Γερμανικό Focus

[ggs]

ΩΧ ΑΜΑΝ !!! (ωχ αμαν...)
ΓΙΑΤΙ ΤΑ ΠΕΝΤΟΧΙΛΙΑΡΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΕΤΣΕΤΑΚΙΑ ....

[BELZEBOYLIS]

Αρχικά δημιουργήθηκε από ggs
ΩΧ ΑΜΑΝ !!! (ωχ αμαν...)
ΓΙΑΤΙ ΤΑ ΠΕΝΤΟΧΙΛΙΑΡΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΕΤΣΕΤΑΚΙΑ ....

έχω ενα καλύτερο πεντοχίλιαρο αν θες.....

[ggs]

Αρχικά δημιουργήθηκε από BELZEBOYLIS
έχω ενα καλύτερο πεντοχίλιαρο αν θες.....

φερε....σε λιγο καιρο θα ειναι παλι χρήσιμα... (αρκει να μην εχει την ....φατσα σου)

[950dim]

Εχουμε γυρω στο 1.000.000 δημ.υπαλ/λους(600000 οι μονιμοι)...
Η ΕΡΤ απασχολει περισσοτερους υπαλληλους απο το CNN...
Εχουμε το μεγαλυτερο ποσοστο αναπηρικων συνταξεων σε συνολο συνταξιουχων...
Νοσοκομεία, πολεοδομίες, εφορίες, ΙΚΑ και νομαρχίες αναδεικνύονται πρωταθλητές στη διαφθορά...
Το ιδιο αγαθο που αγοραζω εδω 5 ευρω στη Γερμανια στοιχιζει 2,5...
Για να παω με το πλοιο σε ενα νησι θελω 80-100 ευρω πηγαιν΄ελα,οσο δλδ ενα αεροπορικο για Ευρωπη...
Εργαζομαι 18 χρονια,το τελευταιο χρονο υποτιθεται σε ¨υπευθυνη¨ θεση και μολις ακουσε ο βοηθος σερβιτορου στο Μοναχο το μισθο μου εβαλε τα γελια...
Ακουω εδω και καμια 20 χρονια για σκανδαλα,μιζες,παρανομους διορισμους κλπ...
Σημερα ακουσα κι αυτο:4000 διορισμενοι καθηγητες,αποσπασμενοι με ψυχολογικα προβληματα!!!
Με οποιον μιλαω ολοι μου λενε ποσο εξυπνα φοροδιαφευγουν,δε τολμω να αρρωστησω γιατι τα ραντεβου θα ειναι οταν εχω πεθανει,την ωρα που 30% του μισθου μου παρακρατειται για την υγεια μου...

Και ενοχλουμαι οταν μου τα λεει ο Γερμανος???

Εκτος κι αν ειμαι κι εγω μερος της διαφθορας...

[Εχετλαίος]

Όλο το μήλο είναι σάπιο, όλο...
Το να ψάχνουμε ποιό μέρος του είναι ίσως ακόμα βρώσιμο είναι άτοπο. Εϊναι σάπιο και κακοφορμισμένο, πάει και τελείωσε.
Τα σάπια μήλα μονάχα στα σκουπίδια μπορούν να καταλήξουν, δεν ξαναγίνοναι φρέσκα!
Και όσο και να προσπαθήσεις να τα μπαστερδέψεις με φρέσκα αυτά σάπια θα μείνουν (και θα σαπίσουν και τα φρέσκα μαζί τους).

[stefanos]

Αρχικά δημιουργήθηκε από 950dim
Και ενοχλουμαι οταν μου τα λεει ο Γερμανος???

Εκτος κι αν ειμαι κι εγω μερος της διαφθορας...

Εάν είσαι κλέφτης όπως λένε οι Γερμανοί μην ενοχλείσαι.
Εγώ δεν είμαι πάντως και ενοχλούμαι.

