυτή τη γέφυρα:
πρώτον επιτέλους εδώ και κάποιον καιρό τη στρώσανε γιατί η δεξιά στο ρεύμα προς Αθήνα ήταν τουλάχιστον χωράφι... θυμάμαι να περνάω με φίλο από εκεί, πρώτη φορά για αυτόν, με αμάξι και του λέω κράτα καλά το τιμόνι, γιατί; κράτα το καλά...
Δεύτερον, και είναι ανέκδοτο, έχει σήμανση και στις δύο κατευθύνσεις στην αρχή της γέφυρας ότι απαγορεύονται οι μηχανές, μοτοποδήλατα, δίκυκλα γενικώς. Πλέον όπως έχει φτιαχτεί ο κόμβος δεν μπορείς από κάτω να πας ίσια...
Το τραγελαφικό της υπόθεσης είναι ότι αν γίνει κάτι μπορεί να σου πουν ότι φταις επειδή δεν έπρεπε να είσαι εκεί...
Για όσους δεν ξέρουν, μην φανταστείτε ότι είναι και καμιά σημαντική γέφυρα... είναι αυτή που ουσιστικά περνάει την Αθηνών-Κορίνθου πάνω από την Αθηνών-Λαμίας...![]()
"Με το ένα χέρι να αγγίζεις τ' άστρα και με το άλλο να ανακατεύεις τη λάσπη"
Μιχάλης Δερτούζος
"Άμες δε γ' εσόμεθα πολλώ κάρρονες"
Δεν ξέρω αν λέμε την ίδια αν και δεν έχει σημασίαΕγώ μιλάω για τη γέφυρα που είναι μετά το κτίριο φυσικού αερίου που σε βγάζει αν πας ευθεία στο Μεταξουργείο. Έχει και αυτή λίγο μετά την κορυφή της ένα σαμάρι στη δεξιά που φεύγουν πόδια,χέρια, κώλοι αν πας με πολλά.
Δυστυχως... κ λεω δυστυχως γιατι δεν ξερω αν ειναι σωστο...
Δεν θα το αφηνα να περασει ετσι. Μονο αν ειχα φορτωμενο ατομο πισω θα το ξεχνουσα.
Κ δυστυχως σε τετοιες περιπτωσεις το τραβαω στα ακρα.![]()
Το ξέρω οτι με μήνυση ή καταγγελία δεν θα βγεί τίποτα, γιατί μου έχουν εξηγήσει την διαδικασία.Αρχικά δημιουργήθηκε από georgio
Σοβαρά τώρα, με το χέρι στην καρδιά, πιστεύετε ότι θα αποδοθεί δικαιοσύνη με μήνυση, ή καταγγελία ή οτιδήποτε άλλο, έστω και με μάρτυρα κάποιον άλλο;
@ John Steed: λες όχι ξύλο επειδή δεν είναι λύση. Αυτά όμως αφορούν τους ανθρώπους. Το δικό μου σκεπτικό είναι ότι ο άλλος που πήγε να σε ξαπλώσει και πας και του τη λες και αντί να πει ένα συγγνώμη γυρίζει και σου λέει ένα πανέμορφο "αϊ γ@μησου", δεν είναι άνθρωπος αλλά ζώον όρθιο. Οπότε μια και προφανώς στα ζώα τα λόγια δεν πιάνουν, περνάμε στο ξύλο. Γιατί αν κάνει τη μαλακία και μαζέψει μετά δυο-τρεις ψιλές την επόμενη φορά θα το ξανασκεφτεί να την κάνει.
Και αυτό γιατί τις περισσότερες φορές ξέρουν τι έχουν κάνει, απλά σε γράφουν στα @@ τους και σου λένε, ε δεν έγινε τίποτα. Και είναι οι ίδιοι που όταν γίνει κάτι ξεχνάνε τι άντρακλες είναι και το γυρίζουν στο αδερφίστικο λίγο βγήκα, είχαν να πάρω το παιδί και άργησα, ήταν η κακιά στιγμή κλπ γιατί έχουν καταλάβει ότι τους έχεις πιάσει από τα @@ και προσπαθούν να γλιτώσουν τον κ0λ0 τους...
Και στην τελική, ναι είναι εκδίκηση. Και την πληρώνει αυτός που φταίει και δεν γυρνάς στο σπίτι με νεύρα για να ξεσπάσεις στους δικούς σου, οι οποίοι δεν φταίνε σε τίποτα για τον κάθε ένα.
Αλλά αυτός που βγαίνει να με φάει, ναι είναι εχθρός, και στο "ή εγώ ή αυτός" νομίζω είναι αυτονόητη η απάντηση.
