Βιολιστής

[Uriah Heep]

τι λέγαμε?


Δυστυχώς, οι περισσότεροι θαμώνες Μεγάρων Μουσικής και τινών ακόμη καλλιτεχνικών γκαλερί, προσποιούνται με αυστηρό και πομπώδες ύφος τους φιλότεχνους …
…σαν ερωτευμένες νεαρές Βουλγάρες σύζυγοι, 85χρονων ξεμωραμένων συνταξιούχων.

Το υπαρξιακό τίποτα στη προσπάθειά του να αναστραφεί, ποντάρει στο ακριβό εισιτήριο στην Όπερα, κομμωτήρια, prada, κοκτέιλς, φωτογραφήσεις. Οι εξ αντανακλάσεως φιλόμουσοι, με ύφος κατ’ ευθείαν απογόνου του δούκα της Ορλεάνης, ψάχνουν για επαλήθευση δημιουργώντας μια ψευδαίσθηση καλλιτεχνικής επικοινωνίας, συμμετέχοντας ως μπανιστιρτζήδες στο παιχνίδι της τέχνης, όταν αυτή είναι συνημμένη με την γκλαμουριά.

Και οι πραγματικοί φιλόμουσοι?
Τις περισσότερες φορές, ή δεν μπορούν να πληρώσουν το πανάκριβο εισιτήριο, ή δεν βρίσκουν θέση, ή δεν πατάνε σε τέτοιες ατραξιόν …

Όσο για την Ελλάδα , τα πράγματα είναι πιο ξεκαθαρισμένα…
…τα εισιτήρια και οι προσκλήσεις στην πλειοψηφία τους βρίσκονται στις τσέπες μεταχρονολογημένων εραστών της Μπεζεντάκου …

συνεχίζεται ...

[MikeG]

Βασίλη καλώς ξανάρθες!

[johnnyestia]

Ορίστε και ένα βίντεο από το εν λόγω περιστατικό:

http://www.youtube.com/watch?v=hnOPu...eature=related

Από αυτό που ακούω δεν τίθεται θέμα κλασσικής μουσικής. Είναι ο ορισμός της μελωδίας.

[sergiosm]

Αρχικά δημιουργήθηκε από johnnyestia
Από αυτό που ακούω δεν τίθεται θέμα κλασσικής μουσικής. Είναι ο ορισμός της μελωδίας.

ακομα και στο fast forward ...

[Akatanomastos]

Αρχικά δημιουργήθηκε από yannis24


Αυτό που δεν ήξερε κανείς ήταν ότι ο συγκεκριμένος μαλάκας ήταν ο Joshua Bell, ένας από τους μεγαλύτερους μαλάκες του κόσμου.
Δύο ημέρες νωρίτερα, ο Joshua Bell τον έπαιξε σε ένα κατάμεστο θέατρο της Βοστώνης και η τιμή ενός κάτω-του-μετρίου εισιτηρίου ήταν 100 δολλάρια. Ο Bell αμοίβεται με περίπου 1000 δολλάρια το λεπτό!!!

με βαση αυτη την ιστορια αλλα και την παρωδια του φιλου, μου ρχετε στο μυαλο η εξης σκεψη

σκεφτειτε μια γυναικα στριπτιζου, ειτε στο κωλαδικο χορευει, ειτε χορευει σε καποιο μετρο/δρομο, θα εχει γυρω της πληθος αντρων.ενω με την τεχνη δεν συμβαινει το ιδιο..

ΗΘΙΚΟΝ ΔΙΔΑΓΜΑ(γνωστο ηδη): Tο μ@@νι ειναι πανω απο την τεχνη

[gdevelek]

το μ@@νί απευθύνεται σε ένστικτα που είναι σύμφυτα με τον - κάθε - άνθρωπο

η τέχνη είναι σπόρος που πιάνει μόνο σε γόνιμο έδαφος, όχι στην πέτρα ή στην άμμο

[Uriah Heep]

που είμασταν?