[950dim]

Αρχικά δημιουργήθηκε από stefanos
Εάν είσαι κλέφτης όπως λένε οι Γερμανοί μην ενοχλείσαι.
Εγώ δεν είμαι πάντως και ενοχλούμαι.

Και δεν ενοχλεισαι με ολα αυτα που συμβαινουν καθημερινα γυρω σου????

[p@nos]

εφτιαξαν ενα πολυ καλο βιντεακι στο ραδιο αρβυλα, δε ξερω αν το ειδατε...


http://www.youtube.com/watch?v=vpsTqleZYB4

[jimmis5]

>
> Το γερμανικό κατοχικό δάνειο
>
> Του Τάσου Μηνά Ηλιαδάκη*
>
> Α. ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΔΑΝΕΙΟ
>
> Το Βερολίνο προκειμένου να αντιμετωπίσει τους στρατιωτικούς και στρατηγικούς του στόχους στην ευρύτερη ελληνική περιοχή, Λιβύη-Μ.Ανατολή-Βαλκάνια, είχε υποχρεώσει την Ελλάδα να κεφαλαιοδοτεί και να συντηρεί τα στρατεύματα που στάθμευαν σ’αυτήν και είχαν πεδίο δράσης την ευρύτερη περιοχή της. Αυτά ήταν υπερπολλαπλάσια από εκείνα των στρατευμάτων κατοχής. Επιπλέον η Ελλάδα ανεφοδίαζε με τρόφιμα το μέτωπο της Λιβύης.
>
> Στόχος των στρατευμάτων αυτών ήταν τα πετρέλαια της Λιβύης-Μ. Ανατολής και η ενίσχυση της άμυνας των Βαλκανίων. Από τα τελευταία εξασφάλιζε στην πολεμική του βιομηχανία το 20% του αντιμονίου, το 50% των ορυκτελαίων, το 60% του βωξίτη και το 100% του νικελίου. Την ίδια στιγμή για τους συμμάχους η μοναδική πύλη των Βαλκανίων ήταν και παρέμενε η Ελλάδα.
>
> Λόγω αυτών, η γερμανική απαίτηση για υψηλή κεφαλαιοδότηση από την Ελλάδα ήταν ανελαστική και είχε προκαλέσει τις έντονες αντιδράσεις (1) ακόμα και της κατοχικής κυβέρνησης Τσολάκογλου(2) που απειλούσε με παραίτηση. Παράλληλα ο Μουσολίνι όπως και ο Γερμανός πληρεξούσιος για την Ελλάδα, Γκύντερ Αλτενμπουργκ(3) πίεζαν το Βερολίνο να μειώσει τα έξοδα κατοχής για την Ελλάδα.
>
> Το πρόβλημα των μοναδικά υπέρογκων δαπανών κατοχής συνόδευε η “παντός αγαθού” λεηλασία του τόπου,(4) φυσικό επακόλουθο της οποίας ήταν ο λιμός. Ο Αλτενμπουργκ από τις πρώτες ημέρες προειδοποιούσε το Βερολίνο για τον επερχόμενο υποσιτισμό(5). Παράλληλα ο εκπρόσωπος του Βατικανού, νούτσιος Α. Ρονκάλι, ο μετέπειτα πάπας Ιωάνης ΚΓ’, μετά από έρευνες του, διαπίστωνε τριπλασιασμό των θανάτων σε Αθήνα-Πειραιά λόγω λιμού τον χειμώνα 1941-42(6) και ο Γκαίμπελς σημείωνε στο ημερολόγιό του, “..... η πείνα (στην Ελλάδα) έχει καταστεί ενδημική νόσος. Στους δρόμους της Αθήνας οι άνθρωποι πεθαίνουν κατά χιλιάδες από εξάντληση”(7).
>
> Το πρόβλημα του λιμού καθιστούσε οξύτερο το Λονδίνο που είχε κηρύξει την Ελλάδα σε επισιτιστική καραντίνα για να εξωθήσει τον ελληνικό πληθυσμό προς την αντίσταση(8).
>
> Η πείνα, η ανομία και τα φιλοαγγλικά αισθήματα γίνονταν τόσο απειλητικά που οι Γερμανοί δεν μπορούσαν να τα αγνοήσουν. Ο υποσιτισμός τους απασχολούσε γιατί υποκινούσε λαϊκές αντιδράσεις και την αντίσταση.
>
> Έτσι οι Δυνάμεις Κατοχής οδηγήθηκαν σε μια αδήριτη πραγματικότητα δύο ανελαστικών και αντικρουομένων απαιτήσεων. Από τη μια η κεφαλαιοδότηση από την  Ελλάδα τον στρατιωτικών επιχειρήσεων του άξονα στην ευρύτερη περιοχή της και από την άλλη η πείνα που οδηγούσε στην εξέγερση και στην αντίσταση.
>
> Για την αντιμετώπιση του προβλήματος οι Δυνάμεις Κατοχής, τον Οκτώβριο του 1941, θα στείλουν στην Ελλάδα οικονομικούς τεχνοκράτες, δίχως όμως κάποιο αποτέλεσμα(10).. Στη συνέχεια το πρόβλημα θα απασχολήσει και θα λάβει οξύτατη μορφή στην ιταλο-γερμανική Δημοσιονομική Συνδιάσκεψη εμπειρογνωμόνων, από Ιανουάριο μέχρι Μάρτιο του 1942 στη Ρώμη. Η γερμανική επιμονή για υψηλή κεφαλαιοδότηση από την Ελλάδα οδηγούσε σε αδιέξοδο τη Διάσκεψη.
>
> Τότε ο Ιταλός τραπεζίτης και οικονομικός πληρεξούσιος της Ιταλίας στην Ελλάδα, Ντ’ Αγκοστίνι, θα προτείνει τη λύση του δανείου. Δηλαδή οι πέρα από τις δαπάνες κατοχής αναλήψεις να χρεώνονται από την Ελλάδα ως δάνειο προς την Γερμανία και την Ιταλία.