Προσωπικά, αυτό που με εξοργίζει είναι η αδιοφορία του άλλου. Γιατί ακόμα και αν με ρίξει και βγει και πει συγγνώμη δεν σε είδα ή οτιδήποτε άλλο δεν μπορώ όχι να τον χτυπήσω, αλλά ούτε και να τον βρίσω. Αν όμως πει μ@λ@κ@, πως πας έτσι, τρέχετε εσείς με τις μηχανές, και βιαζόμουνα, χέσε μας, παράτα μας και τέτοια, ε εκεί δεν μπορώ, κοφτιάζω...
Ειδικά όταν δεν υπάρχει τραυματισμός, κανείς δεν παίρνει την υπόθεση στα σοβαρά.
Πραγματικά κατανοώ τις απόψεις σου για το ξύλο και για την απονομή δικαιοσύνης. Δουλεύω σαν οδηγός σε αυτοκίνητα και παπάκια αρκετό καιρό τώρα. Ξέρω τα συναισθήματα που προκαλούν στον άνθρωπο η καθημερινή τριβή, το άγχος, οι επικίνδυνες καταστάσεις και οι καταστάσεις λίγο πριν το μοιραίο....
Όταν έχεις φτάσει στα όριά σου, τι είναι αυτό που πραγματικά θες? Κάποιον να σε καταλάβει και να σου αναγνωρίσει το δίκαιο και το σωστό μέσα σε μία άννομη ζούγκλα γεμάτη θηρία....
Άλλοτε το βρίσκεις και άλλοτε όχι...
Όταν δεν το βρίσκεις πνίγεσαι. Αισθάνεσαι ότι θα σκάσεις....
Σίγουρα θες να ξεσπάσεις κάπου.... Γιατί όχι σε αυτόν που σε (παραλίγο) έβλαψε?
Όχι, επειδή:
1) Ακόμη κι εάν κερδίσεις έναν τσακωμό, δεν βρήκες το δίκιο σου. Απλά έτυχε να είσαι δυνατότερος ή/και πιο έμπειρος. Το ότι ο άλλος τις έφαγε δεν σημαίνει οτι πλέον αναγνώρισε την μαλακία του και οτι δεν θα το ξανακάνει στο μέλλον. Σημαίνει απλά ότι ο άλλος έχει ένα μαυρισμένο μάτι, ένα μπαταρισμένο πόδι και έναν τσακισμένο εγωισμό.
2) Που ακριβώς συμπεριλαμβάνονται τα μαθήματα οδηγικής διαπαιδαγώγησης? Πρίν ή μετά το ξύλο?
3) Αν τις φας στην καλύτερη θα είσαι εσύ αυτός που είχε δίκιο και ένα μαυρισμένο μάτι, ένα μπαταρισμένο πόδι και έναν τσακισμένο εγωισμό. Τί ακριβώς κέρδισες? Αυτός που στις έριξε, μετά ξύπνησε και εκεί που έριχνε φάπες του ήρθε η επιφοίτηση να αναγνωρίσει το λάθος τού?
4) Αν ξεκινήσεις καυγά, στη χειρότερη ο άλλος θα βγάλει κανένα σιδερικό από το Garage-sale και θα σε γεμίσει κουμπότρυπες.
5) Η εκδίκηση δεν σταματά. Αν αρχίσεις, που ακριβώς θα θέσεις το όριο στον εαυτό σου? Το όριο αυτό θα είναι σωστό? Θα το τηρείς? Ή θα εκδικηθείς ακόμη και τη γριούλα που σου έκλεψε τη σειρά στν τράπεζα?
Όλα αυτά πηγάζουν από τα αποπνικτικά συναισθήματα που αισθανόμαστε μέσα μας.
Όταν τους δώσεις μια διέξοδο, η ψυχοσωματική ικανοποίηση είναι μεγάλη. Πολύ μεγάλη...
Όταν η ικανοποίηση περάσει και αρχίσεις να πνίγεσαι και πάλι, θα αναγκαστείς να δώσεις μια διέξοδο και πάλι. Και θα δώσεις την ίδια....
Και έτσι θα ξεκινήσεις έναν φαύλο κύκλο στον οποίο εσύ θα είσαι πάντα το θύμα, οι άλλοι οι θύτες και ο τρόπος διεξόδου ο ίδιος....
Επειδή θα νομίζεις οτι αυτό σε κάνει καλά, αυτό σε ικανοποιεί. Στο τέλος δεν θα βρίσκεις άλλο τρόπο....
