Κατεβαινουμε παρεα μεχρι τον Κρικελλοπόταμο και σταματαμε.
Μια μινι συσκεψη.
Τα στοιχεια για "επεξερασια" ειναι τα εξης ...
- Το μονοπατι για το "Πανταβρέχι" ειναι μολις καμμια 500αρια μετρα, αλλα θες κανα 15λεπτο να πας μιας και περναει μεσα απ' το ποταμι.
- Επι πλεον πρεπει να βγαλεις ΟΛΟΝ τον εντουραδικο εξοπλισμο, μιας και μπαινεις μεχρι την μεση σχεδον στο νερο (και να σκεφτειτε οτι αυτην την εποχη ειχε τα ΛΙΓΟΤΕΡΑ δυνατα νερα).
- Ηταν 17:30 κι επρεπε η επισκεψη στο φαραγγι να ειναι σχετικα συντομη μιας και κατα τις 20:10 σκοτεινιαζε
- Με τα κοριτσια (Τουλα-Ελενα) ΔΕΝ μπορουσαμε να επικοινωνησουμε. Απο κατι μηνυματα που καταφεραμε να ανταλλαξουμε απ' το διασελο, εμαθα οτι ΔΕΝ καταφεραν να φτασουν με τ' αμαξι μεχρι την Ροσκά και περιμεναν στην Δομνίστα.
- Το ποδι μου ειχε ωρα που ποναγε (πρηγμενο) μεσα στην μποτα. Αν την εβγαζα και χωρις πολυωρη ξεκουραση θα ηταν ΑΔΥΝΑΤΟ να την ξαναβαλω.
- Υπηρχε μια σκεψη να μεινουμε στην Ροσκά για βραδυ, αλλα ΔΕΝ ξεραμε αν θα βρισκαμε κατι για φαγητο (ουτε για μεσημερι ειχαμε φαει τιποτα) κι επιπλεον ΔΕΝ μπορουσαμε να επικοινωνησουμε με τις κοπελες.
Προσπαθησα να τους πεισω ΟΛΟΥΣ να πανε με τον Γιαννη στο Πανταβρέχι.
Εγω ΔΕΝ θα πηγαινα (για τους προαναφερθεντες λογους και μιας κι εχω ξαναπαει) και θα προχωραγα προς την Δομνίστα.
Για διαφορους λογους αρκετοι θελησαν να με ακολουθησουν και να μην πανε στο φαραγγι.
Ευτυχως απ' την αλλη, αρκετοι πηγαν.
Χωρισαμε λοιπον σε δυο ομαδες.
Μια που θα εφευγε και μια που θα πηγαινε στο "Πανταβρέχι".