Ήρθαν μέρες καλές...

[nimbus]

Αρχικά δημιουργήθηκε από νυχτερινος
Αγαπητοί συνάδελφοι πάνα-nimbus,απόλυτα σεβαστές οι απόψεις/θέσεις σας,αλλά εξακολουθώ να διαφωνώ.Επειδή λοιπόν νομιζω ότι εγώ έχω το πρόβλημα,θα ήθελα νά μου λύσετε μερικές απορίες.
α.Τι είναι για εσάς η μοναξιά?
β.Η μοναξιά είναι συνειδητή επιλογή ή
όχι?
γ.Τι είδους μοναξιά έχετε βιώσει(αν
έχετε βιώσει)?




Η θλίψη καί η 'χαρά' στήν τέχνη είναι μεγάλο κεφάλαιο..........Ετσι δειγματοληπτικά,απέναντι στον Καζαντζάκη θα αντιπαραβάλλω τόν Καρυωτακη(στήν τελευταία του συλλογή παντού υπάρχει μια πνιγερή,καταθλιπτική ατμόσφαιρα ένας τόνος οξύτατης μελαγχολίας,με εκρήξεις και με κραυγές απελπισίας.........)

για κάθε άνθρωπο, η μοναξιά αποτελεί κάτι. Έχει να κάνει από πιά οπτική γωνία την κοιτάζει κάποιος, την μοναξιά...
Άλλωτε είναι συνειδητή επιλογή κι άλλωτε πάλι όχι. Έχει να κάνει με τον τρόπο που την υποδέχεται κανείς, ακόμα κι όταν δεν είναι συνειδητή επιλογή.
Όσο αφορά την τελευταία σου απορία, δεν θα απαντήσω. Πολύ προσωπικό

Η θλίψη και η χαρά, πέρνουν άλλες διαστάσεις στην τέχνη. Είτε είναι ζωγραφική, είτε λογοτεχνία, είτε ποίηση. Στην πραγματικότητα, τα δεδομένα αλλάζουν. Κατα πολύ θα έλεγα...

[bartlal]

βρε Θοδώρα, Γλεπω καθε 3-4 μερες αυτο το thread να ανασταινεται και μετα παλι στην κατρακυλα και θελω να σε ρωτηΞω: πηγαινοερχονται οι καλες οι μερες σου?

[nimbus]

Αρχικά δημιουργήθηκε από bartlal
βρε Θοδώρα, Γλεπω καθε 3-4 μερες αυτο το thread να ανασταινεται και μετα παλι στην κατρακυλα και θελω να σε ρωτηΞω: πηγαινοερχονται οι καλες οι μερες σου?

κι εσύ ζηλεύεις? :wacko:

[zireous]

Αγαπητή nimbus, υπάρχουν μοναξιές και μοναξιές. Ελπίζω να σου "κάθεται" μόνο το είδος της δημιουργικής μοναξιάς, και όχι πχ η μοναξιά του ανθρώπου που πεινάει, που είναι φυλακισμένος (έστω και στις σκέψεις του), κλπ νωθρά.

Όσο για τα ρυάκια, εμείς που αποδράσαμε από την Αθήνα, έχουμε το νου μας, γιατί σε καμιά τυφλή δεξιά, μπορεί να έχει ξεμυτήσει άτιμο ρυάκι κάθετα στο δρόμο, και να χαρεί απότομα ο (αγαπητός κατά τα άλλα) πολυμεράς.

Έχοντας ρομαντική διάθεση, θυμίζω τους στίχους ενός άλλου βασανισμένου καλιτέχνη (Frank Zappa):

I aint the type for beggin
I aint the type to plead
If she dont change those evil ways
Im gonna make her bleed
She can scream and she can holler
Bang her head all along the wall
If she dont give me what I want
She aint gonna have no head at all



Φιλιά
(Για φιλιά είναι οι γυναίκες ρε ελεεινοί, όχι για στεγνές αντιπαραθέσεις...)

[bartlal]

Αρχικά δημιουργήθηκε από nimbus
κι εσύ ζηλεύεις? :wacko:

καλα βρε συ, χαζουλι εισαι? εγω τις εχω σταθερα υπερυψωμενες.... τις μερες!

[Tropeas]

Ατσάλωσες???



































και τις μέρες????? :rotflmao: :rotflmao: :rotflmao:

[bartlal]

Αρχικά δημιουργήθηκε από Tropeas
Ατσάλωσες???

και τις μέρες????? :rotflmao: :rotflmao: :rotflmao:

εεεεεεεεετσι, εεεεεεεεεεεεεεεεεεεεετσι!

και τις καλτσες, και τις καλτσες!


:rotflmao: :rotflmao: :rotflmao:

[nimbus]

Αρχικά δημιουργήθηκε από zireous
Αγαπητή nimbus, υπάρχουν μοναξιές και μοναξιές. Ελπίζω να σου "κάθεται" μόνο το είδος της δημιουργικής μοναξιάς, και όχι πχ η μοναξιά του ανθρώπου που πεινάει, που είναι φυλακισμένος (έστω και στις σκέψεις του), κλπ νωθρά.