Το γεγονός ότι θα το έχεις "ντύσει" με την κατάλληλη ηθική, δεν το δικαιώνει, απλά το ενδυναμώνει μέσα σου, του θέτει πιο γερές βάσεις, το ριζώνει.
Τη μεγαλύτερη κουβέντα σε αυτή τη συζήτηση την είπες μόνος σου: Αφού γλίτωσες.
Αφού γλίτωσες, λοιπόν.
Αφού γλίτωσες και είσαι καλά, ξέχνα το. Ο πρώτος θα είσαι ή ο τελευταίος? Ξέρεις από πόσους γλιτώνω εγώ -και ο κάθε εγώ- καθημερινά?
Το ξέρω πως το να κουβαλάς τα νεύρα σου στο σπίτι -το καταφύγιό σου- είναι το χειρότερο πράγμα στον κόσμο. Να μιλάς απότομα στη γυναίκα σου, άδικα στο παιδί σου, να βρίζεις και να φωνάζεις στον μόνο χώρο που θεωρείς δικό σου. Στον χώρο που θες να κρατήσεις καθαρό από όλη τη σαβούρα του έξω κόσμου και όχι να την φέρνεις εσύ μέσα καθημερινά....
Δυστυχώς είναι δύσκολα τα πράγματα. Είναι δύσκολο να μην νευριάζεις και να έχεις καλή ψυχική ισορροπία με όλα αυτά που σου συμβαίνουν εκεί έξω.
Και είναι πολύ μα πάρα πολύ εύκολο να βρίζεις, να φωνάζεις και να ξυλοφορτώνεις....
Αλλά πρέπει να διαλέξεις πιο από τα δύο θες να κάνεις. Στο χέρι σου είναι.
Είναι ο εύκολος και ο δύσκολος δρόμος. Είναι ο πολυταξιδεμένος και αυτός με την οργιώδη βλάστηση.
Κάποιος πιό πάνω μίλησε για ψυχραιμία! Πόσο δικιο έχει!
Αναγνώρισε εσύ στον εαυτό σου ότι έχεις δίκιο και μην περιμένεις από τους άλλους να το κάνουν.
Γιατί δεν θα το κάνουν σε μια συνομιλία πέντε δευτερολέπτων με έναν μανιακό (που είχε δίκιο) που τους πλησίασε στο παράθυρο και τους έλεγε κάτι ακαταλαβίστικα ότι είχε προτεραιότητα κτλ. ενώ αυτοί ούτε που τον είδαν.....
Εσύ είσαι αυτός που είσαι. Οι άλλοι είναι αυτό που είναι. Μην το ξεχνάς ποτέ αυτό.
Και μην προσπαθείς να τους κάνεις να είναι αυτό που είσαι. Δεν θα γίνει. Ειδικά με τους τρόπους που είπαμε παραπάνω.
Αυτά τα συναισθήματα που νοιώθεις είναι απολύτως φυσιολογικά. Η διέξοδος είναι στο χέρι σου.
Αλλά τα βλέπεις με λάθος τρόπο.
Ο μόνος τρόπος να τα ξεφορτωθείς δεν είναι να τα ξεσπάσεις κάπου (δίνοντας δηλαδή στόχο στα συναισθήματα).
Ο μόνος τρόπος να τα ξεφορτωθείς είναι να μην τα αισθάνεσαι.
Αδύνατο? Όχι.
Δύσκολο? Ναι.
Είπα παραπάνω για τα αποπνικτικά συναισθήματα. Είναι αυτά που φορτώνουν λίγο-λίγο. Δεν φτάνουν στο κόκκινο ξαφνικά. Κάτι τα τροφοδοτεί. Κόψε την τροφοδοσία.
Για να το κάνεις αυτό, όμως δεν θα φέρεις την ζούγκλα τούμπα. Αυτό είναι αδύνατο. Βρες άλλο τρόπο.
Αυτά που λέω δεν αφορούν μόνο τους ανθρώπους. Τους αφορούν όλους. Και ο άλλος μέσα στο φαύλο κύκλο του έχει πέσει. αυτός όμως δεν ξέρει. Εσύ ξέρεις. Αυτή είναι η διαφορά. Αυτός που ξέρει, πράττει.
Αν δεν μπορεί, ζητά βοήθεια. Εγώ το ξεπέρασα όταν είδα οτι δεν πάει άλλο. Με βοήθησε η γυναίκα μου με το να μου θυμίζει τι αξίζει και τι όχι, και με βοήθησα κι εγώ που κατάλαβα πότε είμαι τσίτα στα κόκκινα και πρέπει να χαλαρώσω, γιατί απλά δεν έγινε τίποτα. Την γλίτωσα.