>
>

[jimmis5]

>
>
> Β.ΤΟ ΔΑΝΕΙΟ
>
> Η σχετική δανειακή συμφωνία θα υπογραφεί στις 14.3.1942 από τους πληρεξούσιους της Γερμανίας και της Ιταλίας στην Ελλάδα, αντίστοιχα Άλτενμπουργκ και Γκίτζι. Η Ελλάδα δεν είχε προσκληθεί και δεν ήταν παρούσα. Στην Ελλάδα την ανακοίνωσε μετά από εννιά μέρες ο Άλτενμπουργκ με την ρηματική διακοίνωση 160/23.3.1942” και ο Γκίτζι με το σημείωμά του Νο4/6406/461/23.3.1942. Σύμφωνα μ’αυτήν:
>
> • Η ελληνική κυβέρνηση υποχρεούται κατά μήνα να καταβάλλει έξοδα κατοχής 1,5δισ.δρχ.(άρθ.2).
>
> •Οι αναλήψεις από την Τράπεζα της Ελλάδος (στο εξής ΤΕ), άνω του ποσού αυτού θα χρεώνονται στις κυβερνήσεις της Γερμανίας και της Ιταλίας ως άτοκο, σε δραχμές δάνειο της Ελλάδας προς αυτές (άρθρο 3).
>
> • Η επιστροφή του δανείου θα γινόταν αργότερα (αρθ. 4).
>
> • Η συμφωνία είχε αναδρομική ισχύ από 1.1.1942 (άρθρ. 5).
>
> Η δανειακή σύμβαση αποτελούσε μια συμφωνία μεταξύ Γερμανίας και Ιταλίας που επιβαλλόταν στην Ελλάδα υποχρεωτικά εκτελεστή (αναγκαστική). Οι δανειακές αναλήψεις θα είχαν την μορφή μηνιαίων προκαταβολών, το ύψος και η διάρκεια των οποίων δεν προσδιοριζόταν. Επίσης δεν προσδιοριζόταν πότε θα άρχιζε η εξόφληση του, ενώ προσδιοριζόταν ότι ήταν άτοκο και σε δραχμές.
>
> Με το εμπιστευτικό έγγραφο 409/2.4.1942 ο Έλληνας υπουργός Οικονομικών έδινε εντολή στην ΤΕ να συμμορφωθεί με τη ρηματική διακοίνωση του Αλτενμπουργκ και να αρχίσει να καταβάλει τις δανειακές προκαταβολές(13).
>
> Την αρχική αυτή αναγκαστική σύμβαση ακολούθησαν τρεις τροποποιήσεις με κοινή βούληση των συμβαλλομένων. Αυτές μετατρέπουν την αρχική αναγκαστική σύμβαση σε συμβατική. Δηλαδή το δάνειο παύει να είναι αναγκαστικό και μεταπίπτει σε κοινό συμβατικό δάνειο.
>
> Με την πρώτη τροποποίηση (2.12.1942) ορίζεται ότι τα δανειακά ποσά είναι αναπροσαρμοζόμενα και θα αρχίσουν να επιστρέφονται από τον Απρίλιο του 1943 (άρθρο β, παράγραφοι 2 και 3).
>
> Μάλιστα κατέβαλαν και δύο εξοφλητικές δόσεις του δανείου και στη συνέχεια σταμάτησαν την επιστροφή του, οπότε μεταπίπτει σε έντοκο λόγω υπερημερίας. Δηλαδή το δάνειο είχε μετατραπεί σε σταθερού νομίσματος και έντοκο.
>
