Είσοδος στην Ελβετία κλασσικά χωρίς καν να το καταλάβουμε. Και να φανταστείς πως δεν ανήκει στην Ευρωπαϊκή Ένωση!
Τα μέρη.... απλά καταπληκτικά.. Δεξιά και αριστερά λιφτ (μερικά λειτουργούσαν ακόμα και αυτή την περίοδο απλά για να πας βόλτα) από τα δεκάδες χιονοδρομικά κέντρα που λειτουργούσαν τον χειμώνα.
Καθιερομένη στάση και αφού ήπιαμε τον εσπρεσσο μας πληρώνοντας σε ευρω και παίρνοντας ρέστα σε ελβετικά φράγκα καταλάβαμε τι "εστί" ελβετικές τιμές. 15 ευρόπουλα για τον δικό μου καφέ, μια μπύρα και ένα νερό!!! Κάλα ξεκινήσαμε...
Τίποτα δεν σταμάταγε την πορεία μας προς τα περιβόητα πάσα. Εν αρχεί.. Sustenpass!!
Kαι μετά Grimselpass...
![]()
Να κάνω λίγα σχολιάκια εδώ. Η αυστριακή όσο και η ελβέτική αλπική επαρχία είναι απλά υπέροχη. Όποιος δεν έχει περάσει χάνει. Μου λέγαν τόσα και τόσα αλλά από κοντά καταλαβαίνεις πραγματικά την μαγεία των τοπίων. Βγαλμένα μέσα από παραμύθια!
Όσο για τα πάσα. Δυστυχώς λόγω πλάνου είχαμε την ευκαιρία επί ελβετικού εδάφους να περάσουμε μόνο 2... δεν είμαι ο τύπος ο κ@υλωμένος που καβαλάει το kawasaki και ψάχνει την πρώτη φουρκέτα (δεν έχω και το κατάλληλο βέβαια μηχανάκι) για να αποδείξω πως μάλλον είμαι καλύτερος από τον Pedrosa. Aλλά η ποιότητα της ασφάλτου και οι γωνίες στους δρόμους αυτούς σε ωθούν να θες να κάνεις το κάτι παραπάνω!! Ξυπνάει ξαφνικά ένας Rossi μέσα σου, ένας Hayden, ένας Βiaggi, ένας Duhan ρε αδερφέ και θες να ξηλώσεις κάθε κομμάτι ασφάλτου. Και αν φτάσεις μέχρι εκέι που ξέρεις πως φτάνουν οι ικανότητες σου και οι δυνατότητες της μηχανής, οι δρόμοι δεν θα σε εγκαταλείψουν πουθενά και πραγματικά θα έχεις μια αξέχαστη οδηγική εμπειρία λίγων λεπτών. Για το δε φόντο γύρω σου δε χρειάζεται να ξαναναφέρω πόσο όμορφο είναι.
Και με καρφωμένες τις εικόνες που μόλις είχαμε αφήσει πίσω μας, οδεύσαμε προς Ζυρίχη μεριά.
Δευτέρα απογευματάκι φτάναμε σιγά σιγά...
Η άποψη μου για την συγκεκριμένη πόλη ..διφορούμενη. Τον δε Νίκο τον ξετρέλανε. Εμένα όχι.
Μετά τη καθυστέρηση ξανά περίπου 2 ωρών μέχρι να βρούμε το ξενοδοχείο, φτάσαμε τελικά δτον προορισμό μας.
Βολευόμαστε, ηρεμούμε και λέμε να την κάνουμε προς κέντρο να δούμε τι παίζει.
Και κάπου εδώ ξεκινάει η μικρή νυχτερινή μας περιπέτεια. ...
Για πρακτικούς λόγους πήραμε την μια μόνο μηχανή για την βόλτα μας. Έλα όμως που το δεύτερο κράνος δεν χωράει στις βαλιτσες του gs που θα κατεβαίναμε κάτω και επιλέξαμε την κλασσική μ@λ@κισμένη λύση να φοράει μόνο ο μπροστά κράνος για να μην τα φορτωθούμε μαζί σε περιπτωση που αράζαμε σε κανά μπαράκι. Και ενώ έχουμε απομακρυνθεί αρκετά από το ξενοδόχειο και αφού διασχίζουμε έναν υπόγειο δρόμο νιώθω ξαφνικά έντονα φώτα πισω μου. Γυρνάω.. και τι να δω..? Ελβετικό στρουμφάδικο... Μας προσπερνάει και μας σταματάει... Ξαφνικά σταματαν τα πάντα γύρω. "Την γ@μήσαμε" λέω. Κατεβαίνουν κάτω τα ελβετικά πολισμάνια και δείχνοντας με κίνηση προς το κεφάλι μου με ξεκινάνε στα "σβαινσταιγκερ βολξβαγκεν.."
"Ναιν ντοιτσ αδελφέ..."
Ρίχνει το βλέφαρο το πονηρό ο τυπάς ο ένας στις πινακίδες..
"Ιστε απο Ελλαντα....??"
Ουπς... μιλάει την ελληνικήν το ελβετικό το χοιρινό... Ή που είναι καλό αυτό ή που θα περάσουμε κανά εξπρεςς του μεσονυκτίου.