Πάντα με φιλική διάθεση αν έθιξα κάποιους, πείτε τό μου να ζητήσω συγγνώμη....![]()
"Qu ils mangent de la brioche"
Αρχικά δημιουργήθηκε από John Steed
Το ξέρω οτι με μήνυση ή καταγγελία δεν θα βγεί τίποτα, γιατί μου έχουν εξηγήσει την διαδικασία.
Ειδικά όταν δεν υπάρχει τραυματισμός, κανείς δεν παίρνει την υπόθεση στα σοβαρά.
Πραγματικά κατανοώ τις απόψεις σου για το ξύλο και για την απονομή δικαιοσύνης. Δουλεύω σαν οδηγός σε αυτοκίνητα και παπάκια αρκετό καιρό τώρα. Ξέρω τα συναισθήματα που προκαλούν στον άνθρωπο η καθημερινή τριβή, το άγχος, οι επικίνδυνες καταστάσεις και οι καταστάσεις λίγο πριν το μοιραίο....
Όταν έχεις φτάσει στα όριά σου, τι είναι αυτό που πραγματικά θες? Κάποιον να σε καταλάβει και να σου αναγνωρίσει το δίκαιο και το σωστό μέσα σε μία άννομη ζούγκλα γεμάτη θηρία....
Άλλοτε το βρίσκεις και άλλοτε όχι...
Όταν δεν το βρίσκεις πνίγεσαι. Αισθάνεσαι ότι θα σκάσεις....
Σίγουρα θες να ξεσπάσεις κάπου.... Γιατί όχι σε αυτόν που σε (παραλίγο) έβλαψε?
Όχι, επειδή:
1) Ακόμη κι εάν κερδίσεις έναν τσακωμό, δεν βρήκες το δίκιο σου. Απλά έτυχε να είσαι δυνατότερος ή/και πιο έμπειρος. Το ότι ο άλλος τις έφαγε δεν σημαίνει οτι πλέον αναγνώρισε την μαλακία του και οτι δεν θα το ξανακάνει στο μέλλον. Σημαίνει απλά ότι ο άλλος έχει ένα μαυρισμένο μάτι, ένα μπαταρισμένο πόδι και έναν τσακισμένο εγωισμό.
2) Που ακριβώς συμπεριλαμβάνονται τα μαθήματα οδηγικής διαπαιδαγώγησης? Πρίν ή μετά το ξύλο?
3) Αν τις φας στην καλύτερη θα είσαι εσύ αυτός που είχε δίκιο και ένα μαυρισμένο μάτι, ένα μπαταρισμένο πόδι και έναν τσακισμένο εγωισμό. Τί ακριβώς κέρδισες? Αυτός που στις έριξε, μετά ξύπνησε και εκεί που έριχνε φάπες του ήρθε η επιφοίτηση να αναγνωρίσει το λάθος τού?
4) Αν ξεκινήσεις καυγά, στη χειρότερη ο άλλος θα βγάλει κανένα σιδερικό από το Garage-sale και θα σε γεμίσει κουμπότρυπες.
5) Η εκδίκηση δεν σταματά. Αν αρχίσεις, που ακριβώς θα θέσεις το όριο στον εαυτό σου? Το όριο αυτό θα είναι σωστό? Θα το τηρείς? Ή θα εκδικηθείς ακόμη και τη γριούλα που σου έκλεψε τη σειρά στν τράπεζα?
Όλα αυτά πηγάζουν από τα αποπνικτικά συναισθήματα που αισθανόμαστε μέσα μας.
Όταν τους δώσεις μια διέξοδο, η ψυχοσωματική ικανοποίηση είναι μεγάλη. Πολύ μεγάλη...
Όταν η ικανοποίηση περάσει και αρχίσεις να πνίγεσαι και πάλι, θα αναγκαστείς να δώσεις μια διέξοδο και πάλι. Και θα δώσεις την ίδια....
Και έτσι θα ξεκινήσεις έναν φαύλο κύκλο στον οποίο εσύ θα είσαι πάντα το θύμα, οι άλλοι οι θύτες και ο τρόπος διεξόδου ο ίδιος....
Επειδή θα νομίζεις οτι αυτό σε κάνει καλά, αυτό σε ικανοποιεί. Στο τέλος δεν θα βρίσκεις άλλο τρόπο....
Το γεγονός ότι θα το έχεις "ντύσει" με την κατάλληλη ηθική, δεν το δικαιώνει, απλά το ενδυναμώνει μέσα σου, του θέτει πιο γερές βάσεις, το ριζώνει.
Τη μεγαλύτερη κουβέντα σε αυτή τη συζήτηση την είπες μόνος σου: Αφού γλίτωσες.
