Μετά από κάμποσα χιλιόμετρα χώμα και αφού πατάμε άσφαλτο σταματάμε να βιδώσουμε διάφορες βίδες σε ένα από τα μότο (ονοματα δε λέμε, υποληψεις δε θιγουμε).
Δίπλα μας όμως πάιζει υπερ-θέαμα, και δε παίζει να το αφήσουμε έτσι.....
Τσιγάρο.... σίγουρα. Φραπεδάκι όμως kaput. Πετάγεται ο Νίκος στο κοντινό χωριό (Πλατανιστός?) και φέρνει 3 πορτοκαλάδες.
(Η κουφάλα η θείτσα μύρισε Αθηναίο τουρίστα, και χρέωσε 1,5 € την fanta.... αλλα δε gmt)
Το υπερθέαμα....
![]()
Η ώρα κοντέυει 17:00...
Γρήγορο καφέ (τι άλλο?) και καραβάκι (τελευταίο) από Μαρμάρι στις 18:00 ή μασαμπούκα και και καραβάκι από τα Στείρα στις 19:00 (τελευταίο)?
"Κοίτα όσο το καθυστερούμε.... μπορεί να βρέξει, αλλά .....δε γμτ.... μασαμπούκα"
Μπριζολες, τυροπιτάρια, σαλάτες, μπίρες κλπ τιμή 11€/άτομο
Θέα στον ευβοικό.... ανεκτίμητη(φώτο δυστυχώς δε παίζει.... με απασχολούσε ποικιλοτρόπως ένα ζουμερό γουρουνάκι
...
Ανασύνταξη και κατηφορίζουμε προς Ν. Στείρα, φτάνουμε στο γκισέ με τα εισητήρια, και μέχρι να βγάλουμε γάντια κράνη κλπ κλπ, λέμε ότι τελικά μάλλον είμαστε τυχεροί, γιατί και το φαγάκι μας φάγαμε και την βρόχα την γλιτώσαμε. Παρατηρούμε όμως ότι φύσάει κάπως και αρχίζουμε να αναρωτιόμαστε μπας και κουνηθούμε πολύ στο πλοίο.
Φτάνουμε στην κοπελιά στο γκισέ, ζητάμε εισιτήρια, και μας λέει:
- "Μη φοβάστε.... Δε θα κουνηθείτε καθόλου"
- "Είδατε ρε.... Σασ το λεγα, εδώ είναι ευβοικός.... δε παίζει πρόβλημα... τσουπ ένα πέταγμα είναι μέχρι την Αγια Μαρίνα."
- "Δεν θα κουνηθείτε... γιατί δεν θα φύγετε....Έχει απαγορευτικό".... Τεράστιο χαμογελο, τα γαλάζια μάτια γυαλιζουν και προδίδουν πως η γκόμενα θέλει να σκάσει στο γέλιο....
Anyway..... δε γμτ.... πάμε από Χαλκίδα....
Ξεκινάει απίστευτος δρόμος από τα στείρα, με πολύ καλή ασφαλτο και ανοιχτές καμπές... Όσο ανεβαίνουμε αρχίζουμε να μπαίνουμε μέσα στα σύννεφα ("ρε λες να βρέξει?") και παίζει ένα σκηνικό όπου ο αέρας φέρνει τα σύννεφα μέχρι το δρόμο, και αυτά αρχίοζουν να ανεβαίνουν πάνω στην πλαγιά. Και όλα αυτά στο ημίφως, με καλή άσφαλτο, και όμορφες στροφούλες με τέτοιο υπερθέαμα να και άμα βρέξει να και άμα δε βρέξει)....
Τουριστικοί ρυθμοί, όμορφα πράματα.... πλησιάζουμε προς Αμάρινθο...
"ώπα εδώ το δρόμο το ξέρω"....
Παραθαλάσιο στροφιλικι, με καλούτσικι άσφαλτο και λίγη κίνηση....
"Καλός και ο τουρισμός αλλά μέχρι την Αμάρινθο θέλω να το σκίσω.... λες να παρεξηγηθούν οι άλλοι άμα τους αφήσω... μπα θα καταλάβουν μωρέ"....
Περνάω μπροστά, σηκώνω στροφές και αρχίζω να γουστάρω.....Κοιτάω καθρέφτες..
"Ώπα.... νάτος και ο Νικος...ωπ και ο Μιχάλης από πίσω του... Πουλάκια μου... γουσταρεται ε??!?!?! .... πάμε λοιπόν..."
Ανεβασμένοι ρυθμοί .... πλέον δε σκφτόμουν όυτε το enduro - κρανος με το θόρυβο και τον αέρα που έτρωγα- ούτε την σέλα (άτιμο gs) που μου είχε κοκκινίσει τα μαλακά μου μόρια....
Όλα είναι δρόμος...
Πυκνωνει η κίνηση, προσεχτικές προσπεράσεις, σινιάλα με τα φλας, αναμονή μέχρι να περάσουν όλοι τα μεγάλα κομβοι στα στροφιλικιά, και πάμε μπροστά.... βάρα κόφτες....![]()
![]()
....
Χαλκίδα.... Περίπτερο με φάτσα την "μεγάλη" γέφυρα, στάση, τσιγάρο, υγρά, κουβεντούλα.....
Μένει μόνο η βαρετή Εθνική.... Χαιρετούρες και φύγαμε....
καλές και οι hardcore-ιες..... αλλά αυτή ήταν πραγματική on-offαδα.
Με τα ΟΝ της, τα OFF της, την παρέα, την θάλασσα, το Βουνό.
Ευχαριστούμε Νίκο για την διαδρομή....![]()
Καλά να μαστε να γουστάρουμε![]()