Τελικά είναι στη φύση του ανθρώπου. Από αρχαιοτάτων χρόνων…
Ο ανθρωπάκος προσπαθεί ν΄ αντλήσει κύρος επικαλούμενος τη συνεύρεση ή την όποια επαφή του, με τον διάσημο, τον άξιο, στην προκειμένη περίπτωση τον Joshua Bell. Κι ας μη καταλαβαίνει με τι ακριβώς ασχολείται ο κος Bell.

Ας κάνουμε μια πιο ενδελεχή ανάλυση της κατάστασης.
Την επομένη του κοντσέρτου, η κυρία Σεσίλ Τρομπέτα, διηγείται στην άσπονδη φίλη της, κυρία Ντενίζ Καραμπουρέκα, γνωστή κοσμική μπουρούχα, πως τη μάγεψαν οι νότες του βιρτουόζου και πως τον γνώρισε από κοντά στο κοκτέιλ που ακολούθησε, μη παραλείποντας να τονίσει, ότι ήταν γλυκύτατος, προσιτός και πολύ απλός άνθρωπος.
Εδώ είναι που η κυρία Σεσίλ Τρομπέτα, που για να ξεπεράσει την δεύτερή της μεγάλη θηλυκή κρίση, δεν της φτάνουν οι 5 παρατεταγμένες Φιλιππινέζες με ποδίτσες στη σκάλα της μεζονέτας, αλλά προσπαθεί να μεταγγίσει κύρος στο αλλοπαρμένο και πυροβολημένο Εγώ της, επικαλούμενη με υπερηφάνεια την γνωριμία της με τον …γλυκύτατο Joshua.

Καλά που τα ξεκαθάρισε τα πράγματα ο Επίκτητος πριν από 19 αιώνες .
Πούσε μεγάλε Επίκτητε να την βάλεις στη θέση της, λέγοντας …
«Κυρία Σεσίλ, αν είχες πραγματική αξία σαν άνθρωπος, ο γλυκύτατος Joshua θα έπρεπε να υπερηφανεύεται ότι …ήρθε να τον ακούσει η κυρία Τρομπέτα!»

Το θέμα περιπλέκεται συνεχώς, τόσο που δεν θα μπορεί να βγάλει άκρη ούτε ο Βαρεμένος!

συνεχίζεται ...

[Uriah Heep]

... το θέμα είναι πολύπλοκο και δεν ολοκληρώνεται. Μερικές σκέψεις ακόμα...

Η κλασσική μουσική δεν είναι κάτι το απλό. Και ειδικά αν πρόκειται να αξιολογήσεις τους διάσημους σολίστες, σε συνδυασμό με την ποιότητα των οργάνων τους.
Εδώ δεν συγκρίνουμε ούτε λαχανοντολμάδες αλλά πολίτα από τη Βέφα, ούτε την τελευταία κολλεξιόν μαγιώ του Γιάννη Γαλάτη …

Για να βγάλεις άκρη με τον Joshua Bell και να στηρίξεις την άποψή σου, πρέπει να έχεις λιώσει πολλά βινύλια κλασσικής μουσικής …
Για να μερακλώσει κανείς δε, από τον βιρτουόζο με το stradivarius μέσα στο σταθμό μετρό και να συνειδητοποιήσει τι πραγματικά συμβαίνει, πρέπει τα έργα που παίζει να τα έχεις μελετήσει, σε πάνω από 10 διαφορετικές εκτελέσεις και να είσαι σε θέση να τις αξιολογήσεις τεκμηριωμένα.

«Μπερδεμένα μΕ τα λές ρε μεγάλε!» θα μΕ πεις.
«Σωματότυπο μπορείς να χτίσεις εύκολα, με λίγη δίαιτα και γυμναστική …
…πνευματότυπο, μάγκα μου, δεν χτίζεις ούτε με τα φράγκα, ούτε συνημμένος ταις παλλακαίς της πασσαρέλας με τις επισκέψεις στις Όπερες, ούτε με προσκλήσεις στις πρώτες σειρές του βιότοπου των λαμογίων του real estate» θα σΕ πω.