> Το ύψος του δανείου κατά την ΤΕ ανέρχεται (δίχως τους τόκους) σε 227.940.201 εκ. δολ. το 1944(14) και κατά τον Αλτενμπουργκ 400 εκ. μετακατοχικά μάρκα (15) . Με τις αναπροσαρμογές και τους τόκους ανέρχεται σε κάποιες δεκάδες δισ. ευρώ.
>
> Επομένως το κατοχικό δάνειο είναι συμβατικό και όχι αναγκαστικό, σταθερού
> νομίσματος και από τον Απρίλιο του 1943 έντοκο. Αποτελεί συμβατική υποχρέωση της Γερμανίας έναντι της Ελλάδας και όχι επανορθωτική. Ως τέτοια δεν εντάσσεται στη συμφωνία του Λονδίνου 1953 που αναστέλει την καταβολή των επανορθώσεων και αποζημιώσεων.
>
>
> Γ. Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗ ΤΟΥ ΔΑΝΕΙΟΥ
>
> Η Ελλάδα στη διάσκεψη των επανορθώσεων του 1945, στη διάσκεψη των Παρισίων το 1946 και στη διάσκεψη των υπεξ των τεσσάρων Μ.Δ. το Νοέμβριο του 1947, διαχώρισε το κατοχικό δάνειο από τις επανορθώσεις και ζητούσε την επιστροφή του(16) .
>
> Η Ελλάδα ουδέποτε έπαψε να διεκδικεί το κατοχικό δάνειο(17) .
>
> • Το 1964 με τον Αγγελόπουλο, ως εκπρόσωπο της ελληνικής κυβέρνησης.
>
> •Το 1965 με τον Α. Παπανδρέου.
>
> • Στις ελληνογερμανικές συνομιλίες στην Αθήνα το 1966.
>
> Τότε η Γερμανία πρόβαλε τον ισχυρισμό ότι του δανείου είχε παραιτηθεί εγγράφως ο Κ..Καραμανλής.. Στη συνέχεια το μετέτρεψε σε προφορική παραίτηση Καραμανλή, πράγμα που διέψευσε ο Κ.Καραμανλής. Τέλος με τη ρηματική της διακοίνωση στις 31.3.1967, η Γερμανία δεχόταν ότι δεν υπήρξε παραίτηση Καραμανλή.
>
> • Το 1974 το ανακίνησε ο Ζολώτας.
>
> • Στις 18.4.1991 το έθεσε ανεπίσημα και προφορικά ο τότε υπεξ Α. Σαμαράς στο Γερμανό ομόλογό του.
>
> • Στις 14.11.1995 το έθεσε η Ελλάδα με ρηματική διακοίνωση.
>
> Η Γερμανία σταθερά το απορρίπτει, με τα επιχειρήματα:
>
> • Το δάνειο εντάσσεται στη συμφωνία του Λονδίνου.
>
> • Από το δάνειο παραιτήθηκε ο Κ. Καραμανλής. Το επανέλαβε και μετά το 1990 παρά τη ρηματική διακοίνωση του Μαρτίου 1967.
>
> • Υστερα από 50 χρόνια δεν μπορεί να εγείρονται τέτοιες απαιτήσεις. (Η Ελλάδα το διεκδικεί από το 1945).
>
