Μήπως μπορούμε να συμφωνήσουμε ότι, όπως με τα περισσότερα προβλήματα σε αυτή τη χώρα, το ζήτημα δεν είναι ότι έχουμε κυνηγούς, αλλά ότι οι εν λόγω κυνηγοί (καθώς και αυτοί που πρέπει να τους ελέγχουν) είναι Έλληνες, με ό,τι αυτό συνεπάγεται;
Ξέχασες τα κυριότερα μαν.
έχουμε τις οδικές αρτηρίες (βλ.εγνατία-ιονια οδος κ.λ.π) που έχουν φράξει τα φυσικά περάσματα των μεγάλων ζώων με αποτέλεσμα να έχουν εγκλωβιστεί σε συγκεκριμένες περιοχές αφού οι δίοδοι διαφυγής είναι σε πολύ μεγάλες αποστάσεις. επίσης πολλοί καραγκιόζηδες κτηνοτρόφοι που νομίζουν ότι όλα είναι δικά τους,έχουν φράξει με ηλεκτροφόρα σύρματα ολόκληρες περιοχές για βόσκηση. και όταν λέμε για περιοχές εννοούμε τον μισό Γράμμο π,χ!!
Αποτέλεσμα? σε κάποιες περιοχές να μην υπάρχει τίποτα απο θηράματα και σε κάποιες άλλες να έχουν καταντήσει μάστιγα.Να μπαίνουνε σε σπίτια και κηπαριά όπως λέει ο nicksior.Στην περιοχή μου τα αγριογούρουνα είναι πολύ μεγάλο πρόβλημα για τις καλλιέργειες.Το ίδιο και με τους λύκους...
Άντε να εξηγήσεις τώρα στον Λύκο ότι για να πάει στα ακαρνανικά όρη πρέπει να πάει απο Μπράλο που έχει και ωραία στροφιλίκια....
Άστα βράστα το θέμα απο όπου και να το πιάσεις...
+1 Πολύ σωστή κουβέντα.
Ωστόσο το κυνήγι στις μέρες μας είναι προβληματικό στη βάση του, ακόμα και αν εξασκείται από καθ΄ολα νόμιμους Ελβετούς στην αποστειρωμένη Ελβετία. Τα έχουμε όλα, είμαστε μέσα στο μίκρο μας το μυαλό και στη διάρκεια του πεπερασμένου βίου μας, απόλυτοι κυρίαρχοι. Ανέσεις, άπλετο φαί, επικοινωνία, μετακινήσεις, μεταφορές, πάσης φύσεως προστασία, περίθαλψη. Όλα αυτά τα θεωρούμε δικαίωμα μας αναφαίρετο και στανταράκια σε βαθμό που μας προκαλεί έκπληξη πως ζούνε μερικοί άνθρωποι χωρίς αυτά. Το αντίτιμο για τα προαναφερθέντα είναι ότι γαμάμε το περιβάλλον και τον πλανήτη, κάθε μέρα, όλη μέρα, 24/7. Και αυτό είναι το πραγματικό "προπατορικό" μας αμάρτημα και όχι οι λιγούρες της Εύας.
Έχουνε μείνει λοιπόν ελάχιστες νησίδες, σχετικά ανέγγιχτές από τις ανθρώπινες καφρο - παρεμβάσεις περιοχές, οι οποίες θα πρέπει να θεωρούνται μνημεία και ανοιχτά πανεπιστήμια, να προστατεύονται αναλόγως και να τους δείχνουμε σεβασμό. Και αυτό γιατί μας θυμίζουν τι είμαστε, από που προερχόμαστε και πόσο μαλάκες έχουμε γίνει, μας διδάσκουν το μέτρο και την άρρηκτη σχέση ζωής - θανάτου, το ότι τίποτα δεν είναι μόνιμο και υπάρχει μια αέναη κυκλικότητα.[ Και μιας και φτάσαμε στην κυκλικότητα, σκεφτείτε τι μπινελίκι θα φάμε από τα παιδια/ ανίψια/ εγγόνια μας με αυτά που θα τους παραδώσουμε. ] Αλλά όοοοοοοοχι πάμε να τα γαμήσουμε και αυτά! Γιατί; Γιατί κάποιοι τάχα μου έχουν το DNA του κυνηγού στο αίμα τους και θέλουν να νοιώσουν όπως οι προ-προ-πάπποι τους, παρ΄όλο που σπατάλησαν μια ζωή και μόχθησαν, για να απαγκιστρωθούν όσο πιο πολύ γίνεται από το παρελθόν τους, να πάνε να κλειστούν στις πόλεις και να απολάυσουν την ευδαιμονία του σύγχρονου τρόπου ζωής.
