Δημοσιεύθηκε αρχικά από nickald
Δεν είμαι απο τη Χαλκιδική πάντως...
Δεν είμαι απο τη Χαλκιδική πάντως...
Ναι νταξ δε το λεω για σενα.... παραδειγμα εφερα..... κι εγω δε θελω να γαμηθει το συμπαν στην χαλκιδικη.... παμε για διακοπες εκει.
Δεν διαφωνώ, αλλά δεν περιμένω από τον "πεινασμένο" υπερβάσεις... Αν ερθει θα αξιολογηθεί ανάλογα με τις καταστάσεις..
Να σου το θέσω διαφορετικά : Εστω ότι βρίσκεται ένα κοίτασμα πετρελαίου στυλ Σαουδικής Αραβίας ή Ιρακ στο Αιγαίο το οποίο σταματάει τα μνημόνια και τα χαράτσια και τους φόρους κι όλο το γ@μήσι που τρώμε αύριο αλλά υπάρχει μία μεγάλη πιθανότητα αν σκάσει μια μ@λακία να μολυνθεί μια τεράστια θαλάσσια περιοχή κι εσύ έχεις την κυβερνητική θέση να πεις το ΝΑΙ ή το ΟΧΙ.
Τι θα επέλεγες;
Αλίμονο σ’ αυτούς που δεν ξέρουν ότι δεν ξέρουν αυτά που δεν ξέρουν.
ΟΧΙ χωρίς δεύτερη σκέψη, γιατί το πραγματικό "κοίτασμα πετρελαίου" είναι το Αιγαίο, μη κοιτάς που ποτέ δε το εκμεταλλευτήκαμε σωστά... άσε που δεν είναι πεπερασμέμο χρονικά, θα διαρκέσει όσο καιρό του φερόμαστε καλά
Kαλά... θα ήσουν πραγματικά ο πρώτος πολιτικός που θα τον είχε γ@μήσει όλη η επικράτεια (κυριολεκτικά)...
Εύγε πάντως για το θάρρος σου.
Αλίμονο σ’ αυτούς που δεν ξέρουν ότι δεν ξέρουν αυτά που δεν ξέρουν.
Που να δεις τι θα μου κάνανε έτσι και έφευγε καμμία τάπα από τη θέση της και γέμιζε η Ψαρρού στη Μύκονο πίσσες και πετρέλαια...
Πάλι θα σε γ@μουσαν αλλά λιγότεροι.
Αλίμονο σ’ αυτούς που δεν ξέρουν ότι δεν ξέρουν αυτά που δεν ξέρουν.
Δεν ήταν μόνο οι αριστεροί θεωρητικοί του 19ου αιώνα αστοί. Γενικότερα οι επιστήμες (θετικές τε και κοινωνικές) απαιτούσαν (κι απαιτούν αλλά ας μείνουμε σε παρελθοντικό χρόνο) χρόνο και χρήμα και στάτους το οποίο δεν το είχαν όλοι. Όπως έχει πει κι ο Ρουσσώ "είναι δύσκολο να κάνει κανείς υψηλές σκέψεις όταν έχει να ανησυχεί για το πώς θα βγάλει το ψωμί του".
Κοινώς, λογικό είναι η πλειοψηφία των "ιδεών" που έχουμε ως κληρονομιά, να μας έχει κληροδοτηθεί από ανθρώπους οι οποίοι σαφώς και δεν πεινούσαν. Και κατά κύριο λόγο σε μια γενική θεώρηση αυτοί ήταν αστοί (γεωγραφικά έστω). Υπάρχουν και περίτρανες εξαιρέσεις βεβαίως.
Αλλά όπως είπες κι εσύ παρακάτω (λέγοντάς το με άλλη έννοια πιθανότατα):
Από εκεί και πέρα βλέπω αυτά:
Το πρόβλημα που προκύπτει είναι ακριβώς το ότι όταν έχεις φτάσει να σε έχουν βουτήξει μέχρι το λαιμό στον κουβά με τα σκατά, το μοναδικό δίλημμα που θα σου τεθεί, θα είναι αν θα προτιμήσεις να σε πνίξουν καθώς ανεβαίνουν ρουφώντας τα από το στόμα ή σνιφάροντάς τα από τη μύτη.
Ακριβώς και γι'αυτό το λόγο, τα διλήμματα που παρουσιάζονται για εξορύξεις, για ορυχεία, για αρκούδες, για ΔΝΤ και πετρέλαια με πιθανότητα να ψοφήσει και η τελευταία κουτσομούρα του Αιγαίου είναι είτε αδιέξοδα, είτε κάνουν κύκλους γύρω από τον εαυτό τους.
Αν κάποιος σε πιάσει, σε δέσει, σε φιμώσει, και σου δείξει ένα μαχαίρι κι ένα τσεκούρι και σου πει να διαλέξεις με τί από τα δύο θα σε σφάξει, "θεωρητικά" σου θέτει ένα δίλημμα. Επί της ουσίας @@ δίλημμα σου θέτει γιατί το αποτέλεσμα θα είναι το ίδιο.