Όσο για τα ρυάκια, εμείς που αποδράσαμε από την Αθήνα, έχουμε το νου μας, γιατί σε καμιά τυφλή δεξιά, μπορεί να έχει ξεμυτήσει άτιμο ρυάκι κάθετα στο δρόμο, και να χαρεί απότομα ο (αγαπητός κατά τα άλλα) πολυμεράς.

Έχοντας ρομαντική διάθεση, θυμίζω τους στίχους ενός άλλου βασανισμένου καλιτέχνη (Frank Zappa):

I aint the type for beggin
I aint the type to plead
If she dont change those evil ways
Im gonna make her bleed
She can scream and she can holler
Bang her head all along the wall
If she dont give me what I want
She aint gonna have no head at all



Φιλιά
(Για φιλιά είναι οι γυναίκες ρε ελεεινοί, όχι για στεγνές αντιπαραθέσεις...)

καλύτερα, δεν θα μπορούσες να τα πείς

[adam_tsouk]

Αρχικά δημιουργήθηκε από bartlal
καλα βρε συ, χαζουλι εισαι? εγω τις εχω σταθερα υπερυψωμενες.... τις μερες!

ορθιες;


:rotflmao: :rotflmao: :rotflmao:

[Φιλαλήθης]

Εμένα μου αρέσουν οι γυναίκες με μεγάλα οπίσθια.

[airamhag]

Αρχικά δημιουργήθηκε από 950dim
Ηταν παλια που ηθελα να δειξω στους γυρω μου ποιος ειμαι,τωρα αφηνω εκεινους να φτιαξουν τη δικη τους εικονα...οποια τους αρεσει!
Σε εκπλησει το πως μπορει να σε φανταστουν και τι ιδεα σχηματιζουν για σενα!

[airamhag]

Αρχικά δημιουργήθηκε από Φιλαλήθης
Εμένα μου αρέσουν οι γυναίκες με μεγάλα οπίσθια.

αυτο μαλλον ειναι μονο "αναζητησεις"...

[monstermind]

Αρχικά δημιουργήθηκε από zireous
Αγαπητή nimbus, υπάρχουν μοναξιές και μοναξιές. Ελπίζω να σου "κάθεται" μόνο το είδος της δημιουργικής μοναξιάς,

Υπήρχε ανέκαθεν το θέμα αυτό της μοναξιάς. και έχουν γραφτεί και θα γράφονται για αυτήν. την μοναξία που όταν αργεί να εμφανιστεί νιώθεις την ψυχή σου ξένη μα που όταν έρχεται φοβάσαι κάθε φορά σαν την πρώτη, ότι θα σε σκοτώσει πρωτού αποφασίσει και πάλι να φύγει.

γλωσσολογικά ωστόσο, και εξού και ένα μεγάλο μπέρδεμα, η μοναξία δεν έχει ποτέ καλή έννοια, δεν υπάρχει "δημιουργική" μοναξιά, η μοναξία είναι αδυναμία επικοινωνίας. Η άλλη άκρη του διανύσματος, αυτή που είναι δημιουργική, λέγεται μοναχικότητα.

αν και η αλήθεια πιστεύω είναι ότι η μοχαχικότητα και η μοναξιά είναι απο τις πίο βαθιές συναισθηματικές καταστάσεις. Έχουν τέτοια δαιδαλώδη πλοκάμια και μπλέκονται τόσο πολύπλοκα που δεν καταλαβαίνεις πότε, που τελειώνει η μία και που αρχίζει η άλλη.

Όταν μάθεις όμως να τις ξεχωρίζεις, θα καταλάβεις ότι είναι το πιό καθαρό καθρέπτισμα της ψυχής. είναι το σήμα ότι κάτι έχει αλλάξει στα θέλω και στα πρέπει σου. Καί όσο πιο έντονο το σήμα, τόσο πιο βαθιά είναι η αλλαγή, τόσο πιο ανατρεπτική η αποκάλυψη για το νέο σου εγώ.

όταν δεν έχεις μάθει να τις ξεχωρίζεις, δεν έχεις μάθει τι θέλουν απο εσένα, δεν θα είναι παρα ένας τύραννος, ένα καρκίνωμα στα θεμέλια της προσωπικότητας που έχεις χτίσει. και ώς καρκίνος, ως οφείλει ο κάθε καρκίνος, θα σε κατατρώει.

"ο άνθρωπος έχει ανάγκη τους άλλους.
Μέσα από αυτούς βρίσκει την λογική,
μέσα σε αυτούς βρίσκει το θεό.
Αυτός που δεν έχει ανάγκη τους άλλους
είναι ή τρελός...
...ή θεός"

written while playing Riders on the Storm by Doors:
"if you give this man a ride, sweet memory will die"

δεν ξέρω αν το θέμα σας είναι η μοναξία, αλλα ως πιο έξυπνος απο εσας οφείλω να δώσω μια κατεύθυνση.