Ε ρε μάγκες δεν γίνεται μονά - ζυγά δικά μας, λίγα μέρη μείνανε, ακόμα λιγότερα ζωντανά, ετσι για το γαμότο, ας αφήσουμε και κάποιες γωνιές ήσυχες!!!
υ.γ. αυτά τα περί αειφορίας, νόμιμου αριθμού θηραμάτων, υπερπλυθησμού και λοιπά τα ακούω βερεσέ... η φύση ξέρει να αυτορυθμίζεται / προσαρμοζεταοι μόνη της και δεν χρειάζεται την αρωγή μας, αρκετά της έχουμε κάνει ήδη. Και αν κάποιοι παλιότεροι λαλάκες δεν είχαν πράξει γεννοκτονίες σε αρκούδες, λύκους, τσακάλια, γυπαετούς, φίδια και άλλα "επιβλαβή" δεν θα χρειαζόταν κανένας κυνηγίς να "ρυθμίσει" τους υπερπλυθησμούς στην τροφική αλυσίδα.
υ.γ.2 Φυσικά δεν ευθύνονται οι κυνηγοί για όλα τα δεινά στον πλανήτη, ούτε και τους φορτώνεται εξ ολοκλήρπου η κατάντια των δασών μας... αλλά ο καθένας από το δικό του μετερίζι...
Xρόνια είχαμε να το πιάσουμε το θέμα κυνήγι (που προήλθε απο το 1ο ποστ για τα κυνηγόσκυλα).
Λοιπόν, κάντε μου τη χάρη κι αν δεν ξέρετε μην μιλάτε.
Ότι βλέπεται 10 φωτό με κυνηγούς με 20 πουλιά, δεν σημαίνει ότι όλοι οι κυνηγοι (κάπου 1.000.000 έλληνες δλδ) βγαίνουν και γυρίζουν κάθε φορά με κάτι. Τις περισσότερες γυρίζουν χωρίς να ρίξουν ντουφεκιά.
Κυνηγούσα στο παρελθόν, με ή χωρίς σκυλί. Δεν το κάνω πλέον για προσωπικούς λόγους. Το ότι κάποιοι λαθροθήρες σκοτώνουν αδιακρίτως,δεν φταίνε οι κυνηγοί που ακολουθούν τους κανόνες των δασαρχείων.
Ας απαγορευτεί το κυνήγι, να πηγαίνουν για τραπ ακι σκητ στα σκοπευτήρια. Σ' αυτό συμφωνώ.
Για τα σκυλιά τώρα... δίκιο έχετε... αλλά τα ζώα στην επαρχία (είπαμε χυμαδόρ, η κορινθία, όσο ορεινή και να είναι δεν ειναι επαρχία) ειναι στον πάτο της αλυσίδας. Τα αγαπάνε και στα χωριά τα σκυλιά αλλά δεν το χουν σε τίποτα να τα σκοτώσουν αν δεν προσφέρουν κάτι. Είναι θέμα οικονομίας...
Πηγαίνετε όμως εσείς και προσπαθήστε να τους αλλάξετε γνώμη...
Αλίμονο σ’ αυτούς που δεν ξέρουν ότι δεν ξέρουν αυτά που δεν ξέρουν.
τιπ για φιλοδοξους κυνηγους: απο αρκουδα τρως μονο τα χερια και τα ποδια της (ή αλλιως τα 4 ποδια της) και περνεις το κατω σαγωνι για λαφυρο... ;-)
Ο σοβαρός κυνηγός επίσης δεν θα ρίξει 20 κουτιά φυσίγγια στη βόλτα του και δεν θα έχει τα σκυλιά του κλεισμένα σε σε κλουβί τόσες μέρες ώστε όταν βγουν στο βουνό για κυνήγι να βγάλουν περισσότερη ενέργεια.
Χρειάζεται πρωτίστως να είναι σοβαρός ο άνθρωπος για να μπορέσει να είναι και σοβαρός κυνηγός. Όμως όπως στις περισσότερες εκφάνσεις της ζωής μας έτσι και στο κυνήγι είμαστε αλα καρτ σοβαροί
it's all a matter of perception
ο ορισμός του ανθρωπάκου: look on and do nothing
Νομίζω πως δεν έχει νόημα να γράψουμε περισσότερα γιατί κινδυνεύω να παρασυρθώ γράφοντας σεντόνια με περιγραφές και παραδείγματα ειδικά σε ένα φορουμ με διαφορετικό προσανατολισμό.