Σε αγγλογερμανοελληνικα με ρωταει γιατί δεν φοράω κράνος. Άντε να του πεις.. εδώ δεν βγάζουμε άκρη με τους Έλληνες θα βγάλουμε τους ξένους μπάτσους...
"...becouse we thought its not necessary,... going to have a drink in a bar..sorry.. " κτλ
..δεν μάσησε...
"ντεν επιτρεπετετε"
"..but mister policemane... we didn't know.. eimaste apo ellada... bla bla bla..."
και πετάει το θρυλικό..
"εντο ντεν ινε ελλαντα"
"πουσου ρε πούστη μου...."
"but we...bla bla" και έχω αρχίσει να χάνω τον έλεγχο....
"go" μου λέει..
"που να go?" του λέω..??
"που μενι" απαντά..
"etap hotel.. "
"go on foot..."
"what..???!!!! τι on foot re????" "4 klm away"
"i don't care" "να πας με ποντια"
"but i can't walk 4 klm. !!! first time here i dont know the city... "
"go..."
"ρε γαμω την κοινωνία τι λέει...?"
BAΣΙΚΟ...ο Νίκος έχει ξεχάσει τα χαρτιά του στο μπουφάν που το έχει ξενοδοχείο.
"φφφφφφφφφφφφφφφφφφ"
"μα ρε θα σου leave identity, licence δικο μου, και θα ερθω police station να δεις οτι δεν λέμε παπάτζες"
"no leave"
"but..."
"go...!!!"
"go home kostas" μου λεεί και το ξεφτέρι το δικό μου..
.. και το τραβάω ποδαράτο 1,5 ώρα μαύρα μεσάνυχτα στα μαύρα σοκάκια της Ζυρίχης.
"Θεέ μου ξέρω γιατί το κάνεις αυτό... επειδή δεν πληρώσαμε βενιέτες σε Αυστρία (4 ευρώ) και Ελβετία (27 ευρώ)..επειδή το παίξαμε τσαμπατζήδες!!!"
...εν τω μεταξύ τον Νικόλα τον αφήσανε. Του είπαν πως την γλιτώνει επειδή ήταν Έλληνας -ο ομιλών την ελληνικήν είχε παντρευτεί γυναίκα από την Καρδίτσα- και εγώ έπρεπε να πάω ξενοδοχείο με τα πόδια για τιμώρια μου. Έιχε δίκιο.. τι να πώ...
Και συν τοις άλλοις ο δικός μου, αντί να με πάρει να μου πει "που είσαι ρε μ@λ@κ@ χαμένος να έρθψ να σε μαζέψω" πήγε σαν κύριος στο ξενοδοχείο, άραξε, πήρε να φάει και την έπεσε σαν κύριος..."κολλητοί να σου τύχουν..."![]()
Στην Ελβετία όλα πάνε σαν .... ρολόι. Όλα λέμε. Στις δουλειές τους, στην διασκέδασή τους, στην οδήγησή τους στα πάντα.
Το κέντρο της Ζυρίχης αρκέτα ζωντανό και η παρουσία της λίμνης ευεργετική για την πόλη. Όλα κινοόυνται γύρω από αυτή. Καλός κόσμος, ακριβά αμάξια, ωραία καφέ, αρκετά γραφικά σοκάκια, πολύ ωραία μαγαζια για ψώνια, ωραία κορίτσια...
Στα αρνητικά... Προγραμματισμός γενικά αλλά ειδικά να αναφέρω την οδήγηση δε εξευτελιστικό για μένα βαθμό, Να αναφέρω σαν παράδειγμα πως αν οδηγούσες δικυκλο, και η κίνηση έφτανε και τα 2 κλμ που λέει ο λόγος κανείς δεν πήγαινε από τα δεξιά ή αριστερά να τα προσπεράσει. Ήσουν αναγκασμένος να κάτσεις να περιμένεις εκέι!!! Μαζί με τα αμάξια. Παρανομία 0 ευελιξία 0!!! Κάτι άλλο κακό ήταν το μποτιλιάρισμα. Πολύ έντονο κυκλοφοριακό ειδικά σε ώρες αιχμής. Και όπως προείπα δεν μπορούσες ακόμα και με μηχανάκι να πας πουθενά!!
Οι περισσότεροι δρόμοι και ενώ ήταν μονής κυκλοφορίας ανά 3-4 τετρλαγωνα εκτός από ονομασία αλλάζαν και κατεύθυνση!!! Χανόσουν για πλάκα....
Απο ακρίβεια... δεν το συζητώ... 2 άτομα mcdonald's 36 ευρω... και δεν φάγαμε και πολύ. Το ίδιο ακριβές και οι βιτρίνες..Τα πάντα!
Από παρκινγκ....0! Καταφέραμε τελικά να το αρπάξουμε το "παράσημο" για πάρκινγκ στο kawasaki... και φυσικά... "πληρώσαμε"
-ένας Θεός ξέρει πόσα γ@μησι@τικα θα μας έρθουν μια μέρα από έξω-........
![]()