Και στην εδώ περίπτωση, βρισκόμαστε σε μία ανάλογη κατάσταση μόνο που δεν είναι τόσο οφθαλμοφανές το επικείμενο αποτέλεσμα. Μας έχουν δέσει χειροπόδαρα, μας παρουσιάζουν κάποια δήθεν διλήμματα τύπου "Θέλετε ανάπτυξη? Θέλει θυσίες η ανάπτυξη όμως.... Μπορεί και να καταστραφούν 5-10 δάση..." και νιώθουμε και τυχεροί που μας δίνουν και το δικαίωμα της "επιλογής". Κι αρχίζει το "ναι, αλλά εδώ που φτάσαμε τώρα πες τι κάνουμε!" κι απαιτείται μια απάντηση/απόφαση. Κατ'εμέ η απάντηση/απόφαση θα είναι εξίσου άκυρη και άνευ ουσίας με το δίλημμα. Το "εδώ που φτάσαμε" ακυρώνει κάθε έννοια πραγματικής επιλογής και μάλιστα ειδικά όταν μιλάμε για πραγματικά ακραίες καταστάσεις.
Αφού πρώτα σε έχω οδηγήσει εκεί που θέλω, δεν υπάρχει πιο εύκολο πράγμα από το να σου θέσω ένα δίλημμα υπό τους δικούς μου όρους. Με μόνη διαφορά ότι αυτό παύει να είναι δίλημμα. Μια μεταμφιεσμένη προειλημμένη απόφαση είναι, ή αν προτιμάτε μία win-win situation για τον θύτη, ασχέτως του τί θα επιλέξει το θύμα. Δε μιλάμε λοιπόν πλέον για δίλημμα, ή έστω μιλάμε για ένα δίλημμα άνευ ουσίας.
Είτε αυτό το δίλημμα γίνεται εξ'ολισθήματος σε μια κουβέντα, είτε εξυπηρετώντας συμφέροντα σε μία πραγματικότητα.
ΥΓ. Καμία μομφή προς τον sniper. Απλά τον έκανα quote για να "πατήσω" και να γράψω. Προς αποφυγή όποιας πιθανής παρεξήγησης.
ΟΚ, σύμφωνοι, αλλά αυτό λέγεται παγκόσμια ιστορία και ο νόμος της ζούγκλας που ποτέ δεν σταματησε να ισχύει. Αυτοί που πιστεύουν οτι δεν ισχύει ή μπορούν να τον σταματήσουν, είναι ονειροπόλοι χίππυδες που από από το πολύ πιώμα και free willy, βλέπουν πράσινους δράκους...
Peace, yankees go home, Soviets out of Afganistan, klein mein... πλερώστε τώρα 1.50 το πετρέλαιο και σε λιγο που και το ιντερνετ θα είναι πολυτέλεια θα τα λέμε στα Μάταλα.
Αλίμονο σ’ αυτούς που δεν ξέρουν ότι δεν ξέρουν αυτά που δεν ξέρουν.
Παιδιά σε καμιά ερώτηση η απάντηση δεν είναι ναί ή όχι.
Υπάρχει και το ναι ΜΕ ΚΑΝΟΝΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΠΡΟΥΠΟΘΕΣΕΙΣ.
Το οποίο βέβαια μάλλον δεν βολεύει κανέναν από τους εμπλεκόμενους και γι αυτό δεν προβάλλεται.
Καλά, εκτός από ονειροπόλους χίππυδες υπήρξαν κι άλλοι άνθρωποι οι οποίοι προσπάθησαν να αλλάξουν ό,τι μπορούσαν να αλλάξουν. Το ότι ένας άνθρωπος δεν μπορεί να αλλάξει τον κόσμο είναι γεγονός. Το ότι μπορεί να αλλάξει κάτι όμως είναι επίσης γεγονός, και το πόσο σημαντικό ή ασήμαντο θα είναι αυτό για την πορεία του κόσμου θα το κρίνει η ιστορία.
Όταν γεννιέται κάποιος σε αυτόν τον κόσμο, το πρώτο πράγμα που μαθαίνει και φαινομενικά γνωρίζει by default είναι ο νόμος της ζούγκλας σαφώς. Τώρα εάν από εκεί και πέρα μπορεί/αξίζει τον κόπο/πρέπει/οφείλει να εξελιχθεί σε κάτι ανώτερο από ζώο, έχει αποτελέσει προβληματισμό αιώνων κι έχει προσεγγιστεί από κάθε δυνατή σκοπιά. Ο καθένας έχει τη γνώμη του και τα επιχειρήματά του, και δε λύνεται αυτό ούτε "εδώ" ούτε "τώρα".
Όσο για το τελευταίο, εάν το απόσταγμα της φράσης σου είναι ότι "πορείες, συνθήματα και μαλακίες τούμπανα, @@ καταφέρατε. Πλερώστε το πετρέλαιο κλπ..." θα συμφωνήσω για το παρόν και τη σημερινή κατάσταση, αλλά θα διαφωνήσω για τα όσα έχουν γίνει στο παρελθόν και σε άλλες εποχές και περιστάσεις. Αλλά κι αυτό σηκώνει πολλή κουβέντα οπότε ας το αφήσουμε για μια άλλη φορά.
Έχεις οριακά δίκιο... όσα κατακτήθηκαν χθες, χάθηκαν σήμερα.
Αλίμονο σ’ αυτούς που δεν ξέρουν ότι δεν ξέρουν αυτά που δεν ξέρουν.
Συμφωνάμε.
Κανόνες δημοσιεύσεων
Απάντηση με παράθεση