Οφείλω όμως (στον εαυτό μου κυρίως) να περιγράψω πως βλέπω εγώ τα πράγματα σε αντίθεση με την αντίληψη που έχετε πολλοί κυρίως από περιγραφές ανθρώπων μη σχετικών
Κυνηγώ μόνο με σκύλους φέρμας ,γιατι βαριέμαι το στατικό καρτέρι, μπεκάτσες και ορτύκια (περαστικά απο την Ελλάδα) και σπανίως πέρδικα.
Αυτά τα πουλιά δεν πρόκειται να τα δείτε ποτέ , κυρίως την μπεκάτσα , γιατί και διπλα τους να περάσετε αυτά δεν πρόκειται να μετακινηθούν..
Τα σκυλιά μου είναι αθλητές μεγάλης διάρκειας, εκπαιδευμένα να πατούν το βουνό και να το "κοσκινίζουν" , αυτό δεν μπορεί να επιτευχθεί με ζώα κακοδιατρεφόμενα και χωρίς καθημερινή άσκηση , επίσης αναπτύσσεται μια τέτοια στοργική σχέση μεταξύ μας που αν προσπαθήσω να την περιγράψω σίγουρα θα την αδικήσω..
Εχοντας πάντα μαζί μου φαρμακείο για να αντιμετωπίσω πιθανό πρόβλημα , φόλες κτλ.., εχω γλυτώσει τουλάχιστον 7-8 αδέσποτα απο φριχτό θάνατο.
Φέτος τον χειμώνα έθαψα στην αυλή μου δυο γέρικα 17 και 16 χρόνων που αποσυρμένα απο την ενεργό δράση τα τελευταία 4-5 χρόνια εδικαιούντο σύνταξης και ασφαλιστικού ταμείου (κάτι που εγώ μάλλον δεν θα αξιωθώ..)
Εχουν τον δικό τους χώρο στεγασμένο και απαγγιασμένο απο τον βοριά αλλά κυκλοφορούν ελεύθερα (εκτός της περιόδου που είναι κουτάβια γιατί κάνουν ζημιές)
Είμαι τυχερός βέβαια γιατί κατοικώ σε μονοκατοικία , απο τα τελευταία σπίτια κοντα στο βουνό (Πεντέλη) και έχω ένα στρέμμα αυλή.
Εγώ που για τσιγάρα παίρνω την μηχανή (επειδή βαριέμαι να περπατήσω μέχρι το περίπτερο) στο βουνο περπατώ πολλές ώρες σε σημείο να μουσκεύω απο τον ιδρώτα με θερμοκρασία περιβάλλοντος -5 βαθμούς. και τις περισσότερες φορές με άδεια τσάντα .
Τα πράγματα δεν είναι όπως τα φαντάζεστε πολλοί , μπορεί να συναντήσεις 7 -8 ή και 10 (τις καλές μέρες) μπεκάτσες και να καταφέρεις να ντουφεκίσεις 2-3 ή και καμία , επίσης το όπλο κάθε φορά που κάνει μπαμ δεν σημαίνει πως σκοτώνει κιόλας , στην πραγματικότητα το κυνηγετικό όπλο έχει ένα ωφέλιμο βεληνεκές περι τα 25 -30 μέτρα και οι αντιδράσεις των πουλιών είναι ακαριαίες , αυτό σημαίνει πως καθόλου εύκολο δεν είναι να βρείς πρώτα το πουλί , να βρεθείς στο κατάλληλο σημείο και μετά να αντιδράσεις εξίσου ακαριαία.
Το σύνηθες είναι μετά απο 4-5 ώρες περιπλάνησης στα όμορφα βουνά της χώρας μας να επιστρέφω με μηδέν ή το πολύ 1-2 πουλιά , το μηδέν δεν θεωρείται αποτυχία αν έχεις επιλέξει το κατάλληλο σημείο (έχουν τις συνήθειές τους τα πουλιά που πρέπει να γνωρίζεις) και αν έχεις χαρεί τον τρόπο εργασίας των σκυλιών σου , κοντολογίς τα 2 πουλιά στην τσάντα είναι κάτι που θα το θυμάμαι καιρό σαν πολύ καλή μέρα απο άποψη συναντήσεων με την βασίλισσα του βουνού (έτσι τιμητικά αποκαλούν οι κυνηγοι την μπεκάτσα).