> Το μόνο που δηλώνουν αυτά τα επιχειρήματα είναι έλλειψη επιχειρημάτων. Μετά την ενοποίηση της Γερμανίας το 1990 έχει εκλείψει και το τυπικό επιχείρημα που θα μπορούσε να προβληθεί, εκείνο του χωρισμού της Γερμανίας. Επομένως είναι άμεσα διεκδικήσιμο και πολιτικά και συμβατικά (νομικά). Μπορεί να το διεκδικήσει η ελληνική κυβέρνηση, η Τράπεζα της Ελλάδος ή οποιοσδήποτε μέτοχος της (πάνω ενός ορίου μετοχών), όπως και ο ελληνικός λαός μέσω των συντεταγμένων πολιτειακών θεσμών του. Τέλος την ελληνική διεκδίκηση ενισχύει το προηγούμενο της Γιουγκοσλαβίας και της Πολωνίας στις οποίες η ναζιστική Γερμανία είχε επιβάλλει παρόμοια κατοχικά δάνεια και τα οποία μετακατοχικά η τότε Δ. Γερμανία επέστρεψε(18) (αντίστοιχα το 1956 και 1971).
>
> Η σημερινή Γερμανία δεν πρέπει να ξεχνά ότι δανείσθηκε από το ελληνικό κράτος κατά παράβαση του άρθρου 49 της σύμβασης της Χάγης του 1909 και το οποίο ισχύει και σήμερα. Δανείσθηκε από ένα κράτος που η ίδια η ναζιστική Γερμανία είχε χαρακτηρίσει ακατάλυτο και ότι οι ναζί όχι μόνο δεν αμφισβήτησαν ουδέποτε το δάνειο αλλά και άρχισαν την αποπληρωμή του, ενώ και ο καγελλάριος Ερχαρντ, το 1964, είχε δεσμευθεί για την επιστροφή του μετά την επανένωση της Γερμανίας.
>
> Η Γερμανία δεν πρέπει να ξεχνά ότι η γερμανική κατοχή είναι υπόλογος για το οικονομικό ελληνικό ολοκαύτωμα της περιόδου 1940-44. Ενδεικτικά και μόνο είναι υπόλογος για το ότι στην Ελλάδα ο πληθωρισμός αυξήθηκε 15,3 εκατομμύρια φορές και ότι μόνο την Ελλάδα υποχρέωσε η τότε Γερμανία να της καταβάλει πολεμικές αποζημιώσεις. Αυτό το ολοκαύτωμα το αναγνώρισαν οι Ιταλοί ναζί: “Η Ελλάδα είναι στημμένη σαν λεμόνι”, έλεγε ο Γκίτζι(19). Αποκορύφωμα ο Μουσολίνι, που έλεγε ότι “... οι Γερμανοί άρπαξαν από τους Έλληνες ακόμα και τα κορδόνια των παπουτσιών τους...”(20)... Αλλά και ο Γερμανός υπ. Οικονομίμας, Φουνκ, τον Ιούνιο του 1943 έγραφε σε άρθρο του ότι, “η Ελλάς δοκίμασε τα δεινά του πολέμου, όπως ίσως καμία αλλη χώρα της Ευρώπης”(21).
>
> Για την επανόρθωση η Ελλάδα θα χρειαζόταν 33 φορές το εθνικό εισόδημα του 1946. Αυτό μετακατοχικά η Ελλάδα θα το αναζητούσε στον εξωτερικό δανεισμό.
>
> Από την άλλη πλευρά αυτή που αμφισβητεί και αρνείται την επιστροφή του κατοχικού δανείου είναι η μετά το 1990 ενωμένη και δημοκρατική Γερμανία.
>
> Αυτή όμως η συμπεριφορά, εκτός των άλλων, πλήττει βάναυσα τα μετακατοχικά φιλογερμανικά αισθήματα, όπως τα χαρακτήρισε ο καγκελλάριος Κολ, του ελληνικού λαού και γι’αυτό ακέραια την ευθύνη φέρει η γερμανική κυβέρνηση.

