Πύργος Ηλείας. Σε κεντρικό δρόμοΔημοσιεύθηκε αρχικά από GFawkes
Τι κόντρα ,κόντρα?
Ποιο απο τα δυο εννοει;
υπάρχει κι αυτόΤι κόντρα ,κόντρα?
Τώρα ίσως και μλκ μου που εκτίθεμαι αλλά δε μαμείς... βαράω τα ζόρια μου και καλό κάνει και να γελάμε με τα χάλια μας...
Πριν κάποια χρόνια είχα γνωρίσει μια κυρία από Βόρεια Ελλάδα, εδώ Αθήνα τη γνώρισα αλλά έμενε σε μεγάλη πόλη της Βορείου Ελλάδος. Πολύ ωραία κοπέλα, φυσικά αυτό με τράβηξε πρώτα, παντρεμένη με ένα παιδάκι όμως κάτι που τουλάχιστο εκείνη την περίοδο το αξιακό μου δεν έδινε σημασία. Τέλος πάντων ε μιλήσαμε είπαμε εκεί τα δικά μας, ανταλλάξαμε τηλέφωνα, με κούραζε ότι όποτε μιλούσε έλεγε για προϊόντα εμφάνισής και ομορφιάς (ήταν και η δουλειά της αν θυμάμαι καλά). Με τα πολλά έτυχε να πάω να δω έναν φίλο όχι στην πόλη της αλλά σχετικά κοντά, της είπα και βρεθήκαμε. Η τύπισσα με πήγε σπίτι της (πράγμα που αποφεύγω γενικά) δε θα μπω σε πικάντικες λεπτομέρειες ρε "ματάκιδες" αλλά όταν με έχωσε στην κρεβατοκάμαρα και ήταν λες και μπήκα σε Βυζαντινό μοναστήρι, παίζει να είχε και 200 εικόνες και δε λέω υπερβολικό αριθμό, πολυελαίους μανουάλια και όλο τον εξοπλισμό ... ε σκιάχτηκα! Οι δε ατάκες της ήταν του στιλ "τι κάνω η αμαρτωλή", "πως θα το πω στον πνευματικό μου πάλι" ... Μεταξύ γέλιου, λύπης και μετά και λίγο τύψεων που δε μπορούσα να συγκεκριμενοποιήσω έφυγα και από το σπίτι διακριτικά και από την πόλη. Κάθε βδομάδα μου έλεγε δε πρέπει να ξαναγίνει και κάθε βδομάδα μου ζήταγε να ξαναπάω, κάθε βδομάδα έλεγε πως ο πνευματικός της απαγορεύει να ξαναβρεθούμε αλλά ο διάολος είναι δυνατός και όταν είναι μόνη με σκέφτεται... Χαθήκαμε μια νύχτα χωρίς φεγγάρι (πολύ πολύ σύντομα μετά το σκηνικό) όταν τη σιχτίρισα μαζί και εμένα που μόλυνα το γλυκό μου το κορμάκιενώ είχα μάλιστα όλα τα στοιχεία μέσα στα μούτρα μου όταν μου είπε τι θα ψήφιζε σε κάτι εκλογές. Κύριος όμως ο δικός σου της είπα πως πρέπει να επισκεφτεί ψυχίατρο και να ξεκινήσει μια καλή ψυχανάλυση για να βρει από που πηγάζουν τα ζητήματα της. Δε τη βρήκε θετική την πρόταση μου και με έβρισε η κακούργα!
Εγώ λυπάμαι τον πνευματικό της.Τώρα ίσως και μλκ μου που εκτίθεμαι αλλά δε μαμείς... βαράω τα ζόρια μου και καλό κάνει και να γελάμε με τα χάλια μας...
Πριν κάποια χρόνια είχα γνωρίσει μια κυρία από Βόρεια Ελλάδα, εδώ Αθήνα τη γνώρισα αλλά έμενε σε μεγάλη πόλη της Βορείου Ελλάδος. Πολύ ωραία κοπέλα, φυσικά αυτό με τράβηξε πρώτα, παντρεμένη με ένα παιδάκι όμως κάτι που τουλάχιστο εκείνη την περίοδο το αξιακό μου δεν έδινε σημασία. Τέλος πάντων ε μιλήσαμε είπαμε εκεί τα δικά μας, ανταλλάξαμε τηλέφωνα, με κούραζε ότι όποτε μιλούσε έλεγε για προϊόντα εμφάνισής και ομορφιάς (ήταν και η δουλειά της αν θυμάμαι καλά). Με τα πολλά έτυχε να πάω να δω έναν φίλο όχι στην πόλη της αλλά σχετικά κοντά, της είπα και βρεθήκαμε. Η τύπισσα με πήγε σπίτι της (πράγμα που αποφεύγω γενικά) δε θα μπω σε πικάντικες λεπτομέρειες ρε "ματάκιδες" αλλά όταν με έχωσε στην κρεβατοκάμαρα και ήταν λες και μπήκα σε Βυζαντινό μοναστήρι, παίζει να είχε και 200 εικόνες και δε λέω υπερβολικό αριθμό, πολυελαίους μανουάλια και όλο τον εξοπλισμό ... ε σκιάχτηκα! Οι δε ατάκες της ήταν του στιλ "τι κάνω η αμαρτωλή", "πως θα το πω στον πνευματικό μου πάλι" ... Μεταξύ γέλιου, λύπης και μετά και λίγο τύψεων που δε μπορούσα να συγκεκριμενοποιήσω έφυγα και από το σπίτι διακριτικά και από την πόλη. Κάθε βδομάδα μου έλεγε δε πρέπει να ξαναγίνει και κάθε βδομάδα μου ζήταγε να ξαναπάω, κάθε βδομάδα έλεγε πως ο πνευματικός της απαγορεύει να ξαναβρεθούμε αλλά ο διάολος είναι δυνατός και όταν είναι μόνη με σκέφτεται... Χαθήκαμε μια νύχτα χωρίς φεγγάρι (πολύ πολύ σύντομα μετά το σκηνικό) όταν τη σιχτίρισα μαζί και εμένα που μόλυνα το γλυκό μου το κορμάκι
Κάθε τρεις και λίγο να ακούει τα γ@μησιάτικα.......
Για να καταλάβουμε σε τι αναφέρεται
http://www.protothema.gr/life-style/...leei-vlakeies/
Γατάκι το Ελλάκι....
Όταν αυτή πήγαινε ο Θανούλης (το) γύριζε
Έχουν βγάλει οι Αιλλινες και τα κατάλληλα μπλουζάκια βεβαίως βεβαίως....
Μιλάμε για πολύ νόημα Αρτέμη....
Κι ο Κάρολος απάνταγε κάπως έτσι, αλλά τί να ήξερε κι αυτός....
Κανόνες δημοσιεύσεων