Με αγρίμια του δάσους , ζαρκάδια , αγριογούρουνα ακόμη και αρκούδα (μία φορά) έχω βρεθεί τετατετ αρκετες φορές αλλά δεν μου πέρασε απο το μυαλό να αλλάξω φυσίγγια και να πυροβολήσω γιατί δεν αποτελούσαν το αντικείμενο για το οποίο βρισκόμουν σπίτι τους, ομολογώ όμως πως στην περίπτωση της αρκούδας το όπλο μου παρείχε κάποια ασφάλεια αν και ευτυχώς δεν χρειάσθηκε , κοιταχτήκαμε για λίγο και μετά πήρε ο καθένας τον δρόμο του με εκείνη εμφανώς πιο τρομαγμένη απο εμένα (τρομαγμένος ήμουν κι εγώ αλλά όχι εμφανώς αν καταλαβαίνετε τι εννοώ).
Το πλεονέκτημα όμως ήταν δικό μου γιατί κυνηγώντας με σκυλιά αντιλαμβάνομαι (αντιλαμβάνονται) πρώτα εγώ την παρουσία κάποιου που δεν είναι αυτό που ψάχνουμε..
Φόβος μου είναι οι λύκοι γιατί είναι πιο πονηροί απο τα σκυλιά , ενεδρεύουν και τα κατασπαράσσουν μέσα σε ελάχιστο χρόνο (αρκετά κρούσματα κάθε χρόνο) αλλά ευτυχώς δεν έχω συναντήσει ακόμη όχι γιατί δεν υπάρχουν , αντιθέτως μάλιστα , αλλά αυτοι επιλέγουν έτσι.
Για όλους αυτούς τους λόγους αλλά και χιλιάδες άλλους (τσίπουρα σε κάτι ορεινά χωριά που δεν τα έχει ουτε ο χάρτης) αγαπώ το κυνήγι και όχι για τα δυο -τρία σκοτωμένα πουλιά στην τσάντα μου , αυτά αν είχα την δυνατότητα θα τους έδινα ζωή να φύγουν αλλά αν τα ξανασυναντούσα πάλι θα τα κυνήγαγα μέχρι να λειώσουν οι σόλες στ αρβυλα μου (θέλω ένα ζευγάρι κάθε χρόνο και δεν είναι και φθηνά , κοστίζουν όσο ένα φθηνό προς μέτριο κράνος..)
Το σκοπευτήριο δεν με συγκινεί , πρώτον γιατί δεν είναι , κατα την γνώμη μου , ούτε το 1/100 του κυνηγιού αλλά και δεύτερον δεν είμαι καλός σκοπευτής , ούτε και με ενδιαφέρει να γίνω.
Προσπάθησα να σας δώσω μια διαφορετική εικόνα απο αυτην που έχετε μέσα απο περιγραφές ανθρώπων άσχετων με το αντικείμενο , αλλά δεν έχει νόημα να επιμείνω . Αισθάνομαι σαν τον πόντιο του ανεκδότου που αδηγούσε ανάποδα στην Πανεπιστημίου..
Αποσύρω επίσης τον χαρακτηρισμό "εμπαθής" για τον χυμαδορ.
Νίκος.
Σωστά.
Ναι, για εδώ μίλαγα. Υποθέτω και στην Ινδία και το Μπαγκλαντές σκοτώνουν τις "επικίνδυνες" τίγρεις (οταν μασουλήσει κάποιον κακομοίρη), παρόλου που κινδυνεύουν μ' εξαφάνιση.
Ναι, τις σκοτώνει πρώτα το κράτος με την Εγνατία που έκοψε στη μέση τον τοπο που ζούνε. Μπορεί και κάποιοι Ηπεριώτες να τις σκοτώνουν για διοασκέδαση. Επίσης κάποιοι άνθρωποι σκοτώνουν καθημερινά άλλους ανθρώπους. Ας καταδικάσουμε την ανθρωπότητα.
Αλίμονο σ’ αυτούς που δεν ξέρουν ότι δεν ξέρουν αυτά που δεν ξέρουν.
καμιά φορά το σεντόνι, αν είναι καθαρό "στρώνει" πολύ ωραία.....
δυστυχώς βέβαια, το σεντόνι το δικό σου δεν είναι ίδιο και με του γείτονα...
κρίμα για τα σκυλιά που πέθαναν, κρίμα και για τη φύση που τη "ρημάζουν" μερικοί.
και ας είναι καλά όσοι, με όποιον τρόπο μπορούν, την προστατεύουν και τη σέβονται.