[takis-kk]

Αντιγράφω απο την ιστοσελίδα του Νικου Δήμου.

1)Την ανακοίνωση της εταιρείας συγγραφέων σχετικα με τα του Focus.
2)Δικό του σχόλιο στο τέλος.

- Τι είναι αυτό που διαπερνά, από την πρώτη ως την τελευταία φράση, το άρθρο του γερμανικού περιοδικού; Μήπως, η ειρωνία για τα αναμφισβήτητα οικονομικά παθήματα της Ελλάδας και τις ευθύνες της; Μήπως, ο φόβος ότι η κρίση γίνεται μόνιμος γείτονας στην Ευρώπη; Μήπως, πάλι, ο καϋμός για τον δυτικό πολιτισμό που από χρόνια δεν έχει το πάλαι ποτέ σφρίγος , πλην εξαιρέσεων; Mήπως, τέλος, η αγωνία για την σύγχρονη γερμανική λογοτεχνία και το μέλλον της;

Τίποτε από όλα αυτά! Από την πρώτη ως την τελευταία φράση, το άρθρο του focus είναι εστιασμένο στην λυσσαλέα υπεράσπιση ενός κύκλου εννοιών που λες και είναι ζυμωμένοι με το DNA της κεντροευρωπαϊκής αλαζονίας : της φυλετικής καθαρότητας, του αμόλυντου αίματος, του αναλλοίωτου μέσα στους αιώνες έθνους. Αν είναι δυνατόν ! Να μας απασχολεί ως οντολογικό πρόβλημα ότι δεν έχουμε το ίδιο αίμα με τους αρχαίους `Ελληνες! Δηλαδή ένας από τους πιο επικίνδυνους παραλογισμούς που υπήρξαν αιτίες για τους γερμανικούς ολοκληρωτισμούς του α’ μισού του 20ού αιώνα. Αιτίες για τα ολοκαυτώματα, τα στρατόπεδα συγκεντρώσεως και την καταστροφή του λογικού !

Τι λοιπόν καίει τόσο πολύ τον συντάκτη αυτού του “περισπούδαστου” άρθρου; Μήπως η συγκριτικά λιγότερο τιμημένη γερμανική λογοτεχνία από την ελληνική; Τα δυο Νόμπελ, του Σεφέρη και του Ελύτη, η διεθνής αναγνώριση του Ρίτσου, η αναγνώριση του Καβάφη ως ενός από τους σημαντικότερους ποιητές του 20ού αιώνα; Ούτε αυτό. `Ο,τι τον καίει είναι ότι μπασταρδεύτηκε η σύγχρονη Ελλάδα από λογής λογής επιμειξίες ( ενώ η Γερμανία έμεινε αμόλυντη!) και ταπεινώθηκε από κατακτητές- ξεχνώντας ότι ο πιο πρόσφατος είναι αυτή η ίδια η Γερμανία του φιλελληνικού ρομαντισμού !

