καλό ταξίδι σε αυτόν-αυτούς δεν ξέρουμε με βεβαιότητα απ ότι κατάλαβα που έφυγε-φύγαν.
Από κει και πέρα... κάθε φορά τα ίδια και τα ίδια. Χάνεται κάποιος γίνεται θέμα ολίγων ή πολλών ημερών στα φόρουμ και μετά συνεχίζουμε την πορεία μας κάνοντας ακριβώς μα ακριβώς τα ίδια. Λίγο κέφι λίγο η παρέα λίγο γκαζάκι παραπάνω ο ένας και ξεκινάμε... κι όπου βγει. Όταν δεν συμβαίνει τίποτα καθόμαστε μετά και γελάμε και λέμε εμπειρίες όταν συμβεί σκύβουμε το κεφάλι και ξανά τα ίδια![]()
Πότε επιτέλους πότε θα συνειδητοποιήσουμε ότι ΟΛΟΙ οι δρόμοι κρύβουν παγίδες; Πότε; ΑΠό τον άλλο οδηγό που κοιμάται που χαζέυει που πιάνει το πόδι της γκόμενας... πότε θα αντιληφθούμε ότι κάποιοι συγκεκριμένοι δρόμοι κρύβουν παραπάνω παγίδες από τους άλλους; Η Επίδαυρος ο Μπράλος ο Άη Γι'άννης ο Ρώσος και πάει λέγοντας. Πότε;
Μάλλον ποτέ διότι απλούστατα είτε αρέσει αυτό που θα πω είτε όχι είμαστε μάγκες γαμάμε και το κατέχουμε το άθλημα είμαστε πιλότοι όταν κάνουμε τελικά ότι μας κατεβαίνει στο κεφάλι. Μέχρι το επόμενο θλιβερό συμβάν![]()