Όλα ανθρώπινα είναι φίλε.
Και όπως λες κι εσύ, όταν σου τύχει καταλαβαίνεις πως δεν είναι όλα άσπρο μαύρο εκεί έξω, αλλά υπάρχουν και άλλες αποχρώσεις.
Τις προάλλες ενώ πήγαινα στο δρόμο με τη μηχανή, βγήκε χωρίς φλας, χωρίς να κοιτάξει, βανάκι που ήταν σταματημένο παράλληλο στο δρόμο, ακριβώς την ώρα που περνούσα δίπλα του. Πλακώθηκα στα φρένα και στις κόρνες και σταμάτησα τέρμα αριστερά με την ρόδα του 1 εκατοστό από την εξάτμισή μου. Μου ζήτησε χίλια συγνώμη πως δεν με είδε, του είπα να έχει τα μάτια του στο δρόμο και αφού πήρα 2 αναπνοές έφυγα. Τι άλλο μπορώ να κάνω; να τον τρομάξω; να βγάλω τα νεύρα μου πάνω του; να τον βρίσω; πραγματικά δε νομίζω ότι βγαίνει τίποτα άλλο από τις εμπειρίες αυτές παρά το να έχουμε τα μάτια ανοιχτά, κι αν τη βγάζουμε όρθιοι να συγχωρούμε και λίγο.
