Λοιπόν, η κατάσταση έχει ως εξής: Θ' ανεβείτε μιά ανηφορίτσα με μόλις 35% κλίση και χαλίκι, θα πάμε να αράξουμε υπό βροχή με 9 μποφώρ αέρα και θα φάμε χαλαροί. Ή και όχι...
Το μέρος είχε όλα τα εχέγγυα της τελειότητας, λάθος μέρα και λάθος μοτοσικλέτες οι περισσότεροι.
Πως θα στήσω το γκαζάκι με τόσο αέρα, έχω πολλά λουκάνικα λέμε...
Γκάβλα. Δεν υπάρχουν λόγια.
Και λέει ο Γιουργάκ'ς, ρε σεις, αυτή η διακόσμηση, το μακρύ στη μέση και τα δύο αυγά δεξιά και αριστερά, κάτι μου θυμίζει...
Για το τέλος, ένας ευχαριστημένος κάτοχος καφασάκι ζεντεφτάμιση, κάνει ακριβώς αυτό που έλεγε ο άλλος στο άλλο φρεντ: Περιμένει το ΚΤΕΛ για να ξεκουραστεί λίγο.
και σε άλλα με υγειά και χαρά λοιπόν![]()
ΕΛΕΟΣ ρε Γιώργη. Όχι και κατεψυγμένο ψαροπαπαρόλι πασίφικ όσεαν όταν μπορούμε να τρώμε χανιώτικο... πωπω αν ήταν ο Κρίνος ανοιχτός θα γινόταν το παρτ2 κόλαση.
Πάντως η παράδοση του άλλου βροχοποιού κάπτεν που θέλει την Στρώμη να γίνεται συνοδευόμενη από μικρά ντους βροχής τηρήθηκε.
είχα μάτια μόνο για το τραπέζι. και το ψαρονέφρι ήταν όντως εξαιρετικό.![]()