Και καταλήγω στο ότι …

… ο κόσμος έχει φτάσει σε συλλογικό παραλήρημα, προσδίδοντας αποθεωτική αξία σε πράγματα που δεν μπορεί να εκτιμήσει!

Ή μάλλον δεν καταλήγω!
Γιατί άμα σκεφτώ τι γράφει στο βιβλίο του, «Φάκελλος Κ» ο Ούγγρος νομπελίστας λογοτεχνίας Ίμρε Κέρτες, τιμώντας την άγνοια και την ελλειμματικότητα των ανθρώπων, θα μπερδευτούμε ακόμα περισσότερο.
Και λέει ο Ίμρε …
«Δεν ξέρω τι είναι αλήθεια. Δεν ξέρω αν είναι δικό μου καθήκον να το ξέρω. Ο καλλιτέχνης που νομίζει ότι κατέχει την αλήθεια είναι κακός καλλιτέχνης»
Και συνεχίζει ο μάγκας…
«Η αντικειμενική πραγματικότητα ΔΕΝ υπάρχει ανεξάρτητα από μας, αλλά υπάρχει μόνο έτσι όπως είναι σε θέση ο καθένας μας να την φανταστεί. Υπό τις δεδομένες συνθήκες του χώρου, του χρόνου και των αιτιωδών συνεξαρτήσεων»
Και μας προβληματίζει ακόμα περισσότερο λέγοντας …
«όποιος εν γένει έχει δίκιο, δεν έχει δίκιο. Τίποτα δεν είναι πιο θλιβερό από το να έχεις το δίκιο με το μέρος σου»!

Σίγουρα υπάρχει και ανθρωπολογικό ενδιαφέρον στην υπόθεση.
Το μικρό ποσοστό των φιλόμουσων υψηλού επιπέδου, σύμφωνα με ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες, πρόκειται να τεθεί υπό την αιγίδα της WWF, ως είδος που τελεί υπό σαφή εξαφάνιση.

Το ανθρωπολογικό ενδιαφέρον έγκειται στο ασύλληπτο μέγεθος, της γιαλαντζί φιλόμουσης ταξιανθίας, που μέσα σ΄ένα παραλήρημα καλλιτεχνικού πανθεϊσμού, θα δεχόταν να καταπιεί μέχρι λύματα χημικής τουαλέτας Πακιστανικού πλοίου, προκειμένου να αποκτήσει πρόσκληση ή εισιτήριο σε καλή σειρά σε κάποιο κοντσέρτο διάσημου σολίστα!

Και το χειρότερο? Χωρίς να μπορεί να αντιληφθεί το επίπεδό του σολίστα!

Οι παλαιότεροι θα θυμούνται το κοντσέρτο του Σβιατοσλάβ Ρίχτερ στην Αθήνα. Ο άνθρωπος τα πήρε στο κρανίο, γιατί πάνω σε μουσικές παύσεις διάφοροι ηλίθιοι χειροκροτούσαν, με πρώτους-πρώτους κάτι ανθρωποειδή στις πρώτες σειρές, του τότε υπουργικού συμβουλίου. Προφανώς θα βαρέθηκαν και χαιρόντουσαν που τέλειωναν τα κομμάτια, προσποιούμενοι τους μεταρσιωμένους πολλαπλών βιάγκρα εραστές της κλασσικής μουσικής. Για τέτοια ξεφτίλα μιλάμε!

Ο Γούντι Άλεν τόπιασε το θέμα, λέγοντας ..."είναι σαν να προσπαθείς να μάθεις σολφέζ σ΄ένα γουρούνι. Δεν είναι μόνο ότι δεν μαθαίνει, αλλά επιπλέον στεναχωριέται και το γουρούνι".

Αυτά τα ολίγα προς ζύμωσιν...



