Αρχικά δημιουργήθηκε από kachius

Θυμάμαι την ατυχία του johnpan και από τότε το είχα στο μυαλό μου αλλά...
πού φράγκα!
Περαστικά σου αδερφέ, πίστεψέ με, συμπάσχω μαζί σου και τα ξαναζώ τα δικά μου τώρα που διάβασα τι σου συνέβει. Είναι πολύ άδικο να πέφτει κανείς έτσι, χωρίς να προκαλεί την τύχη του, χωρίς να είναι έστω και ελάχιστα απρόσεκτος... Γιατί μετά δεν έχεις να πεις τίποτα... Εγώ πίστευα ότι αν προσέχεις πάρα πολύ και ασχολείσαι συνέχεια κατά την οδήγηση με τα πιθανά σενάρια ατυχήματος ώστε να προλαμβάνεις τους κινδύνους, δεν θα χτυπήσεις ποτέ.... Ομως δεν το πιστεύω πλέον από τότε... Ηταν μια καλά κρυμμένη λακούβα με πολύ μεγάλο "ανάχωμα" στρωμένο με άσφαλτο, και καλά καμουφλαρισμένο μέσα στους ίσκιους των θάμνων δίπλα στο δρόμο... Και μου έτυχε με τη μηχανή που θα μπορούσε να πέσει, το τσόπερ του πατέρα μου! Με το δικό μου ίσως να μην έπεφτα... Οπότε ότι και να λέμε.... Οσο και να προσεχα.... όσο αργά και να πήγαινα (εθνική και πήγαινα με 80).... έγινε

Αφού δεν έπαθε τίποτα το κοριτσάκι σου είσαι τυχερός... Εγώ μόνο στη σκέψη να την είχα μαζί μου στη μηχανή, τρελαίνομαι...

Και κάτι ακόμα για το quote...
Δεν είναι τα λεφτά.... Δεν στοιχίζουν πολύ ένα καλό ζευγάρι γάντια και επιγονατίδες....
Αλλά ακόμα κι εγώ ακόμα δεν έχω πάρει επιγονατίδες.... Δε θέλω να τις φοράω έξω από το παντελόνι και να είμαι σαν παίκτης του χόκευ, και συνεχίζω να προκαλώ την τύχη μου λες και δεν έγινε αυτό που έγινε... έχω μια μεγάλη τρύπα στο γόνατο και 2 μικρότερες στα πλαϊνά του γονάτου, από εγκαυματα τριβής, και δε θα φύγουν ποτέ...
Ελεγα λοιπόν ότι δεν είναι τα λεφτά... είναι η ύπουλη ενδόμυχη σκέψη ότι "δεν θα τύχει σε εμένα", "μπορώ να το χειριστώ", "δεν θα το ξαναπάθω".... κλπ κλπ.... αυτό πιστεύω...

Τεσπα, συγγνωμη αν κούρασα, σου εύχομαι ολόψυχα περαστικά και καλή δύναμη στην αποθεραπεία.