Αφού γλίτωσες, λοιπόν.
Αφού γλίτωσες και είσαι καλά, ξέχνα το. Ο πρώτος θα είσαι ή ο τελευταίος? Ξέρεις από πόσους γλιτώνω εγώ -και ο κάθε εγώ- καθημερινά?
Το ξέρω πως το να κουβαλάς τα νεύρα σου στο σπίτι -το καταφύγιό σου- είναι το χειρότερο πράγμα στον κόσμο. Να μιλάς απότομα στη γυναίκα σου, άδικα στο παιδί σου, να βρίζεις και να φωνάζεις στον μόνο χώρο που θεωρείς δικό σου. Στον χώρο που θες να κρατήσεις καθαρό από όλη τη σαβούρα του έξω κόσμου και όχι να την φέρνεις εσύ μέσα καθημερινά....
Δυστυχώς είναι δύσκολα τα πράγματα. Είναι δύσκολο να μην νευριάζεις και να έχεις καλή ψυχική ισορροπία με όλα αυτά που σου συμβαίνουν εκεί έξω.
Και είναι πολύ μα πάρα πολύ εύκολο να βρίζεις, να φωνάζεις και να ξυλοφορτώνεις....
Αλλά πρέπει να διαλέξεις πιο από τα δύο θες να κάνεις. Στο χέρι σου είναι.
Είναι ο εύκολος και ο δύσκολος δρόμος. Είναι ο πολυταξιδεμένος και αυτός με την οργιώδη βλάστηση.
Κάποιος πιό πάνω μίλησε για ψυχραιμία! Πόσο δικιο έχει!
Αναγνώρισε εσύ στον εαυτό σου ότι έχεις δίκιο και μην περιμένεις από τους άλλους να το κάνουν.
Γιατί δεν θα το κάνουν σε μια συνομιλία πέντε δευτερολέπτων με έναν μανιακό (που είχε δίκιο) που τους πλησίασε στο παράθυρο και τους έλεγε κάτι ακαταλαβίστικα ότι είχε προτεραιότητα κτλ. ενώ αυτοί ούτε που τον είδαν.....
Εσύ είσαι αυτός που είσαι. Οι άλλοι είναι αυτό που είναι. Μην το ξεχνάς ποτέ αυτό.
Και μην προσπαθείς να τους κάνεις να είναι αυτό που είσαι. Δεν θα γίνει. Ειδικά με τους τρόπους που είπαμε παραπάνω.
Αυτά τα συναισθήματα που νοιώθεις είναι απολύτως φυσιολογικά. Η διέξοδος είναι στο χέρι σου.
Αλλά τα βλέπεις με λάθος τρόπο.
Ο μόνος τρόπος να τα ξεφορτωθείς δεν είναι να τα ξεσπάσεις κάπου (δίνοντας δηλαδή στόχο στα συναισθήματα).
Ο μόνος τρόπος να τα ξεφορτωθείς είναι να μην τα αισθάνεσαι.
Αδύνατο? Όχι.
Δύσκολο? Ναι.
Είπα παραπάνω για τα αποπνικτικά συναισθήματα. Είναι αυτά που φορτώνουν λίγο-λίγο. Δεν φτάνουν στο κόκκινο ξαφνικά. Κάτι τα τροφοδοτεί. Κόψε την τροφοδοσία.
Για να το κάνεις αυτό, όμως δεν θα φέρεις την ζούγκλα τούμπα. Αυτό είναι αδύνατο. Βρες άλλο τρόπο.
Αυτά που λέω δεν αφορούν μόνο τους ανθρώπους. Τους αφορούν όλους. Και ο άλλος μέσα στο φαύλο κύκλο του έχει πέσει. αυτός όμως δεν ξέρει. Εσύ ξέρεις. Αυτή είναι η διαφορά. Αυτός που ξέρει, πράττει.
Αν δεν μπορεί, ζητά βοήθεια. Εγώ το ξεπέρασα όταν είδα οτι δεν πάει άλλο. Με βοήθησε η γυναίκα μου με το να μου θυμίζει τι αξίζει και τι όχι, και με βοήθησα κι εγώ που κατάλαβα πότε είμαι τσίτα στα κόκκινα και πρέπει να χαλαρώσω, γιατί απλά δεν έγινε τίποτα. Την γλίτωσα.
Πάντα με φιλική διάθεση αν έθιξα κάποιους, πείτε τό μου να ζητήσω συγγνώμη....![]()
ενα απο τα πιο σωστα ποστ που εχω διαβασει στο φορουμ![]()
επιτρεπεται να πεφτεις επιβαλεται να σηκωνεσαι