Μα, τελικά, δεν είναι η ίδια νοοτροπία και η ίδια συλλογιστική που συνδέει τον Γιάκομπ Φαλμεράγιερ του 1830, με τους ναζί και τον σημερινό ψευτορομαντισμό του focus; H ίδια μυθολογική ουτοπία του καθαρού αίματος και της αμετάβλητης φυλετικής ταυτότητας!

Ε, όχι και να πάρουμε στα σοβαρά ένα τόσο γελοίο και ανιστόρητο άρθρο !

Το να απαντάς σε κατηγορίες που δημοσιεύονται σε έντυπα ήσσοντος σημασίας και τριτεύoντος βαθμού ποιότητας, όπως το γερμανικό focus, ασφαλώς είναι σα να τους δίνεις αξία. `Ενα περιοδικό που, από όσο φαίνεται, έχει σκοπό του να νανουρίζει και να θρέφει τα στερεότυπα της γερμανικής “χαμηλής κουλτούρας”, με τη γνωστή τουριστική λογική, μάλλον δεν είναι ο καλύτερος συνομιλητής που θα επιθυμούσαμε. Αλλά, τι να γίνει, πολλές φορές δε διαλέγουμε εμείς τους συνομιλητές μας, αλλά οι συγκυρίες.

Καλά καλά δεν καταλαβαίνουμε, γιατί ένα άρθρο για τα “2000 χρόνια παρακμής” της Ελλάδας, ένα κείμενο γεμάτο κοινοτοπίες και διανθισμένο, λόγω απουσίας επιχειρημάτων, με φράσεις διασήμων προσώπων, ανακατεμένες, σαν βαυαρική σαλάτα, με μικρονοϊκές εξυπνάδες, απασχολεί τα ελληνικά media, έντυπα και ηλεκτρονικά τον τελευταίο καιρό. Εκτός και αν μας απασχολεί, όχι ως κείμενο αλλά ως φαινόμενο που δείχνει τη νοοτροπία, τον ρηχό τρόπο σκέψης, μιας κατηγορίας εντύπων της “φωτισμένης Δύσης” –ανάμεσα στα οποία και το focus.

Εταιρεία Συγγραφέων.

Σχόλιο του Νίκου Δημου.

- Ερώτηση: Μα αφού: "Το να απαντάς σε κατηγορίες που δημοσιεύονται σε έντυπα ήσσοντος σημασίας και τριτεύoντος βαθμού ποιότητας, όπως το γερμανικό focus, ασφαλώς είναι σα να τους δίνεις αξία", εμείς γιατί απαντήσαμε; Για να του δώσουμε αξία;

Σχόλιο δικό μου.
Προφανώς ο Νικος Δήμου διαφωνεί (?) , όχι με τη ουσία , της ανακοίνωσης της εταιρείας συγγραφέων, αλλά με την ανακοίνωση αυτή καθ'αυτή.
Δηλ. τα πράγματα είναι Ετσι.. αλλά είναι και Γιουβέτσι ...

Σχόλιο 2).
Αν ο πνευματικός κόσμος της Ελλαδας καυτηρίαζε και εντόπιζε τα συμπτώματα λαικισμού και αρχοντοχωριατισμού της πολιτικής ζωής (και Οχι μόνο) τα τελευταία 30 χρόνια, μήπως , δικαιολογούσε περισσότερο την αναγκαιότητα ύπαρξής του σε σχέση με την προσφορά του στο κοινωνικό σύνολο??
Οχι πως δεν υπήρξαν εξαιρέσεις , σαν τον Καστοριάδη και μερικούς άλλους, όμως νομίζω πως η πλειοψηφία της πνευματικής ελίτ.. δεν στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων...

Καλή Κυριακή.
Τάκης Κ.