Καλές μπύρες

[stefanos]

Ναι μουσική παιδεία δεν υπάρχει.
Αλλά χρειάζεται μουσική παιδεία για να σταθείς ένα λεπτό όταν ακούς μια ωραία φαντάζομαι μελωδία?
Το κακομαθημένο απο τον ozzy αυτί δεν μπορεί να αναγνωρίσει την κλασική μουσική?
ή όταν πάμε στη δουλειά μας έχουμε σβήσει τον εγκέφαλο και δεν μας νοιάζει τίποτα, στο βαθμό να τραβολογάμε τα παιδειά μας που γεμίζουν την ram τους σταματώντας και παρατηρώντας το οτιδήποτε?

[Akatanomastos]

αν δεν υπηρχαν αυτοι που δηθεν γουσταρουν την τεχνη
πολλοι μεγαλοι καλλιτεχνες δεν θα χαν λεφτα να κανουν τεχνη και θα γινοντουσαν κατι αλλο με αποτελεσμα να μην εχουμε αριστουργηματα..
(διευκρινηση: δεν μιλαω για αυτους που εχουν χεστει στο ταλληρο, σε αυτην την περιπτωση ανατρεχουμε στο κειμενο τoυ Uriah Heep)

[gdevelek]

έχοντας δει το βίδεο ένα δεύτερο και τελευταίο σχόλιο:

το κομμάτι που διάλεξε να παίξει ο Μπελ ήταν δύσκολο, για ειδικά γούστα, αν είχε παίξει κάτι σαν το παρακάτω, αποκλείεται να μην είχαν σταματήσει δεκάδες, παθαίνοντας πλάκα από αυτό που θα άκουγαν

http://www.youtube.com/watch?v=fijI_fyRwik

[menos]

Βγαλτε τωρα αυτον τον αξιολογο βιολιστη που δημιουργει πανδεσια ηχων με το βιολι του σε ενα μετρο, και στην θεση του βαλετε αυτο το μαραφετι της εταιριας TOYOTA που δουλευει με μπαταριες να δειτε τι εχει να συμβει απο την απηχηση του κοσμου!!

http://www.youtube.com/watch?v=EzjkBwZtxp4

[p@nos]

Αρχικά δημιουργήθηκε από menos
Βγαλτε τωρα αυτον τον αξιολογο βιολιστη που δημιουργει πανδεσια ηχων με το βιολι του σε ενα μετρο, και στην θεση του βαλετε αυτο το μαραφετι της εταιριας TOYOTA που δουλευει με μπαταριες να δειτε τι εχει να συμβει απο την απηχηση του κοσμου!!

http://www.youtube.com/watch?v=EzjkBwZtxp4

entaξει, τωρα το μαμησες...

αυτο ειναι ενα τρομερο επιτευμα της μηχανικης και της ευφυιας του ΑΝΘΡΩΠΟΥ, και εσυ το περιγραφεις σα να ειναι μιξερακι του καφε...

τεσπα τι να πω...


edit:ημουν λιγο επιθετικος τωρα που το ξαναδιαβαζω

[menos]

Αρχικά δημιουργήθηκε από p@nos
edit:ημουν λιγο επιθετικος τωρα που το ξαναδιαβαζω

All is good panos
Εχω γνωρισει πολυ χειροτερες κατακραυγες στις αποψεις μου

[gcrook]

Αρχικά δημιουργήθηκε από menos


http://www.youtube.com/watch?v=EzjkBwZtxp4

Μου θυμισες (με εναν πολυ περιεργο τροπο) ενα σχετικα παλιο περιστατικο απο οταν αγορασα την πρωτη μου fender.

Ενας παλιος κιθαριστας αυθεντικος ανθρωπος μεχρι το μεδουλι που τοτε μου εκανε αγγλικα, ηταν ο πρωτος που την δοκιμασε.Μου ειπε.
"Για πρωτη κιθαρα ειναι μια χαρα.Το μπρατσο της δεν ειναι το καλυτερο αλλα βγαζει πιο γλυκο ηχο απ'οτι περιμενα.Μαλλον εχει ποτισει καμποσο ιδρωτα το μπρατσο ολα αυτα τα χρονια" .

Νομιζω λοιπον οτι και το τελειοτερο ρομποτ δεν μπορει να δωσει υποσταση σε κατι οργανικο.